دیده بان حقوق حیوانات: بارش برف در شیراز و یخبندان شدید و بی سابقه ای که طی یکی دو هفته اخیر در این کلانشهر حکمفرما شده بود باعث شد که تعداد زیادی از پرندگان باغ پرندگان شیراز از شدت سرما یخ بزنند.
به گزارش خبرنگار مهر، باغ پرندگان زینتی شیراز در زمینی به مساحت دو هزار متر مربع با داشتن بیش از 200 گونه پرنده از 43 کشور کشورآفریقایی، اروپایی و آسیایی در سال 88 طی مراسمی آغاز به کار کرد.
این باغ نخستین باغ پرندگان شیراز و استان فارس محسوب میشد و اقدامی ابتکاری بود تا هم شهروندان شیرازی و هم گردشگران از آن بهره ببرند.
در زمان افتتاحیه این باغ مسئولان زیادی قول مساعد دادند که این باغ که توسط بخش خصوصی راه اندازی شده را حمایت و به یکی از بدیع ترین باغهای پرندگان کشور تبدیل کنند. از قول دو هفته ای گاز رسانی به باغ تا آب و سایر تاسیسات که هرکدام قرار بود در اسرع وقت به تجهیزات باغ اضافه شود.
اما طی این سالها هیچ اتفاق محسوسی برای حمایت از این باغ و توسعه آن توسط مسئولان صورت نگرفت بلکه بعد از بارش شدید برف دو سه هفته اخیر در شیراز پرندگان زیادی در این باغ از شدت سرمای ناشی از نبود گازرسانی به باغ یخ زدند.
با بارش برف یکی دو روز اخیر سقف توری دو مورد از قفسهای باغ نیز فروریخت و بسیاری از پرندگان نیز فرار کردند. پرندگانی که هرکدام گونه های ارزشمندی از پرندگان محسوب می شدند که در این سرما و بارش برف هیچکس صدای یخ زدنشان را نشنید.
تعدادی از پرندگان باغ که در سرمای شدید یخ زدند
مدیر باغ پرندگان شیراز در این رابطه به خبرنگار مهر گفت: طی چند روز گذشته به دلیل بارش شدید برف در شیراز مشکلات زیادی برای این باغ به وجود آمد.
اسماعیل قاسمی در خصوص این مشکلات اظهار داشت: متاسفانه باغ پرندگان شیراز لوله کشی گاز نداشته و از داشتن نعمت گاز محروم است به همین دلیل برای گرم نگهداشتن باغ همواره مشکلاتی داشته است.
وی بیان کرد: در بارش اخیر برف در شیراز به دلیل قطع شدن آب و برق سیستم گرمایشی که شامل بخاری است و فن آن با برق کار می کند خاموش شد از این رو تعدادی از پرندگان تلف شدند.
مدیر باغ پرندگان شیراز با اشاره به سرما و یخبندان شدید در این باغ اظهار داشت: به دنبال بارش شدید برف و سنگین شدن سقف آن این امر منجر به پاره شدن توریهای سقف شد از این رو تعداد قابل توجهی از پرندگان فرار کرده و تعداد زیادی از آنها به دلیل یخبندان تلف شدند.
قاسمی ادامه داد: در این راستا تعدادی از طاووسها، قرقاولها، مرغابی، فلامینگو و… فرار کرده یا از بین رفتند.
وی با انتقاد از عدم همکاری مسئولان امر برای گازرسانی به این باغ بیان کرد: متاسفانه با وجود اینکه نزدیک به پنج سال از افتتاح این باغ می گذرد اما شرکت گاز برای گازرسانی به این باغ تاکنون اقدام نکرده است.
مدیر باغ پرندگان شیراز گفت: البته این باغ در گذشته آب هم نداشت و با پیگیری متعدد پس از گذشت مدت زمان زیادی نسبت به عملیات آبرسانی به این باغ اقدام شد.
قاسمی ادامه داد: در 50 متری این باغ گازکشی است و می شود با اقدامی سریع نسبت به گازرسانی اقدام کرد.
وی گفت: قطع برق و خاموش شدن دستگاه‌هاي گرمايشي موجب يخ‌زدگي شديد قفس‌ها و محل‌هاي نگهداري پرندگان شده است.
مدیر باغ پرندگان شیراز خواستار پیگیری سریع مسئولان این حوزه شد و گفت: در این راستا چندین بار با استانداران سابق استان در این خصوص گفتگو شده اما تاکنون اقداماتی انجام نشده است.
سقف قفسی که ریخت و پرندگان فرار کردند
مدیر باغ پرندگان شیراز تصریح کرد: صحبتهای مسئولان تاکنون فقط در حد وعده و وعید بوده و ضروری است که هر چه سریعتر نسبت به گازکشی و توجه به این باغ تدابیری اتخاذ کند.
قاسمی در خصوص فرار پرندگان که تاکنون موفق به پیدا شدن آنها نشده اند، بیان کرد: تعدادی از این پرندگان در باغات اطراف پیدا شدند اما آن دسته از پرندگانی که پیدا نشده اند برخی قادر به پرواز طولانی مدت نیستند از این رو یا طعمه شکارچیان شده و یا از بین می روند.
شرکت گاز: مشکل باغ پرندگان رسیدگی می شود
مدیرعامل شرکت گاز استان فارس نیز در این رابطه به خبرنگار مهرگفت: چند روز پیش مدیر این باغ به شرکت گاز مراجعه کرد و در این خصوص دستور رسیدگی به مشکل باغ در حوزه گازرسانی را صادر کردیم.
هوشنگ محمدی گفت: دراین خصوص باید کارشناسان شرکت گاز به محل مراجعه کرده و فاصله ها را ارزیابی کنند.
وی که به تازگی مسئولیت این شرکت را عهده دار شده است، در پاسخ به اینکه “این باغ از سال 88 متقاضی گازرسانی بوده و چرا ظرف این سالها اقدامی نشده است” نیز گفت: از سالهای گذشته و چگونگی عدم رسیدگی به گازرسانی این باغ اطلاعی ندارم اما به محض اینکه تقاضای باغ برای گازرسانی را هفته گذشته دیدم دستورات لازم را به معاونت بهره برداری صادر کردم تا هرچه سریعتر مشکل باغ حل شود.
به گزارش مهر، به هر حال چنین باغی برای شهر شیراز و استان فارس یک فرصت غنیمت به شمار می رود که باید نسبت به رسیدگی به مشکلات آن از سوی مسئولان اقدامی موثر انجام شود.
دیده بان حقوق حیوانات: اداره کل حفاظت از محیط زیست گیلان در جوابیه ای که به سایر خبرگزاری ها، پایگاه های خبری و خبری – تحلیلی ارسال کرده با ذکر نکاتی جالب از مالک باغ پرندگان رشت دفاع کرده است. با اینکه وفق قانون مطبوعات، پایگاه خبری دیده بان حقوق حیوانات به دلیل عدم دریافت جوابیه موظف به انتشار آن نیست، با اینحال به دلیل وجود نکات فراوان در متن این جوابیه که بیشتر به لایحه دفاعیه یک اداره با شخصیت حقوقی از یک شخص حقیقی شباهت دارد، متن دفاعیه و در پی آن توضیحات دیده بان را مشاهده می کنید.
این جوابیه در پایگاه خبری سبزپرس، وب سایت اداره کل حفاظت محیط زیست گیلان و وب سایت سازمان محیط زیست منتشر شده است.
