دسته: دانش

دیده بان حقوق حیوانات: آیا می‌خواهید بدانید پرندگان در زمان طوفان‌های شدید به کجا پناه می‌برند یا اینکه مرغ‌های مگس‌ چگونه سالانه تمام مسیر خلیج مکزیک را طی کرده و مجددا به آشیانه‌هایشان باز می‌گردند؟

به گزارش ایسنا، پاسخ تمام این سوالات را می‌توان با قرار دادن کوله‌پشتی‌های نجات‌بخش بر پشت پرندگان پیدا کرد.

این کوله پشتی‌ها مملو از حسگرهایی هستند که می‌توانند تمامی حرکات پرندگان را ثبت کرده و اطلاعات دریافتی را به محققان ارسال نمایند و با این ویژگی شرایط مساعدی را برای حمایت از پرندگان و نجات جان آنها در شرایط سخت آب‌وهوایی فراهم سازند.

اما واقعا چه حجمی از آزمایشگاه‌های سیار را می‌توان بر پشت پرندگان یا حتی عقاب‌ها سوار کرد؟

محققان و مهندسان آزمایشگاه‌های مختلف به اتفاق براین باورند که قادر به انجام این کار هستند و داده‌های دریافتی حاصل از این روش می‌تواند تصورات ما را از این حیوانات پردار دوست‌داشتنی دگرگون کند.

«اندرو فارنس وورث»، پرنده‌شناس لابراتوار سیستم‌های هوشمند ماشینی دانشگاه کارنل دراین‌باره می‌گوید: استفاده از این شیوه بسیار سودمند خواهد بود چرا که پرندگان رفتارهای بسیار خاصی را بروز می‌دهند که ما هرگز تصور انجام این رفتارها را از سوی آنها نداشته‌ایم.

در حال حاضر حسگرهای جمع‌آوری اطلاعات و نیز فرستنده‌های کوچک ارسال و دریافت اطلاعات به آزمایشگاه، همگی آماده هستند اما مشکل اصلی تامین انرژی مورد نیاز این دستگاه‌ها است چون پرنده‌ها نمی‌توانند یک باطری 9 ولتی را حمل کنند.

در نتیجه محققان تصمیم گرفتند از خود پرندگان برای تامین انرژی این تجهیزات استفاده کنند که این انرژی از طریق بال زدن پرنده‌ها تامین می‌شود. بنابراین کبوترها به تجهیزات پیزوالکتریک مجهز شدند که می‌توانند انرژی مکانیکی را به انرژی الکتریکی تبدیل کنند.

به گزارش ایسنا به نقل از شبکه ای‌بی‌سی، حسگرهای بکار رفته در پایش پرندگان به دلیل سادگی از نظر مصرف انرژی بسیار پربازده هستند. این حسگرها به راحتی قادرند با تشخیص طول روز از طلوع آفتاب تا غروب آن، موقعیت جغرافیایی پرندگان را تشخیص دهند.

بیشترین میزان صرف انرژی در هنگام ارسال اطلاعات به آزمایشگاه‌ها است اما راه‌هایی نیز برای محدود کردن آن وجود دارد. این حسگرها در کسری از ثانیه قادرند حجم بالایی از اطلاعات را ارسال کنند.

فارمن وورث معتقد است استفاده از این تجهیزات بویژه در زمان‌هایی که تغییرات جوی مشکلات جدی برای پرندگان مهاجر ایجاد می‌کنند به کمک این حیوانات بیایند و جان آنها را به موقع نجات دهند.

