برچسب: دامپزشکی

  • 20 هزار متر مربع جایگاه دام در قلعه گنج سمپاشی شد

    دیده بان حقوق حیوانات: سم پاشی 20 هزار جایگاه دام در قلعه گنج، برگزاری آزمون دوره های کارآموزی رشته های دامپزشکی در جنوب کرمان از جمله اخبار دامپزشکی استان کرمان است.

    به گزارش مهر، رئیس دامپزشکی قلعه گنج گفت: طرح مبارزه با انگل های خارجی وداخلی دام در این شهرستان آغاز شد.

    فرشید چمک با اشاره به ضرورت مبارزه با انگلهای خارجی و داخلی دام ها اظهارداشت: در این طرح 30هزار راس دام تحت پوشش قرار خواهند گرفت.

    وی افزود: سم پاشی 20هزار متر مربع جایگاه دام از دیگر برنامه های این طرح در شهرستان قلعه گنج است.

    سرپرست دامپزشکی قلعه گنج فصل تابستان را زمان مناسبی برای رشد انگل ها خواند وتصریح کرد: در فصل تابستان انواع بیماری ها انگلی و حتی ویروسی دامن گیر دام ها خواهد شد.

    وی همچنین با اشاره به انتقال ویروس بیماری های مشترک میان انسان و دام از طریق کنه روی بدن دام تصریح کرد: دامداران هرگز کنه روی بدن دام را با دست جدا نکنند.

    چمک ابراز داشت: انگلهای خارجی با حمله کردن به پوست حیوانات مانند گوسفند هر ساله میلیونها ریال خسارت به دامداران وارد می کنند.

    برگزاری آزمون دوره های کارآموزی رشته های دامپزشکی در جنوب کرمان

    رئیس اداره آموزش وترویج دامپزشکی جنوب کرمان گفت: آزمون دوره کارآموزی رشته های مرتبط با حوزه دامپزشکی برگزارشد.

    اکرم بحرینی پوراظهارداشت: در این دوره 23کارآموز حضور داشتند.

    وی افزود: دانشجویان با رشته های مرتبط با حوزه دامپزشکی برای گذراندن واحدکارآموزی خود در تابستان امسال از نزدیک با کار های عملی آشنا شدند.

    رئیس اداره آموزش دامپزشکی جنوب کرمان با اشاره به ارتباط نزدیک این اداره با دانشگاهها تصریح کرد: در این دوره تمامی کارآموزان در آزمون نمره قبولی گرفتند.

    بحرینی نظارت اساتید درس کارآموزی دانشگاهها را خوب ارزیابی و تصریح کرد: انجام کار عملی در کنار آموزش های تئوری کمک زیادی برای بالا بردن سطح دانش دانشجویان می کند.

    وی گفت: دانشجویان در تمامی ساعات با اشتیاق خاصی کار عملی فراگرفتند.

  • وقتی مردم برای درمان مشکل دارند، چرا باید در جامعه کلینیک حیوانات کوچک داشته باشیم؟!

    دیده بان حقوق حیوانات:اخبار رسانه ها بر علیه حیوانات ادامه دارد…

    سمیه بهمنی در شبکه خبری ایران نوشت: روشی که امروزه در برخی خانواده ها رایج شده مانند نگهداری سگ و میمون و حتی برخی حیوانات وحشی دیگر الگو گیری از کشورهای غربی است و در فرهنگ دینی ما پذیرفته نیست.

    این عمل در واقع نوعی خود باختگی است که افراد درب خانه های خود را به سمت فرهنگ غرب باز می کنند و امری غیر قابل دفاع و تأمل است.

    نگهداری حیوان در منزل الگوگیری از فرهنگ و آداب غربی است و آسیب های جدی نیز به همراه دارد. در غرب به دلیل نبود عاطفه و روابط خشک و غیر انعطافی میان افراد در خانواده و جامعه این گروه به سمت نگهداری حیوانات روی می آورند.

    حال باید دید که در کشور ما با وجود فرهنگ اسلامی و دینی، صله رحم و سنت های بسیار عمیق چرا برخی افراد به سوی چنین فرهنگ پوچی روی آورده اند که هیچ گونه اصالتی ندارد.

    گاهی در این میان به افرادی برخورد می کنیم که با وجود داشتن توان مالی بسیار بالا ولی به جای فرزندار شدن روی به نگهداری حیوان در منزل می آورند که باید گفت که این گونه افراد به دلیل دوری از مبانی اعتقادی طریقه سپاس از نعمت هایی که خداوند به آنها عطا کرده را نمی دانند که در این خصوص باید فرهنگ سازی شود.

    امروز و در جامعه کنونی با توجه به اینکه برخی افراد به نان شب محتاج هستند چگونه برخی خانواده ها برای نگهداری برخی حیوانات هزینه های میلیونی صرف می کنند؟

    افرادی که از یک سو ادعای فهم و تمدن و روشنفکری دارند و از سوی دیگر حیواناتی که منشأ انواع بیماری ها هستند را در خانه نگهداری می کنند.چگونه می توانند این گونه رفتارها را توجیه کنند؟

    چرا در جامعه ما که برخی خانواده ها برای درمان کوچکترین بیماری با مشکلات مالی مواجه هستند بایستی کلینیک های خصوصی برای درمان سگ، گربه و انواع حیوانات خانگی دیگر مستقر باشد؟

    در اینجا باید گفت زمانی که خداوند به انسان نعمتی را عطا می کند نباید آن فرد آرام آرام از معنویت و لطافت های معنوی فاصله بگیرد و خدا ، قیامت و روابط انسانی را فراموش کندبه هر حال باید در این زمینه فرهنگ سازی شود و این فاصله ها نیز پر شود.

    سینا جوان 30 ساله ای که در کنار سایر اعضای خانواده اش از انتی، سگ خانگی اش نگهداری می کند به خبرنگار شبکه ایران گفت: انتی سگ بامزه ای است و علاقه من و خانواده ام به این سگ زیاد است.

    وی درباره خانواده اش چنین می گوید: من به همراه پدر، مادر و خواهرم زندگی می کنم و انتی نیز در کنار ما صمیمیت خاصی ایجاد کرده است.

    این جوان 30 ساله در پاسخ به این سوال که چرا از یک سگ در خانه نگهداری می کند، گفت: با توافق سایر اعضای خانواده ام تصمیم گرفتیم که این سگ را در خانه نگهداری کنیم .

    سینا ادامه می دهد: ما در واقع انتی را به عنوان عضوی از خانواده خود می دانیم و ترجیح می دهیم که حتی در این زمینه اگر لازم باشد با سایر بستگان خود که از وجود این سگ در خانه ما ناراحت هستند قطع رابطه کنیم.

    وی در پاسخ به این سوال که آیا قصد ازدواج دارد، می گوید: به دلیل مشکلات مالی ازدواج برایش غیر ممکن است و در حال حاضر نیز آمادگی ازدواج را ندارد.

    سینا همچنین در خصوص هزینه نگهداری سگ خانگی خود می گوید: چون علاقه زیادی به این سگ داریم بنابراین هزینه نگهداری آن هر قدر هم که باشد مهم نیست.

    نگهداری حیوان نشان از افسردگی افراد است

    دکتر غلامرضا قاسمی کبریا، جامعه شناس در گفت و گو با شبکه ایران درباره نگهداری حیوان در خانه گفت: ارتباط انسان با حیوان در خانه یکطرفه است به همین دلیل حس عاطفی در میان آنها برقرار نمی شود.

    وی افزود: داشتن چنین ارتباط یک طرفه ای روحیه انزوا را زیاد می کند و دیگر محیط خانه محیطی عاطفی برای افراد خانواده تلقی نمی شود.

    دکتر قاسمی با بیان اینکه حیوان در مقابل محبت انسان هیچ گونه محبتی را به انسان انتقال نمی کند، اظهار داشت: انسان موجودی اجتماعی است و تنها با ارتباط با دوستان و اطرافیان می تواند احساسات خود را بروز دهد و به آرامش ماندگار دست یابد.

    وی با تأکید به این موضوع که قبول حیوان به عنوان عضوی از خانواده صحیح نیست، ادامه داد: افرادی که روی به نگهداری حیوان می آورند در واقع بدون آگاهی لازم و چشم و گوش بسته حیوان را به حریم خانوادگی خود وارد می کنند و از عوارض و بیماری های آن هیچ گونه اطلاعی ندارد.

    این جامعه شناس اضافه کرد: قاسمی با بیان اینکه نگهداری حیوان در منزل بسیار اقدام خطرناکی است، اظهار داشت: این اقدام تقلید از فرهنگ پوچ غربی است و چنین رفتارهایی نشان از انزوا و افسردگی در جامعه است که این افسردگی نیز در پایان انحرافات اجتماعی را به دنبال دارد.