متن جوابیه:
اداره کل محیط زیست گیلان در واکنش به درج خبری از نگهداری یک خرس قهوه ای در باغ پرندگان رشت، که درخبرگزاری مهر وسایت خبری سبز پرس و دیده بان محیط زیست ایران منتشر شده بود، اعلام کرد باغ پرندگان رشت دارای مجوز از اداره محیط زیست می باشد و تصویر منتشره نیز مربوط به باغ پرندگان ماهان رشت نیست و اساسا چنین قفسی دراین باغ وجود ندارد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان حفاظت محیط زیست متن جوابیه اداره کل محیط زیست استان گیلان به شرح زیر است:
احتراما” در پاسخ به خبر منشره تحت عنوان ” شرایط اسفبار یک خرس قهوه ای در باغ پرندگان ماهان رشت” موارد ذیل را باستحضار میرساند:
1 – تصویر منتشره در فضای مجازی مربوط به باغ پرندگان ماهان رشت نبوده و اساسا چنین قفسی در این باغ پرندگان موجود نیست.
2 – باغ پرندگان ماهان دارای مجوز از این اداره کل میباشد. مالک این مجموعه از افراد علاقمند به حیات وحش و محیط زیست هستند که با هزینه شخصی خود تاکنون تعداد زیادی از جانوران وحشی آسیب دیده و زخمی که توسط محیط زیست از افراد متخلف کشف و ضبط گردیده را تیمار و با نظارت این اداره کل رهاسازی نموده و مینمایند.
چنانچه آسیب دیدگی این گونه ها به نحوی باشد که غیر قابل برگشت به طبیعت باشند به صورت امانی و تحت نظارت کارشناسان این اداره کل در این مجموعه و بصورت جداگانه در فضای مجزا نگهداری میشوند.
شایان ذکر است مالک محترم قبل از احداث این مجموعه از فعالان محیط زیست استان بوده اند که همواره در نگهداری و تیمار گونه های آسیب دیده با این اداره کل همکاری داشته اند. و این همکاری تا کنون نیز ادامه دارد.
3 – سگ، گربه، الاغ و میمون از گونه های وحشی و حمایت شده نیستند و جزء گونه های نمایشی این مجموعه نیز نمیباشند. بلکه بصورت اهلی و موردی در این باغ ممکن است مشاهده شوند.
4 – درخصوص نگهداری خرس نیز همانگونه که پیش تر اشاره شد یک قلاده خرس قهوه ای که از تله شکارچیان مصدوم زنده گیری شده بود برای تیمار به این واحد تحویل شده است که هم اکنون مراحل پایانی احیاء این جانور در حال سپری شدن میباشد. ضمنا قفس نگهداری این خرس نیز دارای فضای مناسب بدین منظور می باشد.
5 – ضمن هماهنگی انجام شده با مالک این مجموعه از مسئولین خبرگزاریها دعوت بعمل میآید تا با بازدید از این مجموعه و مشاهده شرایط نگهداری حیوانات و هزینه های انجام شده توسط مالک محترم شائبه بوجود آمده توسط برخی از افراد که با مقاصد نامعلومی بوجود آمده است مرتفع گردد.
توضیح دیده بان:
در تصاویر منتشره در پایگاه خبری دیده بان حقوق حیوانات، دو خرس به تصویر کشیده شده اند: یک خرس حدودا سه و نیم ساله در قفس سبز رنگ و یک توله خرس در قفس یک متری سفید. خرس بزرگ تر تا تاریخ تنظیم این گزارش ساکن این مجموعه بوده و توله خرس کوچک سرنوشتی ناگوارتر از زندگی قفس یک متری داشته است که در بند چهارم توضیح داده شده است.
در رابطه با جوابیه جهت دار منتشر شده در برخی رسانه ها موارد ذیل جهت اطلاع عموم از صحت و سقم ماجرا و سرنوشت ناگوار توله خرس مورد بحث به آگاهی می رسد:
1- متاسفانه آنچه در این جوابیه تکذیب شده است، تصاویری حقیقی هستند که عکاس و تهیه کننده آن نیز در قید حیات بوده و قابل دسترس هستند. تکذیب تصویر جدیدترین شکل تکذیب است و به نظر می رسد نگارنده این تکذیبیه کماکان در حال و هوای گذشته نه چندان دور باقی مانده اند! شخصی که در تصاویر دیده می شود بارها برای شکایت از نحوه نگهداری خرس به صورت حضوری به اداره کل محیط زیست گیلان مراجعه کرده و جوابی درخور دریافت نکرده اند و این پیگیری ها تا زمان خروج توله خرس از این مجموعه ادامه داشته است.
2- در دفاعیه این ارگان دولتی از مالک باغ خصوصی پرندگان، در رابطه با دلیل اسارت خرس باقی مانده در مجموعه (که با توله خرس اسیر در قفس یک متری متفاوت است) به وضوح ذکر شده است که “هم اکنون مراحل پایانی احیاء این جانور در حال سپری شدن میباشد. ضمنا قفس نگهداری این خرس نیز دارای فضای مناسب بدین منظور می باشد.” لازم به ذکر است که احیای گونه های جانوری متعلق به حیات وحش اصولا در قفس نمایشی رخ نمی دهد و قفسی که از نظر اداره کل محیط زیست گیلان “مناسب بدین منظور می باشد“، باید 15 برابر شود تا حداقل فضای مورد نیاز یک خرس را تامین کند. بر اساس استاندارد اعلامی توسط سازمان محیط زیست، فضای مورد نیاز برای نگهداری خرس قهوه ای به ازای هر خرس 300 متر مربع است.
برای دیدن تصویر در اندازه واقعی روی آن کلیک کنید.
3- در حالی که متن جوابیه سعی در القای نادرست خبر اصلی دارد، در هیچ بخش از متن خبر ذکر نشده که الاغ گونه وحشی و حمایت شده است؛ بلکه خبر منتشره دلالت بر این دارد که در این مجموعه که مجوز «باغ پرندگان» دارد، الاغ، سگ، گربه و میمون هم نگهداری می شوند که بر اساس دانش روز پرنده محسوب نمی شوند. علاوه بر این گونه ها با تاکید بر تعلق خرس های مورد اشاره به حیات وحش این استان، شرایط بد نگهداری به خصوص در رابطه با توله خرس مورد تاکید قرار گرفته است. در رابطه با میمون نیز ذکر این نکته لازم است که میمون متعلق به حیات وحش بوده و گونه اهلی (مثل گاو، گوسفند، سگ و گربه) ندارد. این حیوان اگر زاده شده در اسارت باشد قابل رهاسازی نیست و اگزاتیک محسوب می شود که هرگونه حمل و نقل، نگهداری و خرید و فروش آن نیازمند مجوز جداگانه است و مشاهده آن به صورت موردی در یک باغ پرندگان عجیب است. به علاوه لازم به ذکر است که میمون در صورت رهاسازی یا فرار، قابلیت تبدیل شدن به گونه مهاجم بسیار پرخطر را داشته و نگهداری آن نیازمند دقت و نظارت بسیار دقیق است در حالی که مشاهده موردی آنها در این مجموعه برای متولیان محیط زیست استان حتی عجیب و پرسش برانگیز نیز نبوده است. افزون بر همه این مطالب، نوع نگهداری سگ، گربه، میمون و حتی الاغ در این مجموعه بارها با شکایت علاقمندان به رفاه حیوانات مواجه شده است. با توجه به حمایت هایی که بخشی از آن در جوابیه فوق مشاهده می شود، ظاهرا نگهداری گربه اصیل ایرانی با شراط این مجموعه و نگهداری چندین میمون در قفس یک و نیم متری نیز اگر تکذیب نشود احتمالا مورد تایید مسوولین محترم گیلان قرار خواهد گرفت!
