دسته: ویژه ها

  • کشته شدن خرس قهوه‌ای جوان با شلیک دو گلوله/ تصویری

    Animal-Rights-Watch-ARW-6922هو

    دیده بان حقوق حیوانات: با شلیک دو گلوله از سوی افراد ناشناس متاسفانه یک خرس قهوه‌ای جوان در منطقه دودانگه مازندران کشته شد و یک گونه ارزشمند دیگر از طبیعت کشور حذف گردید.

    به گزارش پایگاه خبری دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران، روز چهارشنبه ۱۳۹۲/۷/۱۷ اهالی روستای محمدآباد مازندران متوجه حضور یک خرس قهوه ای در حاشیه روستا شده و موضوع را به اداره محیط زیست اطلاع دادند.

    علی عمادی مسئول منطقه دودانگه و چهاردانگه ساری در این باره گفت: به محض اطلاع از موضوع بلافاصله به همراه اکیپی از محیط بانان و دامپزشک اداره کل به محل اعزام شدیم و با یک خرس قهوه ای نر مواجه شدیم که زخمی بوده و خونریزی داشت.

    پس از شلیک تیر بیهوشی و انجام اقدامات اولیه توسط دامپزشک، خرس زخمی جهت درمان به پناهگاه حیات وحش سمسکنده ساری منتقل گردید.

    علی کلانه مسئول پناهگاه حیات وحش سمسکنده در این باره گفت: پس از انتقال به ساری تلاش ها برای درمان خرس مجروح آغاز شد اما متاسفانه به دلیل خونریزی زیاد دامپزشکان موفق به نجات حیوان نشده و خرس جوان تلف شد.

    علی کلانه در مورد علت زخمی شدن خرس قهوه ای اظهار داشت: در بررسی ها مشخص شد یک گلوله چهارپاره و یک گلوله اسلحه ساچمه زنی به قسمت شکم خرس برخورد کرده است که موجب آسیب به اندام داخلی و خونریزی شدید در حیوان شده بود.Animal-Rights-Watch-ARW-6922

    کلانه افزود: تحقیقات برای شناسایی عوامل شلیک به این گونه جانوری ارزشمند آغاز شده و با سرنخ های بدست آمده امیدواریم متخلفین به زودی دستگیر شوند.

    کشته شدن خرس قهوه‌ای جوان با شلیک دو گلوله

     

  • فاجعه سالیانه در فریدونکنار؛ نسل پرندگان مهاجر فریدون‌کنار و سرخ‌رود در خطر است

    دیده بان حقوق حیوانات/ محمدعلی الله‌قلی*: هرسال با شروع فصل پائیز انبوهی از انواع پرندگان مهاجر عمدتا آبزی برای زمستان‌گذرانی به منطقه فریدونکنار و سرخرود مازندران می‌آیند. این پرندگان تا شروع فصل بهار در این منطقه می‌مانند و سپس بار دیگر راهی مناطق شمالی‌تر زمین که در زمستان یخ زده و برای آنها غیر قابل زندگی بوده است، می‌شوند.

    ساکنان محلی فریدونکنار و سرخرود از دیر باز به صید پرندگان مهاجر می‌پرداخته‌اند و روشی نیز برای این‌کار ابداع کرده بودند که به وسیله این روش می‌توانستند تعداد مشخصی از مرغابی‌های وحشی را با استفاده از پرواز دادن اردک‌های اهلی به سمت دام‌ها هدایت و آنها را صید کنند. روش دیگری نیز به مرور زمان به این روش اضافه شد که در آن با استفاده از طور و تاریکی هوا پرندگان را صید می‌کردند.

    روش دوم در همان اوایل، توسط سازمان حفاظت از محیط زیست ممنوع اعلام شد اما بعد از پیروزی انقلاب، نه تنها ممنوعیت این روش جدید از یادها رفت بلکه روش دیگری نیز که به وسیله یک قفس بسیار بزرگ ساخته شده در حاشیه‌های شالیزار، پرندگان را در تعداد بیشتری نسبت به روش اول صید میکرد به آن اضافه شد.

    در این دام – قفس بسیار بزرگ (که قابلیت صید همه انواع پرندگان مهاجر در هر اندازه‌ای را دارد) محل‌هائی تعبیه شده است که در آن پرندگانی جهت جلب توجه پرندگان بیرون از دام در تمام شش ماه صید نگهداری می‌شوند. این قفس‌ها به حدی بزرگ هستند که چند مرد با جثه عادی می‌توانند همزمان و به راحتی درون آنها رفت و آمد کنند.

    روش جدید اول به نام گِذِر (gezer) که عمری در حدود ٤٠ سال دارد و روش جدید دوم با نام کِرِس (keres) هنوز مورد استفاده قرار می‌گیرند. با از میان رفتن کنترل و نظارت کامل مسولان محیط زیست بعد از انقلاب، روش گذر خود به دو شکل مختلف ثابت و متحرک تغیر کرد و روش کرس که تازه ابداع شده بود به سرعت روش اصلی صید پرندگان مهاجر در این منطقه شد. با روش کرس تا بیش از روزی 100 بال انواع پرندگان مهاجر نیز قابل صید است. این ٢ روش جدید را می‌توان بدترین روش‌های صید پرندگان مهاجر برشمرد.

    Animal-Rights-Watch-ARW-6919

    صیادان محلی این نوع صیادی را میراث اجدادشان که اینک به آنها رسیده معرفی می‌کنند در صورتی که روش‌های صید مورد استفاده آنها عمری بیشتر ازعمر اغلب خود صیادان ندارند و متاسفانه کمترین نظارتی روی هیچ‌یک از این دو روش جدید (که هیچ ارتباطی با سنتی بودن صیادی پرندگان در گذشته ندارند) در هیچکدام از بیش از ١٧٠ دامگاه فریدونکنار و سرخرود وجود ندارد.

    اما داستان به همین‌جا ختم نمی‌شود. صیادان برای اینکه بتوانند پرنده بیشتری در طول روز و شب صید کنند به شدت از محیط شالیزار- تالابی این پرندگان که آن را «دامگاه» می‌نامند حفاظت می‌کنند؛ تیراندازی، رفت و آمد، ایجاد هرگونه بو و سر و صدا حتی حضور فیزیکی در اطراف دامگاه‌ها کاملا ممنوع است و در صورت مشاهده، با فرد خاطی به شدت برخورد می‌شود. برخوردی که در برخی موارد به ضرب و شتم منجر می‌شود؛ حتی اگر آن فرد، مأمور حفاظت محیط زیست باشد چرا که در این منطقه، تمامی زمین‌ها مالکیت شخصی دارند و هیچ منطقه حفاظت شده با مالکیت و نظارت دولتی در این محدوده وجود ندارد.

    در داخل دام‌گاه‌ها، نه فقط پرندگان مهاجر شامل انواع مرغابی‌ها و غازها، قوها، انواع حواصیل‌ها و پرندگان کنار آبزی بلکه شکارگران طبیعی آنها که با حضور این پرندگان به این محل‌ها می‌آیند نیز صید می‌شوند؛ انواع جغدها، انواع مختلف پرندگان شکاری، گربه جنگلی، سمورها، گورکن و… بدون هیچ نظارت و منع قانونی در دامگاه‌ها صید شده و برای تاکسیدرمی یا فروش به دلالان همیشه حاضر در این منطقه راهی سفری بی‌بازگشت می‌شوند.

    این امنیت ظاهری (جلوگیری از تیراندازی و شکار با اسلحه) موجب جلب شدن هرساله پرندگان بیشتری به سمت دامگاه‌ها و افزایش هرساله پرندگان مهاجر در این منطقه می‌شود؛ دقیقاً در زمانی که همزمان، وضعیت قریب به اتفاق تالاب‌های ایران چه از نظر کم آبی و چه از نظر امنیت برای حیات وحش خصوصا در تالاب های شمال کشور رو به وخامت گذاشته است.

    حضور گونه‌های جدید که در گذشته در تعداد بسیار کم یا حتی به صورت موردی در این منطقه مشاهده می‌شدند (اما در چند سال گذشته به وفور در این منطقه صید و شکار شده‌اند) گواهی بر این مدعاست.

    حضور اردک‌های شور پسند مانند «تنجه»، «آنقوت» و «اردک سیاه کاکل» حضور رو به افزایش انواع قوها (که در زمستان ٩١ به ١٠ هزار بال هم رسید) همگی نشان از ناامنی شدید، حضور بی‌وقفه شکارچی‌ها و از بین رفتن کیفیت زیستگاهی این پرندگان در سایر تالاب‌های شمال ایران خصوصاً تالاب شناخته شده میانکاله دارد.

    امروز منطقه فریدونکنار و سرخرود فقط بدلیل امنیت ظاهری به واسطه صید با دام و تقریباً بدون صدای شلیک گلوله، تبدیل به آخرین پناهگاه ده‌ها هزار پرنده مهاجری شده است که به ناچار زیستگاه‌های نا امن دیگر را ترک و به این منطقه پناه می‌آورند.


    تمهیدات سازمان ها و گروه های خارجی در مواجهه با شرایط فعلی منطقه فریدونکنار و سرخرود

    در مقالات و بررسی‌های متعدد در ارتباط با مهاجرت پرندگان آبزی و کنار آبزی در غرب آسیا، از ایران به عنوان کشوری که در شاه ‌راه اصلی عبور پرندگان تا رسیدن به مقاصد دیگر درسایر قاره‌ها قرار دارد، یاد شده است.

    سال ٢٠٠٣ میلادی کارشناسان موسسه بین المللی پرندگان (Bird Life International) صید سالیانه پرندگان در این منطقه را بیش از 700 هزار پرنده در شش ماه سال تخمین زدند و نام این منطقه را «سیاه‌چاله پرندگان مهاجر غرب آسیا» نهادند.

    پرندگان کمیاب و در خطر انقراضی نظیر «اردک مرمری»، «اردک بلوطی» و «غاز پیشانی سفید کوچک» که تا چند سال قبل در این منطقه صید می‌شدند در چهار سال گذشته دیگر هرگز در دامگاه‌های این منطقه دیده نشده‌اند. این مساله آغاز نگرانی‌های جدیدی در ارتباط با وضعیت این گونه‌ها بوده است که البته این نگرانی در سایر کشورها سرآغاز فعالیت آنها برای جلوگیری از ادامه این روند بوده است.