دیده بان حقوق حیوانات: رئیس‌جمهور اسبق آمریکا، تئودور روزولت، پس از سفری که به جنگل‌های آمازون داشت، ماجرایی را تعریف کرد که بیانگر خورده شدن یک گاو توسط گروهی از ماهیان پیرانا ظرف تنها چند دقیقه بود.
اما به نظر می‌رسد که یا گاو مذکور خیلی کوچک بوده و یا روزولت با خیل عظیمی از ماهیان پیرانا مواجه شده است. به گفته ری اوکزارزاک، مسئول بخش ماهیان آکواریوم ملی بالتیمور، برای اینکه یک انسان 90 کیلویی ظرف 5 دقیقه توسط این ماهیان گوشتخوار خورده شود، 300 تا 500 قطعه ماهی پیرانا لازم است. اما آیا چنین حادثه‌ای تا کنون اتفاق افتاده است؟
به گزارش خبر آنلاین متاسفانه اسم پیراناها بد در رفته است. درست است که آنها حیواناتی گوشتخوار به شمار می‌روند و دندان‌های تیزی دارند، اما موارد گاز گرفتن انسان توسط آنها بسیار کمیاب است. پیراناها بیشتر تمایل دارند تا از ماهیان دیگر و گیاهان تغذیه کنند، تا اینکه به انسان حمله کنند. در حالت کلی، اگر شما آنها را به حال خود رها کنید، آنها نیز همین کار را انجام می‌دهند.
با این وجود، اگر روزی هوس کردید تا در آب‌های آمازون شیرجه بزنید، مطمئن شوید که هیچ زخم بازی روی بدن خود ندارشته باشید؛ چرا که بوی خون باعث جلب پیراناها می‌شود!

دیده بان حقوق حیوانات: یک تصور رایج غلط وجود دارد که سگها جهان را سیاه و سفید دیده و از سطوح مختلف درخشش برای شناسایی خطوط کلی اجسام استفاده می‌کنند اما دانشمندان روسی خلاف این ادعا را ثابت کرده‌اند.

به گزارش ایسنا دانشمندان آزمایشگاه پردازش حسگر آکادمی علوم روسیه نشان داده‌اند که سگها نه تنها از دامنه رنگ محدودی برخوردارند بلکه از این طیف بصری برای تمایز میان اجسام و انتخاب نمونه‌های خاص از یک ردیف استفاده می‌کنند.

پیش از این آموزش‌دهندگان سگها از استفاده از اجسام رنگی در زمان آموزش مهارتهای خاص به این حیوانات خودداری می‌کردند اما این یافته‌ها می‌توانند شیوه آموزش این موجودات و قابلیت یادگیری آنها را ارتقا بخشد.

محققان بینایی هشت سگ با اندازه و نژادهای گوناگون را بررسی کردند. پیش از این محققان دانشگاه واشنگتن در سال گذشته چنین پژوهشی را انجام داده بودند.

دانشمندان آمریکایی آزمایشاتی را برای بررسی قابلیت مشاهده رنگها توسط سگها انجام داده و دریافتند در حالی که چشم انسان از سه مخروط برای مشاهده رنگ و شناسایی نورهای قرمز، آبی، سبز و زرد برخوردار است، سگها فقط دو مخروط دارند.

این امر بدین معنی است که سگها تنها قادر به تمایز بین رنگهای زرد و آبی بوده و قرمز و سبز را تشخیص نمی‌دهند.

دانشمندان روسی نیز چهار کاغذ رنگی با رنگهای آبی تیره، زرد تیره، زرد روشن و آبی روشن را برای سگها استفاده کردند. از رنگهای روشن و تیره برای آزمایش این نظریه که سگها از سطوح روشنایی برای شناسایی اجسام استفاده می‌کنند، استفاده شد.

محققان در آزمایش اول یک ورقه زرد تیره و آبی روشن و همچنین ترکیبی از آبی تیره و زرد روشن را در برابر ظرف غذایی که در جعبه‌های قفل شده بودند، قرار دادند.

آنها سپس در هر کارآزمایی یکی از جعبه‌ها را باز کرده و تکه کاغذ زرد تیره را در برابر جعبه حاوی یک تکه گوشت خام قرار می‌دادند. در هر آزمایش به سگها اجازه داده می‌شد تا جعبه‌ها را امتحان کنند.

این موجودات پس از سه کارآزمایی یاد گرفتند که کدام رنگ کاغذ در برابر جعبه حاوی گوشت قرار دارد.

محققان سپس برای بررسی اینکه آیا سگها با توجه به رنگ جعبه غذا را پیدا می‌کنند یا درخشش آن، کاغذ آبی تیره را در برابر یک جعبه و زرد روشن را در برابر دیگری قرار دادند. اگر سگها کاغذ آبی تیره را انتخاب می‌کردند به این معنی بود که آنها بر اساس درخشش انتخاب می‌کنند.

هر کدام از سگها در بیش از 70 درصد موارد کاغذ زرد روشن را انتخاب می‌کردند. شش مورد از هشت سگ بین 90 تا 100 درصد انتخاب رنگ درست داشتند.