4- بر اساس شهادت عکاس فوق الاشاره، توله خرس مفلوک که توسط شکارچیان تالش صید شده، به یکی از باغ وحش های استان مازندران منتقل شده که در خوش نامی گوی سبقت از این مجموعه ربوده است. خرس سه و نیم ساله ای که در قفس بیست متری این مجموعه اسیر یا به قولی در این فضا در حال احیا است، خرسی قدیمی تر است که در گزارش تصویری منتشر شده در قفس سبز رنگ اسیر است. توله خرسی که در قفس یک متری اسیر بوده، با این خرس تفاوت دارد در حالی که جوابیه صادره فقط به خرس بزرگ تر پرداخته است. اگر مسوولان از وجود توله خرس بی اطلاع بوده اند، قابلیت اثبات آن وجود دارد و عدم نظارت بر وجود آن شگفت انگیز است و اگر از وجود این توله خرس مطلع بوده اند به نظر می رسد تعمدا از پرداختن به آن در جوابیه چشم پوشیده اند. این مساله توسط خبرنگار دیده بان راستی آزمایی شده و با نهایت تاسف اعلام می گردد این توله خرس به باغ وحش بابلسر فروخته شده و در این مکان در حال آموزش برای شکلک در آوردن در سیرک است. در واقع یک نمونه سالم قابل بازگشت به طبیعت گیلان، سر از سیرک مازندرانی در خواهد آورد که توجیهی بر آن متصور نیست.
5- از شرایط نگهداری حیوانات زنده و تاکسیدرمی شده در این مجموعه، تعداد قابل توجه، کافی و البته قابل استناد عکس موجود است. نگهداری توله خرس در قفس کوچک صرفا یکی از موارد مورد شکایت مکرر بازدید کنندگان بوده است. به عنوان مثال بر اساس ضوابط به هر نمونه تاکسیدرمی شده باید پروانه ای که شاخصه قانونی بودن شکار، مشخصات تاکسیدرمیستِ دارای مجوز و مشخصات شکارگر الصاق گردد. با این حال نمایش پستانداران تاکسیدرمی شده در ملاء عام (بجز در موزه ها و مراکز علمی و مجاز مشابه) نیاز به مجوزهای خاص دیگر دارد در حالی که این گونه های خاص در این مجموعه که شرایط موزه حیات وحش را دارا نیست بدون هرگونه مشخصات به نمایش در آمده و پس از شکایات متعدد مردمی در گوشه ای دور از دید عموم قرار داده شده اند.
6- با توجه به متن جوابیه فوق و تاکید چند باره مسوولان استان بر هزینه ای که توسط مالک این مجموعه به صورت داوطلبانه انجام شده به نظر می رسد تامین شرایط بهتر و قفس بیش از 20 متری در مکانی کم تماس تر با بشر برای این اداره کل مقدور نبوده که ماحصل آن نگهداری امانی یک گونه بسیار ارزشمند بومی در قفس 20 متری برای نمایش آن هم با بلیط فروشی است. جالب اینجاست که مالک این مجموعه در مصاحبه ای که به تکذیب وجود توله خرس پرداخته، دلیل باقی ماندن این خرس را عدم توانایی شکار در طبیعت عنوان کرده، حال آنکه بیش از 90 درصد رژیم غذایی خرس قهوه ای را گیاهان و باقی را حشرات و در موارد معدود مردار تشکیل می دهد و عملا زندگی خرس قهوه ای به شکار بستگی ندارد! چنین اظهار نظرهایی که ظاهرا با بی اطلاعی خبرنگار مربوطه نیز همراه بوده و از صافی یک سایت خبری تحلیلی زیست محیطی هم گذر کرده، نشان دهنده میزان اشراف فرد منتخب این اداره کل به احیای خرس قهوه ای و تیمار آن است.
7- طبق آخرین اخبار پس از انتشار این گزارش تعداد زیادی تابلوی جدید در این مجموعه نصب شده که هرگونه عکسبرداری و فیلمبرداری را ممنوع کرده است. نصب این تابلو خود گویای بسیاری از مسایل پیدا و پنهان می باشد و البته با دعوت حضرات از خبرنگاران در تناقض قرار دارد.
در پایان لازم به ذکر است آنچه به دیده مسوولان استان با جمله کلیشه ای «شائبه بوجود آمده توسط برخی از افراد با مقاصد نامعلوم» توصیف شده، حقیقت تلخی است که با قصد اصلاح شرایط اسف بار حاکم بر این مجموعه توسط پایگاه خبری دیده بان حقوق حیوانات منتشر شده است. تا پیش از انتشار این گزارش، شرایط نگهداری حیوانات در این مجموعه توسط افراد مختلف مکررا مورد تذکر قرار گرفته و منتج به برخوردهای نامناسب شده بود.
با توجه به اینکه احیای یک حیوان متعلق به حیات وحش با نمایش آن در مکان عمومی و برخورد نزدیک و دایمی با انواع بازدید کنندگان که برای حیات وحش استرس و فشار شدیدی را در بر دارد مورد تایید هیچ یک از مراجع بین المللی بازپروری حیوانات نیست، نمایش خرس قهوه ای در شرایط فوق الاشاره به مدت بیش از 3 سال، باعث حذف قطعی این حیوان از طبیعت شده و متاسفانه برای این خرس هیچ گونه شانس بقا در طبیعت متصور نخواهد بود؛ به عبارتی این حیوان باید تا پایان عمر در اسارت باقی بماند و واژه احیا در این رابطه کاربردی نخواهد داشت. خرسی که از دست بازدیدکنندگان بدون ممانعت مسوولان مجموعه پفک و کلوچه می خورد، در صورت رهاسازی قطعا برای دام و رمه جوامع محلی و نتیجتا برای خود خطر جانی ایجاد خواهد کرد.
دیده بان حقوق حیوانات برای کمک به بهتر شدن شرایط نگهداری این خرس در شرایط نیمه اسارت (و نه قفس 20 متری آن هم در ملاء عام!) بر اساس استاندارد روز جهان و در محل مناسب در استان گیلان اعلام آمادگی می کند.
از آنجا که مومن دروغ نمی گوید، تمام موارد فوق الاشاره قابل راستی آزمایی هستند. موارد متعدد دیگری نیز در این زمینه مستندا موجود است که در صورت عدم اصلاح شرایط فعلی و بر اساس رسالت رسانه ای- قانونی این پایگاه خبری منتشر خواهد شد.
تصاویر ذیل مربوط به نگهداری توله خرس در قفس یک متری باغ پرندگان ماهان رشت است. شخصی که پوشش آبی رنگ به سر دارد، در دو عکس، یکی با خرس و قفس یک متری و دیگری با شترمرغ و پس زمینه این باغ حضور دارد. به علاوه تمامی تصاویر ذیل با یک دوربین دیجیتال و در فاصله زمانی 3 دقیقه به تواتر گرفته شده اند. زمان دقیق عکاسی از روی EXIF عکس ها قابل اثبات و تشخیص بوده و بازه زمانی ثابت می کند تمامی این تصاویر متعلق به یک زمان و یک مکان هستند. اصل تصاویر و اسناد لازم و کافی در تحریریه دیده بان محفوظ خواهد بود.
