دیده بان حقوق حیوانات: حدود 20 روز قبل محموله قاچاق پرندگان در سیستان و بلوچستان شامل 140 بهله پرنده شکاری و حدود 200 قطعه هوبره کشف شد که پس از شناسایی و تهیه نمونه بانک ژن و پراکنش، این پرندگان با توجه به نوع اقلیم و زیستگاه به استان های همجوار ارسال شدند.
این پرندگان شامل هوبره، بحری، بالابان و شلاهین بودند که سهمیه استان کرمان از این پرندگان 30 قطعه هوبره و 27 بهله پرنده شکاری بود که شامل شش بهله بحری، چهار بهله شاهین و 17 بهله بالابان است.
عکس: ساره تجلی/ ایسنا
دیده بان حقوق حیوانات: مامورین یگان حفاظت محیط زیست استان گیلان ، یک محموله بزرگ شامل صدها قطعه انواع پرنده را ازیک اتوبوس مسافربری کشف و ضبط نمودند.
دیده بان حقوق حیوانات: سه عدد پرنده شکاری و آبزی پس از تیمار و نگهداری در اداره کل حفاظت محیط زیست استا قم، در دامان طبیعت رهاسازی شدند.
به گزارش روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست استان قم، سه عدد پرنده شکاری و آبزی که بر اثر سانحه و گلوله شکارچیان متخلف مصدوم و زخمی شده بودند، پس از معاینه و درمان توسط دامپزشک معتمد و تیمار و نگهداری در اداره کل، در زیستگاههای استان رهاسازی شدند.
بر اساس این گزارش، یک عدد خوتکا از خانواده اردکها که بر اثر تیراندازی متخلفین شکار و صید در تالاب بهشت معصومه قم مجروح شده بود، توسط آقایان میرغضنفری و علی اصل از دوستداران طبیعت استان قم مشاهده و پس از معاینه و طی دوره درمان، توسط اداره حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست استان قم به دامان طبیعت بازگشت.
همچنین یک عدد پیغو از خانواده قرقی ها و از پرندگان شکاری کمیاب و یک قطعه عقاب صحرایی که دچار شکستگی بال شده بودند، پس از تحویل از سوی دوستداران طبیعت، توسط دامپزشک معتمد اداره کل معاینه و درمان شده و در زیستگاه خود در منطقه کوه سفید قم رهاسازی شدند.
دیده بان حقوق حیوانات: به گزارش روابط عمومی اداره حفاظت محیط زیست شهرستان کرج یک بهله دلیجه که توسط دوستداران حیات وحش به این اداره تحویل گردیده بود، پس از بررسی و تائید سلامتی کامل در یکی از زیستگاه های طبیعی منطقه حفاظت شده البرز جنوبی، رها سازی شد.
گفتنی است دو بهله سارگپه نیز که به علت مصدومیت و عدم توانایی پرواز به این اداره تحویل شده بود، به یکی از مراکز مجاز نگهداری حیات وحش تا حصول سلامتی کامل تحویل گردید.
دیده بان حقوق حیوانات: رییس اداره حفاظت محیط زیست مهاباد گفت: پنج عدد پرنده شکاری نادر پس از مداوا در دامان طبیعت این شهرستان رهاسازی شدند.
کامران حسینی در گفت و گو با ایرنا افزود: این پرندگان شکاری شامل دو عقاب طلایی، یک دلیجه و دو سارگپه پابلند هستند که توسط دوستداران محیط زیست تحویل این اداره شده بودند.
وی اضافه کرد: این پرندگان به دلیل مشکلاتی از جمله شکستگی بال و پا قادر به پرواز کردن و ادامه حیات در طبیعت نبودند از این رو برای مداوا به این اداره تحویل داده شدند.
حسینی گفت: این پرندگان شکاری پس از مداوا و اطمینان از سلامتی آنها، در مناطق کوهستانی مهاباد که زیستگاه اصلی این گونه پرندگان است، رهاسازی شدند.
