دیده بان حقوق حیوانات: آلودگی صوتی به آلودگی شیمیایی یا ارگانیک منابع طبیعی منتهی نمی گردد بلکه بطور مستقیم بر انسانها و سایر حیوانات اثر می گذارد.

به گزارش روابط عمومی حفاظت محیط زیست آذربایجان شرقی، آلودگی صوتی را می توان به هر صدای نامطلوب یا زیانبار ناشی از فعالیت های انسانی تعبیر کرد. انوع آلودگی صدا از آلودگی اجتماعی تا آلودگی حرفه ای متغیر است.
پارس کردن سگها ، صدای لوازم خانگی ، آژیرهای امنیتی ، صدای بلند موزیک ، ترافیک جاده ای ، ترافیک هوایی ، استفاده از ماشین آلات و فعالیتهای عمرانی مثالهایی از آلودگی صوتی به شمار می روند.

مدیر کل حفاظت محیط زیست آذربایجان شرقی میگوید؛ بر خلاف دیگر مشکلات زیست محیطی ، آلودگی صوتی به آلودگی شیمیایی یا ارگانیک منابع طبیعی منتهی نمی گردد بلکه بطور مستقیم بر انسانها و سایر حیوانات اثر می گذارد.
به گفته بیوک رئیسی در سالهای اخیر ، آلودگی صوتی نه تنها به عنوان یکی از مصادیق مزاحمت بلکه به عنوان یک خطر بهداشتی جدی نیز مورد شناسائی قرار گرفته است.
به گفته متخصصان و پزشکان ، مجاورت طولانی در معرض آلودگی صوتی می تواند به نتایج زیر منتهی شود .
پرخاشگری – کسری و کاهش شنوایی – اضطراب مشکلات قلبی و عروقی  افزایش تصادفات – تنش
قطع و کاهش ارتباطات – افزایش فشارخون پریشانی – عصبی شدن از خود گسیختگی – بی دقتی یا کم حافظه گی سر دردها – اختلال درخواب
بنا به اظهار رئیسی ؛ سازمان حفاظت محیط زیست بموجب ماده 27 قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست صراحتا اعلام نموده ایجاد هر گونه آلودگی صوتی بیش از حد مجاز ممنوع می باشد و به استناد ماده 32 قانون و مقررات حفاظت محیط زیست صراحتا مسئولین آلودگی حاصل از منابع متفرقه و منابع خانگی و انواع آلودگی صوتی فوق الذکر را مجرم دانسته و عاملین آلودگی صوتی را به جزای نقدی مقرر در قانون محکوم نموده است.
آلودگی صوتی ناشی از استفاده از بوق های با صدای بلند برای سلامتی زیان آور بوده و یکی از دلایل متفاوت آلودگی زیست محیطی است.

دیده بان حقوق حیوانات: دانشمندان فرانسوی توانسته‌اند لحظه‌ای را که یک پشه، قربانی خود را نیش می‌زند با جزئیات بی‌سابقه‌ای ثبت کنند.

به گزارش ایسنا، این تصاویر که توسط محققان موسسه پاستور در پاریس در زیر میکروسکوپ ثبت شده، به نمایش چگونگی گاز گرفتن و مکیدن خون یک موش بیهوش توسط یک پشه مالاریا پرداخته‌اند.

بنظر می‌رسد هنگامی که پشه نیش می‌زند، تنها خون را نمی‌کشد بلکه در زیر پوست برای یافتن رگ خون که معمولا چند دقیقه طول کشیده، جستجو می‌کند.

این فیلم به نمایش بخشهای بسیار منعطف دهان پشه که می‌تواند در زوایای مناسب تکیه کند، پرداخته است.

محققان به آزمایش موشهایی پرداختند که با پادتن‌هایی برای شناسایی بزاق پشه واکسینه شده بودند.

