برچسب: حمایت از حیوانات

دیده بان حقوق حیوانات/ سپهر سلیمی: در خبرها آمده بود که «محمدرضا محمدی ملایری» مدیر دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار در «نخستین همایش باغ های وحش، موزه های طبیعی و جانوران ایران» در سخنانی سازمانهای مردم نهاد را متهم کرده است که به اشتباه و بدون تفکر و به تقلید از کشورهای غربی فکر می کنند فقط باید از سگ های ولگرد حمایت کرد.
در این خصوص نکاتی قابل ذکر است:
– حمایت از سگهای ولگرد و اصولاً حیوانات شهری نظیر سگ و گربه چه منافات و تعارضی با حمایت از حیوانات دارد؟ آیا ایشان فکر نمی کنند ریشه بسیاری از مشکلاتی که برای حیات وحش کشورمان به وجود می آید در برخورد ناصحیح با حیوانات خانگی و حیوانات شهری است؟ آیا در شهر و جامعه ای که حیوانات شهری مورد آزار و اذیت قرار می گیرند می توان انتظار داشت که مشکلی برای حیوانات وحشی به وجود نیاید؟!
– کدام یک از گروههای حامی حیوانات ادعا  کرده اند که با حل مشکلات سگهای ولگرد تمام مشکلات کشور حل می شود که ایشان چنین ادعایی را از جانب آنها مطرح می کنند؟
– در میان سازمانهای غیردولتی زیست محیطی، گروههای متنوع و متکثری وجود دارند. عده ای در زمینه حفاظت از حیات وحش تلاش می کنند و عده ای برای حمایت از حیوانات اهلی و شهری و عده ای دیگر بر طبق اساسنامه در هر دو حوزه فعال هستند. چه کسی گفته که همه تشکل ها باید در زمینه حیات وحش فعالیت کنند؟
– ایشان چه سابقه ای در زمینه فعالیت در سازمانهای غیر دولتی دارند و یا به طور شفاف تر اینکه ایشان در چه جایگاهی هستند که در خصوص سازمانهای غیر دولتی اظهارنظر می کنند و آنها را متهم می کنند که “به اشتباه و بدون تفکر و با تقلید از کشورهای غربی مسیر را اشتباه طی می کنند” و  فقط از سگهای ولگرد حمایت می کنند.
– مگر نه اینکه در زمینه حمایت از حیوانات و حیات وحش، سازمانهای مردم نهاد در  کشورهای غربی بسیار پیشرو تر و قوی تر از سازمانهای غیردولتی ایران هستند. پس چطور ایشان ادعا می کنند آنها راه را اشتباه رفته اند و سازمانهای غیردولتی ایران نیز مانند آنها در اشتباه هستند؟
– اینکه باید در زمینه حفاظت از حیات وحش تلاش شود سخن درستی است. اینکه در زمینه حیات وحش شاید فاجعه ای در حال رخ دادن باشد حرف درستی است. اما ای کاش ایشان می گفتند که بیشترین مشکل برای حیات وحش در سالهای گذشته توسط چه دستگاههای ایجاد شده است. جاده سازی، واگذاری زیستگاهها به مناطق شهری، ایجاد نیروگاه و پالایشگاه و …. همه از مشکلات حیات وحش ایران است. اگر ایشان به بروز فاجعه ای در زمینه حیات وحش معتقد هستند ای کاش دلایل بروز این فاجعه را نیز بررسی می کردند.
– تا آنجا که می دانیم رشته دامپزشکی ارتباط نزدیک تری با موضوع حیوانات کوچک و حیوانات شهری دارد و موضوع حیات وحش بیشتر در حیطه فعالیت سازمان محیط زیست است. با توجه به اینکه ایشان دامپزشک هستند بهتر نبود در رابطه با موضوع حمایت از سگهای شهری که به تخصص ایشان نزدیک تر است اظهار نظر می کردند؟ اصلاً اگر قرار باشد سازمانهای مردم نهاد از سگ ها حمایت نکنند و شما و امثال شما هم چنین دیدگاهی به موضوع سگ های شهری داشته باشند، آنوقت چه دستگاه و ارگانی باید از این حیوانات حمایت کند؟!

و در نهایت آنکه: آیا اگر با «سگ» ها و همچنین «سازمانهای غیر دولتی» مشکل داریم بهتر نیست آن را به شکل دیگری و در جای دیگری بیان کنیم؟! «سگ ستیزی» و «ان جی او ستیزی» چه دردی از دردهای دامپزشکی و یا حیات وحش این سرزمین دوا کرده و می کند؟!