    وی افزود: چنین افرادی دارای عقده های شخصیتی هستند و تنهایی و عدم ارتباط با محیط موجب پناه بردن آنها به نگهداری حیوان می شود.

  • اهدای جسد یک سگ، جان دو سگ دیگر را نجات داد/ تصویر

    نجات با اهدای جسد سگ

    دیده بان حقوق حیوانات: با پیگیری و کوشش سروین برهانی، دانشجوی دامپزشکی و تیم امداد رسانی به حیوانات در روزهای گذشته جسد دو سگ مرده جایگزین سگ هایی شدند که قرار بود برای درس کالبدگشایی دانشجویان دامپزشکی یکی از دانشگاه ها، کشته شده و مورد استفاده قرار بگیرند.

    این دانشجوی دامپزشکی دوستدار حیوانات در صفحه فیسبوک خود به شرح این ماجرا پرداخته است:

    “هفته ی پیش به ته حیاط دانشگاه رفتم و دیدم علاوه بر سگ نگهبانمون دو سگ دیگر هم توی قفس هستند. یکی در قفسی میله ای که بیرون رو میتونست ببینه و دیگری در قفسی که دورش بسته بود و هیچ جا رو نمیدید. سریع رفتم پیش یکی از کارگر ها و به من گفتند که این دو تا سگ قرار هست برای کالبدگشایی کشته بشوند. سگهایی سالم و زنده باید بی دلیل فقط برای یادگیری اصول کالبدگشایی و نحوه برش بدن، کشته میشدند.

    بعد از آن رفتم سراغ استاد مربوط به درس کالبدگشایی و ازش سوال کردم که چرا به جای استفاده از حیوان سالم از جسد حیوان با مرگ طبیعی استفاده نمیکنند؟ او هم گفت: تو برای ما دو تا جسد سگ یا گربه بیار ، ما اینها رو آزاد میکنیم.

    بعد یکی از اعضای خدمات دانشگاه به من گفت که این سگ هایی که برای کالبدگشایی هستند رو حتی یک ساعت هم از قفس بیرون نمیارن و تنها سگ های نگهبان از قفس بیرون می آیند و میدوند. باورم نمیشد که این دو تا حیوون بی گناه همیشه مجبور باشند بشینند و یا بایستند و نتوانند حتی راه بروند ….

    وقتی از دانشکده خواستم که حداقل یک ساعت با مسئولیت خودم بیارموشن بیرون تا آفتاب و بیرون رو ببینند و کمی راه بروند ، باز هم مخالفت کردند . از همان روز به این فکر افتادم که باید و باید و باید تا هفته دیگر جسد سگ با مرگ طبیعی پیدا کنم تا جان این دو تا حیوون بی گناه رو نجات بدم .این بود که به تمام کلینیک های دامپزشکی ( نزدیک 70-80 تا کلینیک) زنگ زدم و ازشون خواستم که در صورتی که در کلینیکشان سگ یا گربه ای مُرد ، در صورت موافقت صاحب حیوان ، با من تماس بگیرند .

    اما خیلی از کلینیک ها ( نه همه شان البته) به من میگفتند که سگ در کلینیکشان کُلاً نمیمیره و یا سرم داد میکشیدند که سلاخ هستم!!!! به پناهگاه ها زنگ زدم همه شان میگفتند که سگ هایشان نمرده اند. تمام صفحه های معروف فیسبوک که در رابطه با حیوانات هست رو پُر کردم از متنی که برای درخواست اهدای جسد داده بودم و عکس از سگ دانشگاه در قفس اما هیچ خبری نشد. باورم نمیشد که توی تعداد 70 الی 80 کیلینیک دامپزشکی تهران هیچ سگی نمیرد و هیچ جسدی پیدا نشود که صاحبانش نخواهند خاکش کنند.

    داشتم ناامید میشدم که دیروز نزدیک ساعت 17 ، دو نفر از اعضای تیم امداد رسانی به حیوانات با من تماس گرفتند و به من اطلاع دادند که متاسفانه سگ خودشون مٌرده و میخواهند جسد را به من بدهند تا برای دانشگاه ببرم .بعد از اینکه همکاری های لازم رو با دانشکده و اساتیدم انجام دادم، به دانشگاه رفتیم و جسد سگ بی گناه را تحویل دادیم .

    اول گفتند چون یک جسد آوردیم ، فقط هم یکی از سگ ها رو آزاد میکنیم . ولی دیگه انقدر التماسشون کردم و قول دادم بهشون که براشون تا هفته بعد هم باز جسد میبرم ، تا اینکه موافقت کردند که دو تا سگ آزاد بشوند .دو تا سگها رو با همکاری “تیم امداد رسانی به حیوانات” به یک پانسیون موقتی دادیم تا برایشان جایی پیدا شود .

    واقعاً امیدوارم که اساتید و دانشجویان این قضیه رو با جدیت بیشتری دنبال کنند و به دنبال جسد حیواناتی بگردند که با مرگ طبیعی مرده اند . و همچنین امیدوارم تمام کلینیک ها و پناهگاه ها و … با دانشگاه همکاری کنند و برای اهدای جسد فعالیت نمایند .چون این خیلی بد هست که در کلینیک یا پناهگاهی سگی بمیرد ولی جسدش اهدا نشود و در نتیجه جان حیوان دیگری هم گرفته شود .دوستان جسد حیواناتتان را به دانشکده ها اهدا نمایید تا جان حیوانات زنده و سالم دیگر را نجات دهید .”

    نجات با اهدای جسد سگ

  • نامه ای برای دامپزشكان: زمان تغییر فرا رسیده است!

    دیده بان حقوق حیوانات/ رامک روشنایی:

    به نام خدا

    بهترین زمان برای ایجاد تغییر، همین امروز است
    اساتيد گرانقدر و رؤساي محترم دانشكده هاي دامپزشكي

