دیده بان حقوق حیوانات: در جایی که در 20 سال گذشته هیچ آماری از تعداد حیات وحش در ایران توسط سازمان حفاظت محیط زیست منتشر نشده است، هیچ دلیل منطقی برای صدور پروانه شکار برای اتباع داخلی و خارجی وجود ندارد.
به گزارش خبرگزاری میراث فرهنگی- گروه محیط زیست- در 20 سال گذشته سازمان حفاظت محیط زیست هیچ آماری از تعداد کل و میش و بز و جبیر و آهو در سرزمین ایران منتشر نکرده است. این بدان معناست که این آمار وجود ندارد. دادن پروانه شکار در جایی منطقی است که تعداد جانور از تحمل بوم شناختی زیستگاه بیشتر باشد و شکار، راهی برای ایجاد تعادل به حساب بیاید. در جایی که از زمان شکل گیری سازمان محیط زیست تاکنون در حدود 90 درصد از حیات وحش ایران نابود شده است، صدور پروانه شکار به هر شکل، غیرمنطقی است.
محمد درویش، فعال حوزه محیط زیست در این باره به CHN گفت: شکار یا دادن پروانه و مجوز شکار و در واقع حذف فیزیکی یک جانور در جایی منطقی است که تعداد آن از ظرفیت تحمل بوم شناختی زیستگاه بیشتر شده و چاره ای جز حذف فیزیکی حیوان برای ایجاد تعادل میسر نباشد.
او در پاسخ به این پرسش که چرا دخالت انسان لازم است در جایی که طبیعت، خود می تواند این تعادل را ایجاد کند، گفت: «هنگامی که انسان زنجیره های غذایی را بر هم زده به طوری که دشمن طبیعی جانورانی مانند کل و بز از بین رفته اند، طبیعی است که طبیعت نتواند این تعادل را ایجاد کند و در نهایت بابت ایجاد این تعادل پروانه شکار صادر می شود.»
به گفته او، این کاری است که برای تعادل در جمعیت کانگورو و شتر در استرالیا و گوزن در انگلستان انجام می شود اما به هر حال باید پذیرفت این که ساعت ها به دنبال یک حیوان بدویم تا در نهایت با یک تیر او را از پا درآوریم، غیراخلاقی است.
به گفته درویش، مجموع کل و بز و قوچ و میش در ایران در همه مناطق حفاظت شده، 111 هزار راس است در حالی که در ابتدای شکل گیری سازمان حفاظت محیط زیست در سال های میانی دهه 40، تنها در دشت ارژن و دشت برم در استان فارس، بیش از 200 هزار راس از این جانوران زندگی می کرد.
این نشان می دهد که در این سال ها، سرزمین ایران بیش از 90 درصد حیات وحش خود را از دست داده است هرچند تنها دلیل یا مهم ترین دلیل این اتفاق، شکار نبوده است.
حتی اگر صدور پروانه شکار را بر این اساس که شکار بابت ایجاد تعادل در زیستگاه جانور انجام می شود، بپذیریم، قاعده آن است که بدانیم جمعیت مازاد وجود دارد. این در حالی است که سازمان حفاظت محیط زیست در 20 سال گذشته چنین آماری منتشر نکرده و دلیل آن این است که این آمار وجود ندارد.
او اضافه کرد: فرهنگ شکار همیشه در ایران وجود داشته و برای تغییر آن زمان و تلاش بسیاری لازم است.
قیمت پروانه شکار
اما چندی پیش شورای عالی حفاظت محیط زیست بنا به پیشنهاد سازمان حفاظت محیط زیست و به استناد ماده (3) قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست-مصوب 1353- بهای پروانه شکار و صید و بهای جانوران وحشی از لحاظ مطالبه ضرر و زیان را تعیین کرد.
بر این اساس، بهای پروانه ویژه شکار و صید پستانداران شامل؛ کل (هر راس) برای اتباع خارجی از 4 تا 6 هزار دلار و اتباع ایرانی از 2 تا 9 میلیون ریال، قوچ اوریال برای اتباع خارجی از 5 تا 8 هزار دلار و اتباع ایرانی 9 میلیون ریال، قوچ البرز از 5 تا 7 هزار دلار برای اتباع خارجی و برای اتباع ایرانی از 2 تا 9 میلیون ریال، قوچ ارمنی بین 6000 تا 6500 هزار دلار و 2 تا 9 میلیون ریال به ترتیب برای اتباع خارجی و ایرانی، قوچ اصفهان از 6 تا 7 هزار دلار برای اتباع خارجی و 2 تا 9 میلیون ریال برای اتباع ایرانی، آهو و جبیر از 3500 تا 4500 دلار و 5 میلیون ریال به ترتیب برای اتباع خارجی و ایرانی، با مدت اعتبار حداکثر 5 روز از تاریخ صدور تعیین شده است.
همچنین بهای پروانه ویژه شکار گراز (هر راس بر اساس طول دندان) از هزار تا 1500 دلار برای اتباع خارجی و 800 هزار ریال برای اتباع ایرانی است که طول مدت مجاز برای دریافت پروانه حدود 8 ماه است و هر متقاضی مجاز به دریافت 5 پروانه در طول فصل است.
بر اساس این مصوبه، بهای پروانه شکار خرگوش و تشی برای اتباع خارجی 40 دلار و اتباع ایرانی 150 هزار ریال با مدت اعتبار پروانه 1 ماه و شکارچی دو روز در هفته مجاز به شکار سه رای خرگوش و تشی در هر سفر، بهای پروانه شکار هر گونه از پرندگان وحشی غیر حمایت شده 50 دلار به ازای هر پرنده برای اتباع خارجی و 600 هزار ریال برای اتباع ایرانی است که مدت اعتبار شکار برای اتباع خارجی 3 روز و حداکثر تعداد مجاز صید 10 قطعه است و برای اتباع خارجی 6 ماه و چهار قطعه در هر سفر تعیین شده است.
این مصوبه از سوی محمدرضا رحیمی؛ معاون اول رئیس جمهور برای اجرا ابلاغ شده است.
اما میان پروانه شکار داخلی و پروانه شکار برای اتباع خارجی تفاوت معناداری به چشم می خورد. درویش در مورد این تفاوت می گوید: «من اساسا با دادن پروانه شکار چه داخلی و چه خارجی در شرایط کنونی حیات وحش، مخالف هستم اما در هر حال وقتی اصل ماجرا در حال انجام است، باید پذیرفت که طبیعی است هزینه شکار برای اتباع خارجی باید بیشتر باشد چون زیستمندی که توسط این افراد شکار می شود از منابع داخلی سرزمین استفاده کرده است و البته در باقی موارد مانند تخت هتل ها نیز تفاوت قیمت برای گردشگران داخلی و خارجی قابل توجه است.»
او با انتقاد دوباره از دادن پروانه شکار برای اتباع خارجی گفت: «این دیدگاه که از طریق اکوتوریسم شکار؛ اقتصاد را سامان بدهیم، لازم است تغییر کند.»
اما دادن پروانه شکار برای اتباع ایرانی و خارجی در حالی انجام می شود که در تمام دنیا نسبت به این موضوع واکنش های تندی وجود دارد. درویش در این باره می گوید: «هنگامی که عکس پادشاه اسپانیا در کنار فیل مرده منتشر شد واکنش ها آن چنان تند بود که او ناچار به عذرخواهی شد و البته عذرخواهی او پذیرفته نشد.»
او اضافه کرد: «در حال حاضر حساسیت مردم در تمام دنیا نسبت به شکار زیاد شده و بسیاری از مردم به گیاهخواری روی آورده اند.»