منبع: وبلاگ دوستداران حیوانات و محیط زیست

_________________

خبر مرتبط:

سمن ها به جای حمایت از حیات وحش، از سگ های ولگرد حمایت می کنند

جولان سگ‌های جیبی در شمال تهران/ گزارش هدف دار در مورد سگ ها

بی وفایی با یار با وفای انسان در گذر زمان/ مشکل سگ ها چیست؟!

سگهای شهری، حقوق حیوانات و رفاه حیوانات

قدمت دوستی انسان و سگ ۳۱ هزار ساله شد

اعتراض به بداخلاقی: از ونک سمیرم تا پارک ملت جام جم!

جلوگیری از درمان سگ ها در گیلان/ نظارت نیروی انتظامی بر مالکین سگ های فانتزی

فرهنگ نگهداری سگ های گله و سگ های خانگی

باز هم سگ کشی/ این بار در گیلان

قرارداد «سگ کشی» در منطقۀ پارس جنوبی

اقدام کنید! برای مخالفت با کشتار سگ ها در ایران

بیش از هزار قلاده سگ ولگرد معدوم شد/ معدوم سازی به روشی سخت

موفقیت مخالفان کشتار سگ ها در رومانی

حیوانات در اسلام از روایت حسن رحیم پور

همه برای حمایت از حیوانات، پیش به جلو با سرعت لاک پشتی!

تصمیم گیری برای مسموم کردن موش ها

جانفشانی کارگر افغان برای نجات یک سگ از استخر

دیده بان حقوق حیوانات: «محمدرضا محمدی ملایری» در «نخستین همایش باغ های وحش، موزه های طبیعی و جانوران ایران» که روز چهارشنبه برگزار شد، گفت: سال 2011، از طرف سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) به عنوان سال جهانی دامپزشکی نامیده شده است. سازمان ملل هم این دهه را به عنوان دهه تنوع زیستی نام نهاده است و دبیر کل سازمان ملل متحد ازهمه کشورها خواسته است به جد در زمینه تنوع زیستی فعالیت داشته باشند تا مسائل و مشکلاتی که در این زمینه وجود دارد حل شود.
به گزارش سبزپرس محمدی ملایری می افزاید: سازمان ملل متحد اعلام کرده است در کشور ایران حدود 81 گونه جانوری در معرض انقراض قرار دارند، این نشان دهنده این است که توجه به حیات وحش در ایران باید جدی گرفته شود و کمک همه جانبه را می طلبد. سازمان حفاظت محیط زیست به تنهایی قادر نیست درجهت حفاظت از گونه های جانوری وارد عمل شود و نیاز است که همت همه جانبه و روشنگری در بین افکار عمومی و نهادها ی مختلف وجود داشته باشد.
مدیر دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار تصریح کرد: سازمان های مردم نهادی که در حمایت از حقوق حیوانات فعالیت می کنند، می توانند درجهت حفظ گونه های جانوری بسیار موثر عمل کنند، ولی متاسفانه این سازمان های مردم نهاد به اشتباه و بدون تفکر با تقلید از کشورهای غربی مسیر را اشتباه طی می کنند و فکر می کنند فقط باید ازسگ ها ی ولگرد حمایت کنند. این سازمان های مردم نهاد به این مساله فکرنمی کنند که چه فاجعه ای در حیات وحش کشور در حال رخ دادن است و وضعیت یوزپلنگ و گورخر ایرانی چگونه است. آنها فکر می کنند اگر فقط  چند سگ ولگرد را نجات دهند، همه مشکلات حل می شود و کشور دیگر مشکلی نخواهد داشت.
او با اشاره به اینکه سازمان های مردم نهاد، سرمایه گذاری می کنند، وقت و انرژی می گذارند و مکان هایی برا ی نگهداری حیوانات ولگرد ایجاد می کنند. در حالی که رسالت آنها در قبال حیات وحش بیش از این است، گفت: این سازمان ها ی مردم نهاد باید راه خودشان را پیدا کنند. این سازمان ها باید در جهت روشنگری و آشنا کردن افکار عمومی در برخورد با حیوانان وحشی وارد عمل شوند تا بتوانند به عنوان یک بازوی موثر در کنار سازمان حفاظت محیط زیست عمل کنند.
دکتر ملایری با بیان اینکه دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار درزمینه پرورش صنعتی برخی از حیوانات وحشی، از جمله شتر مرغ و تمساح وارد عمل شده است، اظهار کرد: بعد از شیوع بیماری های خطرناکی مانند جنون گاوی، جامعه جهانی به فکر جایگزین کردن منبع مطمئن پروئین حیوانی افتاد و در این روند صنعت پرورش شترمرغ و تمساح در دنیا دچار تحول چشمگیری شد . در کشور ما هم به تبع  این روند جهانی، پرورش شتر مرغ  البته نه چندان قاعده مند رشد پیدا کرد اما در کنار این رشد به شدت کمبود نیروهای متخصص و دانش تخصصی احساس می شد. بنابراین این دانشکده رسالت خود دانست در زمینه پرورش اصولی شترمرغ فعالیت داشته باشد.
مدیر دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار افزود: همچنین پرورش تمساح در دنیا به عنوان یکی از صنایع  اقتصادی مطرح است ولی در ایران مطالعه ای روی ان انجام نشده است. دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار در این زمینه اقد ام کرد و مطالعاتی انجام داد تا ببیند تا چه اندازه امکان بومی سازی پرورش این حیوان در کشور با رعایت معیارها ی اقتصادی وجود دارد.
دکتر ملایری با تاکید بر این که ما به دنبال آن هستیم که صنعت پرورش شترمرغ را به عنوان یک صنعت سود آور و حتی ارز آور در کشور مطرح کنیم، بیان کرد: قرار است گونه ای از تمساح از کشور تایلند، به کشور وارد کنیم و در مرحله بعدی هم پس از گرفتن مجوزهای لازم از سازمان حفاظت محیط زیست روی گونه تمساح بومی ایران هم مطالعاتی انجام می دهیم./