    آفرینش حیات در هریک از گونه‌های موجودات زنده نشانه‌ای از صفت رحمانیّت مطلق خدای متعال در خلقت است. گواهی بر آنکه تمامی این موجودات، اجازه زندگی در این جهان پر عظمت را از آفریدگار آن دریافت کرده‌اند. به همین سبب حرفه دامپزشکی که یکی از مهمترین اهداف آن حفظ سلامت حیوانات می‌باشد، حرفه‌ای مقدس بوده که در خدمت پاسداری از حرمت حیات در جاندارانِ به غیر از انسان، و تخفیف درد و آلام آنها شکل گرفته است.
    متأسفانه اما در فرهنگ غالب ما ایرانیان، حیوان به عنوان موجودی کم اهمیت و دونِ شأن پذیرفته شده و این امر رفتار با حیوانات را به هر نحو که باشد، توجیه کرده است. این رویکرد هرچند در تضاد کامل با آموزه‌های دینی ما است، لیکن به صورت ساری و جاری در جامعه‌ما رواج دارد و هیچ بازخواستی از این حیث متوجه خاطیان نیست. در مقابل، افرادی که در رشته دامپزشکی تحصیل یا به کار دامپزشکی اقدام می‌نمایند، خواسته یا ناخواسته، انرژی، هزینه، وقت و آینده خود را در راه مطالعه حیوانات و بیماریهای آنها وقف کرده‌اند. این افراد جزو رتبه‌های برتر آزمون ورودی دانشگاه‌ها بوده، و سالها مطالعه، صدها امتحان و مطالعه هزاران صفحه از متون علمی را فقط با هدف مقدّس کاهش درد و آلام حیوانات پشت سر گذارده‌اند. لذا دامپزشکان به عنوان فرهیختگان جامعه و از معدود افرادی که درد این موجودات بی‌زبان را حتی از روی ظاهرشان درک می‌کنند، نقش خطیری در حفظ حرمت آنها بر عهده دارند.
    لیکن متأسفانه همواره اینگونه نیست. دانشجویان دامپزشکی از نخستین نیمسال تحصیلی با منظره هولناک مرگ تدریجی و دست‌و‌پازدن حیوانی که لوله پمپ فرمالین به رگ گردنش وصل شده مواجه می‌شوند. و در سالهای بعد در کلاسهای آموزش جراحی، شاهد کشتن بی‌دلیل حیوانات پس از انجام هرچند موفقیت‌آمیز یک جراحی شده، یا وا اسفا که در برخی مراکز آموزشی، یک حیوان را در طول هفته بارها جراحی می‌کنند. سگهایی که به مقاصد آموزشی توسط دانشکده‌ها استفاده می‌شوند، حتی از حداقل حقوق یک موجود زنده نیز محروم بوده، در محیطهای مملو از سرگین نگهداری شده، و در بسیاری مراکز دیده شده که فقط با نان خشک کپک زده تغذیه می‌شوند.
    فارغ از مغایرت صریح و بلامنازع این روش آموزش با دستورات مبین دین اسلام که همواره بر حقوق موجودات زنده – به عنوان موجوداتی که خداوند را تسبیح می‌گویند – تأکید کرده‌اند  و بدون در نظر گرفتن وزر و وبالی که از این اعمال عاید می‌شود، و بدون توجه به اینکه این حیوانات چه میزان درد و رنج را متحمل می‌شوند و اینکه احساس درد و رنج به داشتن فهم و شعور نیاز ندارد، این مناظر تأثیر بسیار منفی در ذهن و روح دانشجویان نیز خواهد داشت. برای بسیاری از آنان این سؤال مطرح می‌شود که: پس حاصل اینهمه تلاش و تحصیل ما چیست؟ حرمت کار ما در چیست؟ چگونه است که یک حیوان بی‌پناه را می‌توان اینگونه به راحتی از بین برد ولی باید برای حیوانات دارای صاحب که برایشان پولی پرداخت می‌کنند، تمام اصول پزشکی و اخلاقی را رعایت کرد؟ ما برای حق حیات احترام قائلیم یا صرفاً دریافت وجه از صاحب حیوان؟
    از طرف دیگر، به جز موضوع تضییع حق حیات یا وارد آوردن درد و رنج بیهوده به حیوانات آموزشی، آیا انجام جراحی توسط یک نفر و مشاهده توسط حدود 15 تا 20 نفر که مجبورند چندین ساعت در چند ردیف پشت سر هم بایستند، حقیقتاً ارزش آموزشی دارد؟ و آیا مشاهده فیلم همین جراحی اثر آموزشی بهتری نخواهد داشت؟ یا به طور اخص در مورد آموزش جراحی؛ با عنایت به شبهه‌های اساتید این رشته، آیا تعلیم جراحی‌هایی نظیر برداشت کلیه (نفرکتومی)، برداشت طحال (اسپلنکتومی)، تثبیت معده همراه با ایجاد راه دسترسی جدید به معده (گاستروستومی) به دانشجویان دوره دکتری عمومی دامپزشکی ضرورت دارد؟ به گواهی اساتید محترم جراحی دامپزشکی، شاید به جرأت بتوان گفت تقریباً هیچ دامپزشک عمومی در تمام طول عمر کاری خود در ایران، حتی یک بار هم به انجام جراحی اسپلنکتومی یا نفرکتومی اقدام نمی‌کند. ضمناً جراحی‌های دیگری نظیر برش معده (گاستروتومی)، برش روده (انتروتومی) یا برداشت بخشی از روده (انترکتومی)، جراحی‌هایی هستند که پیش از انجام آنها، اصول تشخیصی خاصی بر آنها مترتّب است: مثلاً اثبات حضور جسم خارجی در این اعضاء توسط دستگاه رادیولوژی که شرایط انجام آن جز در شهرهای بزرگ و تحت شرایط دشوار قانونی برای انتقال دامهای کوچک به درمانگاه دامپزشکی، در جای دیگر برای دامها وجود ندارد. و این در حالی است که اغلب چنین شهرهایی دارای متخصص جراحی دامپزشکی هستند. با وجود رشته تخصص جراحی دامپزشکی، حقیقتاً چه نیازی به آموزش تمام انواع جراحی‌ها به دانشجویان دوره دکتری عمومی دامپزشکی وجود دارد؟ آیا یک دانشجوی پزشکی عمومی هرگز انجام جراحی را می‌آموزد؟ با عنایت به تجربیات دامپزشکانی که هم در بخش دانشگاهی و هم در بخش خصوصی فعالیت داشته‌اند، نیازهای اکثریت دامپزشکان عمومی در بخش بالینی حقیقتاً چیزهای دیگری است. بسیاری از اینان در اقدامات ظاهراً ساده، لیکن اساسی نظیر مقید کردن صحیح حیوان، رگ گرفتن، مایع‌درمانی صحیح بر اساس موازین علمی، تثبیت شکستگی‌ها با گچ، اجرای بیهوشی ایمن، و یا اصول صحیح درمان زخمها، نیاز به آموزش بیشتر و دقیق‌تری داشته‌اند.

    بهترین زمان برای ایجاد تغییر، همین امروز است
    امروزه با پیشرفت روشهای آموزشی، راهکارهای بسیاری به جز استفاده از حیوانات زنده، برای آموزش دروس دامپزشکی ایجاد شده است. در مقالات متعدد علمی اثبات شده که روشهای مدرن آموزشی دامپزشکی، از نظر اقتصادي بسيار با صرفه‌تر بوده و کیفیت بالاتری نیز دارند. به عنوان مثال، در یک سيستم آموزشي مدرن مي‌توان از کشتن حیوانات زنده جهت تشریح در کلاس‌های آناتومی، یا کالبدگشایی در کلاسهای پاتولوژی پرهیز نموده، و از اجساد دامهايي كه به مرگ طبیعی یا به دلیل بيماري يا تصادف مرده‌اند، استفاده کرد. برای انجام این کار لازم است که با اطلاع‌رسانی به صاحبان دام‌ها، به آنها آموزش داد كه اجساد حیواناتشان را پس از مرگ، به دانشكده‌هاي دامپزشكي تحويل دهند تا در سردخانه نگهداري شده و براي آموزش آتی دانشجویان استفاده شود. این روش هیچ تفاوتی با آنچه سالها است در کلاسهای آناتومی پزشکی صورت می‌گیرد نداشته و اگر ترس از بیماری‌های زئونوز بخواهد مانع از انجام این امر شود، باید توجّه داشت که احتمال انتقال بیماری بین جسد انسان به انسان بسیار بیشتر از حیوان به انسان است. ضمناً هیچ مدرکی دال بر این وجود ندارد که حیوانی که از طبیعت گرفته شده و برای کلاس آناتومی کشته می‌شود، دچار مرحله کمون بیماری‌های خطرناک نبوده و کاملاً سالم باشد. یا در مورد دروس جراحی، آیا آموزش دانشجویان بر روی بیماران ارجاعی به بیمارستانهای دامپزشکی دانشگاهی، نظیر آنچه در پزشکی صورت می‌گیرد، برای دانشجو مفیدتر نیست و وی با انگیزه و علاقه بیشتری به این کار اقدام نمی‌کند؟ آیا بازنگری در سرفصلهای آموزشی و حذف موارد بیهوده و جایگزینی آنها با موارد مفید و هرچند به ظاهر ساده (نظیر آموزش مایع‌درمانی صحیح) تأثیر بسیار بهتری در آینده شغلی دامپزشکان بخش بالینی نخواهد داشت؟ امروزه مدلهایی جایگزین با شباهت بسیار زیاد به حیوان زنده تهیه شده‌اند که می‌توانند جایگزین انجام بسیاری از اعمال تهاجمی بر روی حیوانات شوند. آیا استفاده از این مدلها یا فیلمهایی که با کیفیت بسیار خوب از اعمال جراحی تهیه شده‌اند، روشی با هزینه‌های مادی و معنوی کمتر برای آموزش نیست؟ با بهره‌گیری از فیلمهای آموزشی، از صرف هزینه‌های بیهوده جهت مواد و وسایل، حقوق پرسنل، انرژی و زمان نیز جلوگیری می‌شود. در ضمن ميتوان در كلينيك و بر روي بيماران واقعي جراحي هاي لازم را به دانشجويان آموزش داد. و نهایتاً در صورت اصرار به انجام جراحی بر روی حیوان سالم، آیا زنده نگاه داشتن حیوان پس از عمل جراحی (ضمن رعایت اصول بی‌دردی و مراقبتهای بعد از عمل) و سپس آزادسازی او در طبیعت، موجب آموزش اصول مدیریتهای بعد از عمل و رعایت حرمت حیات در موجودات زنده نمی‌شود؟ شاهد مثال اینکه این قلم بارها دیده است که دانشجویان دامپزشکی فقط به دلیل عشق و علاقه به حیوانات، مسئولیت نگهداری بعد از عمل حیوان را حتی در خانه خود پذیرفته‌اند.
    با اجرای همین روندهای ساده لیکن هوشمندانه، نه تنها دانشکده‌های دامپزشکی ایران در ردیف دانشکده‌های دامپزشکی دارای سیستم مدرن آموزشی و دوستدار حیوانات در سطح جهانی قرار می‌گیرند، بلکه از پرداخت هزینه‌های گزاف خريد و نگهداري دام زنده نیز پرهیز می‌شود. و از همه مهمتر، رضایت خداوند متعال است که می‌فرماید: «وَلاَ تَقْتُلُواْ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللّهُ إِلاَّ بِالحَقِّ» (اسراء، آیه ۳۳)؛ «نفسی را که خدا برای آن حرمت قرار داده است، جز به حق، به قتل نرسانید»؛ که با وجود روشهای نوین، به نظر می‌رسد دیگر کشتن حیوانات جهت آموزش، امری به حق نباشد.
    آنچه در اینجا ذکر شد، مروری اجمالی بر دیده‌های تألم‌بار چندین ساله بود. پیشنهاد می‌شود که با عنایت به موارد فوق و برای بررسی صحت و سقم آنها، کارگروهی تشکیل شده و چنانچه موضوع بر آن محرز شد، نسبت به بهینه‌سازی شرایط آموزشی با توجّه به امکانات موجود، اقدام نماید. باشد که در پناه خدای متعال، آرامش و حیات برای تمام موجودات زنده پاس داشته شود.