    اصلی‌ترین زیستگاه جوجه‌آوری غاز پیشانی سفید کوچک که به دلیل کاهش چشمگیر جمعیت این گونه در سطح جهان یک گونه حمایت شده بین المللی است، در کشور فنلاند قرار دارد. کارشناسان حیات وحش این کشور برای حفظ آخرین بازمانده‌های این گونه و جلوگیری از مهاجرت طبیعی این پرنده به شمال ایران برای زمستان‌گذرانی دست به اقدام عجیبی زده‌اند.

    کارشناسان با کمک داوطلبان در فصل تولید مثل اقدام به جمع‌آوری تخم‌های این غاز و قرار دادن آنها زیر گونه‌های دیگر غازهای وحشی می‌کنند تا جوجه‌های متولد شده با والدین جدیدشان به نقاط دیگری به جز شمال کشور ایران مهاجرت کنند و به تدریج بتوان مسیر مهاجرت جدیدی در راستای حفظ این گونه به وجود آورد!

    البته موفقیت این روش هنوز اثبات نشده است اما به هر شکل قطعا توسط عده زیادی از کارشناسان حیات وحش مورد بررسی قرار گرفته است و ریسک این اقدام به نظر کمتر از رها کردن این گونه به حال خود و نابودی قطعی آخرین بازماندگان آن به دلیل زمستان‌گذرانی در شمال ایران قلمداد شده است.

    نیاز به یاد آوری است که تلاش‌های بین المللی برای حفاظت از آخرین بازمانده‌های جمعیت غربی «درنای سیبری» که اصلی‌ترین زیستگاه زمستان‌گذرانی آن در شمال ایران بوده است، یکی دیگر از این تمهیدات بود. این تمهیدات در قالب یک پروژه با سرمایه بالغ بر یک میلون دلار به دست کارشناسان ایرانی و با نظارت کارشناسان خارجی سپرده شد و آغاز به کار کرد. اما بعد از گذشت مدت کوتاهی به دلیل کارشناسی نادرست این پروژه با شکست کامل مواجه شد و تعداد درناها هر سال کمتر شد و از پنج سال گذشته تا زمستان قبل، فقط یک درنای نر از نژاد غربی درنای سیبری باقی ماند. گفتنی است متاسفانه شکست این پروژه علاوه بر شکست در احیا و حفظ نسل گونه درنا سیبری، دستاوردهای نامناسبی را هم در ارتباط با مواجهه با مشکلات و حل آنها و تقابل با مردم محلی و… در پی داشته است.

    بازار فروش پرندگان
    بازار فروش پرندگان صید شده فریدونکنار معضل بزرگ دیگری برای حیات وحش است چرا که به دلیل نبود هیچ نظارت و کنترل از طرف سازمان حفاظت محظ زیست بر این بازار، این محل تبدیل به محل معامله پرندگانی شده است که علاوه بر خود این منطقه، از سایر شهرها و استان‌ها برای فروش به این بازار آورده می‌شوند. انبوهی از سایر پرندگان وحشی مانند «فلامینگو»، «قو»، «پلیکان»، پرندگان کمیابی مانند «اردک سر سفید»، «طاووسک»، «ابیا»، «قرقاول»، انواع «باقرقره» و… مرده و زنده به سادگی هرچه تمام در این بازار خرید و فروش می‌شوند.

    با به پایان رسیدن فصل سرما و نزدیک شدن به شروع فصل کشاورزی دامگاه‌داران اقدام به بیرون کردن پرندگان باقی مانده از زمین‌هایشان و آماده سازی زمین برای شخم و کشاورزی می‌کنند، این بیرون کردن همیشه با تیراندازی و دعوت از شکارچی‌ها برای ورود به دامگاه‌ها و تیراندازی به سمت باقی‌مانده پرندگان همراه می‌شود و در واقع چه موعد مناسب مهاجرت پرندگان رسیده باشد و چه نه، دامگاه‌داران پرندگان را از شالیزارها و منطقه بیرون کرده و به اصطلاح «غرق شکنی» می‌کنند.

    فاجعه جدید

    در دو سال گذشته پدیده‌ای به نام «کشت دوم برنج» در این منطقه (که برنج شناخته شده و معروفی نیز دارد) به شدت گسترش پیدا کرده است. بعد از کشت اول، برخی کشاورزان بلافاصله زمین را آماده کشت دوم می‌کنند. اما کشت دوم یک تفاوت بسیار عمده و مهم با کشت اول دارد؛ آنهم میزان استفاده چندین برابری آن از سموم کشاورزی و کود شیمیایی است. در کشت اول به طور متوسط تا برداشت محصول شالیزارها دو یا سه مرتبه سم‌پاشی می‌شوند اما در کشت دوم به دلیل گرمای هوا و مقاوم شدن آفات، این سمپاشی به هر دو هفته یکبار می‌رسد و این در حالی است که سم مورد استفاده، دیگر سم دفع آفات برنج نیست و از سموم دفع آفات مرکبات حتی سم پنبه (که بسیار از سم عادی مورد استفده برای برنج قوی‌تر و مرگبارتر است) استفاده می‌شود.

    ورود سموم و کود شیمیائی به داخل محیط‌های تالابی که در آنها کشت دوم انجام شده است، در ابتدا فقط با از بین رفتن جمعیت‌های دوزیستان و خزندگان (قورباغه‌ها، مارهای آبی و لاکپشت‌های برکه‌ای) این شالیزارها همراه است اما به مرور تاثیر خود را با عقیم شدن طیور اهلی منطقه نیز نشان داده است.

    بسیاری از کشاورزان و پرورش‌دهندگان محلی پرندگان این منطقه از ناباروری پرندگانشان خصوصا اردک‌ها و غازها نگران شده‌اند و جالب اینکه همگی دلیل اصلی این اتفاق را سم‌ها و کودهای جدید و قوی انتشار یافته در محیط می‌دانند.

    شروع مهاجرت و مرگ پرندگان بر اثر سموم

    در 10 روز گذشته با شروع فصل پاییز مهاجرت پرندگان به این منطقه بار دیگر آغاز شده است و دسته‌های پرندگانی مانند «خودکا ابرو سفید»، «خودکا معمولی»، «اردک سرسبز»، «فیلوش»، «چنگر»»، «گیلانشاه بال سفید» و تعداد زیادی از انواع پرندگان کنار آبزی به این منطقه آمده‌اند.

    امسال اما تاکنون بالغ بر ٢٥٠ بال از این پرندگان که عمدتاً شامل چنگر بوده‌اند بر اثر تغذیه در زمین‌هایی که در آن کشت دوم انجام شده است از بین رفته‌اند.

    اما مسئله نگران کننده اصلی، تاثیر سموم شیمیائی جدید و قوی انتشار یافته در این منطقه است که نتیجه آن ناباروری ده‌ها گونه از پرندگان مهاجر و نابودی تدریجی نسل آنها در اثر تغذیه و زمستان‌گذرانی در این منطقه استراتژیک طبیعی خواهد بود.

    همین‌طور در چند روز گذشته بازار فروش پرندگان صید شده نیز به صورت موقت در ورودی بازار ماهی فریدونکنار کار خود را آغاز کرده است و هر روز صبح بین ١٠٠ تا ١٥٠ بال از انواع پرندگان صید شده روز قبل (%٣٠ کنار آبزی و %٧٠ انواع مرغابی‌های وحشی) طبق روال قبل خرید و فروش می‌شوند. این بازار با افزایش پرندگان به محل مستقل و اصلی خود در نزدیکی بازار ماهی منتقل خواهد شد.

    لزوم خرید یک عرصه و حفاظت دولتی از آن

    با توجه به شرایط ویژه این منطقه که پتانسیل تبدیل شدن به یکی از نقاط بی‌نظیر طبیعی از نظر پرنده‌نگری و اکوتوریسم و گردشگری در جهان را دارد، تنها زمانی می‌توان به حفظ و پایداری این منطقه امیدوار بود که سازمان حفاظت محیط زیست اقدام به خرید و معرفی یک منطقه حفاظت شده در این محدوده کند.

    گفتنی است که سرمایه گذاری خصوصی نیز بدون نیاز به تغیر کاربری زمین‌ها از شالیزار می‌تواند بخشی از این منطقه را تبدیل به بهشتی برای پرنده‌نگران و گردشگران در کشور کند.

    منطقه فریدونکنار و سرخرود امروز از نظر غنای طبیعی و گردشگری فقط یک تالاب نیست، بلکه ارزشی معادل با مجموع چندین تالاب بزرگ کشور را داراست.

    همه این وقایع در حالی صورت می‌پذیرد که کوچکترین نظارت و حفاظتی از جانب سازمان حفاظت محیط زیست نسبت به این منطقه اعمال نمی‌شود و این آخرین مأوای پرندگان مهاجر غرب آسیا، درگیر سرنوشتی مبهم و رو به زوال است.

    منبع: خبرآنلاین

    ____________________

    دامگاه فریدونکنار‍، قتلگاه میلیونی پرندگان مهاجر

    شکار ناموفق آخرین درنای سیبری ایران/ زندگی امید با شانس، محیط زیست به دنبال احیای شیر و ببر

    شیوه‌ای ایرانی برای صید پرندگان؛ خیانت اردک!

    حراج فلامینگو به قیمت ۵ هزار تومان در جاده‌های فریدون کنار! / تصویر

    دوما (دامگاه پرندگان وحشی)/ تصویری

    بازار پرندگان وحشی دامگاهی در فریدونکنار/ تصویری

    خیانت اردک؛ شیوه‌ای ایرانی برای صید+عکس

    جایگزین‌کردن طبیعت‌گردی به جای شکار

    آغاز کشتار میهمانان در فریدونکنار/ فرود ۲۰۰۰ پرنده مهاجر در زمینهای کشاورزی

    امید به طبیعت ایران بازگشت/ میهمان تنهای شمالی در دامگاه

    قوهای مهاجر شالیزارهای سرخ‌رود/ تصویری

    فرود ۳۰۰۰ قو در سرخ‌رود مازندران

    تنهاترین پرنده ایران

    تنها پرواز می کند اما امید ها را ناامید نمی کند

    ۲۷ تن ذرت برای تغذیه قوهای سرخرود به اتمام رسید.آنها را فراموش نکنیم.