مرضیه ناظری

همانند همه ی آن ایده آل های نوشته شده بر بی شمار کاغذ بایگانی در این سرزمین، اساسنامه انجمن های حمایت ازحیوانات هم سرشار است از هدف های هیجان انگیز و به همان اندازه دست نیافتنی.

انجمن ها باید بتوانند از کشتار بی رویه حیوانات و زجر کشیدنشان به هر شکل ممکن جلوگیری کنند و از همه مهم تر قدمی برای ارتقاء فرهنگ زیست محیطی عموم مردم بردارند در غیر این صورت حاصل فعالیت همه ی آنها چیزی بیشتر از نقل خاطره های تلخ و شیرین حیوانات دست آموز خانگی در نشست های هفتگی نیست.

تا زمانی که تعداد اعضا فعال این انجمن ها از شمار انگشتان دست تجاوز نکند، تا هنگامی که انگیزه و امید و خلاقیتی برای فعالیت داوطلبانه در عرصه ی حمایت از حیوانات وجود نداشته باشد، تا زمانی که انجمن ها با وجود تمام اختلاف ها با هم متحد نشوند و اعضا در هر رشته و تخصصی که فعالیت میکنند بار علمی خود را در زمینه مسائل محیط زیست بالا نبرند، تا وقتی خود انجمن ها با هم اختلاف و دشمنی داشته باشند و به جای پرداختن به مسائل واقعا زیست محیطی درگیر جنبه های سیاسی و بعضا مذهبی فعالیتهای جمعی گردند،  نمی توان چشم امید به انجمن های حمایت از حیوانات در ایران داشت.

تا وقتی اعضا انجمن های حمایت از حیوانات محدود باشد به تعدادی شهروند مرفه که خیلی عاشقند و ماهانه میلیون ها تومان برای رفاه سگ های ولگرد صرف میکنند ولی به همان اندازه نا آگاهند و توجهی به این ندارند که سگ از منظر تنوع ژنتیکی ارزشی ندارد و آن سوی ماجرا یوزها و هوبره ها و زاغ های بور در حال نابودی اند و محتاج اندکی توجه! وضع حیوانات در این سرزمین همین است.

همیشه ستون روزنامه ها، وبلاگ ها، سایت ها، سخنرانی ها و همایش ها پر خواهد بود از شعار در حفاظت از طبیعت و تجمعات، اعتراض ها پر از جای خالی طرفداران حفاظت محیط زیست و حقوق حیوانات. حقیقت این است: در عرصه “عمل” جای خیلی ها خالیست.

اگر شیرها کنج قفس باغ وحش شهرمان مریض و نهایتا در روز حمایت از حیوانات قتل عام می شوند، اگر مردم روباه ها را زیر می گیرند و برای این که آن دم زیبا را از آیینه خودروشان آویزان کنند با هم گلاویز می شوند، اگر دیدن گربه های یک چشم در شهر عادی می شود، اگر ارزشمندترین نمونه های تنوع زیستی این سرزمین می خشکند، می سوزند، قطع می شوند و از بین می روند… اگر محیط زیست سرزمین مان رو به فناست از ماست. از ما که با سرعت یک لاک پشت فلج پیش می رویم و انتظار داریم به سمند تیزپای توسعه که چهار نعل مشغول تاختن است برسیم!