    با آرزوی چنین روزی
    دكتر رامك روشنايي
    www.noanimaltesting.ir
    noanimaltesting_iran@yahoo.com

    ____________________

    خبر مرتبط:

    به بهانه عکس یادگاری با سر بریده حیوانات

    لزوم نظارت بر دانشکده های دامپزشکی ۲/ تصویر

    لزوم نظارت بر دانشکده های دامپزشکی/ تصاویر

    به بهانه عکس یادگاری با سر بریده حیوانات

    استفاده از جسد حیوانات برای کار علمی و نجات جان یک حیوان آموزشی/ تحولی ارزشمند در آموزش دامپزشکی کشور

    بررسی نقادانه آزمایشات حیوانی ۱

    کدم محصول آرایشی بهداشتی ناقض حقوق حیوانات است؟/ لیست محصولات

    حیوانات آزمایشگاهی، قربانیان خاموش پیشرفت علم

    گزارش بازدید از وضعیت حیوانات در مرکز تحقیقات دانشکده دندانپزشکی دانشگاه اصفهان (پروفسور ترابی نژاد)

    رهایی دوباره سگ‌ها از دانشکده دامپزشکی؛ آیا می‌توانیم آنها را نکشیم؟

    آزار حیوانات در مرکز علمی تازه افتتاح شده/ تصاویر نقض حقوق حیوانات

    برگزاری سمینار ابزار های جایگزین آموزش و تحقیقات دامپزشکی در دانشگاه تهران

    عطش خون یا اشتیاق به یادگیری؟ عکسهایی با عنوان فقط برای شوخی!/ تصویری

  • انتشار اولين نشريه پت در ايران

    دیده بان حقوق حیوانات ایران : اولین شماره نشریه حرفه ای پت (حيوانات خانگي) در ایران با مجوز پیام دامپزشکان به مدیر مسئولی دکتر پیام محبی و سردبیری اکبر هاشمی منتشر شد.

    در این شماره، در کنار موارد آموزشی در مورد بهداشت و تربیت حیوانات خانگی که شیوه ارائه آن هم تابه حال در ایران سابقه نداشته است، گزارشهای اجتماعی با سوژه های جذاب به چشم می خورد.

    یکی از داستان های این شماره ماجرای همسر مقام آلمانی است که عاشق یک الاغ ایرانی می شود و حالا می خواهد حيوان را  با خودش از ایران ببرد، اما مشکل اینجاست که هنوز هیچ الاغ ایرانی شناسنامه برای ورود به کشور خارجی ندارد.

    مقایسه سبک زندگی قاطرهای دولتی و خصوصی در ایران، اینکه یک قاطر خصوصی یا دولتی در تهران روزی چقدر غذا می خورد، چقدر بار می برد؟ یا داستان زن جوانی که دانش آموخته آی تی از اوکراین است و مثل خونه مادر بزرگه قصه ها، توی تهران یک خانه پر از حیوان دارد از دیگر مطالب و داستان های این نشریه است.

    گزارش تطبیقی و تصویری از باغ وحش تهران و باغ وحش کلن، و بيان اينكه همه اسبهاي جهان از ايران رفته اند و معرفي نژاد حيوانات ايراني و عکس های اختصاصی از زیر دریا و میزگرد حیوانات که در آن ابراهیم افشارطنز پرداز به بررسی مشکلات زندگی حیوانات در ایران می پردازد، از موضوعات دیگر این نشریه است.

    یکی دیگر از مطالب جذاب این نشریه روایت مجدد سفر به کره ماه” تن تن ” است که اینبار ابراهیم افشار برای میلو دیالوگهای جذاب  ایرانی نوشته و گفتگوی منصور ضابطیان هم با هانیه توسلی، هنرپیشه ای که عاشق کمک به گربه های خیاباني از مطالب جالب و خواندنی اولین شماره نشریه پت هست.

    نکته قابل توجه حضور روزنامه نگاران نام آشنای حوزه اجتماعی است که کمتر در این حوزه قلم زده اند، مثل ابراهیم افشار، منصور ضابطیان، صوفیا نصرالهی، آمنه شیر افکن، فاطمه علی اصغر، سعید بر آبادی، سعیده امین، نرگس جودکی، نیوشا صارمی، افسانه قانع، وحید حاجی خانی،کتایون کیخسروی، پریسا قهرمانی، لیدا ایاز، ندا حسين تهراني.

    از دیگر ویژگی های این نشریه نوپا می توان به عکسهای جذاب حامد بدیعی و جمعی دیگر از عکاسهای ایرانی مثل  حامد کریم زاده ، امیر حسین بزرگ زادگان ، مریم سعید زاده، گلناز بهشتی ،یلدا معیری، امید علیزاده ( عکاس زیر آب) اشاره کرد و همچنین کار علی رضا میراز مصطفی مدیر هنری نشریه  در اجرا یونیفرم و لوگو و صفحه آرایی ساده اما حرفه ای  محمد رضا وکیلیان و مدیریت فنی محمد رضا لرچی، که باعث شده نشریه چشم نواز به نظر بیاد.

    این نشریه در قطع وزیری در 120 صفحه و با شمارگان 20 هزار نسخه با حمایت بیمارستان دامپزشکی تهران منتشر شده است.

  • صدور مجوز ورود شیرهای دریایی توسط سازمان دامپزشکی!

    دیده بان حقوق حیوانات: در حالي كه شنيده‌ها حاكي از درخواست صدور مجوز براي ورود 2 قلاده شير دريايي از اسپانيا است، مسئولان سازمان دامپزشكي اعلام كردند اين درخواست از سوي بخش خصوصي مطرح شده و ربطي به محيط زيست و باغ وحش ندارد.

    به گزارش خبرنگار جامعه فارس،‌ در پي مطرح شدن ورود 2 قلاده شير دريايي از اسپانيا مسئولان دامپزشكي اعلام كردند بخش خصوصي با خريداري اين شيرهاي دريايي قصد وارد كردن آنها را به كشور دارد.

    محسن دستور رئيس سازمان دامپزشكي در گفت‌وگو با خبرنگار جامعه فارس، گفت: اين درخواست از سوي يك فرد مطرح شده است و با توجه به مكاتبات صورت گرفته اين مسئله ربطي به محيط زيست و باغ وحش ندارد.

    وي افزود: اين درخواست عادي است چراكه هر فردي كه بخواهد حيواني را وارد كشور كند به مجوز سازمان دامپزشكي نياز دارد.

    دستور با اشاره به اين‌كه درخواست مورد نظر همچنان در دست بررسي است، تأكيد كرد: در صورتي كه گونه مورد نظر بيمار و وارد كردن آنها خلاف قانون نباشد از نظر سازمان دامپزشكي مانعي وجود ندارد.

    وي گفت: طبق بررسي‌هاي صورت گرفته بخش خصوصي قصد دارد شيرهاي دريايي وارداتي را براي حركات نمايشي وارد كشور كند.

    امير الهامي رئيس باغ وحش تهران نيز در اين زمينه به خبرنگار فارس تأكيد كرد: شيرهاي دريايي متعلق به باغ وحش تهران نيستند.

    رئيس باغ وحش تهران در ادامه گفت: شيرهاي دريايي تنها براي انجام حركات نمايشي قرار است وارد ايران شوند.

  • در پی توهین به دامپزشکان در برنامه رادیویی : دکتر لطفی‎زاده در نامه به مهندس ضرغامی خواستار توبیخ عوامل برنامه جمعه ایرانی شد

    دیده بان حقوق حیوانات: برنامه طنز و پرمخاطب “جمعه ایرانی” 27 خرداد ماه سالجاری در یکی از بخش‎های نمایشی خود دست به توهین عجیبی به دامپزشکان زد که این امر واکنش مدیرمسئول حکیم مهر را در پی داشت.

    به گزارش حکیم مهر در این بخش نمایشی که ساعت 50/9 صبح جمعه 27 خرداد ماه با عنوان “آقای جَوگیر” پخش شد، پسری با مشاهده تبلیغات یک دختر روانپزشک که توسط کارت‎پخش‎کن توزیع شده بود به مطب وی مراجعه می‎کند و با توجه به جنبه طنز این آیتم نمایشی مدعی می‎شود که دختر روانپزشک با پخش کارت تبلیغاتی از وی خواستگاری نموده است.