  • تایید دردناک یک خبر: شرایط نگهداری ببر سیبری در قرنطینه باغ وحش ارم نامناسب است

    Animal-Rights-Watch-ARW-Mohammadi

    دیده بان حقوق حیوانات: مدیر کل دفتر حیات وحش و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست از شرایط نگهداری ببر سیبری اظهار نارضایتی کرد.
    به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان حفاظت محیط زیست به نقل از باشگاه خبرنگاران ، محمدی با بیان اینکه شرایط ببر سیبری به لحاظ تغذیه و سلامت عمومی خوب است گفت: شرایط نگهداری حیوان در قرنطینه اصلا شرایط مناسبی نیست چرا که این اتاق هم از نظر فضا و هم از نور خیلی محدود است.
    وی با اشاره به تکرار آزمایش در دوره طی سه سال گذشته گفت: طبق آخرین تماسی که با مسئولان سازمان دامپزشکی داشته‌ایم آن‌ها اظهار می‌کنند که این موضوع مرتبط با وزارت بهداشت است و طبق نظر وزارتخانه باید حیوان در قرنطینه باشد اما طی مکاتبه‌ای که در چند هفته گذشته داشتیم از سازمان دامپزشکی درخواست کردیم با حضور محیط زیست، وزارت بهداشت و سازمان دامپزشکی جلسه برای تعیین تکلیف این ببر تشکیل شود و اگر امکانش هست نمونه گیری برای بار سوم انجام شود.
    محمدی با اشاره به اینکه در صورت وجود مشمشه باید در این سه سال ببری تلف می‌شد ادامه داد؛ اگر حیوان مبتلا به مشمشه بود باید علاوه بر ظهور علائم آن تا کنون تلف می‌شد اما طبق نظر دامپزشکان ما طی این مدت حیوان مشکلی نداشته است.
    وی با بیان این مطلب که نظر سازمان دامپزشکی همچنان معدوم شدن حیوان است گفت: سازمان دامپزشکی اصرار دارد که حیوان معدوم شود و تا به امروز نیز که این اتفاق نیفتاده به خاطر مخالفت مسئولان محیط زیست بوده است و اگر همچنان سازمان دامپزشکی اصرار بر بیماری حیوان دارد به صلاح نیست که بیشتر از آن این حیوان رنج ببرد.
    مدیر کل دفتر حیات وحش و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست با اظهار نارضایتی از شرایط نگهداری ببر سیبری در پایان خاطر نشان کرد؛ با توجه به عدم تعیین تکلیف این حیوان مدیریت باغ وحش تهران اعلام آمادگی کرده تا هر شرایطی که مورد نظر سازمان دامپزشکی است را فراهم کند تا این حیوان از قرنطینه خارج شود در غیر اینصورت نیز امیدواریم هر چه زودتر این حیوان تعیین تکلیف شود.

    ________________________

    مرگ ببر بنگال در باغ وحش ارم و سووال های بی پاسخ/ نگرانی شدید از مخفی نگه داشتن شرایط زیستی ببر بیوه سیبری

    خبر فوری: تنها ببر بنگال باغ وحش ارم خفه شد/ غرق شدگی «ببری» در استخر محوطه نگهداری

    باغ وحش ارم ایستگاه پایانی بزرگترین گربه جهان/ انقراض ببرها در ارم

    اعلام رسمی شکست واردات ببر سیبری/ روس ها دیگر ببر نمی دهند!

    پلنگ های ایرانی متولد شده در روسیه/ فیلم

    اعتراض حامیان حیات‌وحش به کمبود امکانات برای نگهداری از ببر‌ها/ تصویری

    ببر می آورند و ابر می بارورند

    تلاش محیط زیست برای واردات ببرهای سیبری تا پیش از اتمام دولت!

    اگزاتیک پت: آمار، خطرات و حقایق نگهداری حیوانات وحشی/ اینفوگراف

    معاون وزیر محیط زیست روسیه: برای صدور ببر روسی به ایران مشکلی نداریم

    محمدی‌زاده: پروژه احیای زیستگاه ببر ایرانی شکست نخورده/ بی مبالاتی باغ وحش تهران دلیل مرگ ببر نر

  • مرگ 5 قلاده پلنگ در کمتر از 6 ماه / شتاب کشتار پلنگ دو برابر شده است

    دیده بان حقوق حیوانات: کشتار بی رحمانه 5 قلاده دیگر از گونه ارزشمند و در معرض انقراض کشورمان در 6 ماه اخیر در حالی رخ می دهد که سال 91 کشته شدن همین تعداد پلنگ البته در یکسال موضوع را به مجلس کشاند و قرار شد فراکسیون محیط زیست مجلس، پاسخگویی مسئولان سازمان محیط زیست را درخصوص کشتار بی رویه پلنگ پیگیری کند. البته آمار غیر رسمی خبر از کشتار سالانه بیش از 15 قلاده پلنگ در کشورمی دهد.

    به گزارش خبرنگار مهر، پلنگ ایرانی پس از انقراض ببر مازندران و شیر ایرانی بزرگترین گربه سان کشور به شمار می رود. کمبود طعمه در اثر شکار غیرمجاز و بی رویه، تخریب زیستگاه های طبیعی پلنگ به دلیل توسعه ناپایدار فعالیت های انسانیاز جمله جاده ها، کشته شدن پلنگ ها توسط افراد محلی و شکارچیان متخلف و نبود برنامه ریزی جامع برای حفاظت از باقیمانده پلنگ های ایران، متاسفانه نسل این گربه سان زیبا و ارزشمند کشور را در آستانه انقراض قرار داده است.

    کشتار بی رحمانه به دست مردم سالهاست که حیات وحش کشور را تهدید می کند و با اینکه گفته می شد  سال 91  شکارچیان رکورد تازه ای در کشتار بی رحمانه برای حیات وحش رقم زدند اما با توجه به اینکه در سال جاری تنها در 6 ماه زمان سال گذشته تعداد پلنگ های کشته شده در کشور معادل همین تعداد در کل سال گذشته یعنی مدت زمانی دو برار زمان فعلی است به نظر می رسد  شکارچیان ایرانی قصد دارند نام خود را در فهرست رکورد های گینس ثبت کنند و با این روند شاید  در سال ها و حتی ماههای آینده  شاهد کشتار همین تعداد پلنگ در ماه و یا در روز باشیم تا اخرین بازمانده های این گربه سان ارزشمند را مانند دیگر اعضای هم خانواده او از دست بدهیم .

    زنده گیری یک توله پلنگ در اردیبشت ماه توسط قاچاقچیان حیات وحش در مشهد، شکار یک قلاده پلنگ در مناطق جنگلی مازندران در تیرماه، مرگ یک پلنگ در در دره آنجو از توابع شهرستان لردگان بر اثر مسمومیت باز هم در تیرماه کشته شدن پلنگی در ارتفاعات هشتاد پهلوی لرستان با شلیک گلوله در مردادماه و  کشتار پلنگی دیگر در آخرین روز شهریورماه سال جاری در منطقه ییلاقی آسمانسر از توابع جیرنده رودباربا رگبار تنها مواردی  از کشتار پلنگ های کشوردر 6 ماه گذشته  است که مستند بوده  و اخبار آن منتشر شده است. بدون شک حداقل ده ها برابر این تعداد، مواردی از کشتار پلنگ به دلایل متخلف وجود دارد که هرگز کسی از آن مطلع نمی شود.

    Animal-Rights-Watch-ARW-6895

    اما سال 91 در مدت زمانی معادل دو برار زمان فعلی یک  پلنگ ایرانی در ارتفاعات منطقه پشتکوه ممسنی فارس با شلیک 5 گلوله یک مرد روستایی از پای  درآمد و بعد از کشتار بدنش با تبر قطعه قطعه و لاشه اش به آتش کشیده شد و با گذشت کمتر از سه روزاز این حادثه از گلستان خبر رسید  ماده پلنگ دیگری در کردکوی با طعمه مسموم از پای  در آمده است.چند روز بعد گزارش هایی از کشته شدن یک پلنگ در محدوده شهرستان دماوند، توسط عوامل سازمان حفاظت محیط زیست منتشر شد. یک هفته بعد پیدا شدن لاشه یک پلنگ در استان سیستان و بلوچستان که به گفته مسئولان این استان احتمالاً بر اثر کهولت سن جان سپرده بود به رسانه ها رسید و در نهایت خبر کشف لاشه یک پلنگ در استان مازندران که به احتمال زیاد آن هم مسموم شده بود پرونده کشتار پلنگها در سال 91 را بست .

    این در حالی است که چندی پیش یکی از پلنگ‌هایی که در جریان پروژه تبادل ببر سیبری و پلنگ ایرانی به روسیه منتقل شده بود در پارک ملی سوچی این کشور صاحب دو توله شد.

    حالا اگرچه مشاور رییس سازمان محیط زیست هنوز وضعیت پلنگ در کشور را به اندازه یوز بحرانی  نمی داند اما با توجه به تخمین هایی که مبنی بر کشتار سالانه 15 قلاده پلنگ در کشور بر اثر سوانح جاده ای و شکار زده می شود از یک سو و از سوی دیگر  اینکه پلنگ به عنوان جانوری  در راس هرم غذایی نقش بسیار حساس و مهمی در وضعیت حیات وحش دارد و همچنین طبیعت هزینه بسیار زیادی برای تولد و رشد و نمو یک پلنگ صرف می‌کند به نظر می رسد بزرگترین گربه سان کشور بعد از انقراض ببر و شیر حال و روز چندان  خوشی ندارد.

    اسماعیل کهرم، البته همچنان مهم ترین عامل تهدید کننده حیات پلنگ‌های کشور را جاده‌ها واقع شده در زیستگاه‌ها این جانور عنوان می کند : شکار چیان نیز عامل بعدی تهدید کننده این موجود هستند. همچنین طعمه مسموم که از سوی گله داران و رمه داران برای کشتن پلنگ و حفاظت گله‌ها استفاده می‌شود از دیگر  تهدیدات چشمگیر پلنگ‌ها در کشور به شمار می‌آید.