دیده بان حقوق حیوانات: مجموعه ای که با نام باغ پرندگان ماهان در جاده رشت به انزلی فعال است، اقدام به نگهداری و نمایش پستانداران حمایت شده در شرایط بسیار رقت بار می کند.
به گزارش دیده بان حقوق حیوانات، این مجموعه که ظاهرا دارای مجوز نگهداری و نمایش پرندگان زینتی از اداره کل محیط زیست استان گیلان است غیر از پرندگان بومی و غیر بومی اقدام به نگهداری و نمایش پستاندارانی از قبیل سگ، گربه، الاغ، میمون و خرس در شرایط بسیار تاسف بار کرده است.
این مجموعه در پاسخ شکایات بازدیدکنندگان به نحوه فلاکت بار نگهداری حیوانات در این مجموعه و چگونگی نگهداری پستانداران حمایت شده بومی در شرایط نامناسب و غیر استاندارد، ادعا می کند اداره محیط زیست استان به دلیل نداشتن امکانات لازم، گونه های ضبط شده از شکارچیان را به این مجموعه واگذار می کند!
گفتنی است خرسی که پاییز 1389 از شکارچیان در این استان ضبط شده بود، نزدیک به دو سال است که در این مجموعه نگهداری می شود.
در این مجموعه برخی حیوانات حمایت شده شامل خرس، گربۀ وحشی و عقاب به صورت تاکسیدرمی شده در معرض دید عموم قرار دارند. نمایش پستانداران تاکسیدرمی شده در ملاء عام تابع ضوابط خاص است در حالی که هیچ گونه مجوز شکار، تاکسیدرمی یا نمایش عمومی بر این حیوانات نصب نشده است.
اطلاعات مربوط به حیوانات که بر در و دیوار قفس های این مجموعه نصب شده نیز دارای اشکالات عدیده علمی است.
برخی بازدید کنندگان آگاه این مجموعه از شرایط نگهداری، رفتار نامناسب با حیوانات و تغذیه خرس ها با نان بربری خشک گلایه داذند.
دیده بان حقوق حیوانات: پس از انتشار گزارش برگزاری نمایشگاه سگ ها در یکی از شهرهای غربی و خرید و فروش برخی حیوانات ممنوعه در باغ پرندگان این شهر، فردی که به دلیل علاقه شخصی اقدام به خرید دو طاووس کرده بود به دلیل کوچکی حیاط منزل از تصمیم به نگهداری این دو پرنده در حیاط کوچک منزل مسکونیش منصرف می شود. این تصمیم که برای جلوگیری از ایجاد مشکل برای طاووس ها در اسارت گرفته می شود با برخورد عجیب روشنده مواجه می شود. این شخص پس از مراجعه برای بازپس دادن طاووس ها با مخالفت مسوولان باغ پرندگان مواجه می شود!
دیده بان حقوق حیوانات: در حالی باغ پرندگان زندان حاجی آباد، با حضور مسئولان سازمان زندان‌های این شهر افتتاح شده است که اداره کل دامپزشکی استان هرمزگان از وجود چنین مجموعه‌ای خبر ندارد.
به گزارش دامپزشک، گویا تب راه‌اندازی باغ پرندگان در کشور، مسئولان را فرا گرفته است. پس از افتتاح باغ پرندگان تهران باحضور شهردار این شهر، اکنون نوبت به افتتاح باغ پرندگانی در حاشیه زندان حاجی آباد رسیده است. اما این باغ پرندگان نه تنها کوچک است و نمی‌توان نام باغ بر آن نهاد، بلکه هیچ مجوزی برای احداث نیز دریافت نکرده است.
باغ پرندگان مجموعه‌ای متشکل از پرندگان مختلف است که با اهداف آموزشی و تحقیقاتی ایجاد می‌شود. چنین باغی، گونه‌های مختلف پرنده را در خود جای می‌دهد. اما گویا به تازگی در شهرستان حاجی آبادی استان هرمزگان، مجموعه‌ای کوچک متشکل از چند پرنده با عنوان باغ پرندگان در حاشیه زندان این شهر با حضور مدیر کل زندان‌های هرمزگان افتتاح می‌شود.
مدیرکل زندان‌های هرمزگان در مراسم بهره‌برداری از این باغ پرندگان مدعی می‌شود که پرندگان این مجموعه بوسیله سازمان دامپزشکی به طور کامل تحت نظارت کنترل قرار دارد.
این در حالی است که مدیرکل دامپزشکی هرمزگان تمامی این ادعاها را رد می‌کند. غریب قلعه تکی می‌گوید: برای هیچ مجموعه‌ای تحت عنوان باغ پرندگان در حاشیه زندان حاجی آباد، مجوز فعالیت صادر نشده است.
وی ادامه می‌دهد: مجموعه‌ای که با عنوان باغ پرندگان افتتاح شده در یک فضای 20 متری ایجاد شده است. در این فضا مجموعا شش قرقاول، دو طاووس، 10 مرغ عشق و تعدادی بلدرچین زندگی می‌کنند.
قلعه تکی خاطر نشان می‌سازد: امروزه هر کسی می‌تواند این تعداد پرنده را در منزل خود نگه دارد. بنابراین باید گفت هیچ باغ پرندگانی در زندان حاجی آباد هرمزگان وجود ندارد.
وی پس از تماس با مسئول دامپزشکی حاجی آباد نیز تاکید کرد: تاکنون مسئولان زندان این شهر به دامپزشکی برای اخذ مجوز مراجعه نکرده‌اند. فقط یکبار پای طاووس مقیم زندان شکسته بود که برای درمان به دامپزشکی حاجی آباد ارجاع داده شده است.
مسئولان در مراسم افتتاح باغ پرندگان حاشیه زندان حاجی آباد، ایجاد اشتغال برای زندانیان و وجود محیطی جذاب برای مردم شهر را مهمترین اهداف راه‌اندازی چنین مجموعه‌ای اعلام کرده‌اند.
دیده بان حقوق حیوانات: در حالی باغ پرندگان منطقه چهار به تازگی بوسیله شهردار تهران افتتاح شد که نگرانی‌های زیادی درباره مخاطرات بهداشتی این باغ وجود دارد.
به گزارش دامپزشک، دامپزشکان بر این باورند که به دلیل تماس مستقیم پرندگان عبوری و افزایش احتمال انتقال بیماری آنفلوانزای فوق حاد پرندگان به ساکنین باغ پرندگان منطقه چهار، این مجموعه پتانسیل ایجاد یک بحران را در آینده خواهد داشت.
باغ پرندگان منطقه چهار در زمینی به وسعت 23 هکتار در گوشه‌ای از پارک جنگلی لویزان ایجاد شده است. بهترین مسیر دسترسی به این پارک از طریق اتوبان شهید بابایی است. در ورودی باغ پرندگان، کبوترخانه‌ای مشابه آنچه در شهر یزد دیده می‌شود، طراحی شده است. هدف از ایجاد این کبوترخانه، تامین آب و غذا برای پرندگان عبوری و مهاجر اعلام شده است. این درست نکته‌ای است که دامپزشکان را به‌شدت نگران کرده است.