    این پسر وقتی با ناسزاهای دختر روانپزشک نظیر “خفاش شب” ، “خون‎آشام” ، “دیوانه” ، “بوقلمون صفت” روبرو می‏شود در پاسخ به این ناسزاها از عبارت “دختره‎ی دامپزشک” استفاده می‎کند و با پخش صدای خنده حاضرین در استودیو این بخش به پایان می‏رسد!

    این توهین در حالی به دامپزشکان صورت می‏گیرد که پیش از این نیز در صدا و سیما مسبوق به سابقه بوده است.

    دکتر محمد لطفی‎زاده مدیرمسئول حکیم مهر هم در پی این اقدام توهین‎آمیز در نامه به رئیس سازمان صدا و سیما خواستار توبیخ عوامل برنامه جمعه ایرانی شد.

    متن کامل نامه مدیرمسئول حکیم مهر خطاب به رئیس سازمان صدا و سیما بدین شرح است:

    بسمه تعالی

    جناب آقای مهندس عزت‎الله ضرغامی

    رئیس محترم سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران

    سلام علیکم

    احتراماً نظر به پخش آیتم نمایشی با عنوان (آقای جَوگیر) در ساعت 50/9 صبح جمعه 27 خرداد ماه سالجاری در قالب برنامه طنز (جمعه ایرانی) و توهین غیرقابل توجیه در این آیتم به دامپزشکان خدوم و عزیز کشورمان، مستدعی است دستور فرمایید برخلاف رویه قبل که منجر به تکرار و تداوم انجام چنین توهین‎هایی گشته، این بار بطور جدی عوامل برنامه مذکور توبیخ گردند تا از این پس کیان حرفه ارزشمند دامپزشکی دستمایه تمسخر و توهین عده‎ای ناآگاه قرار نگیرد. براستی بکار بردن عبارت (دختره‎ی دامپزشک) در پاسخ به توهین‎های یک دختر روانپزشک در این برنامه و برابر نمودن ناسزاهای دختر با عبارت مذکور توسط یک پسر، هر چند در برنامه‎ای طنز چه توجیهی دارد؟!

    مزید استحضار حضرتعالی حرفه ارزشمند دامپزشکی امروز پایه تأمین بهداشت عمومی است و همه ایرانیان مدیون ساخت واکسن‎های یک دامپزشک عزیز و چهره ماندگار، مرحوم استاد دکتر میرشمسی هستند و اینگونه توهین‎ها به دامپزشکان که در سخت‎ترین شرایط و در مواجهه با انواع عوامل خطرناک و مهلک بیماریزا مشغول پیشگیری از شیوع بیماریها در بین انسان‎ها و تأمین بهداشت مواد غذایی در هر سه وعده اصلی غذایی از مزرعه تا میز غذا هستند در رسانه‎ای فراگیر نظیر رادیو آنهم در شبکه سراسری به هیچ وجه پذیرفتنی و قابل چشم‎پوشی نیست. در صورتی که سازمان صدا و سیما پیش از این با اینگونه موارد نظیر آنچه در سالیان اخیر در قالب برنامه تصویر زندگی شبکه دو سیما رخ داد به طور جدی برخورد می‏کرد و با فرهنگ‎سازی، جامعه را از نقش دامپزشکان در تأمین بهداشت مواد غذایی و پیشگیری آگاه می‎نمود چه بسا شاهد اینگونه اتفاقات ناپسند نبودیم و شأن رسانه ملی تحت تأثیر اقدام توهین‎آمیز عده‎ای قلیل قرار نمی‎گرفت.

    امید است این مسئله مورد توجه جدی حضرتعالی و مسئولین محترم رادیو قرار گیرد و ضمن عذرخواهی آن برنامه از جامعه بزرگ دامپزشکان کشورمان از تکرار چنین اقدامات ناپسندی جداً پرهیز گردد.

    دکتر محمد لطفی‎زاده / مدیرمسئول حکیم مهر

    گفتنی است متأسفانه عدم واکنش مناسب و صحیح مراجع مسئول نظیر سازمان نظام دامپزشکی، سازمان دامپزشکی و جامعه دامپزشکان ایران در موارد مشابه سبب تداوم این رویه ناپسند در صدا و سیما شده که امید است مسئولین مرتبط با این موضوع بیش از گذشته به وظایف خود عمل نمایند.

  • حیوانات در اسلام از روایت حسن رحیم پور

    حقوق حیوانات

    دیده بان حقوق حیوانات: برنامه «طرحی برای فردا» که هر هفته به مدت یک ساعت از شبکه یک سیما پخش می‎شود، عصر جمعه 27 خرداد ماه سال جاری به مناسبت هفته جهاد کشاورزی به سخنرانی سال قبل رحیم‎پور ازغدی در جمع دامپزشکان اداره کل دامپزشکی خراسان رضوی اختصاص داشت و با انتقاد وی از شیوه مرغداری امروزی همراه بود.

    به گزارش حکیم مهر، حسن رحیم ‏پور ازغدی در ابتدای سخنرانی خود گفت: چون در خدمت دوستانی هستیم که با دام و تأمین سلامت آن و مسئله دامپزشکی سر و کار دارند، موضوع این بحث را هم به همین مسئله اختصاص داده‎ایم.

    عضو شورایعالی انقلاب فرهنگی با تبیین دو نوع نگاه به طبیعت و حیوانات اظهار کرد: نگاه به حیوانات که تجسم برجسته آن در نظام سرمایه داری دیده می‎شود مبتنی بر استثمار و کسب سود بدون حفظ حرمت و حقوق حیوان یا گیاه است و در مقابل آن هم نگاهی توحیدی قرار دارد.

    وی افزود: نگاه توحیدی به معنای نفی سود نیست و چه بسا برخی برخلاف فرهنگ اسلامی فکر می‎کنند طبیعت مانند مادر مقدس است و نباید به آن دست زد، در حالی‎که در اسلام از یک سو می‎گویند هر روز نباید گوشت خورد و از سویی دیگر می‎گویند اگر کسی چهل روز گوشت نخورد در گوش وی باید اذان گفت و این نگاه حاکی از کسب منفعت بدون اسراف و تبذیر و مبتنی بر اعتدال است.

    رحیم‎پور با اشاره به روایات و فتاوای مختلف درباره مسئله دامپزشکی و بخصوص حقوق حیوانات گفت: از اینگونه روایات و فتواها معلوم می‎شود دامداری و دامپزشکی هم به اسلامی و غیراسلامی تقسیم می‎شود.

    وی سپس به بیان 4 سطح در منابع اسلامی درباره برخورد با حیوانات پرداخت و سطح اول را مسائل مالی و اقتصادی معرفی کرد.

    رحیم‏ پور گفت: به فرموده حضرت رضا علیه السلام که ضامن آهو و به فکر تأمین امنیت حیوان است، خداوند از نوعی برخورد با مسائل مالی که باعث ضایع شدن ثروت می‎شود بیزار است و لذا باید در کار ما و برخوردمان با حیوان یک عقلانیت اقتصادی هم وجود داشته باشد.

    حقوق حیوانات

    وی افزود: باید دانست انسان به مصداق روایت انکم مسئولون عن البقاع و البهائم، درباره حیوانات و حتی مکان‎ها و محیط زیست و اشیاء هم مسئول است و در قیامت بازخواست می‎شود.

    عضو شورایعالی انقلاب فرهنگی در ادامه اظهار کرد: مسئله بهداشت هم مهم است و تقسیم خوردنی‎ها به حلال و حرام به دلیل تأثیری است که گوشت از نظر جسمی و یا اخلاقی در انسان می‎گذارد و لذا به دلیل همین اهمیت فقهای ما می گویند وقتی دلیلی بر جواز و حلال بودن نداریم باید اصل را بر منع بگذاریم و این یعنی حفظ کرامت انسان که هر چیزی نباید بخورد و از سویی به موجود زنده هم احترام گذاشته شده تا هر موجودی را نشود خورد.

    رحیم پور سطح دیگر مناسبات بین انسان و حیوان را علمی عنوان کرد و گفت: بر اساس روایات هر فردی که کار غیرعلمی می‏کند کارش غیردینی است و اگر کسی در کاری وارد شود که تخصصی در آن کار ندارد فعل حرام انجام داده و به امت خیانت کرده است.

    وی افزود: اگر فردی درباره یک حیوان تصمیمی بگیرد که موجب وارد شدن ضرر به آن حیوان شود در قبال اینکار مسئول است و بر اساس روایات باید هر فرد از جمله دامپزشک در صدد افزایش علم خود و دانایی بیشتر باشد.

