دیده بان حقوق حیوانات: در شرایطی که بر خلاف تمام کشورهای جهان، در ایران حمایت از حیوانات فقط به سگ و گربه های شهری ختم می شود، مزارع تولید پوست در سکوت حامیان حیوانات مشغول انجام شنیع ترین رفتار با حیواناتند. در شرایطی که از یک سو طبق فتوای مراجع تقلید استفاده از پوست حیوانات حرام گوشتی که ذبح نشده اند حرام است و از دیگر سو با ذبح سوسمار، پوست زیرین بدن قابلیت فروش نخواهد داشت باید دید چه رخدادهایی بدون اعلان رسمی در این مزارع آزارنده انجام می شود. با توجه به توان توان زیست این حیوان در زیستگاه های ایران، مشخص نیست در صورت رهاسازی عمدی یا اتفاقی یک جفت از این حیوانات باید در انتظار چه عواقبی بود.
به گزارش مجله مهر مژگان روستایی شاید عجیب‌ترین شغل ایران را برای یک زن داشته باشد: پرورش کروکودیل در مزرعه شخصی! او که اولین محموله کروکودیل ایران را وارد کرده کارش را از سال ۸۹ رسما کلید زده و حالا هر روز صبحش را با ۳۵ کروکودیل بزرگ و کوچک شروع می‌کند.
خودش می‌گوید: «کروکودیل‌ها در عین خشونت، بسیار آرام، صبور، دوست‌داشتنی و بسیار عاقل هستند. وقتی با آنها کار و کنارشان زندگی می‌کنید متوجه می‌شوید که چقدر آنها برعکس مغز کوچک‌شان عاقل و باهوش هستند. کروکودیل‌ها تا زمانی که مورد آزار قرار نگیرند و کسی پا به قلمروشان نگذارد هیچ آزاری ندارند. زمانی که سیر هستند هیچ چیزی نمی‌خورند ولی اگر در این شرایط هم مورد آزار قرار گیرند به شخص آزاردهنده فقط حمله می‌کنند و ممکن است شخص دچار قطع عضو شود ولی او را نمی‌خورند.»
کار کردن با این کروکودیل‌ها از وقتی انگیزه مژگان روستایی شد که تصمیم گرفت کاری مرتبط با رشته تحصیلی اش دست و پا کند. او در رشته جانور شناسی تحصیل کرده بود و دنبال نو آری بود و چه نوآوری‌ای بهتر از پرورش کروکودیل؟ وحشی‌های کوچکی که تا پیش از آن پایشان به ایران باز نشده بود! مژگان روستایی می‌گوید: «برای شروع کار و گرفتن مجوز از شیلات ایران شروع کردیم و توانستیم موافقت اولیه را بگیریم و بعد دامپروری و بعد به اداره زیست محیطی مراجعه کردیم، برای گرفتن پروانه کار.»
اما در هیچ کدام از ادارات ایران قانونی برای واردات کروکودیل وجود نداشت و تلاش‌های مژگان روستایی بهانه ای شد تا برای اولین بار آیین نامه‌هایی برای این کار نوشته شود. با این حساب او می‌تواند مدعی باشد که سنگ بنای پرورش کروکودیل در ایران را یک تنه گذاشته است. البته سختی کار او وقتی بیشتر شد که خیلی از ایرلاین‌ها قبول نمی‌کردند مسافران خطرناکی مثل کروکودیل‌ها داشته باشند. بنابراین واردات کروکودیل هم با دردسر انجام شد. مژگان روستایی یک لقب اولین دیگر را هم برای خود کسب کرده: اولین تولید کننده چرم کروکودیل در ایران. او به خاطر نگهداری از کروکودیل‌ها مجبور به ترک تهران و زندگی در قشم شده است چون هوای پایتخت برای کروکودیل‌ها زیادی خشک و خنک است.
منبع: مجله مهر
___________________________
خودش رو باید بخوابونن زنده زنده پوستش رو بکنن که بفهمه این کروکودیل های بد بخت از دستش چی میکشن
اصلا کاری به صنعت پرورش حیوانات و فروش پوست و ارز آوری و …. ندارم . همش درست ولی درک نمی کنم چطور می توان با حیواناتی که زندگی میکنیم به چشم کالا نگاه کنیم ؟ موقع کشتار حیوانات چطور خاطرات بزرگ شدن آنها به یادمان نمیاید و چشم بر روی تمام لحظاتی که با هم زندگی کرده ایم میبندیم ؟
این اشرف مخلوقات تا چه حد میتونه حریص باشه…..یعنی کارشناسان و مدیران محیط زیست با علم به اینکه این خانم کروکودیل پرورش میده که بعد از پوستشون استفاده کنه بهش مجوز دادن؟ یا اینکه حق السکوت قابل توجه ای گرفتن که به این امر واقف هستن و صداشونم در نمیاد؟؟؟؟….متاسفم که برای به دست آوردن مال ،روش جنایت گونه ای رو پیش گرفته…..ما به شدت این حرکت ،این شغل و این رفتار ددمنشانه رو محکوم میکنیم…..
Doroste ke kare kaaamellan na dorostie o vaghean az in kar badam miad amma man hamin khabaro yeja goftam yeki az ashnayan javabi ke behem dad in bud ke behtar az ine ke az tabiat bekhan heyvoonaro bokoshan o nasleshoon mongharez she laaghal in juri ba oona kamtar kar daran
ممنون خواهیم شد اگر با حروف زیبای فارسی بنویسید.
منم میخوام پرورش پوست فرزند آدمیان حیوان آزار بزنم…از کجا باید مجوز بگیرم؟