برخی دامپزشکان بر این باورند که با ایجاد چنین محل‌هایی، به طور حتم پرندگان مهاجر را به سوی باغ پرندگان جذب می‌کند، احتمال انتقال آنفلوانزای فوق حاد پرندگان و بروز چنین بیماری در ایران را افزایش می‌دهد. در واقع ایران در مسیر عبور پرندگان مهاجر قرار داشته و همواره از این بابت در معرض خطر بوده است. طوطی‌های غمگین و تنها
اگرچه به گفته اسماعیل کهرم یکی از مشاوران باغ پرندگان، حدود 6 هزار و 500 بال پرنده متعلق به 120 تا 130 گونه، در باغ پرندگان گرد هم جمع شده‌اند، اما عمده این پرنده‌ها، به راسته کبوترسانان اختصاص دارند. در ورودی باغ انواع طوطی‌ها به صورت انفرادی در قفس‌هایی نگهداری میشوند. کهرم می‌گوید: این پرندگان متعلق به نواحی گرمسیری هستند، بنابراین در شب‌های بهاری و سرد تهران، باید به فضای گرم منتقل شوند در غیر این صورت بیمار خواهند شد. پس با این اوصاف، با تعطیل شدن باغ، هر روز باید گروهی کارگر این پرندگان را محوطه‌ای سرپوشیده و گرم منتقل کنند. که البته کارگران موجود در محوطه، از این موضوع بی‌اطلاع بودند.
بعد از قفس طوطی سانان، انواع گونه‌های کبوتر در قفس‌هایی متوالی، به نمایش گذاشته شده‌اند. محوطه باغ با انواع گل‌ها تزیین شده و کبک‌ها، خرامان خرامان در بین گل‌ها راه می‌روند. در واقع کبک‌ها آزادند اما تمایلی برای پرواز ندارند. البته شاید دلیل این عدم تمایل، چیده شدن بال‌هایشان باشد. پمپ‌های خاموش و آب متعفن
در کنار استخرهای تعبیه شده در باغ، انواع پرندگان آبزی و کنار آبزی را می‌توان مشاهده کرد. فلامینگو، انواع اردک‌ها، قوی گنگ و سیاه، طاووس سفید و بسیاری گونه‌های دیگر در این قسمت باغ که نمای آن مشابه باغهای چینی و ژاپنی است و با سنگ‌های رنگی و انواع پل‌ها تزیین شده، قابل مشاهده است. اما آبی که پرندگان در آن شنا می‌کنند، اگرچه هنوز چند روزی از افتتاح نگذشته، بوی تعفن می‌دهد. شدت تعفن زیاد نیست اما برخی بر این باورند که با گذشت زمان و افزایش فضولات پرندگان در آب، شدت تعفن آب افزایش می‌یابد.
کارشناسان طراحی منظر می‌گویند در چنین محیط‌هایی، برای مقابله با بوی تعفن و تزریق اکسیژن به آب، همواره باید آب در چرخش باشد. یعنی به وسیله پمپ‌هایی به گردش در آید تا از بوی تعفن آن جلوگیری شود. اما در زمان بازدید از باغ که حدود ساعت چهار بعد از ظهر بود، پمپ‌های باغ از حرکت ایستاده و آب بوی تعفن می‌داد. کارگر باغ می‌گفت که صبح‌ها پمپ روشن است اما بعد از ظهرها، آن را خاموش می‌کنند. عدم استفاده از توری برای بخشی از باغ
پیش از افتتاح پروژه، شنیده شده بود که تمامی محوطه باغ پرندگان بوسیله توری پوشیده می‌شود تا پرندگان به طور مستقیم با هیچ پرنده دیگری در تماس نباشند. اخباری هم درباره عدم ترخیص توریهای مورد نیاز باغ پرندگان از گمرک و افتتاح پروژه‌ای نیمه تمام بوسیله شهردار تهران از زبان منابع غیر موثق به گوش می‌رسید. اما لطیف پنداریان مدیر پروژه باغ پرندگان تمام این سخنان را رد می‌کند.
وی می‌گوید که قرار نیست تمام باغ بوسیله توری پوشیده شود. فاز نخست باغ پرندگان منطقه چهار دارای دو قسمت است. در قسمت بالایی پرندگان در قفس را به نمایش می‌گذارند و فضا با توری پوشیده می‌شود. در قسمت پایین که استخرها هستند نیز نیاز به توری نداریم و پرندگان آزاد هستند.
عدم استفاده از توری برای بخشی از باغ و قابلیت تماس ساکنین آن با پرندگان عبوری و مهاجر، نکته‌ای است که توجه رییس بیمارستان دامپزشکی تهران را به خود جلب می‌کند.
پیام محبی می‌گوید: باید در باغ پرندگان فضای درمانی لازم در نظر گرفته شود. نمی‌توان پرندگان این باغ را از محوطه آن خارج کرد زیرا باغ، محوطه قرنطینه خاص خود را دارد.
محبی تاکید می‌کند: ممکن است پرندگانی که از بیرون می‌آیند، ساکنین باغ پرندگان را آلوده کنند و همه اینها نیاز به نظارت مستمر دامپزشک دارد.
وی ادامه می‌دهد: دیگر نمی‌توان به باغ پرندگان به عنوان یک جنگل صرف نگاه کرد.
اگرچه جستجویم برای یافتن فضای قرنطینه و محیط درمانی پرندگان بی‌نتیجه باقی می‌ماند اما مجری پروژه باغ پرندگان می‌گوید که مشکل این است که مردم انتظار دارند یک ساختمان آجری برای فضای درمانی پرندگان در نظر گرفته شده باشد.
وی اضافه می‌کند: محوطه قرنطینه و محیط درمانی در ساختمان پیش ساخته‌ای قرار دارند. تیم دامپزشکی نیز در این ساختمان مستقر شده است. چیدن بال پرندگان مصداق حیوان آزاری
به گفته کهرم مشاور پروژه باغ پرندگان، برای جلوگیری از پرواز ساکنان این باغ، بال آنها چیده شده است. اما امیری شریفی مدیر دیده‌بان حقوق حیوانات هر نوع اسارت و یا تغییر شرایط طبیعی زندگی حیوانات را مصداق حیوان آزاری می‌داند.
وی در پاسخ به اینکه آیا چیدن پر پرنده‌ها، حیوان آزاری به حساب میآید، تاکید می‌کند: می‌توان با روش‌های ساده جلوی پرواز پرندگان باغ را گرفت.
شریفی بیان می‌دارد: تمامی پرندگان آبزی و کنار آبزی برای پرواز باید یک حدی را روی آب بدود تا با رسیدن به سرعت مشخص، امکان پرواز برای آن فراهم شود. اگر برای برخی پرندگان سنگین مثل قوها، فلامینگوها و غیره، طول استخر را کمتر از حدی که آنها برای رسیدن به سرعت پرواز نیاز دارند، بگیرند، این پرنده ها قادر به پریدن نخواهند بود.
وی ادامه می‌دهد: البته اگر نمی‌توان طول استخر را کاهش داد. با ایجاد مانع می‌توان جلوی پریدن حیوان را گرفت. مثلا اگر بعد از برکه یک مانع شش متری قرار دهیم، حیوان به هیچ وجه نخواهد پرید. زیرا قبل از اوج گرفتن به مانع برخورد می‌کند.
مدیر دیده‌بان حقوق حیوانات تاکید می‌کند: حتما نباید حیوانات را با سیم، میله، شیشه و غیره محصور کرد. بلکه باید شرایط را طوری محیا کرد که حیوان در محیط باقی بماند.