    آنطور که مشاور محیط زیست طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست می‌گوید: تغییر در جاده‌های محل زندگی پلنگ‌ها از جمله حصار کشی و یا ایجاد زیر گذر برای عبور ایمن این جانور، اطلاع رسانی و آگاهی دادن به دامداران از جمله اقداماتی موثر برای حفاظت از این گونه با ارزش است.

    او  در عین حال دادن غرامت به افرادی که دام و رمه شان مورد حمله پلنگ قرار می گیرد را یکی از راهکاری که می‌توان به واسطه آن مانع از طعمه گذاری مسموم و کشتن پلنگ‌ها توسط دامداران عنوان می کند: این غرامت می‌تواند با اتخاذ سازو کارهای قانونی از سوی سازمان حفاظت محیط زیست و با تایید شورای شهر و روستا پرداخت شود.

    مدیر دیدبان محیط زیست و حیات وحش نیز دلایل متعددی را برای کاهش جمعیت و افزایش آمار مرگ و میر پلنگ در کشور بر می شمرد: کمبود منابع غذایی پلنگ در زیستگاه های طبیعی به دلیل شکار غیرمجاز و بی رویه طعمه های پلنگ که موجب کاهش زاد و ولد، نزدیک شدن پلنگ به جوامع انسانی، حمله به دام های اهلی و در نتیجه کشتار پلنگ ها توسط مردم محلی شده است. از مهمترین این عوامل است.

    کیوان هوشمند معتقد است: تخریب زیستگاه های طبیعی به دلیل توسعه فعالیت های انسانی، از جمله جاده سازی های بدون ارزیابی زیست محیطی، بهره برداری بیش از حد از جنگل ها و مراتع، توسعه سکونت گاه های انسانی و غیره نیز موجب کاهش وسعت عرصه های طبیعی، قطع ارتباط بین زیستگاه ها و اصطلاحا جزیره ای شدن زیستگاه های طبیعی شده که این عوامل علاوه بر مرگ و میر پلنگ در جاده ها در اثر برخورد با خودروهای عبوری، با توجه به قلمرو طلبی این گونه، موجب افزایش تقابل انسان و پلنگ و عدم امکان جابجایی پلنگ در بین زیستگاه های متخلف  شده است.

    به گفته او، زنده گیری توله های پلنگ برای فروش و یا شکار پلنگ های بالغ برای فروش پوست را نیز باید به سایر عوامل موثر در کاهش جمعیت این گونه اضافه کرد . به خصوص با سخت تر شدن شرایط اقتصادی به نظر می رسد که این مورد شدت بیشتری یافته به نحوی که ۳ مورد از کشفیات سال جاری مربوط به فروش پوست یا توله زنده پلنگ بوده است.

    آنطور که هوشمند می گوید: تاکنون هیچ پروژه مشخصی به منظور مطالعه و برنامه ریزی برای حفاظت از نسل این گونه ارزشمند توسط سازمان محیط زیست تعریف نشده و حتی برآورد درستی از جمعیت و پراکندگی پلنگ در کشور وجود ندارد این در حالی است که حفاظت از طعمه های پلنگ، مطالعه و شناخت رفتار، شناسایی و حفاظت از زیستگاه های طبیعی پلنگ، جبران خسارات وارده از حمله  پلنگ به افراد محلی، آموزش و فرهنگ سازی در جوامع محلی زیستگاه های پلنگ، افزایش جریمه و شدت برخورد با عاملین کشتار پلنگ ها از جمله مواردی است که می تواند در حفظ این گونه ارزشمند تاثیر گذار باشد در غیر این صورت آینده روشنتری از ببر مازندران و شیر در انتظار پلنگ ایرانی نخواهد بود.

    با اینکه سال گذشته فشارهای رسانه ای و اعتراض فعالان محیط زیست موجب شد تا اعضای فراكسیون محیط زیست هم موضوع کشتار پلنگ ها پیگیری کرده و اعلام کنند در صورت قانع نشدن اعضای فراکسیون محیط زیست از توضیحات مسئولان ، تحقیق و تفحص از سازمان محیط زیست  مطرح خواهد شد اما همچنان شاهد تلفات این گونه ارزشمند البته با شتابی دوبرابر سال گذشته هستیم بنابراین  به نظر می رسد زمان آن رسیده که مسئولان توصیه های کارشناسان را جدی بگیرند و راهکار های جلوگیری از تلفات پلنگ ایرانی را تا پیش ازنابودی کامل آن در کشور و تغییر نام آن از پلنگ ایرانی به پلنگ روسی به خاطر موفقیت این کشور در تکثیر و پرورش این گونه ارزشمند به کار گیرند.

    _____________________________

    چگونه سایه انقراض بر سر گونه‌های نادر ایرانی گسترده‌تر می‌شود؟ (۲)/ وقتی محافظان محیط زیست، مدافع «شکار» از نوع «تروفه» می‌شوند!

    چگونه سایه انقراض بر سر گونه‌های نادر ایرانی گسترده‌تر می‌شود؟ (۱)/ از ده شکارچی حتی یکی ارزش گونه در خطر انقراض را نمی‌داند!

    پلنگ کشان شنیع توسط سگ های شکاری؛ بزرگ ترین گربه سان کشور در معرض خطر جدی/ فیلم +۱۶

    یک پلنگ دیگر در رودبار با تیر شکارچی از پای در آمد/ تصویری

    دو سال گذشت؛ خرس های قهوه ای همچنان ضجه می زنند/ ویژه ۲۰ شهریور روز مبارزه با خشونت علیه حیوانات

  • قاچاق حیوانات در تهران؛ از خرید و فروش حضوری تا اینترنتی معاملات حیوانات تا 300‌ میلیون توسط شیوخ عرب در ایران

