یک آدم تا کجا می تواند پست شود.
متاسفم برای خودم
اما من هم نمونه زنده این حالت رو دیدم
متاسفانه عفونت کرده بود و بسیار دردناک شده بود
امیدواورم راهی برای رهایش فراهم شود
من ناراحتم و خسته شدم از این حقارت بی دلیل
من پیش از این در مورد نظرات راجب به عکسها از جملات برتولد برشت نمایشنامه نویس شاعر و کارگردان تئاتر شهیر آلمانی استفاده کردم که یکیش در مورد عکس شماره شش که یه تور ماهیگیری بود و منم شعر اگر کوسه ها آدم بودند رو از این شاعر نوشتم اینجا هم در مورد این عکس دوباره یکی از شعرهای زیبا و بجای این شاعر رو میارم که فکر کنم در رابطه با این تصویر دردناک حق مطلب رو ادا کنه:
ما نیازی به گردباد نداریم
ما نیازی به توفان نداریم
کارهای وحشت‌باری که گردبادها و توفان می‌کنند
ما خود می‌توانیم
گردباد سهمگین است
و توفان سهمگین‌تر
اما هیچ چیز سهمگین‌تر از انسان نیست.
انسانی که می‌تواند بسازد، آباد کند، کار کند و بیافریند همین که بند از هوس‌هایش بگشاید از هر توفانی هول‌انگیزتر می‌شود.
جنگلی آتش می‌گیرد، سیلی جاری می‌شود و زلزله‌ای می‌آید اما هم اینکه زندگی به چرخه عادی خود بازمی‌گردد مردم قوانین خود را عرضه می‌دارند:
نخست پر کردن شکم
دوم عشق ورزیدن
سپس نوبت به عشق‌بازی می‌رسد
و سرانجام مست کردن. این قانون ماست
ولی پیش از همه چیز از یاد مبرید
که اینجا هر کاری مجاز است.
ایکاش خداوند انقدر بر من منت می گذاشت که می توانستم این حیوانات رنج کشیده را پیدا کنم، زخمهایشان را بشویم، پانسمان و تیمارشان کنم و به آنها پناه و امنیت ببخشم…
و خوش به حال اون آدمهایی که خدا انتخابشان کرده و کم نیستند و در این دنیا به زبان بسته های زیادی پناه و امنیت بخشیده اند…
برای همه ما اتفاق افتاده که لبه کاغذ فقط یک میلیمتر شاید هم کمتر پوست انگشتمان را خراش داده به طوری که حتی تحمل آن سوزش سطحی را هم نداریم وای به حال این حیوان زبان بسته! این جنایات علیه حیوانات تنها ناشی از فرهنگ حیوان ستیزی و در مراتب بالاتر از آن بی تفاوتی نسبت به رفاه و آسایش حیوانات در جامعه امروز ایران است. تصور اشرف مخلوقات بودن این ذهنیت را در جامعه ایجاد نموده که انسان برای رفاه خود هر بلایی را که دلش خواست می تواند بر سر حیوانات بیاورد. که این هم ناشی عدم قوانین مصوب علیه حیوان آزاری است. روزی که جنایتکار معروف، قاتل خرسهای سمیرم را آنگونه که باید مجازات ننمودند و … و … .
حتماصاحب این حیوان زخم اونو دیده وبی تفاوت از کنارش رد شده،چون اثر زخم کاملا محسوسه.خدایا زخمی تاابد بر دل صاحبش بذار و توهم نسبت بهش بی تفاوت باش.امین…
کاش یک موجود فراتر از انسان بود که با این آدم همینکار می کردو اونوقت اون موجود که التماسهای این آدم رو نمی فهمید بازم کارش رو تکرار می کرد….
خودتون بزارید توی حسی که می گم
یک آدم تا کجا می تواند پست شود.
متاسفم برای خودم
اما من هم نمونه زنده این حالت رو دیدم
متاسفانه عفونت کرده بود و بسیار دردناک شده بود
امیدواورم راهی برای رهایش فراهم شود
من ناراحتم و خسته شدم از این حقارت بی دلیل
من پیش از این در مورد نظرات راجب به عکسها از جملات برتولد برشت نمایشنامه نویس شاعر و کارگردان تئاتر شهیر آلمانی استفاده کردم که یکیش در مورد عکس شماره شش که یه تور ماهیگیری بود و منم شعر اگر کوسه ها آدم بودند رو از این شاعر نوشتم اینجا هم در مورد این عکس دوباره یکی از شعرهای زیبا و بجای این شاعر رو میارم که فکر کنم در رابطه با این تصویر دردناک حق مطلب رو ادا کنه:
ما نیازی به گردباد نداریم
ما نیازی به توفان نداریم
کارهای وحشت‌باری که گردبادها و توفان می‌کنند
ما خود می‌توانیم
گردباد سهمگین است
و توفان سهمگین‌تر
اما هیچ چیز سهمگین‌تر از انسان نیست.