وی به‌رغم آنکه نمی‌پذیرد تمامی پرندگان موجود در باغ پرندگان در اسارت متولد شده باشند، می‌گوید: اگر تمامی این پرندگان در اسارت متولد شده‌اند و قادر به ادامه حیات در محیط طبیعی نیستند، در صورتی که مجبور به زدن پر آنها باشیم و هیچ راه دیگری وجود نداشته باشد، باید این عمل زیر نظر یک متخصص دامپزشک انجام شود. زیرا اگر شاه پرها بد چیده شود، ممکن است به پیاز آنها آسیب وارد شود و دیگر هیچ‌گاه پر پرنده سبز نشود. یا اینکه بدن پرنده دچار خونریزی شده و حیوان آسیب ببیند.
شریفی در پاسخ به اظهارات مشاور پروژه باغ پرندگان که تمامی ساکنین این باغ را متولد شده در اسارت معرفی می‌کند، خاطرنشان می‌سازد: اگر گروهی مدعی هستند که پرندگان این باغ در اسارت متولد شده‌اند، اعلام کنند که این پرندگان کجا در اسارت متولد شده‌اند.
بدون شک تولد همه پرندگان باغ پرندگان در اسارت بیشتر به یک ادعا شبیه است. چرا که تولد فلامینگوها و طوطی‌سانان، در اسارت به تکنولوژی بسیار پیچیده‌ای نیاز دارد. ضمن آنکه طوطی‌سانان جزو پرندگان بومی به حساب آمده و احتمال شکار شدن آنها از طبیعت وجود دارد. فلامینگو نیز پرنده‌ای است که در فصل مهاجرت، به راحتی در بازار پرنده فروشی استان‌های شمالی قابل دسترسی است و دور از ذهن نیست که بخشی از پرندگان شکار شده شکارچیان غیرمجاز، به باغ پرندگان تهران راه یافته باشند.
لیلا مرگن
دیده بان حقوق حیوانات: هفته گذشته فاز نخست باغ پرندگان تهران با نام بهشت پرندگان افتتاح شد. برای اسیر ماندن پرندگان این بهشت، ابتدایی ترین و آزارنده ترین راه یعنی قطع شاه پر های پرندگان انتخاب شده است. پرندگان سنگین وزن آبی برای پرواز نیازمند دویدن روی آب تا رسیدن به حداقل سرعت پروازی هستند. از نظر فیزیکی حداقل سرعت پروازی برای هر وسیله پروازی (یا پرنده) بسته به مشخصات فیزیکی، عددی است مشخص که با گذر از آن قوانین پروازی برای پرنده ( جسم پروازی یا جانور) صدق می کند.
تمام پرندگان برای پرواز نیازمند رسیدن به این سرعت هستند. پرندگان کوچک و کم وزن با یک جهش یا بال زدن سریع به این سرعت می رسند وقادرند از محل نشستن بلافاصله به پرواز تغییر حالت دهند. برخی پرندگان زیستگاه های صخره ای و پرندگان شکاری این سرعت را با شیرجه زدن از ارتفاع تامین می کنند و رسیدن پرندگان بزرگ جثه کنار آب زی و سنگین (مثل قوها با وزنی معادل 10 کیلوگرم، غازها و فلامینگوها) به این سرعت نیازمند دویدن مسیری طولانی روی آب است. آغاز و خاتمه پرواز پرندگان (و اجسام پروازی مانند هواپیما) همواره رو به باد است تا کمترین انرژی ممکن مصرف شود.
آغاز پرواز با جهشآغاز پرواز با شیرجه
جلوگیری از رسیدن به این حداقل سرعت با روش های مشخص علمی یکی از راه های جلوگیری از فرار پرندگان اسیر در باغ های پرندگان است. کوتاه کردن طول برکه ها و دریاچه ها، ایجاد مانع قابل رویت در مسیر دویدن و یا ایجاد مانع بصری در انتهای طولی که پرنده از آن به عنوان مسیر دویدن پیش از پرواز استفاده می کند بخشی از این راه ها هستند.
در پرواز رو به باد، حد اقل سرعت پروازی حاصل جمع سرعت باد و سرعت زمینی است. سرعت زمینی با دویدن پرنده یا حرکت هواپیما رو باند تامین می شود و مادام که این مجموع به حداقل سرعت پرواز نرسد، جسم پروازی بر زمین خواهد ماند. (سرعت هوایی سرعت وسیله پروازی نسبت به هوای اطراف و سرعت زمینی سرعت وسیله پروازی نسبت به نقطه ثابت روی زمین است.)
برای اطلاعات بیشتر مربوط به فیزیک پرواز پرندگان این مطلب یا لینک های زیر را ببینید:
آغاز پرواز با دویدن روی آببرای دیدن تصویر بزرگتر روی آن کلیک کنید. پرندگان سنگین وزن و بزرگ جثه آبزی و کنار آبزی برای آغاز پرواز نیازمند دویدن مسافتی روی آب هستند تا به سرعت لازم دست پیدا کنند. دویدن در این مسیر با بال زدن های محکم همراه است.
فرود با ترمز توسط بال و پابرای دیدن تصویر بزرگتر روی آن کلیک کنید. فرود این پرندگان قبل از تماس بدن با آب، با ترمز کردن توسط بال ها و گرفتن سرعت توسط پاها همراه است.نحوه دویدن یک فلامینگو روی آب در زیستگاه طبیعی برای آغاز پرواز
و تصاویری از پرندگان در بهشت پرندگان تهران با پرهای کشیده یا بریده شده:
دیده بان حقوق حیوانات: «كلاغ‌ها هم از تهران فرار كردند.» 5 سال پیش بود كه روزنامه‌ها با این تیتر خبر از یك فاجعه زیست‌محیطی دادند. اما.حالا اگر بخواهید به یك بچه، پرنده نشان بدهید یا خودتان به یاد روزگار گذشته این موجودات نازنین را از نزدیك ببینید، دیگر لازم نیست راهی روستا‌های اطراف و جاهای خوش‌آب‌وهوا بشوید.
به گزارش همشهری جوان، كافی است بروید پارك جنگی لویزان و برای چند ساعتی در بین قو‌های سپید، اردك‌های كله سبزو شترمرغهای آفریقایی گم بشوید و فراموش كنید اینجا همان تهرانی است كه یك روز‌هایی از فرط آلودگی هوا به نفس می‌افتاد.