    Animal-Rights-Watch-ARW-5761

    دیده بان حقوق حیوانات/ فرزانه طهرانی*: «کروکودیل از 250تومان به بالا قیمت دارد. اگر مار پیتون می‌خواهید 300‌هزارتومان تا چهار‌میلیون تومان است. اما قیمت ببر و شیر را در محل، پس از ملاقات توافق می‌کنیم.»در میان مغازه‌ها و غرفه‌های بازار پرندگان، زمزمه برخی افراد در گوشتان، شما را به یاد بازار سیاه دارو در ناصرخسرو می‌اندازد اما این بار با مافیای بزرگ فروش حیوانات در معرض انقراض مواجهید؛ مافیایی که با انتقال بازار پرنده‌فروشان به حاشیه بزرگراه خلیج‌فارس، کم‌کم
    پر و بال بیشتری گرفت. دو سال پیش وقتی شهرداری با همکاری سازمان دامپزشکی بازاری در نزدیکی منطقه خلیج‌فارس تهران برای فروش پرندگان راه‌ انداخت؛ گمان نمی‌کرد در حاشیه این بازار جدیدالتاسیس، بازار سیاه حیوانات شکل بگیرد. قصد همه مدیران تهران از جمع‌کردن کاسبی پرنده‌فروشان پرسروصدای مولوی در سال 87، حذف خرید و فروش‌های غیرمجازی بود که فکر می‌کردند با جابه‌جایی بازار، حذف می‌شود ولی عملا این اقدام قدرت مانور قاچاقچیان را بالا برد. به سمت مردی که چند دقیقه پیش جمله‌ای را به آهستگی در گوشم گفته بود رفتم. نشانی از ترس و نگرانی در چهره‌اش نبود. این امنیت در واقع مدیون ناظران و مامورانی است که با عدم حضورشان در بازار پرندگان، فضای مطمئنی را برای قاچاقچیان حیوانات فراهم کرده‌اند.
    نام همه گونه‌ها و نژادهای حیوانات را حفظ است و برای قیمتی که روی هر یک گذاشته دلایلی می‌آورد. «قیمت مار بسته به طولش تغییر می‌کند اما کروکودیل بر اساس نژاد رقم‌های متفاوتی دارد. حتی نوعی از آنکه پوزه باریک است و از لائوس می‌آید به دلیل کمیابی، قیمت ندارد. شاهین و قرقی را هم با 60 – 50‌هزارتومان می‌توان خرید.»
    اما نوبت به حیوانات در معرض انقراض که می‌رسد محتاط‌تر صحبت می‌کند. صدایش که تا چند دقیقه پیش به راحتی شنیده می‌شد به زمزمه بدل می‌شود. اینکه از او خواستم قیمت بالابان (بحری) پرنده کمیاب و در معرض انقراض کوه‌های کردستان را بگوید، او را به من مشکوک کرد. «بالابان نداریم. قیمتش خیلی بالاست. ما نداریم. شما اصلا خریداری؟»وقتی با شفیعی، سرهنگ نیروی انتظامی صحبت کردم و از تعیین جریمه‌ای برابر با یک کیلو موادمخدر برای کشف این پرنده گفت، تازه متوجه دلیل ترس فروشنده شدم.
    گونه‌های در معرض انقراض، 300‌میلیون تومان به اعراب فروخته می‌شود
    شیخ‌نشینان عرب علاقه خاصی به «بالابان» ایران دارند. این پرنده که تعلیم‌پذیر است برای این شیوخ، شکار می‌کند و گوشت تازه شکار را به اعراب شیخ هدیه می‌دهد. با اطلاع از این جریان کمی بیشتر با فروشنده صحبت کردم. اینکه بالابان را برای یکی از اقوام در امارات می‌خواهم، او را بالاخره به حرف واداشت و از قیمت این حیوان گفت. «از 30‌میلیون تومان شروع می‌شود و تا 300‌میلیون تومان هم قیمت دارد. اگر برای شکار تعلیم دیده باشد قیمتش بالا می‌رود. همین الان بالابان شیخ کویت بالای 500‌میلیون تومان پیشنهاد قیمت داشته اما حاضر به فروشش نیست. این پرنده خیلی کمیاب است و فقط در کوه‌های صخره‌ای کردستان پیدا می‌شود. شکارچی‌ها وقتی پرنده مادر بیرون از لانه است؛ جوجه‌ها را برمی‌دارند.»
    توان مقابله نداریم
    فعالیت دلالان حیوانات سال‌هاست در بازار پرنده‌فروشان رایج است؛ فعالیتی که جلوگیری از آن نیاز به هزینه و نیرویی دارد که سازمان محیط‌زیست از داشتن آن محروم است. گویا دولت چندان دلش برای از دست‌دادن گونه‌های کمیاب ایران نمی‌سوزد و بر همین اساس نیز بودجه‌ای به مقابله با قاچاق حیوانات اختصاص نمی‌دهد. سیدمسعود حسینی رییس اداره هماهنگی و ساماندهی اداره کل حفاظت از مدیریت شکار و صید با اعلام اطلاع از اتفاق‌هایی که در حاشیه مرکز خرید و فروش پرندگان پایتخت می‌افتد، می‌گوید: سازمان محیط‌زیست در کل کشور 2500 تا 3000 محیط‌بان دارد که سهم تهران از این تعداد به انگشت‌های دو دست هم نمی‌رسد و این افراد هم دایم در ماموریت هستند؛ بنابراین برای ما این امکان وجود ندارد که بتوانیم برای مبارزه با فروش حیوانات نایاب در این مرکز نیرو مستقر کنیم. حتی در صورت استقرار نیرو در بازار پرنده‌فروشان، تنها جلوی فعالیت دلالانی که به‌صورت غیرحرفه‌ای کاسبی می‌کنند گرفته می‌شود. چراکه حرفه‌ای‌ترها از طرق دیگر اقدام به خرید و فروش کرده و ریسک حضور در بازار را به جان نمی‌خرند.
    فعالیت 1000 فروشنده ایرانی در بازار جدید و پرمخاطره حیوانات
    خرید حیوانات وحشی از حرفه‌ای‌ترها هم به راحتی آب‌خوردن است. با شماره‌های درج‌شده آگهی‌های روزنامه‌ها تماس بگیرید یا حتی ساده‌تر می‌توانید از طریق سایت‌های مرتبط، منوی حیوانات مورد نظرتان را با قیمت‌هایشان در اختیار داشته باشید. در سایت‌های فروش حیوانات، فروشندگان حتی برای جذاب‌ترشدن کار خود اعضای بدن حیوانات را مانند عاج فیل، دم روباه، پوست پلنگ و مار و… را هم عرضه می‌کنند. این فعالیت نوظهور آنقدر با سرعت در حال توسعه است که نیروهای اندک امنیتی که هنوز دلالان خیابانی را از سر باز نکردند؛ قادر به برخورد با متخلفان در دنیای مجازی نخواهند بود. اگرچه آماری از این فعالیت‌های مجازی غیرقانونی در ایران از سوی مراجع رسمی داخلی عنوان نشده اما سایتس (کنوانسیون تجارت بین‌المللی گونه‌های گیاهی و جانوری وحشی در معرض خطر انقراض) آمار فروشندگان غیرقانونی حیوانات در ایران را یک‌هزار نفر تخمین زده است. زادگاه خیلی از این حیوانات در مناطق مختلف دنیاست و محل زندگی آنها لزوما آن کشوری نیست که سایت فروشنده آن اداره می‌شود. طبق بررسی‌های انجام‌شده در این کنوانسیون،‌ هاست و آدرس دامین تعدادی از سایت‌های فروش حیوانات در آمریکا، مربوط به کشور چین است. جالب است بدانید کشوری که بیشترین فعالیت را در این زمینه به‌صورت غیرقانونی دارد و منشأ اکثر سایت‌ها به آن برمی‌گردد، همین کشور پرجمعیت است. با تحقیقات به عمل‌آمده مشخص شده است در سایت‌های حراجی چینی مربوط به اعضای بدن حیوانات، مواردی که از کشورهای دیگر به‌صورت قاچاق خارج شده است هم به فروش می‌رسد.  همه نوع حیوانی هم وجود دارد از لاک‌پشت گرفته تا فیل و کرگدن و پلنگ. نکته قابل تامل اینجاست که می‌توان بازارهای فیزیکی و غیرمجازی فروش حیوانات را از طریق قوانین و چارچوب‌های مربوطه کنترل کرد اما در اینترنت مدیریت این موضوع با چالشی جدی روبه‌روست. در اینترنت می‌توان به‌طور نامحدود و ناشناس اقدام به خرید و فروش و معامله حتی به‌صورت غیرقانونی کرد.
    شکایت‌ها غیرقابل پیگیری است
    در ادامه صحبت با شفیعی سرهنگ نیروی انتظامی چند نمونه تخلف در فضای مجازی که منجر به شکایت شده نیز عنوان شد. او می‌گوید: اغلب در آگهی‌های روزنامه‌ها اطلاعاتی غیرواقعی درج می‌شود. فردی که یک کاسکو را با امتیاز دارابودن نژاد برتر و صحبت 50 کلمه به قیمت یک‌میلیون و 500‌هزار تومان خریداری کرده بود؛ متوجه شد که نه از نژاد برتر خبری هست و نه کاسکوی خریداری‌شده صحبتی می‌کند. اما به دلیل آنکه معامله در لابی هتل یا یک برج صورت می‌گیرد؛ امکان ردیابی فرد فروشنده خاطی وجود نخواهد داشت.  کلاهبرداری‌های مجازی به اینجا ختم نمی‌شود. با توجه به آنکه محل عرضه این حیوانات در محیط مجازی است، امکان مشاهده و بررسی وضعیت سلامت حیوانات هم وجود ندارد و در صورت نگهداری ناشیانه از آنها، بروز خطراتی از جمله بیماری‌های مشترک بین حیوان و انسان می‌تواند یک زنگ خطر به حساب بیاید. از سوی دیگر روش‌ها و تکنیک‌هایی که برای ناشناس‌ماندن در دنیای مجازی استفاده می‌شود هر روز پیچیده‌تر و حرفه‌ای‌تر می‌شود. این مشکلات را اضافه کنید به نبودن قانون و تبصره‌ای مدون و جامع در رابطه با جلوگیری و برخورد با این کار در فضای اینترنت و متفاوت‌بودن شیوه برخورد دولت‌های مختلف و قوانینشان در رابطه با این نوع تجارت تا وخامت اوضاع را دریابید. هرچند سازمان بین‌المللی ترافیک (شبکه نظارت بر خرید و فروش مرتبط با حیوانات) نیز مدتی است که توجه ویژه‌ای به تاثیرات این نوع خرید و فروش دارد و با کنترل سایت‌ها، رصد حراجی‌های اینترنتی، ارایه اطلاعیه در مورد نحوه تشخیص قانونی‌بودن معامله و شناخت کلاهبرداران، حضور مخفیانه و تحت پوشش به‌عنوان خریدار برای بررسی و تحقیق در رابطه با فروشگاه‌های مجازی و… درصدد کاهش مضرات و کنترل این پدیده است اما هنوز در ایران اقدام خاصی برای مقابله با این متخلفان صورت نگرفته است.

    * روزنامه شرق | شماره ۱۸۵۱

    ______________________

    اگزاتیک پت: آمار، خطرات و حقایق نگهداری حیوانات وحشی/ اینفوگراف

    ۳ توله گرگ از منزل مسکونی به بالین محیط زیست بازگشتند

    اگزاتیک پت جان ۲ کودک را گرفت/ فرار پیتون آفریقایی از قفس فروشگاه خزندگان/ تصویری

    قابل توجه مسوولان: توله شیر دو ماهه ۵۷۰۰۰۰۰ تومان!/ تصویر

    صید پرندگان نادر و سفر از بوشهر تا بندرترکمن برای قوش بازی اعراب؛ نترسیدن قاچاقی ها از جرایم

    طاووس فروخته شده پس گرفته نمی شود!/ تصویری

    برخورد دوگانه: بازداشت سگ ها در تهران، شو سگ ها در کرمانشاه/ خرید و فروش گونه های ممنوعه/ تصویری

    سود میلیاردی فروش حیوانات غیر خانگی/ مرگ ۷۵ درصد حیوانات خاص خانگی در سال اول/ تصویر

    نگهداری حیوانات بدون اخذ مجوز از سازمان محیط زیست جرم است

    خرید و فروش حیوانات وحشی کاملا غیرقانونی است

    کشف ۸۵ عدد سنجاب قاچاق در زنجان

    نگهداری حیوانات خانگی؛ مُد، نیاز یا فخر فروشی؟!

    رفاقت یا اسارت؟ نامگذاری دروغین دوستی بر رابطه عجیب یک مرد و یک ببر/ تصویری

    افزایش قاچاق حیات‌وحش در ایران

    کشف و ضبط یک کروکدیل، یک عقاب و یک شاه بوف در تهران

  • چگونه سایه انقراض بر سر گونه‌های نادر ایرانی گسترده‌تر می‌شود؟ (۲)/ وقتی محافظان محیط زیست، مدافع «شکار» از نوع «تروفه» می‌شوند!

    Animal-Rights-Watch-ARW-6882

    دیده بان حقوق حیوانات: شکار تروفه (به انگلیسی trophy، به فرانسوی Trophée و به معنای جایزه) به شکاری گفته می‌شود که انتخابی است و شکارچی پیش از آن که عزم شکار کند، نسبت به آن آگاهی کامل داشته باشد. به این معنا که به صورت کنترل شده تنها حیواناتی هدف قرار می‌گیرند که به جهاتی ممتاز هستند؛ حیوانات پیری که به لحاظ رشد جسمی در سطح بسیار خوبی قرار گرفته‌ ولی تأثیر زیادی در زادآوری ندارند. این تعریف یعنی حیوانات جوان و ماده از شمول شکار تروفه خارج می‌شوند تا تنها نرهای مسن اهداف شکارچیان تروفه شوند. در این نوع شکار که به عنوان نوعی رقابت ورزشی در برخی کشورها رایج است، شکارچی بخشی از شکار (مثل شاخ، پوست یا حتی سر حیوان) را به ‌یادگار‌ و تحفه با خود می‌برد. این تعریف را در ذهن نگه دارید تا بعد!

    به گزارش «تابناک»، در شرایطی که مرحله نخست پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی با محوریت پایش جمعیت این گونه‌ در خطر انقراض، در آخرین روزهای سال گذشته به پایان رسیده و تخمین باقی ماندن چهل تا هفتاد از پستاندار منحصر به فرد در سراسر کشور، نگرانی‌ها نسبت به تداوم نسل یوز را بیش از پیش کرده است، مدیر پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی در همایشی که به این منظور در آغاز هفته جاری برگزار شد، ضمن اعلام اجرای مرحله دوم این طرح، سخنانی بر زبان راند که اگر نگوییم سرشار از ناامیدی است، دست کم پر ابهام و قابل تأمل می‌نماید.