انسانی که می‌تواند بسازد، آباد کند، کار کند و بیافریند همین که بند از هوس‌هایش بگشاید از هر توفانی هول‌انگیزتر می‌شود.
جنگلی آتش می‌گیرد، سیلی جاری می‌شود و زلزله‌ای می‌آید اما هم اینکه زندگی به چرخه عادی خود بازمی‌گردد مردم قوانین خود را عرضه می‌دارند:
نخست پر کردن شکم
دوم عشق ورزیدن
سپس نوبت به عشق‌بازی می‌رسد
و سرانجام مست کردن. این قانون ماست
ولی پیش از همه چیز از یاد مبرید
که اینجا هر کاری مجاز است.
ایکاش خداوند انقدر بر من منت می گذاشت که می توانستم این حیوانات رنج کشیده را پیدا کنم، زخمهایشان را بشویم، پانسمان و تیمارشان کنم و به آنها پناه و امنیت ببخشم…
و خوش به حال اون آدمهایی که خدا انتخابشان کرده و کم نیستند و در این دنیا به زبان بسته های زیادی پناه و امنیت بخشیده اند…
برای همه ما اتفاق افتاده که لبه کاغذ فقط یک میلیمتر شاید هم کمتر پوست انگشتمان را خراش داده به طوری که حتی تحمل آن سوزش سطحی را هم نداریم وای به حال این حیوان زبان بسته! این جنایات علیه حیوانات تنها ناشی از فرهنگ حیوان ستیزی و در مراتب بالاتر از آن بی تفاوتی نسبت به رفاه و آسایش حیوانات در جامعه امروز ایران است. تصور اشرف مخلوقات بودن این ذهنیت را در جامعه ایجاد نموده که انسان برای رفاه خود هر بلایی را که دلش خواست می تواند بر سر حیوانات بیاورد. که این هم ناشی عدم قوانین مصوب علیه حیوان آزاری است. روزی که جنایتکار معروف، قاتل خرسهای سمیرم را آنگونه که باید مجازات ننمودند و … و … .
در برابر این زبون بسته زجر کشیده از انسان بودنمان خجالت میکشم.اگر بان داشت و میپرسید چرا؟چه جوابی داشتیم ؟
ﻳﻪ ﻧﻆﺮ ﻣﻦ اﮔﺮ […] ﺭا ﺑﺎ ﻫﻢ ﻳﻜﺠﺎ ﺟﻤﻊ ﻛﻨﻴﺪ اﻧﺪاﺯﻩ ﻧﺼﻒ ﺷﻌﻮﺭ اﻳﻦ ﺣﻴﻮاﻥ ﺑﺨﺖ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﺣﺎﻻ اﻧﻬﺎ ﻧﻤﻲ ﻓﻬﻤﻨﺪ ﭼﻜﺎﺭ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺎ ﻫﺎ ﺭﻭﺷﻦ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺎﺑﺎ اﻭﻧﻲ ﺭاﻛﻪ ﻣﻴﻜﺸﻲ ﻳﺎ ﻛﺘﻜﺶ ﻣﻴـﺰﻧﻲ ﺭا ﻫﻢ ﺧﺪا ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺩﺭﺩ اﺣﺴﺎﺱ ﻣﻴﻜﻨﺪ ﻭﻭﻭ
تو خیلی از روستاها رحم کردن به حیواناتو خنده دار میدونن سگی که ۱۳سال تو حیاطشون مواظب همه چی بوده رو میکشن بعد خیلی راحت میگن راحتش کردیم پیر بود
حتماصاحب این حیوان زخم اونو دیده وبی تفاوت از کنارش رد شده،چون اثر زخم کاملا محسوسه.خدایا زخمی تاابد بر دل صاحبش بذار و توهم نسبت بهش بی تفاوت باش.امین…
کاش یک موجود فراتر از انسان بود که با این آدم همینکار می کردو اونوقت اون موجود که التماسهای این آدم رو نمی فهمید بازم کارش رو تکرار می کرد….
خودتون بزارید توی حسی که می گم
اینا فقط اسم انسان رو یدک میکشن
وگرنه بویی از انسانیت نبردن
با دیدن این تصویر بغضم گرفت
تنها چیزی که میتونم بگم اینه که جایگاهه اینطور انسان ها که باعث آسیب به حیواناتن از خود اون حیوون زبون بسته پایین تره…