پرنده‌های باغ شهر
پایتان را كه بگذارید داخل باغ، سروصدای طوطی‌های سخنگو اولین چیزی است كه توجه‌تان را جلب میكند: «سلام، خوش آمدید!» طوطی‌های بامزه بزرگی كه روزبه‌روی در ورودی گذاشته‌اند تا با حرف زدنشان دل بازدید‌كننده‌ها را همان اول كاری ببرند. معماری پارك پلكانی است و از اینجا كه ارتفاع زیادی دارد، می‌شود بعضی از قسمت‌های باغ را دید. البته نه آنقدر كه همه چیز لو برود. از كنار جایگاه طوطی‌های سخنگو برای پایین رفتن و گشتن در باغ راه باز كرده‌اند. رنگ‌آمیزی گیاهان و گل‌های باغ آنقدر چشمنواز است كه تا رسیدن به اولین قفس پرنده‌ها، بیشتر از صدای قرقاولها محو آنها می‌شوید. بیشتر از 100 نوع درخت مختلف اینجا كاشته‌اند و به همین خاطر درخت‌های اینجا، فقط شبیه همان‌هایی نیستند كه هر روز در كوچه و خیابان می‌بینیم. اولین پاگرد پله‌ها، مخصوص قفس قرقاولها با آن سر سبز و سرخشان است. كنار هر كدام از قفسه‌ها یك تابلوی چوبی گذاشته‌اند كه اسم پرنده را به فارسی و انگلیسی نوشته و به سوال بچه‌ها كه تند‌تند می‌پرسند: «اسم این چیه؟» جواب می‌دهد. هر كدام از قفس‌ها هم یك مسئول دارد كه حواسش هست مردم وقتی زیادی با پرنده‌ها گرم می‌گیرند، كاری نكنند كه خطرناك باشد. پاگرد بعدی پر از كبوتر‌های تپل مپل است كه بیشتر‌شان زیر نور آفتاب چرت می‌زنند یا خودشان را باد می‌كنند غیر از كبوتر‌های سفیی كه در فیلم‌ها زیاد دیده‌ایم، انواع دیگری از این پرونده هم در رنگ‌های سبز و طوسی اینجا هستند و جمع كبوتر‌ها حسابی جمع است. همینطور كه از پله‌های پایین می‌روید، چشمتان به دریاچه و غازهای گردن دراز می‌افتد كه حدود 50 متر پایین‌تر دارند آب بازی می‌كنند. ولی قبل از رسیدن به دریاچه‌ای كه شبیه بركه‌های كارتون‌های بچگی‌های تمیز و پر از اردك و قو است، پرنده‌های دیگری هم در راه هستند.
وسط تابلوهای باب راس
سمت راست دریاچه پارك، محل نگهداری بوقلمون‌‌هاست .كنار محوطه بوقلمون‌ها، كبك‌ها با آن پاهای كوتاه برای خودشان می‌چرخند و كاری به كسی ندارند. نگهبان‌ها هم كبك‌ها را آزاد گذاشته‌اند و مجبور‌شان نمی‌كنند كه فقط داخل قفس باشند. شترمرغهای آفریقایی همسایه دیوار به دیوار بوقلمون‌ها هستند كه به خاطر قد درازشان حصار بلند‌تری برایشان ساخته‌اند. می‌گویند حافظه این شتر مرغ‌ها فقط 3 ثانیه است و برای همین هر كس كه بهشان نزدیك می‌شود، همگی با هم گردن می‌كشند و به او زل می‌زنند اما هیچ وقت قیافه شما برایشان عادی نمی‌شود چون سه ثانیه بعد همه چیز یادشان می‌رود. با این حال، با آن قیافه‌های خونسرد و بی‌تفاوت موجودات بامزه و دوست‌داشتنی‌ای هستند. از اینجا می‌توانید به سمت دریاچه از پله‌ها پایین و پایین‌تر بروید تا به یك پل زیبای چوبی در وسط دریاچه برسید. بدون اغراق پرسروصداترین قسمت باغ همین‌جاست كه مدام صدای شیرجه مرغابی‌ها و تند‌تند بال زدن غازها بلند می‌شود. منظره این قسمت از باغ با درخت‌هایی كه دور دریاچه را گرفته‌اند، به شدت كارت پستالی است. طوری كه انگار مستقیم سر از یكی از تابلوهای باب راس در آورده‌اید. تنها چیزی كه یاد‌آوری میكند هنوز در شهر هستید، ساختمان‌های بلندی است كه هنوز پشت‌سرتان قرار دارند.
حالا با این همه پرنده، اردك‌های سیاه كاكل، فلامینگو‌های سفید و پلیكان‌هایی كه با آن منقار بامزه‌شان مشغول بازی هستند، تهران دیگر شهری نیست كه كلاغ‌ها هم از آن فرار كرده‌اند؛ تهران خانه جدید پرنده‌های جهان است.
مدیر اجرایی باغ پرندگان درباره نگهداری مجموعه می گوید:محدوده جنگلی شرق تهران همیشه پتانسیل خوبی برای كار‌های اینچنینی داشت، اما این منطقه معضلات اجتماعی زیادی هم داشت و محل تجمع معتادان و خلافكار‌ها بود. در سال 85 ما در راستای استفاده بهینه از جنگل و همچنین طرح جامع جنگل لویزان، محدوده‌ای را تحت عنوان قطب سیاحتی، گردشگری و توریستی انتخاب كردیم. به این ترتیب 86 هكتار از این زمین‌ها را كه در اختیار شهرداری و سازمان منابع طبیعی بود، در اختیار گرفتیم. از سال 86 بیست‌وسه‌هكتار از این منطقه به طرح باغ پرندگان اختصاص پیدا كرد. كار‌های طراحی، مطالعات زیست‌محیطی، منابع طبیعی و اجتماعی از سال 90 شروع شدند و در اواسط همین سال هم مراحل اجرایی به تدریج انجام شدند.
از 23 هكتار، 17 هكتار مربوط به فاز اول میشد كه قسمت روباز باغ را شامل می‌شود. در این بخش بركه‌ها و پرندگانی كه پرواز‌های بلندی ندارند، دیده میشوند. اما در فاز دوم كه 6-5 هكتار باقیمانده را در بر می‌گیرد، ما یك فضای سرپوشیده خواهیم داشت. الان در این قسمت هم مراحل اجرایی آغاز شده و ستون‌ها هم نصب شده‌اند. این قسمت پوشیده مخصوص پرنده‌هایی است كه بلند پرواز می‌كنند. كاری كه در فاز دوم انجام می‌شود، یك حركت منحصر به‌فرد است در اینجا ما داریم 6 – 5 هكتار را با 12 ستون مسقف می‌كنیم. در حالی كه بزرگترین سازه‌های نیمه پوشیده جهان كه استادیوم‌های ورزشی هستند، مساحتی كمتر از یك هكتار دارند. علاوه بر این سازه‌های اینچنینی در مناطق مسطح هستند، اما ما اینجا داریم روی تپه ماهور‌ها این كار را می‌كنیم. در حال حاضر هم منتظر كابل و توری‌ها هستیم كه باید از كشور ایتالیا برسند.
غازهای كاخ صدام اینجا هستند!
مهندس حسن كریمیان، شهردار منطقه 4 تهران با آن لهجه شیرین اصفهانی در مورد سختی‌های احداث باغ پرندگان با جزئیات كامل حرف می‌زند. اما موقع صحبت از مشكلات هم برق رضایت خاصی در چشم‌هایش دیده می‌شود. كریمیان حالا آنقدر به این باغ افتخار میكند كه باور دارد اینجا حتی از باغ پرندگان شهر خودش، اصفهان هم بزرگتر، كامل‌تر و از هر جهت بهتر است. شهردار منطقه 4 می‌گوید: «باغ پرندگان تهران، بعد از برج‌های آزادی و میلاد به یكی دیگر از سمبل‌های شهر تبدیل می‌شود. به جرات می‌گویم این مجموعه، یكی از بی‌نظیر‌ترین باغهای پرندگان نه تنها در ایران و خاورمیانه كه در جهان است. ما در اینجا 55 گونه پرنده داریم كه تعداد آنها به 6500 عدد می‌رسد. شاید برایتان جالب باشد كه بدانید غازهای كاخ صدام هم در باغ پرندگان تهران هستند.