    هومن جوکار اجرای فاز دوم پروژه یوزپلنگ آسیایی را در سه محور «توسعه اکوتوریسم»، «چرای دام پایدار» و «شکار پایدار» خواند و گفت: مردم و عوامل انسانی مشکل اصلی حفاظت از یوزپلنگ آسیایی هستند که باید برای حل این مشکل، مردم را در سود این پروژه سهیم کنیم؛ روش‌هایی که به نگهداری از یوزپلنگ آسیایی منجر می‌شود، بسیار محدود بوده و دشوار است که از جمله آن می‌توان به مواجهه با شکارچیان اشاره کرد.

    وی افزود: اگر نتوانیم به مردم ‌در راستای ‌حفاظت از این گونه در معرض خطر انقراض نفع برسانیم، آنان نیز کمتر با ما همراه شده و ادامه کار را بسیار سخت خواهند کرد. به همین منظور در فاز دوم این پروژه ـ که در پایان سال ۲۰۱۳ آغاز خواهد شد ـ این مسأله را نیز در نظر گرفته‌ایم که چگونه می‌توانیم زندگی مردم را ارتقا دهیم تا تخریب کمتری صورت بگیرد.

    مدیر پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی در ادامه وسعت زیستگاه‌های یوزپلنگ در کشور را شش میلیون هکتار خواند و با اشاره به سختی‌های کنترل مناطقی با این میزان گستردگی‌ گفت: قرار است  همه فعالیت‌های متمم فاز دوم پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی در بستر زیستگاه انجام شود و چند زیستگاه به عنوان ‌‌پایلوت انتخاب شده که قصد داریم در هر زیستگاه پایلوت، مدل مشارکتی مردم در حفاظت را به وجود آوریم.

    وقتی محافظان محیط زیست، مدافع «شکار» از نوع «تروفه» می‌شوند!

    جوکار با بیان این که کارکردهای هر کدام از این زیستگاه‌ها متفاوت خواهد بود، در تشریح محورهای فاز دوم افزود: در یک زیستگاه مدل اکوتوریسم،‌ در زیستگاه دیگر مدل مشارکت مدیریت مرتع با مشارکت دامداران و در مدل سوم قرار است مدیریت شکار پایدار را با مردم محلی انجام دهیم؛ در یک منطقه، زیبایی منطقه و حیات وحش می‌تواند توریسم را رونق دهد، در جای دیگر تولیدات گیاهی با مدیریت پایدار مشارکت مردم را به همراه خواهد آورد و در منطقه دیگر، «تروفه» می‌تواند محصول حفاظت برای مردم باشد.

    بدین ترتیب آشکار شد که منظور مدیر پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی از به‌کار‌گیری رویکرد «شکار پایدار» برای حفظ یک گونه در خطر انقراض، ترویج شکار تروفه است؛ گزینه‌ای پرابهام که حتی خود این مدیر به خوبی به فروانی ابهامات مطرح ‌در حاشیه آن آگاه است چراکه در ادامه سخنان خود گفته است: اجرای طرح شکار پایدار در بیرون از مناطق حفاظت شده توسط مردم و همکاری سازمان حفاظت محیط زیست از کارهای در دست اجراست که تا کنون با واکنش‌های منفی بسیاری روبه‌رو شده است؛ شکار پایدار، رویکرد جدیدی است که برای حفاظت از گونه‌های در معرض خطر انقراض در کشورهایی مانند پاکستان و تاجیکستان انجام شده و اتحادیه حفاظت از تنوع طبیعی نیز آن را تأیید کرده است.

    هرچه در عجیب بودن ترویج رویکرد شکار، ولو شکار خاص و محدود و به نام شکار پایدار، توسط یکی از مدیران کاربلد سازمان محیط زیست که مأموریتی ویژه و تخصصی عهده‌دار است ـ و اگر از حق نگذریم، تلاش چشمگیری در این زمینه بروز داده است ـ بگوییم، به نظر کم است ولی ماجرا زمانی عجیب‌تر جلوه خواهد کرد که بدانیم «شکار» یکی از عوامل بسیار کارآمد در کاهش جمعیت گونه‌های مخ‌لف جانوری در کشورمان به شمار می‌آید که با توجه به شمار زیاد سلاح‌های مجوز‌دار و غیر قانونی در دست مردم و دشواری‌های پایش و کنترل مناطق حفاظت شده، تا همین جا هم ‌کنترل‌ناشدنی می‌نماید؛ چه برسد به روزی که نوعی از آن مجاز شناخته شده و حتی فرا‌تر، تبلیغ و ترویج شود!

    وقتی محافظان محیط زیست، مدافع «شکار» از نوع «تروفه» می‌شوند!

    تنها کافی است به یاد بیاوریم که گاه پدیده شکار غیر مجاز به تیراندازی شکارچیان متخلف به محیط بانان و یا بالعکس نیز انجامیده و مسائل دردناکی رقم زده است تا به این نتیجه برسیم که محدود کردن پدیده شکار در اوضاع کنونی در کشورمان شبیه سنگ بزرگی است که نزدنی به نظر می‌رسد.

    از این بعد ماجرا که بگذریم، ترویج گونه‌ای از شکار در شرایطی که بسیاری از شکارچیان تا آن اندازه نا آگاه هستند که گاه از ده تن ایشان یکی مانع دریده شدن یک پلنگ بسیار ارزشمند نشده و یا گاه آنقدر سبوعیت دارند که شکم توله خرس‌ها را زنده زنده می‌درند، به طنزی تلخ می‌ماند که نه تنها توجیهی نداشته، بلکه با در نظر گرفتن جایگاه گوینده این سخن، به اشتباهی فاحش و بزرگ بیشتر شباهت دارد تا رویکردی کارشناسی و برآمده از تفکر علمی و مبتنی بر حفاظت از محیط زیست!

    این در حالی است که ظاهرا این مدیر فراموش کرده که لازمه اصلی مجوز دادن به شکارچیان تروفه (و نه ترویج و تبلیغ این نوع شکار!)، آگاهی دقیق یا برآوردی مبتنی بر روش‌های علمی و نزدیک به واقعیت از شمار گونه‌های حیات وحش به تفکیک هر یک از مناطق حفاظت شده و البته به روز است، حال آنکه خود ایشان به نیکی می‌داند که به رغم بهره‌گیری از تکنولوژی دوربین‌های تله‌ای و پس از گذشت یک بازه زمانی طولانی، آمار اعلام شده از جمعیت یوز ایرانی مبتنی بر تخمین است، چراکه تنها بیست یوز رصد شده‌اند و بر این اساس، شمار یوزهای ایرانی بین ‌چهل تا هفتاد قلاده برآورد شده است.

    وقتی محافظان محیط زیست، مدافع «شکار» از نوع «تروفه» می‌شوند!

    اینجاست که صدور مجوز شکار تروفه برای گونه‌هایی که حتی شمارشان معلوم نشده و چه بسا هرگز مورد پایش علمی قرار نگرفته، هیچ توجیه علمی نداشته و به غایت خطرناک است؛ به ویژه اگر بدانیم بسیاری از هم‌وطنانمانمان که شکارچیان هم زیر‌مجموعه آنها هستند، حتی تفاوت بین امثال جبیر و غزال حتی در قیاس با مرال و گوزن را نمی‌دانند، چه برسد به این که بتوانند تشخیص دهند کدامشان نر است و کدامشان ماده و البته کدام نری، اینقدر مسن است که بتواند هدف شکار تروفه باشد! بماند که اگر همه این‌ها هم حل شود، هنوز نمی‌توانیم بپذیریم که چرا گیاه‌خواران مسن به جای آنکه در چرخه غذایی نصیب گوشت‌خواران شوند، باید به تیر شکارچیانی کشته شوند که تنها مزیتشان به نسبت سایر شکارچیان، سکونت در نزدیکی مناطق حفاظت شده و قرار گرفتن در جرگه افراد محلی است!

    اکنون اگر توجه کنیم که در میان عوامل تهدید‌کننده نسل جانوران گوناگون ساکن سرزمینمان، «شکار» ‌مهم‌ترین نباشد، بی‌گمان تلخ‌ترین، عامدانه‌ترین و قابل پیشگیری‌ترین آنهاست، آن زمان گفتن از شکار پایدار به عنوان رویکرد حفاظتی بسیار دردناک جلوه خواهد کرد مگر آن که مدیری که این راهکار را مطرح کرده آنقدر از ‌رویکرد شکار ممنوع به منظور حفاظت از گونه‌های در خطر انقراض ناامید شده باشد که به دنبال راهی برای ساماندهی وضعیت زهوار در رفته شکار و پاسداشت حداقلی ‌باشد!

    _____________________________

    چگونه سایه انقراض بر سر گونه‌های نادر ایرانی گسترده‌تر می‌شود؟ (۱)/ از ده شکارچی حتی یکی ارزش گونه در خطر انقراض را نمی‌داند!

    کارتون: خودت خوشت میاد؟/ ۵- شکار تروفه

    چرا تروفه؟/ توجیهاتی برای کشتن ارزشمندترین نمونه های جانوری

    کارتون: خودت خوشت میاد؟/ ۲- شکار تروفه

    پلنگ کشان شنیع توسط سگ های شکاری؛ بزرگ ترین گربه سان کشور در معرض خطر جدی/ فیلم +۱۶

    یک پلنگ دیگر در رودبار با تیر شکارچی از پای در آمد/ تصویری

    انتقاد یک تورگردان حیوان کشی: شکار ضامن بقای حیوانات در خطر انقراض است!/ طرح ادعاهای واهی در رسانه ها برای پول خون حیوانات

    تکذیب خبر خبرگزاری ایرن /تمایل شکارچیان خارجی به شکار تروفه زیباتر و درشت کل و بز

     

  • چوب حراج به حیات‌وحش کشور در پی واگذاری قرق‌های اختصاصی

    Animal-Rights-Watch-ARW-1806

      دیده بان حقوق حیوانات: مهندس اکبرهمدانیان، کارشناس محیط‌زیست که طی ۳دهه فعالیت در عرصه‌های محیط‌زیست با پروژه‌های مختلفی نظیر تکثیر گورخر ایرانی همکاری داشته است ضمن انتقاد از واگذاری حق بهره‌برداری شکارگاه‌ها به بخش خصوصی گفت: واگذاری شکارگاه‌های کشور نه تنها باعث حفظ این مناطق نمی‌شود که به تخریب‌ها دامن می‌زند و زمینه تجاوز به میراث طبیعی و حیات‌وحش کشور را بیش از پیش فراهم می‌سازد.