وی یادآور شد: در ماه گذشته نیز پنج قطعه پرنده شکاری پس از مداوا و بهبودی نسبی در دامن طبیعت رهاسازی شده و اکنون نیز یک قطعه سنقر گندمزار نیز در این اداره تحت مراقبت و نگهداری قرار دارد.
رییس اداره حفاظت محیط زیست مهاباد همچنین از دستگیری یک شکارچی کبک در مناطق کوهستانی ‘آغاسور’ این شهرستان نیز خبر داد و افزود: از این شکارچی دو قطعه کبک، یک قبضه اسلحه شکاری و مقداری ادوات شکار کشف و ضبط شده است.
وی اضافه کرد: این فرد متخلف با تشکیل پرونده به مقامات قضایی شهرستان تحویل داده شد.
عقاب طلایی (golden eagle) با نام علمی «Aquila chrysaetos»، از خانواده «Accipitridae» بوده و یکی از مهمترین پرندگان شکاری در دنیا به شمار می رود که اندازه طول بدن این پرنده 75 تا 83 سانتیمتر و پهنای دو بال آن بین 190 تا 230 سانتیمتر است.
زیستگاه این نوع پرنده کوهسارهای کم گیاه و خشک و گاهی جنگل های کوهستانی، صخره های ساحلی و دشت ها است که روی لبه پرتگاه ها و گاهی روی درخت آشیانه می سازد و از جمله پرندگان بومی ایران است.
دلیجه یا باشه نیز دارای پرهای قهوه ای با خال های تیره بوده و بر خلاف بیشتر بازها، دلیجه دو رنگی جنسیتی دارد بدین معنی که رنگ نر آن با رنگ ماده آن تفاوت دارد و سر و دم دلیجک نر آبی خاکستری و در ماده ها، دم قهوه ای با نوارهای سیاه است.
شهرستان مهاباد با داشتن مناطق کوهستانی و تالاب های دایمی و فصلی متعدد یکی از زیستگاه های انواع پرندگان در آذربایجان غربی به شمار می رود.
مهاباد در 120 کیلومتری جنوب آذربایجان غربی واقع شده است.
دیده بان حقوق حیوانات: یک عدد حواصیل خاکستری آسیب دیده با تلاش یکی از همیاران محیط زیست در شهرستان گرمسار از مرگ حتمی نجات یافت و به دامن طبیعت بازگشت.
«حبیب دارپرنیان» افزود: این شهروند پس از نجات پرنده از دست سگ های ولگرد، آن را برای مداوا به اداره محیط زیست گرمسار تحویل داد.
به گفته وی، این پرنده پس از مداوای اولیه، نگهداری چند روزه در محیط زیست و اطمینان از صحت و سلامت، در یکی از آبگیرهای فصلی حاشیه گرمسار رهاسازی شد.
حواصیل خاکستری، پرنده ای آبچر، از خانواده حواصیلیان و از راسته لک لک سانان است؛ این پرنده که از گونه های حمایت شده در ایران محسوب می شود دارای اندازه بزرگ، سطح خاکستری رنگ، سر و گردن سفید، منقاری بزرگ، قوی و زرد رنگ بوده و در جلو گردنش دو ردیف خط چین سیاه دیده می شود.
حواصیل خاکستری، در سواحل دریاها، تالابها و رودخانه بسر برده و روی درختان و نیزارها آشیانه می سازد و برای تغذیه در آبهای کم عمق به شکار ماهی، قورباغه و حشرات می پردازد.
دیده بان حقوق حیوانات: جوجه پرنده های به جا مانده در تالاب هامون رهاسازی شدند.
به گزارش روابط عمومی حفاظت محیط زیست سیستان و بلوچستان جوجه های بجا مانده از خشک شدن تالاب هامون پس از نگهداری و مراقبت رها سازی شدند.