این غازها را برای ما از عراق آورده‌اند.» به گفته كریمیان بیشتر پرندگان فعلا بومی ایران هستند، اما از آسیا، اروپا و آفریقا هم پرنده‌های نادری به تهران آورده شده‌اند. او در مورد سلامت پرنده‌های باغ هم اطمینان خاطر می‌دهد: «مجموعه مجهز به كلینیك مخصوص پرندگان است تا از بیماری احتمالی آنها جلوگیری شود. ما اینجام سالم‌ترین پرنده‌ها را داریم، چون 30 گروه متخصص محیط زیست در اینجا مستقر هستند و هر پرنده‌ای قبل از ورود باید توسط پزشكان ما معاینه شود.
دیده بان حقوق حیوانات/ سعید برآبادی*: سه سال از شروع به کار ساخت باغی در «لویزان» می‌گذرد که نامی پرطمطراق داشته و حالا که افتتاح شده زمین 22هکتاری بالای شهر تهران را صفایی دیگرگونه داده. باغ پرندگان تهران سالها پیش از این، ایده خامی بود که حالا با اجرایی شدنش به دست شهرداری منطقه 4، رکورد 10هزار بازدیدکننده را در روز نیز پشت‌سر گذاشته. اما وقتی پروژه‌ای در طول چند روز از افتتاحش بتواند اینطور در جذب بازدیدکننده موفق باشد، نگرانی‌ها درباره آن نیز افزایش پیدا می‌کند خصوصا آنکه تهرانی‌ها هنوز خاطره قرنطینه باغ‌وحش پارک «ارم» را به دلیل وجود ببر مریض از یاد نبرده‌اند. نزدیک به 70 گونه پرنده با جمعیتی نزدیک به هفت‌هزار قطعه در این زمین 22هکتاری سکنا گزیده‌اند و حالا بعضی کارشناسان نگران تجمع بیماری‌های طیور در ارتفاعات لویزان هستند. مسوولان اما هرگونه احتمالی را در این‌باره رد کرده‌اند اما دامپزشکانی هستند که می‌گویند تا این پارک به لحاظ بهداشتی به استاندارد نرسد، نمی‌توان آن را به عنوان یک تفرجگاه ایمن برای تهرانی‌ها در نظر گرفت. به بهانه افتتاح باغ پرندگان لویزان، از چند کارشناس خواسته‌ایم بگویند که آن را چطور ارزیابی می‌کنند:
اسماعیل کهرم بوم‌شناس:
روز جمعه که برای بازدید از باغ پرندگان به لویزان رفته بودم، حداقل هفت‌هزارنفر برای دیدار از این باغ آمده بودند و این به نظرم نشان از اهمیت و جای‌خالی چنین باغی برای مردم تهران داشته و دارد. چند سال پیش شهرداری تهران 83هزارهکتار از زمین‌های لویزان را در اختیار داشت و برای مقابله با پدیده اعتیاد و حضور معتادان در این زمین رهاشده نیاز بود فکری اساسی شود. در آن روزها، در هر هفته امکان نداشته جنازه معتادی در این پارک پیدا نشود اما امروز اوضاع این بخش از تهران به‌کلی فرق کرده. برکه‌هایی برای هفت‌هزار پرنده ساخته شده و زندگی پرندگان در تهران دوباره آغاز شده. در حال حاضر انواع پرندگان آبزی، شکاری و بزرگ‌جثه‌ای چون شترمرغ در این باغ زندگی می‌کنند به طوری که می‌توان گفت، 60 نوع پرنده در قالب هفت‌هزار قطعه در این پارک در حال جست‌وخیز هستند که آن‌طور که من می‌دانم در تهران سابقه ندارد. اگر فاز دوم این پروژه نیز به بهره‌برداری برسد و شش‌هکتار از زمین‌های لویزان شاهد زندگی پرندگان زیر تور شوند، می‌توان گفت که ما در تهران بزرگترین باغ پرندگان کشور را خواهیم داشت که می‌تواند یکی از مهمترین زیستگاه‌های حیات‌وحش تهران به حساب بیاید.
پیام محبی نایب‌رییس جامعه دامپزشکان ایران:
باغ پرندگان تهران در نوع خود یک پروژه قابل‌دفاع است اما تاریخ نشان می‌دهد که ما در حوزه کنترل مراکز زیست‌محیطی تجربه‌های خوبی نداریم و عملا سازمان محیط‌زیست به‌جای نظارت بر چنین فضاهایی به دنبال استفاده صرف از آنهاست. مساله اصلی اینجاست که در حال‌حاضر محیط‌زیست به صورت یک «کلاس» درآمده و به عنوان نمونه در بحث باغ پرندگان می‌بینیم که از یک سو افتتاح چنین باغی به عنوان یک حرکت زیست‌محیطی معرفی می‌شود و از سوی دیگر هیچ‌گونه اصول دامپزشکی در آن دیده نمی‌شود. در مورد این باغ، اصلی‌ترین انتقادی که مطرح می‌شود، در حوزه نبود کار کارشناسی در بخش بهداشت حیوانات است و این موضوع به همان اندازه که می‌تواند وجود چنین باغی برای تهران مفید باشد، می‌تواند خطرناک نیز باشد. وقتی ما پرنده‌ای را از زیستگاهش می‌گیریم و به چنین باغی می‌آوریم باید سلامتش را تامین کنیم. این کمترین حقی است که حیوان نسبت به ما دارد. اما از زاویه‌ای دیگر، بی‌توجهی به مسایل زیست‌محیطی و بهداشتی می‌تواند با مرگ پرنده، به از بین رفتن سرمایه‌های ملی ما منجر شود. ما این پیشنیه را در مورد ببر سیبری داشته‌ایم و تکرار آن می‌تواند نشانگر عدم توجه دقیق ما به بهداشت حیات وحش در پروژه‌های محیط‌زیستی باشد.
سیدجاوید آل داوود رییس انجمن حمایت از حیوانات:
در مورد باغ پرندگان به نظر می‌رسد مهمترین نکته‌ای که وجود دارد نبود یک هدف مشخص و اعلام‌شده از سوی مسوولان در جهت ساخت این باغ باشد که باعث تشتت آرا شده. اگر هدف اصلی از تاسیس این باغ، آموزشی باشد، باید معلوم شود که چرا عمده گونه پرنده‌ای که در این باغ وجود دارد، کبوتر است. اما اگر قرار است این باغ برای تهرانی‌ها جنبه تفریحی داشته باشد، باید معلوم شود که آیا حضور در چنین فضایی، بهداشت افراد را در خطر قرار می‌دهد یا خیر. متاسفانه در ایران، بودجه پروژه‌ای تعریف می‌شود و بعد تصمیم به ساخت آن گرفته می‌شود. ما در کشور سابقه باغ پرندگان اصفهان را داریم که می‌توانسته نمونه خوبی برای بررسی ایجاد یک باغ مخصوص پرندگان در تهران باشد. گزارش‌ها حکایت از آن دارد که در حال حاضر نزدیک به 150 کبوتر در این باغ مرده‌اند و به نظر می‌رسد که اصلی‌ترین دلیل وقوع چنین اتفاقی، نبود نظارت‌های بهداشتی در چنین محیط تفریحی و شاید هم آموزشی باشد. در ساخت چنین فضاهایی باید ابتدا حیوان، قرنطینه و معاینه شده و سپس با واکسیناسیون به محیط جدید وارد شود اما به نظر می‌رسد که در این باغ چنین اتفاقی نیفتاده است. بنابراین در مجموع نمی‌توان گفت که افتتاح چنین باغی یک حرکت مثبت برای محیط‌زیست تهران است چراکه در صورت گسترش یک آلودگی حیوانی، این نگرانی هست که شهروندان تهرانی نیز از آن در امان نباشند.