    این کارشناس حیات‌وحش با اشاره به واگذاری حق بهره‌برداری بخش‌هایی از شکارگاه‌های آزاد به بخش خصوصی افزود: اصلاحیه مورخ 30فروردین 74 بر ماده 9 آیین‌نامه اجرایی قانون شکار و صید مصوب 9/10/1346 هیأت وزیران و دستورالعمل ناقص و پرابهام سازمان حفاظت محیط‌زیست، از یک سو و ازسوی دیگر عملکرد بعضی از استان‌ها برای «برون‌سپاری» بخشی از وظایف سازمان محیط‌زیست به بخش خصوصی نه تنها در راستای حفاظت از شکارگاه‌های آزاد نیست بلکه به تخریب‌ها دامن می‌زند و باعث نابودی آخرین بازمانده‌های حیات‌وحش کشور می‌شود.

    همدانیان در ادامه گفت: اقدامات سازمان حفاظت محیط‌زیست در اجرای ماده 9 آیین‌نامه اجرایی قانون شکار و صید (مورخ 9/10/1346) تنها به آب‌بندان‌ها و تالاب‌ها در زمینه شکار پرندگان مهاجر و صید آبزیان، آن هم در زمان مشخص و در قبال صدور پروانه انتفاعی با مبلغ معین محدود بوده است که این رویه در مناطق شمال کشور به‌ویژه گیلان و مازندران همچنان ادامه دارد. اما پس از صدور دستورالعمل ناقص و پر از نکات مبهم قرق‌ها مبنی بر واگذاری و «برون‌سپاری» قسمتی از فعالیت‌های سازمان به منظور تحقق بخشیدن به اصل 44، بحث واگذاری قرق‌ها در کشور داغ و متقاضیان به ادارات کل استان‌ها هجوم برده تا محدوده‌های انتخابی مد نظرشان را معرفی کنند؛ خوشبختانه اکثر استان‌ها که تعصب در خور تحسینی به محیط‌زیست داشته و مصائب و مشکلات آینده را پیش‌بینی می‌کردند تن به اجرای این دستورالعمل ندادند و بی‌آنکه اقدامی در این زمینه انجام بدهند در انتظار تصمیم تیم مدیریت جدید سازمان ماندند.

    چوب حراج به حیات‌وحش کشور

    وی با تاکید براینکه واگذاری محدوده‌های بزرگ- از 10هزار تا بالای یکصد هزار هکتار- به فرد حقیقی، تبعات ناخوشایندی را به‌دنبال دارد، تصریح کرد: این شیوه واگذاری در آینده نزدیک موجب بروز مشکلاتی جدی می‌شود که سازمان از حل و فصل آن عاجز و دچار معضل اساسی خواهد شد. واگذاری محدوده‌هایی با این وسعت به یک نفر شکارچی که تنها سرمایه‌گذاری آن به‌کار گرفتن 2 یا حداکثر 3نفر نیروی انسانی با یک دستگاه موتورسیکلت است چه نفعی به سازمان خواهد رساند؟ آیا هدف سازمان ایجاد یک شکارگاه خصوصی برای قشر مرفه جامعه است؟ فرد سرمایه گذاری که هیچ‌گونه هزینه‌ای را به سازمان نپرداخته و تعهدی را در این زمینه متقبل نشده نه تنها سودی برای سازمان و ارتقای سطح حفاظت ندارد بلکه عموم شکارچیانی که شاهد این وضعیت هستند و نصب تابلو‌های قرق‌های اختصاصی را مشاهده می‌کنند در مقابل سازمان جبهه خواهند گرفت و منتظر فرصتی می‌شوند تا به نوعی عقده خود را در مقابل این تبعیض خالی کنند.

     همدانیان خاطرنشان ساخت: استفاده از مناظر و مزایای طبیعی حق مسلم فرد‌فرد جامعه است اینکه صرفاً به‌دلیل متمول‌بودن و داشتن ارتباط با ارگان‌ها بخواهند حق دیگران را زایل و عامه مردم را از نعمات خدادادی محروم کنند اقدامی توهین‌آمیز است که درخور ‌شأن و منزلت و فرهنگ ایرانی نیست.

    آنطور که این کارشناس با سابقه محیط‌زیست می‌گوید: وضع مناطق چهارگانه از نظر جمعیت حیات‌وحش و همچنین شکارگاه‌های آزاد از نظر حفاظت بسیار نامطلوب است به‌ویژه این عرصه‌ها در 8ساله اخیر به‌شدت آسیب‌دیده و به همین دلیل از نظر کیفیت حفاظت در پایین‌ترین سطح قرار دارد لیکن این به آن معنی نیست که به این مناطق چوب حراج زده و بدون هیچ‌گونه برنامه‌ریزی و چارچوب مدون آنها را به ثمن بخس به برخی افراد متقاضی واگذار کنیم؛ متقاضیانی که صرفا با 2نفر نیروی انسانی و یک دستگاه موتورسیکلت می‌خواهند با جولان در این مناطق هر کاری که دلشان خواست انجام بدهند.

    وی افزود: آنچه مسلم است سهم محیط‌زیست در این واگذاری‌ها نامشخص است، سهم منابع طبیعی نیز در مقابل عرصه واگذار شده نادیده گرفته شده است! بنابراین، اگر قرار است بعضی از وظایف سازمان «برون‌سپاری» شود ضروری است بر اساس برنامه‌ریزی و مصوبه‌های قانونی اقدام لازم صورت بگیرد و چنانچه مدیریت فعلی سازمان با اجرای این طرح دردسرآفرین موافق باشد باید ضوابطی قانونمند تعیین کند تا براساس آن، فردی که خواستار مدیریت یک محدوده قرق یکصد‌هزار هکتاری است ملزم شود حداقل سالانه به ازای هر 10هزار هکتار، متناسب با قیمت تعیین شده توسط اقتصاددانان منابع‌ زیستی، حق‌السهم محاسبه‌‌شده را پرداخت کند ضمن آنکه در چارچوب دستورالعمل اصلاح شده، حقوق سرمایه‌گذار مشخص و نظارت عالیه همراه با حفظ «حاکمیت سازمان حفاظت محیط‌زیست و سازمان جنگل‌ها و مراتع کشور» لحاظ و اجرا شود.

     همدانیان در پایان با اشاره به وضعیت نامطلوب تنوع زیستی تاکید کرد: در حال حاضر بخش‌های گسترده‌ای از جنگل‌ها تخریب شده و مناطق و شکارگاه‌ها از جمعیت حیات‌وحش خالی شده‌اند از این رو، شایسته نیست به باقیمانده حیات‌وحش چوب حراج بزنیم و تنها دلیل قانع‌کننده‌مان این باشد که سازمان از حفاظت مناطق عاجز مانده است. آنچه مسلم است ما با مشارکت و مدیریت بخش خصوصی هیچ گونه مشکلی نداشته و نخواهیم داشت. بهترین گزینه برای حفاظت مطلوب و نگهداشت منابع زیستی جدی گرفتن نیروهای مردمی و استفاده از تجارب و دلسوزی عموم مردم است لیکن واگذاری مناطق حفاظت شده به گروهی خاص نه تنها باعث احیای زیستگاه‌ها نمی‌شود بلکه موجب عکس‌العمل‌های نامطلوبی می‌شود و نتیجه‌ای جز تخریب مناطق حفاظت شده و نابودی حیات‌وحش ندارد. این گزارش می‌افزاید طرح واگذاری بخش‌هایی از شکارگاه‌های آزاد به بخش خصوصی تاکنون با واکنش کارشناسان محیط‌زیست مواجه شده است.

    منبع: همشهری

  • شکارچیان بیدار و مسئولان در خواب/ 6 سکانس برای شکار خرس کوه نیر

    Animal-Rights-Watch-ARW-6863

    دیده بان حقوق حیوانات: هر ساله با آغاز فصل پاییز شکار خرس‌های قهوه‌ای کوه نیر به صورت فزاینده‌ای افزایش می‌یابد.

    با شروع فصل برگ‌ریزان بادهای پاییزی اولین سرمای خود را به تن سلسله جبال زاگرس می‌زنند تا تلنگری باشد برای جانورانی که باید تلاش‌های آخر خود را برای ذخیره چربی و آمادگی برای خواب زمستانه به کار گیرند.

    سکانس اول: این قصه را در کوه نیر دومین و وسیع‌ترین کوه مرتفع استان دنبال می‌کنیم، درختان بنه، بلوط و زالزالک به ثمر نشسته‌اند و خرس‌های کوه نیر هم بر این خوان گسترده با ولع هر چه تمام از خود پذیرایی می‌کنند.

    سکانس دوم: عشایر و رمه آن‌ها از کوه نیر کوچ کرده و کوه در آرامش مناسبی را برای خرس‌های محتاط و خجالتی به وجود آورده‌اند، خرس‌هایی که تا قبل از این تنها بعد از غروب آفتاب تا قبل از سپیده دم از لانه خود بیرون می‌آمدند.

    سکانس سوم: عده‌ای شکارچیان سودجو از آرامش کوهستان و شناختی که از شرایط جانوران آن به خصوص خرس دارند حریصانه و تا بن دندان مسلح به قصد شکار خرس به راه می‌افتند.

    سکانس چهارم: شکارچیان از ولع شکار خرس برای پیدا کردن طعمه و تجربه چندین ساله خود استفاده می‌کنند و با قرار دادن لاشه متعفن آلاغ، بز و یا گوسفند خرس را به سمت خود می‌کشند همین مسئله نیز خرس را از خود بی‌خود می‌کند و حتی از شنیدن بوی باروت و فشنگ شکارچیان حاضر به گذشتن از طعمه نمی‌شود.