    عضو شورایعالی انقلاب فرهنگی در ادامه گفت:  در روایات است که اگر پزشک یا دامپزشک با جان انسان یا حیوانی بازی کند حکومت می‎تواند وی را زندانی کند و لذا می گویند پزشک یا دامپزشک مثل قاضی اگر عصبانی است معالجه نکند.

    رحیم‏پور سپس به مسئله احساسات حیوانات اشاره کرد و گفت: وقتی در روایت می‎بینیم که وقتی می‏خواهید حیوان را ذبح کنید، چاقو را نباید جلوی حیوان تیز نمایید یا اگر به حیوانی غذا یا علوفه نشان دهید و به این دلیل به سمت شما بیاید و بعد غذا به او ندهید خیانت کرده‏اید این مسائل را باید نشانه لزوم توجه به احساسات حیوانات بدانیم.

    وی در ادامه بیان کرد: گاهی در مرغداریها که می‏رفتم با خودم فکر می‎کردم اگر پیامبر (ص) و انبیاء الهی بودند اجازه می‏دادند ما مثل امروز مرغ را در قفس بگذاریم و فقط برایمات تخم بگذارد

    رحیم‏پور با انتقاد از شیوه مرغداری امروز که مبتنی بر کسب سود است آنرا نشانه تفکر سرمایه‎داری دانست و گفت: آیا مرغداری امروز ما اسلامی است یا نشانه‏ای از تفکر سرمایه‎داری است که در آن زجر حیوان مهم نبود و تنها باید آنقدر تخم بگذارد تا بمیرد و این در حالی است که پیامبر اکرم (ص) در توجه به حقوق حیوانات تا آنجا پیش رفته‏اند که فرموده‏اند طویله و آغل حیوان را هم باید آنطور تمیز کنید که بتوانید در آن نماز بخوانید!

    عضو شورایعالی انقلاب فرهنگی در ادامه گفت: در روایت است که اگر آب بینی گوسفندی جاری است، چون مایه آزار حیوان و سختی تنفس است بر صاحب حیوان یا دامپزشک واجب است که آنرا تخلیه کند تا حیوان زجر نکشد.

    وی با ذکر نمونه‏هایی از توجه پیامبر اکرم (ص) به حقوق حیوانات افزود: پیامبر (ص) فرموده‎اند که حیوانات متوجه می‎شوند چطور به آن‎ها نگاه می‎کنیم و حتی وقتی به ایشان عرض شد که خانمی گربه‎ای را بسته و به آن آب و غذا نداده تا بمیرد آن زن را جهنمی معرفی فرمودند.

    رحیم‎پور همچنین گفت: توجه به حقوق حیوانات در سیره امامان معصوم (ع) دیده می‏شود از جمله آنکه برده‎ای به سگی غذا داد و امام حسین‏(ع) که از وی علت کارش را پرسید و برده نگاه سگ را مایه این کار عنوان کرد، حضرت ضمن آزاد کردن برده باغ صاحبش را هم خرید و به وی هدیه داد. (توضیح: ظاهراً این داستان منسوب به امام حسن علیه السلام است)

    وی در ادامه با انتقاد از شکار تفریحی و حرام عنوان کردن این کار گفت: در فقه ما می‎گویند کشتن حیوانی که به تو آسیب نمی‎رساند حرام است و بر اساس قرآن هم اگر یک نفر را بکشی انگار همه مردم را کشته‎ای و اگر جانی را نجات دهی انگار کل بشر را نجات داده‎ای.

    رحیم‎پور با اشاره به رفتار عالمان دینی و مردان الهی در قبال حیوانات افزود: مرحوم {آیت الله} میرزا جوادآقای تهرانی که مرد معنوی و بزرگی بود یک بار از خانه که خارج شده بود در میان راه برگشت و وقتی علت را پرسیدند گفته بود مورچه‎ای روی عبایم بود و لذا به خانه برگشتم و مورچه را همانجایی که روی عبایم آمده بود گذاشتم تا مسیرش را گم نکند.

    وی در ادامه سخنرانی خود به ذکر نمونه‎ای از توجه حضرت علی (ع) به مسئله حقوق حیوانات پرداخت و گفت: امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرموده‎اند اگر به من بگویند که یک دانه گندم یا جو را از دهان مورچه‎ای که در حال حرکت است بگیر – و حتی مورچه را نکش – و در ازاء این کار همه حکومت و ثروت عالم را بگیر، به خدا سوگند اینکار را نخواهم کرد.

    رحیم‎پور پزشکی و دامپزشکی را حرفه‎هایی مقدس و مستوجب پاداش الهی دانست و گفت: فقها می‎گویند وجود کسانی بعنوان مسئول بهداشت چه برای انسان و چه برای حیوان واجب کفایی است و لذا اگر جامعه‎ای پزشک و دامپزشک کم دارد بر همه واجب است درس بخوانند تا این خلاء به حد کفایت پر شود.

    وی در ادامه به ذکر برخی سفارشات پیامبر اکرم (ص) درباره حقوق حیوانات پرداخت و گفت: رسول اکرم (ص) وقتی دیدند فردی شتری را کناری بسته ولی جهاز پشت شتر را پایین نیاورده فرمودند از قول من به صاحب این شتر بگویید خود را برای محاکمه در روز قیامت آماده کند.

    عضو شورایعالی انقلاب فرهنگی افزود: پیامبر اکرم (ص) سفارش می‎فرمودند وقتی سفر می‎کنید حتی‎الامکان حیوان را از مسیرهای سرسبز و نه خشک و بدون آب و علف ببرید تا گرسنگی و تشنگی نکشد.

    رحیم‎پور ازغدی همچنین گفت: به فرموده پیامبر اکرم (ص) انسان حق ندارد جنازه حیوان را بسوزاند یا مثله کند یا زنبور عسل را بکشد و بی دلیل از بین ببرد.

    وی با بیان این نکته که امروز چقدر از این سفارشات در کشتارگاهها و دامداریهای ما اجرا می‎شود و آیا نگاه ملحدانه و صرفاً اقتصادی حاکم است یا نگاه توحیدی گفت: پیامبر (ص) فرمودند پشت حیوانات را صندلی نکنید و به جایی از حیوانات بخصوص صورت که روح دارد و با آن خدا را تسبیح می‏‎کند ضربه نزنید.

    رحیم‎پور ازغدی به نمونه‎ای از سفارش امیرالمومنین (ع) در جمع‎آوری مالیات اشاره کرده و گفت: حضرت علی (ع) به نیروهای مالیاتی دستور داد بین شتر و بچه شیرخوارش فاصله نیندازند.

    وی افزود: در روایات از معصومین علیهم السلام است که شیر حیوان را با نگاه سرمایه‎داری آنقدر ندوشید که به فرزندش نرسد، در سوار شدن حیوان را خسته نکنید، میان شتران در سواری عدالت برقرار کنید و در روز ساعاتی را به استراحت حیوان اختصاص دهید.

    رحیم‎پور همچنین گفت: حتی در مورد ذبح از امام باقر (ع) روایت است که رفیقانه، با مدارا و بدون خشونت اینکار را انجام دهید و در روایت است که حیوانی را جلوی چشم حیوان دیگر ذبح نکنید و حتی به حیوانات فحش هم ندهید!

    عضو شورایعالی انقلاب فرهنگی در ادامه افزود: در روایت است که در دادگاه شهادت کسی که جلوتر از همه در بین حجاح رسیده قبول نکنید چون عادل نیست و حیوانش را تندتر دوانده و به اصطلاح امروزی تخت‎گاز آمده و سبب آزار حیوانش شده است.

    وی با اشاره به مراعات حقوق حیوان توسط پیامبر اکرم (ص) گفت: در روایت است که پیامبر (ص) یکبار می‎خواستند وضو بگیرند که گربه‎ای جلو آمد و ایشان آب وضوی خود را جلوی گربه گذاشتند تا سیراب شود و سپس وضو گرفتند.

    رحیم‎پور ازغدی در پایان سخنرانی به نمونه‎ای از فتاوای فقها هم اشاره کرد و گفت: فقها می‎گویند هر جانداری که در اختیار کسی باشد باید وسایل زندگی، بهداشت و آسایش آنرا فراهم کند و گرنه حرام است آن را حیوان را نگه دارد.

    وی با بیان این نکته که در روایات آمده که نگهداری حیوان در خانه مستحب است و باعث برکت می‎شود گفت: باید دانست این مستحب بودن به معنای قاطی شدن با حیوان و به اتاق خواب بردن حیوان نیست.

    رحیم‎پور افزود: با برخی حیوانات هم نظیر سگ و خوک که نجس هستند باید حریم حفظ کرد.

    وی با توضیح کوتاهی درباره نجاست سگ گفت: نجاست سگ به معنای این نیست که تعابیری نظیر وفاداری و مهربانی و هوش این حیوان که بعضاً در روایات هم هست را نادیده بگیریم و این حیوان را پلید بدانیم و به آن ظلم کنیم، بلکه معنایش این است که نباید با این حیوان قاطی شد.