محمودی مدیرکل حفاظت محیط زیست سیستان و بلوچستان گفت: با توجه به ورود سیلاب در زمستان گذشته به تالاب هامون و از سویی استعدادهای بی نظیر این تالاب در مباحث زیست محیطی شاهد مهاجرت هزاران قطعه پرنده به تالاب هامون بودیم که وسعت مهاجرت با توجه به مقدار اندک آب و همچنین بازه زمانی نگهداری آن، بسیار نکته ی مهمی است، در چنینی شرایطی و با آغاز فصل گرما در سیستان بسرعت آب تالاب شروع به خشک شدن نمود و هزارن تخم و جوجه پرنده مهاجر در معرض خطری جدی قرار گفتند که با اقدام به موقع این اداره کل و ایجاد کمیته های مشترک با سمن های زیست محیطی و مردم محلی، اقدامات نگهداری و مراقبت شروع شد و دسته های جوجه های جمع آوری شده بصورت دسته هایی بر اساس نوع گونه و سن در محل های پیش بینی شده جمع آوری و مراقبت می شدند و با گذشت زمان و بهبودی یا فرا رسیدن موعد مهاجرت رها سازی انجام می شد. و آخرین دسته از پرنده ها که پس از اقدامات نگهداری، بیومتری و … توسط اداره حفاظت محیط زیست شهرستان زابل رهاسازی شدند تا آخرین میهمانان تالاب به خاطره ایی خوش و یادی مهربان از تالاب بروند و داستانها از دستان گرم مردم تالاب و روزهای بی آب آن برای همگان بگویند.
دیده بان حقوق حیوانات/ سعید برآبادی*: تهران بلبل دارد؟ امروز، بله! فردا؟ شهرداری تهران طرحی را شروع کرده با نام «تهران پرنده دارد» و در این طرح، هرروز در یکی از بوستان‌های تهران، قفس‌های پر از بلبل، باز می‌شوند به‌سوی آسمان و پرنده‌های هراسان می‌پرند در هوای خاکستری شهر. بنابراین این‌روزها شنیدن صدای بلبل‌ها در فضای پایتخت چندان دور از ذهن نیست.
شهرداری این طرح را به راه انداخته با نیت خیر ساده‌ای، همان‌طور که اسماعیل کهرم، بوم‌شناس و یکی از چهره‌های مطرح دنیای پرندگان در ایران می‌گوید: «نفس عمل خوب است اما در صورتی که الزامات و ریزه‌کاری‌های چنین رهاسازی گسترده‌ای با توجه به زندگی پرندگان انجام شود نه‌تنها به‌صورت یک عمل نمادین.» او معتقد است که نشان‌دادن روند آزادی پرنده از قفس به کودکان و زنان و مردان این شهر می‌تواند به آنها بیاموزد که مهربانی دامنه گسترده‌ای دارد و بیش از همه، بچه‌ها هستند که باید بیاموزند هیچ‌گاه پرنده‌ای را در قفس نگه ندارند اما سرانجام «بلبل‌خرما»هایی که در این طرح آزاد خواهند شد چه می‌شود؟ فردا چطور؟ فردا هم تهران بلبل خواهد داشت؟ سازمان محیط‌زیست هنوز چندروزی از اجرای این طرح نگذشته در برابرش موضع گرفته و از شهرداری انتقاد کرده است که چرا برای رهاسازی یک گونه جانوری با این سازمان هماهنگ نشده. رییس اداره محیط‌زیست شهر تهران به قانون مصوب سال46 اشاره می‌کند که برای هر نوع رهاسازی گونه‌های جانوری، به اجازه سازمان نیاز است اما کهرم معتقد است که بلبل‌خرما یک گونه غریبه برای تهران نیست و نیازی ندارد برگزاری این مراسم با سازمان محیط‌زیست همنوا باشد. اما مشکلات پرنده‌های قفسی آزادشده در شهر تهران هنوز تمام نشده. آیا پرنده‌ای که بیش از دوماه در قفس مانده، با عضلات خشک و بی‌میلی، قوت پرواز خواهد داشت؟ کهرم در مقام یک پرنده‌شناس، به این سوال جواب منفی می‌دهد و اتفاقا همین موضوع را یکی از انتقادهای خود به نحوه اجرای این طرح می‌داند: «پرنده اگر بیش از دوماه در قفس مانده باشد بعد از رهاسازی میل و توانایی پرواز نخواهد داشت، حتی خودم پرنده‌ای را که آزاد کردم چندمتر آن‌ورتر روی شاخه‌ای نشست.» اما یک احتمال دیگر هم هست و آن اینکه پرنده‌ها در قفس بار آمده باشند که در آن صورت اظهرمن‌الشمس است که پرنده دیگر پرنده نیست چرا که نه صید خود را می‌شناسد و نه صیادش را و نه آگاهی از آب و دانه دارد و بعید نیست که در چنین شرایطی، زندگی‌اش چندروزی بیشتر ادامه پیدا نکند.
