دیده بان حقوق حیوانات: نتایج یک بررسی جدید نشان داد کاهش جمعیت پرندگان بزرگ‌جثه به دلیل تشدید روند جنگل‌زدایی در برزیل، تاثیر سوء روی سیر تکاملی درختان از جمله نخل‌ها و محصولات آنها در جنگل‌های بارانی و انبوه این کشور دارد.
به گزارش ایسنا، محققان دریافته‌اند در مناطقی که جمعیت پرندگان بزرگ منقار و میوه‌خوار نظیر توکان‌ها به دلیل جنگل‌زدایی کاهش یافته، درختان خرما در جهت تولید میوه‌های ریزتر و بی‌کیفیت‌تر تکامل یافته‌اند.
دانشمندان برزیلی با جمع‌آوری بیش از 9000 میوه از 22 محل مختلف رویش درختان نخل در جنگل‌های بارانی و استفاده از الگوهای تکاملی و داده‌های ژنتیکی به این نتایج رسیده‌اند.
به گزارش ایسنا به نقل از روزنامه لس‌آنجلس تایمز، درختان نخل برای تکثیر خود نیازمند پرندگان میوه‌خوار هستند تا دانه‌هایشان را به نواحی مختلف منتقل کنند و تنها پرندگان درشت منقاری نظیر توکان‌ها می‌توانند دانه‌های میوه‌ها را تا مسافت‌های دوردست حمل کنند. دانه‌هایی که در نزدیکی درختان می‌افتند معمولا قادر به رشد نیستند. همچنین میوه‌هایی هم که روی زمین می‌افتند توسط پرندگان کوچک دست نخورده باقی می‌مانند که در نتیجه این میوه‌ها جوانه نزده و رشد نمی‌کنند.
دانشمندان می‌گویند برای اینکه دانه‌ها به اندازه‌های سابق و اصلی خود برسند، 100 سال زمان لازم است و اگر برای جلوگیری از روند فعلی اقدامی صورت نگیرد جبران آن بسیار دشوار خواهد بود.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.