    رحیم‎پور همچنین گفت: مهربانی به حیوانات از جمله سگ ارتباطی با نجاست این حیوان ندارد و حتی یکی از علمای بزرگ را پس از مرگش در خواب دیده بودند که وی گفته بود در عالم برزخ به دلیل عبایی که در یک شب سرد برفی روی سگی که زجر می‎کشید در یک کوچه کشیدم پاداش فراوانی به من داده‎اند.

    وی سخن خود را با این عبارت به پایان برد که اینقدر صحبت کردم اما آخر هم متوجه نشدم این مرغ را چطور در قفس می‎گذارند تا تخم بگذارد؟! واقعاً یک لحظه خودتان را بجای آن مرغ بگذارید!

  • عطش خون یا اشتیاق به یادگیری؟ عکسهایی با عنوان فقط برای شوخی!/ تصویری

    اخطار!

    شما می توانید این خبر را بدون تصویر از اینجا

    مشاهده کنید.

    این خبر حاوی تصاویر ناراحت کننده است.

    اگر حساس هستید از دیدن این خبر خود داری کنید.

    دیده بان حقوق حیوانات: دو دانشجوی دختر اوکراینی از دو دانشگاه مختلف کیف، اقدام به کالبد شکافی بدن یک سگ در آشپزخانه کردند و تصاویر تکان دهنده و فیلم این اقدام را در اینترنت منتشر کردند. آنها مدعی شده اند که این اقدام تکلیف درسی آنها بوده است. این تصاویر با عنوان Just for fun منتشر شده اند.

    طبق اخبار رسانه های گروهی روسی و اوکراینی، آنا (Anna D) دانشجوی 18 ساله سال دوم دانشکده دامپزشکی موسسه ملی منابع زیستی؛ و آلیسا (Alisa K) دانشجوی 19 ساله موسسه روابط بین الملل کیف، با این اقدام جامعه اینترنتی را شوکه کرده اند.

    به گزارش دیده بان حقوق حیوانات داستان زمانی شروع شد که دو دختر تصمیم گرفتند سگی (که به ادعای ایشان مرده بود) را در آشپزخانه آپارتمان آلیسا کالبد شکافی کنند. این دو ادعا می کنند آنها فقط و فقط تلاش می کردند که تکلیف درسی آنا را به بهترین نحو ممکن انجام دهند. آنها همچنین فیلم تمامی مراحل کالبدشکافی را ضبط کرده و تصاویری شوکه کننده هم از خودشان در حال ژست گرفتن  کنار جسد سگ گرفته اند. نهایتا هم این فیلم و گزارش تصویری به اینترنت راه یافته اند.

    نیازی به گفتن نیست که چنین تصاویر تحریک آمیزی فورا عکس العمل خشم آلود دوستداران حیوانات را در سراسر اینترنت بر انگیخته است.

    به گزارش روزنامه پراوادا ، وبلاگ نویسی به نام  ایرینا سیدلینک (Irina Sidelnik) در این زمینه با طعنه نوشته است: “عجب حرکتی! آنها روی جسد سگ شمع فرو کردند، شمع ها را روشن کردند و آنچنان شمع ها را با فوت خاموش کردند گویی دقیقا یک کیک تولد بود.”

    با کمال تعجب، حتی پس از اینکه این تصاویر توسط  مدیریت وب سایتی که آنا تصاویر را در آن ارسال کرده بود حذف شد، آنا تلاش کرد با ساخت یک حساب کاربری جدید خشم خود را از این اقدام مدیریت ابراز کند.

    هنگامی که این دو دختر متوجه میزان بالای عکس العمل به اقداماتشان شدند، نهایتا فیلم را حذف کردند ولی تصاویر بلافاصله در اینترنت پخش شد.

    آنا می گوید ما باید تکالیفمان را انجام می دادیم و به نظر نمی رسید که کار اشتباهی می کنیم. من حیوانات را دوست دارم و به خوبی آنها را درمان می کنم. به همین دلیل هم می خواهم دامپزشک شوم.

    آلیسا در پاسخ به تند ترین نظرهای وبلاگش که در حال حاضر حذف شده، و در دفاع از دوستش آنا گفت: این تکلیف همه دانشجو ها بود که یک تکه استخوان آماده سازی شده به کلاس بیاورند. خیلی ها نتوانستند این تکلیف را انجام دهند؛ برخی از فروشگاه ها خریداری کردند؛ ولی آنا هنوز سخت به اصولش پایبنده. ما خوش شانس بودیم که این سگ را که در تصادف با ماشین کشته شده بود  پیدا کردیم. این سگ را صبح ماشین زده بود وتا عصر که جان داد لنگ لنگان به زندگی ادامه می داد.

    به گزارش دیده بان حقوق حیوانات آلیسا در مورد زمان برداشتن جسد سگ می گوید: شب هنگام در حالی که بدن سگ سفت و سرد شده بود جسدش را برداشتیم. آن را به آپارتمان من بردیم و تشریحش کردیم. این کار حد اقل شش ساعت زمان برد. ما تصمیم گرفتیم که از روند کارمان تصاویری تهیه کنیم.

    این کل ماجرا بود ولی موسسه دامپزشکی هم از این کار دانشجویان شوکه است.

    میخاییل پروس (Mikhailo Prus) رییس دانشکده دامپزشکی در این زمینه اظهار داشت: انتشار چنین تصاویری اخلاقی نیست. این تصاویر شوکه کننده است. من از این دانشجو در این مورد سووال کردم و او جواب داد که این کار فقط یک شوخی بود در حالی که قضیه اصلا قضیه خنده داری نیست. چنین تکلیفی هرگز برای دانشجویان تنظیم نشده. درس آنها آناتومی است ولی در شرایط تحت کنترل و در ازمایشگاه های دانشگاه.

    نگرانی های زیادی هم که در مورد شرایط مرگ این سگ وجود دارد، این گمانه را تقویت می کند که احتمال کشته شدن حیوان توسط دو دختر نیز وجود دارد. به هر حال صرف نظر از این مساله، این واقعیت که یک دانشجوی دامپزشکی به جای کمک به سگ، فقط شاهد رنج کشیدن حیوان بوده نکته ای غیر قابل درک است.

    آلیسا چنین توضیح میدهد: ما فقط یک شوخی تلخ کردیم. دوستانمان درک می کنند که بخت با ما یار بود برای این کار. چرا نباید به خاطر این شانس لبخند می زدیم؟

    ظاهرا عکاسی از جسد این سگ برای این دو کافی نبوده و آنها داستان دیگری نیز دارند؛ این بار با یک موش. آلیسا، دانشجوی روابط بین الملل دانشگاه کیف در وبلاگش توضیح می دهد که چگونه به موش داروی خواب آور تزریق کرده اند و زنده زنده آن را پوست کنده اند؛ سپس روده های ان را خارج کرده و از آن عکس یادگاری گرفته اند.

    در همین حال پلیس کیف در پاسخ به عکس العمل ها می گوید که قانونی برای اقامه دعوی علیه این دانشجویان وجود ندارد.

    فیلم گزارش را اینجا ببینید

    با اینکه قوانین مربوطه در کشورهای مختلف تفاوت های قابل توجهی دارند ولی حد اقل در مدارس پزشکی سراسر جهان تمایلی آشکار برای از بین بردن روش آموزش بر اساس کالبد شکافی حیوانات به چشم می خورد.

    به گزارش هرالد نیوز، جولیان کر (Julian Carr) محقق متخصص در زمینه کالبد شکافی مجازی معتقد است که تقریبا 95 درصد دانشکده های پزشکی به هیچ وجه از حیوانات زنده در آموزش پزشکی استفاده نمی کنند. این شامل دانشکده های پزشکی معتبری چون هاروارد، ییل و استنفورد هم می شود.

    با این حال هنوز ممکن است تشریح حیوانات به عنوان یک متد مهم آموزشی در بسیاری از رشته های زیست شناسی باقی مانده باشد، همانطور که در علوم دامپزشکی باقی مانده است. در این رابطه شاید بهتر باشد در برخی کشورها به جای اعمال محدودیت بر تکنیک های آزمایشگاهی ضروری، بر آموزش اخلاق زیستی تاکید بیشتری شود.

    اما ایلیا بولوشتاین (Ilya Bluvshtein) رییس جامعه حمایت از حقوق جانوران می گوید: ده ها راه اخلاقی و قابل قبول برای آموزش آناتومی یک حیوان بدون کشتنش وجود دارد. آنها میتوانستند به یک درمانگاه حیوانات خانگی رفته و به راحتی همراه دکترهای آنجا فعالیت کنند. شفا دادن فقط تا حدی کمک می کند. یک دامپزشک فقط کسی نیست که تیغ جراحی به دست می گیرد، او باید احساس داشته باشد و این دختران کاملا عاری از احساسند.