    سکانس پنجم: شب هنگام خرس بیچاره سرمست از اینکه به طعمه‌ای لذیذ و آسان دست پیدا کرده مشغول خوردن است شکارچیان اما در این لحظه از فرصت استفاده می‌کنند و برای اینکه حریف را کاملا گیج کنند در وهله اول با چراغ دستی‌های قوی و پر نور چشمان خرس را هدف می‌گیرند.

    سکانس آخر: صدای چندین و چند شلیک همزمان از چند تفنگ متفاوت و در نهایت پیکر بی‌جان خرس قهوه‌ای کوه نیر.

    آری این سریال تکراری سال‌های سال است که برای خرس‌های قهوه‌ای کوه نیر اتفاق می‌افتد، خرس‌هایی که  بنا به گفته عشایر و ساکنان اطراف کوه نیر دیگر به زحمت اثری از آن‌ها در کوه نیر پیدا می‌شود.

    Animal-Rights-Watch-ARW-6864

    شکار خرس کوه نیر تفریحی جذاب برای شکارچیان

    سعید ابید از اهالی روستای پشت‌چنار در این زمینه در گفت‌وگو با خبرنگار فارس می‌گوید: بزرگترهای ما می‌گویند زمانی جمعیت بی‌شماری خرس در کوه نیر وجود داشت، ولی اکنون کمتر کسی پیدا می‌شود که خرسی در کوه نیر ببیند.

    این جوان می‌گوید: در روستاهای اطراف کوه نیر شکارچیان شناخته شده‌ای هستند که از شکار خرس برای خود اسم و رسمی پیدا کرده‌اند و مردم آن‌ها را به شکارچی خرس می‌شناسند.

    ادریس پوش از ساکنان روستای سرفاریاب نیز با تشریح شیوه شکار خرس‌های کوه نیر می‌گوید: من یک طبیعت‌گرد هستم و بخش زیادی از وقت خود را در ارتفاعات و دامنه‌های کوه نیر می‌گذرانم و بارها صدای ضجه خرس‌هایی را که توسط شکارچیان تیر خورده‌اند به گوش شنیده‌ام.

    این جوان می‌افزاید: ملتمسانه از مسئولان محیط زیست استان می‌خواهم فکری برای نجات خرس‌های کوه نیر از دست شکارچیان کنند.

    خدارحم نرگسی از عشایری است که فصل بهار و تابستان را در ارتفاعات کوه نیر سپری می‌کند و او نیز از مشاهدات خود در مورد خرس‌های کوه نیر می‌گوید.

    نرگسی می‌گوید بیش از 10 سال است که دام خود را در کوه نیر به چرا می‌برم و چندین بار گله من با خرس مواجه شده ولی کوچکترین خطری برای من و گله‌ام ایجاد نکرده‌اند.

    وی می‌گوید: خرس‌ها معمولا روزها در لانه می‌مانند و شب بیرون می‌آیند، ولی در فصل پاییز و با کوچ عشایر از کوه ترسشان می‌ریزد و شکارچیان از این فرصت برای شکار آن‌ها استفاده می‌کنند.

    رئیس اداره محیط زیست کهگیلویه نیز با بیان اینکه کوه نیر یکی از کوه‌های غنی از لحاظ گونه‌های جانوری و گیاهی است می‌افزاید: کوه نیر شرایط مناسب برای زندگی و زادآوری خرس قهوه‌ای دارد.

    قدرت علی‌پور با بیان اینکه مأموران حفاظت محیط زیست هر از چند گاه و در صورت ارائه گزارشات مردمی از این کوه بازدید دارند، افزود: با توجه به وسعت زیاد کوه و نیز تعداد محدود محیط‌بانان شهرستان امکان دیده‌بانی از این کوه برای تمامی ایام سال مقدور نیست.

    کوه نیر ظرفیت تبدیل شدن به منطقه حفاظت شده دارد

    این مسئول با بیان اینکه کوه نیر ظرفیت تبدیل شدن به منطقه حفاظت شده را دارد، یادآور شد: گام‌هایی در این راستا برداشته شده و امیدواریم که هرچه زودتر محقق شود.

    وی از برگزاری کلاس‌های توجیهی و تشکیل چندین جلسه با دهیاران روستاهای اطراف کوه نیر سخن گفت و افزود: امیدواریم که مردم در امر اطلاع‌رسانی همکاری بیشتری با محیط زیست داشته باشند تا با همکاری آن‌ها جلوی سوداگران و شکارچیان غیر مجاز را بگیریم.

    رئیس یگان حفاظت محیط زیست کهگیلویه و بویراحمد نیز با بیان اینکه کوه نیر شرایط لازم برای تبدیل شدن به منطقه حفاظت شده را دارد، افزود: مأموران محیط زیست به صورت مقطعی و در فصول شکار گشت‌های دیده‌بانی در این کوه دارند، ولی تا زمانی که این کوه به منطقه حفاظت شده تبدیل نشود نمی‌توان کنترل کاملی برای جلوگیری از شکار در آن داشت.

    جمشید عبدی‌پور اضافه کرد: مطالعات طرح تبدیل کوه نیر به منطقه حفاظت شده به صورت کامل انجام گرفته و در صورت تایید شورای عالی محیط زیست این کوه به منطقه حفاظت شده تبدیل خواهد شد.

    به راستی تا کی باید شاهد جولان شکارچیان سودجویی باشیم که بی‌هیچ ترس و واهمه‌ای سال‌هاست در چنین ایامی دست به قلع و قمع خرس‌های کوه نیر می‌کنند.

    و آیا زمان آن نرسیده تا با تبدیل کوه نیر به منطقه حفاظت شده دست سودجویان برای همیشه از سر حیات وحش بی‌پناه کوه نیر به خصوص خرس‌های آن کوتاه شود.

    به هر حال هر چه مسئولان و مدیران در این زمینه سهل‌انگاری به خرج دهند زمان به نفع شکارچیان و به ضرر نسل خرس‌های قهوه‌ای سپری می‌شود.

  • خرس سوزی در کوهرنگ/ تصویر +16

    Animal-Rights-Watch-ARW-Warning16

    Animal-Rights-Watch-ARW-6862

    دیده بان حقوق حیوانات: در رخدادی تاسف برانگیز یک خرس در منطقه کوهرنگ سوزانده شده است.

    این تصویر که در پایگاه خبری سبزپرس منتشر شده  نشان دهنده اوج بی اطلاعی افراد در برخورد با حیات وحش ارزشمند این خاک است.

    به گزارش سبزپرس آنطور که در عکس مشخص است، لاشه متعلق به خرسی بالغ است که به دلیل نامشخصی کشته شده است. آنطور که فرستنده این عکس نوشته، این تصویر در منطقه کوهرنگ استان چهارمحال و بختیاری ثبت شده است. نکته قابل تامل در این عکس، نیمه سوخته بودن لاشه این خرس است. مشخص نیست که این خرس کشته شده و سپس به آتش کشیده شده یا آنکه بر اثر سوختن جان داده است. چنین اتفاقاتی در چند سال اخیر به وفور در طبیعت ایران رخ داده است. تصاویر کشته شدن یک خرس ماده و دو توله اش در سال 1390، بارها از رسانه های مختلف منتشر شد. پلنگ، یوزپلنگ، کاراکال، گربه وحشی، گرگ و… از گونه هایی هستند که اخبار کشتار خشونت آمیز آنها از رسانه ها منتشر شده است.

  • تصویری نادر از شکار یوزپلنگ با اسلحه در ایران/ تصویر

    تصویری نادر از شکار یوزپلنگ با اسلحه در ایران/ تصویر

    Animal-Rights-Watch-ARW-6848

    دیده بان حقوق حیوانات: یوزپلنگ امروز ناموس طبیعت ایران است  و سالها است که برای ماندنش پروژه های عظیم تعریف می شود. روزگاری نه چندان دور، از سر نادانی یا ترس، تفریح یا تنبیه، خودبزرگ بینی یا مرد نمایی و یا هر چیز دیگر به ضرب گلوله کشته می شدند.

    در سال های اخیر تصاویر متعددی از کشتار پلنگ و خرس و سایر حیوانات در خطر انقراض منتشر شده و می شود. این تصاویر زنگ خطری جدی هستند برای اینکه بدانیم شاید ده یا بیست سال دیگر، شرایط فعلی یوزپلنگ گریبانگیر پلنگ و خرس و سایر حیوانات شود.

    تصویر فوق مربوط است به شکار یوزپلنگ با اسلحه در غرب کشور. شاید سی سال قبل این تصویر برای شکارچی افتخاری بود قاب شده بر تاقچه اتاقی تاریک، اما امروز هرچه باشد بی شک افتخار نیست.

    __________________________

    جمعیت یوزپلنگ کشور بین ۴۰ تا ۷۰ عدد/کاهش یوزها از زمان احداث جاده بافق

    برگزاری همایش ملی یوزپلنگ ایرانی: شنبه، پارک پردیسان/ سرنوشت یوزپلنگ آسیایی در دست ایرانیان

    مرگ ۲۷ یوزپلنگ ایرانی توسط عوامل انسانی /تصویر

    میزان تلفات سالیانه یوزپلنگ در کشور از ۱/۵ به نیم رسیده است

    مرثیه‌ای برای یوز ایرانی که حالا دیگر صید است نه شکارچی

    تمدید فاز جدید پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی / اجرای مدل مشارکت مردم در حفاظت از زیستگاه های یوزپلنگ آسیایی

    عملکرد سازمان حفاظت از محیط زیست درباره یوز آسیایی قابل دفاع نیست

    ثبت نام دیده بان برای یک تور شکار استثنایی/ اسارت دو روزه دیده بان حقوق حیوانات در باغ وحش تهران

    نصب تابلوهای عبور یوز در جاده ها/ مرگ بیش از ۱۱ یوزپلنگ در تصادفات جاده ای طی یک دهه

    گام های یوز ایرانی در راه انقراض/ توران نیازمند منطقه امن

    مرگ ماده یوز توران، پیامد حضور دام در منطقۀ حفاظت‌ شده

    فروش علنی پوست یوزپلنگ در ایران/ تصویری

    مرگ یک یوزپلنگ دیگر توسط سگ گله/ سگ ها در «توران» یوز می درند

    در کمتر از ۶ ماه رخ داد: مرگ دومین ماده یوز توسط سگ های گله/ شرایط یوز ایرانی ترسناک تر است یا اجرای جرایم جدید؟/ تصویری