* روزنامه شرق
دیده بان حقوق حیوانات: فرهنگسرای امید روز چهارشنبه 23مهرماه میزبان جمعی ازکودکان و سالمندان شهر تهران است تا در حرکتی نمادین با شعار مهربانی با پرندگان تعدادی بلبل خرما را در آسمان شهر به پرواز درآورند.
به گزارش ایسنا، زهرا اشرفی رئیس فرهنگسرای امید ضمن اعلام این خبر افزود:حرکت نمادین آزادسازی بلبل خرمادر آسمان شهر تهران به یمن عید غدیر، بزرگترین عید شیعیان، فرصت مغتنمی است تا این وظیفه با حضور کودکان به عنوان تاثیرگذارترین گروه مخاطب در فعالیتهای فرهنگی جامه عمل بپوشد.
وی افزود: دراین برنامه از ظرفیت گروه های مرجع کودکان نیز بهره خواهیم برد و مهرداد نظام آبادی به عنوان چهره آشنا و محبوب کودکان علاوه بربیان ضرورت های طرح به زبان کودکانه آنها را در آزادسازی پرندگان همراهی خواهد کرد.
حضور پدربزرگها و مادربزرگ ها به عنوان نمایندگان نسل دیگر، تاکید بر همت جمعی و همه جانبه در نهادینه کردن فرهنگ آزادسازی پرندگان خواهد داشت.اشرفی ضمن دعوت از تمامی شهروندان جهت شرکت در این برنامه ابراز امیدواری کرد که پرندگان به آسمان شهرمان بازگردند.
دیده بان حقوق حیوانات: عضو کمیسیون بهداشت مجلس شورای اسلامی با اشاره به شعار «مهربانی» سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران گفت: دین ما دین مهربانی است و در آئین ما ایرانی‌ها هم از دیرباز مهربانی رواج داشته است.
به گزارش فارس، علی کائیدی با تاکید بر اینکه باید چنین واژه‌هایی در جامعه تبلیغ شود، خاطرنشان کرد: با توجه به مشکلات اقتصادی و مادی روز به روز این واژه‌ها کمرنگ‌تر از قبل می‌شوند. در نتیجه، باید این واژه‌ها در جامعه تبلیغ و مردم هم به «مهربانی» تشویق و ترغیب شوند. چون بسیاری از صفات نیک به واسطه تکرار و یادآوری نشدن از بین می‌روند و فراموش می‌شوند.
نماینده مردم ملاوی و پلدختر در مجلس با تاکید بر اینکه «مهربانی» باید به همه سطوح جامعه تعمیم داده شود، تصریح کرد: چرا در روایات بارها تاکید شده است که ذکر خدا را زیاد بگویید؛ چون همین یادآوری و تذکر باعث می‌شود انسان از یاد خداوند غافل نشود و صفات خوب انسانی هم از این قاعده مستثنی نیست.
عضو کمیسیون بهداشت مجلس با اشاره به مهربانی با پرندگان و آزادسازی پرندگان قفسی افزود: چنین کارهایی تمرین مهربانی است. همین که یک فرد بیاید و یک پرنده در قفس را آزاد کند، نمونه تمرین مهربانی است و می‌تواند در روحیه فرد و جامعه تاثیرگذار باشد.
کائیدی در پایان گفت: ممکن است عده‌ای بگویند این کارها صرفا یکسری اقدام‌های نمادین و بی‌اثر است اما من معتقدم محبت و مهربانی باید ابراز شود و همه باید مهربانی را تمرین کنند.