    _____________________________________

    خبر مرتبط:

    عطش خون یا اشتیاق به یادگیری؟ عکسهایی با عنوان فقط برای شوخی!/ بدون تصویر

    لزوم نظارت بر دانشکده های دامپزشکی/ تصاویر

    لزوم نظارت بر دانشکده های دامپزشکی ۲/ تصویر

  • عطش خون یا اشتیاق به یادگیری؟ عکسهایی با عنوان فقط برای شوخی!/ بدون تصویر

    این خبر بدون تصویر است.

    برای مشاهده خبر کامل

    همراه با تصاویر اینجا کلیک کنید.

    دیده بان حقوق حیوانات: دو دانشجوی دختر اوکراینی از دو دانشگاه مختلف کیف، اقدام به کالبد شکافی بدن یک سگ در آشپزخانه کردند و تصاویر تکان دهنده و فیلم این اقدام را در اینترنت منتشر کردند. آنها مدعی شده اند که این اقدام تکلیف درسی آنها بوده است. این تصاویر با عنوان Just for fun منتشر شده اند.

    طبق اخبار رسانه های گروهی روسی و اوکراینی، آنا (Anna D) دانشجوی 18 ساله سال دوم دانشکده دامپزشکی موسسه ملی منابع زیستی؛ و آلیسا (Alisa K) دانشجوی 19 ساله موسسه روابط بین الملل کیف، با این اقدام جامعه اینترنتی را شوکه کرده اند.

    به گزارش دیده بان حقوق حیوانات داستان زمانی شروع شد که دو دختر تصمیم گرفتند سگی (که به ادعای ایشان مرده بود) را در آشپزخانه آپارتمان آلیسا کالبد شکافی کنند. این دو ادعا می کنند آنها فقط و فقط تلاش می کردند که تکلیف درسی آنا را به بهترین نحو ممکن انجام دهند. آنها همچنین فیلم تمامی مراحل کالبدشکافی را ضبط کرده و تصاویری شوکه کننده هم از خودشان در حال ژست گرفتن  کنار جسد سگ گرفته اند. نهایتا هم این فیلم و گزارش تصویری به اینترنت راه یافته اند.

    نیازی به گفتن نیست که چنین تصاویر تحریک آمیزی فورا عکس العمل خشم آلود دوستداران حیوانات را در سراسر اینترنت بر انگیخته است.

    به گزارش روزنامه پراوادا ، وبلاگ نویسی به نام  ایرینا سیدلینک (Irina Sidelnik) در این زمینه با طعنه نوشته است: “عجب حرکتی! آنها روی جسد سگ شمع فرو کردند، شمع ها را روشن کردند و آنچنان شمع ها را با فوت خاموش کردند گویی دقیقا یک کیک تولد بود.”

    با کمال تعجب، حتی پس از اینکه این تصاویر توسط  مدیریت وب سایتی که آنا تصاویر را در آن ارسال کرده بود حذف شد، آنا تلاش کرد با ساخت یک حساب کاربری جدید خشم خود را از این اقدام مدیریت ابراز کند.

    هنگامی که این دو دختر متوجه میزان بالای عکس العمل به اقداماتشان شدند، نهایتا فیلم را حذف کردند ولی تصاویر بلافاصله در اینترنت پخش شد.

    آنا می گوید ما باید تکالیفمان را انجام می دادیم و به نظر نمی رسید که کار اشتباهی می کنیم. من حیوانات را دوست دارم و به خوبی آنها را درمان می کنم. به همین دلیل هم می خواهم دامپزشک شوم.

    آلیسا در پاسخ به تند ترین نظرهای وبلاگش که در حال حاضر حذف شده، و در دفاع از دوستش آنا گفت: این تکلیف همه دانشجو ها بود که یک تکه استخوان آماده سازی شده به کلاس بیاورند. خیلی ها نتوانستند این تکلیف را انجام دهند؛ برخی از فروشگاه ها خریداری کردند؛ ولی آنا هنوز سخت به اصولش پایبنده. ما خوش شانس بودیم که این سگ را که در تصادف با ماشین کشته شده بود  پیدا کردیم. این سگ را صبح ماشین زده بود وتا عصر که جان داد لنگ لنگان به زندگی ادامه می داد.

    به گزارش دیده بان حقوق حیوانات آلیسا در مورد زمان برداشتن جسد سگ می گوید: شب هنگام در حالی که بدن سگ سفت و سرد شده بود جسدش را برداشتیم. آن را به آپارتمان من بردیم و تشریحش کردیم. این کار حد اقل شش ساعت زمان برد. ما تصمیم گرفتیم که از روند کارمان تصاویری تهیه کنیم.

    این کل ماجرا بود ولی موسسه دامپزشکی هم از این کار دانشجویان شوکه است.

    میخاییل پروس (Mikhailo Prus) رییس دانشکده دامپزشکی در این زمینه اظهار داشت: انتشار چنین تصاویری اخلاقی نیست. این تصاویر شوکه کننده است. من از این دانشجو در این مورد سووال کردم و او جواب داد که این کار فقط یک شوخی بود در حالی که قضیه اصلا قضیه خنده داری نیست. چنین تکلیفی هرگز برای دانشجویان تنظیم نشده. درس آنها آناتومی است ولی در شرایط تحت کنترل و در ازمایشگاه های دانشگاه.

    نگرانی های زیادی هم که در مورد شرایط مرگ این سگ وجود دارد، این گمانه را تقویت می کند که احتمال کشته شدن حیوان توسط دو دختر نیز وجود دارد. به هر حال صرف نظر از این مساله، این واقعیت که یک دانشجوی دامپزشکی به جای کمک به سگ، فقط شاهد رنج کشیدن حیوان بوده نکته ای غیر قابل درک است.

    آلیسا چنین توضیح میدهد: ما فقط یک شوخی تلخ کردیم. دوستانمان درک می کنند که بخت با ما یار بود برای این کار. چرا نباید به خاطر این شانس لبخند می زدیم؟

    ظاهرا عکاسی از جسد این سگ برای این دو کافی نبوده و آنها داستان دیگری نیز دارند؛ این بار با یک موش. آلیسا، دانشجوی روابط بین الملل دانشگاه کیف در وبلاگش توضیح می دهد که چگونه به موش داروی خواب آور تزریق کرده اند و زنده زنده آن را پوست کنده اند؛ سپس روده های ان را خارج کرده و از آن عکس یادگاری گرفته اند.

    در همین حال پلیس کیف در پاسخ به عکس العمل ها می گوید که قانونی برای اقامه دعوی علیه این دانشجویان وجود ندارد.

    با اینکه قوانین مربوطه در کشورهای مختلف تفاوت های قابل توجهی دارند ولی حد اقل در مدارس پزشکی سراسر جهان تمایلی آشکار برای از بین بردن روش آموزش بر اساس کالبد شکافی حیوانات به چشم می خورد.

    به گزارش هرالد نیوز، جولیان کر (Julian Carr) محقق متخصص در زمینه کالبد شکافی مجازی معتقد است که تقریبا 95 درصد دانشکده های پزشکی به هیچ وجه از حیوانات زنده در آموزش پزشکی استفاده نمی کنند. این شامل دانشکده های پزشکی معتبری چون هاروارد، ییل و استنفورد هم می شود.

    با این حال هنوز ممکن است تشریح حیوانات به عنوان یک متد مهم آموزشی در بسیاری از رشته های زیست شناسی باقی مانده باشد، همانطور که در علوم دامپزشکی باقی مانده است. در این رابطه شاید بهتر باشد در برخی کشورها به جای اعمال محدودیت بر تکنیک های آزمایشگاهی ضروری، بر آموزش اخلاق زیستی تاکید بیشتری شود.

    اما ایلیا بولوشتاین (Ilya Bluvshtein) رییس جامعه حمایت از حقوق جانوران می گوید: ده ها راه اخلاقی و قابل قبول برای آموزش آناتومی یک حیوان بدون کشتنش وجود دارد. آنها میتوانستند به یک درمانگاه حیوانات خانگی رفته و به راحتی همراه دکترهای آنجا فعالیت کنند. شفا دادن فقط تا حدی کمک می کند. یک دامپزشک فقط کسی نیست که تیغ جراحی به دست می گیرد، او باید احساس داشته باشد و این دختران کاملا عاری از احساسند.

    _____________________________________

    خبر مرتبط:

    عطش خون یا اشتیاق به یادگیری؟ عکسهایی با عنوان فقط برای شوخی!/ تصویری

    لزوم نظارت بر دانشکده های دامپزشکی/ تصاویر

    لزوم نظارت بر دانشکده های دامپزشکی ۲/ تصویر