آنها دریافتند که توده‌های سفید در نوک اجزای دهانی پشه شکل می‌گیرد که نشان می‌داد پادتن‌ها به بزاق حشره در زمان نیش زدن واکنش نشان داده بودند.

این توده‌ها باعث انسداد رگهای ریز خونی می‌شدند اما این امر جلوی پشه‌ها را برای مکیدن خون نمی‌گیرد بلکه آنها مجبور به جست‌وجوی طولانی‌تر در زیر پوست برای هدف قرار دادن رگهای خونی می‌شوند.

پشه‌های خونخوار برای میانگین چهار دقیقه به مکیدن خون می‌پردازند. محققان با استفاده از میکروسکوپهای پیشرفته توانستند سلولهای قرمز خون را که وارد دهان این حشرات می‌شود، مشاهده کنند.

پشه با چنان قدرتی محل نیش را می‌مکد که بخشی از سلول‌ها از هم گسسته و خون را در فضای اطراف می‌پاشند.

دانشمند متوجه شدند هنگامی که این حادثه رخ می‌دهد، برای چند ثانیه عجله کرده و از استخر خون ایجاد شده می‌نوشند.

ورای یک اسباب ساده سوزن‌مانند، اجزای دهانی پشه مجموعه ظریفی از اسباب پیچیده است. پوزه این حشره در زیر میکروسکوپ شبیه یک تکه باریک دراز از ماده‌ای است که به سمت نوک آن باریک‌تر می‌شود.

یک نوار مسطح موسوم به labrum توخالی بوده و از شش جزء متفاوت ساخته شده است. این لب بیرونی در زمان گزیدن پشه خم شده و به اجزای داخلی اجازه می‌دهد به داخل پوست سر بخورند.

این اجزای روی هم رفته از موی انسان ریزتر بوده و اجزای داخلی حتی از آن هم کوچکترند.

چهار رشته موسوم به mandibles maxillae در فیلم ثبت شده توسط محققان دیده می‌شود که به سوراخ کردن پوست کمک می‌کنند.

پشه‌های مالاریا زمان کاوش طولانی‌تری را برای رگهای خونی صرف می‌کنند که نشان می‌دهد ممکن است انگل مالاریا موسوم به پلاسمودیوم سیستم عصبی حشره را کنترل کند.

ساعتها پس از گزش، محققان توانستند نشانه‌هایی از انگل مالاریا را در مناطقی که بزاق پشه در پوست موش ریخته شده بود، شناسایی کنند.

پشه‌ها به محض جستجو بر روی پوست موش، بزاق خود را روی آن ریخته که به انتشار موادی برای جلوگیری از منقبض شدن رگهای خونی، لخته شدن خون و بروز عفونت می‌پردازد.

این فیلم می‌تواند به پژوهش بیشتر در آینده برای درک بهتر چگونگی گزش پشه و جلوگیری از انتشار مالاریا کمک کند.

دیده بان حقوق حیوانات: محققان سگهایی را تعلیم داده اند که می تواند مواد تشکیل دهنده شیمیایی متمایزی را که نشان دهنده وجود سرطان تخمدان در زنان بوده با صحت 100 درصد بو بکشند.

به گزارش خبرگزاری مهر، اوهلین فرانک سگی از نژاد لابرادور است که توانسته است بافت سرطانی را در 100 در صد موارد تشخیص دهد.

فرانک و مک بین چامبرلین سگ پرشوری از نژاد اسپرینگر اسپانیل بخشی از یک تحقیق بین رشته ای در دانشگاه پنسیلوانیا هستند که می تواند به دانشمندان در کشف یک اثر شیمیایی کمک کند. این امر ممکن است به آزمایشهای تشخیصی منتهی شده و در نتیجه جان بیماران مبتلا به سرطان نجات پیدا کند.

این دو سگ درمیان 15 سگ آموزش دیده ای هستند که می توانند مواد محترقه، مخدر و افراد گمشده را بو بکشند.

محققان از حس بویایی قوی این سگها برای شناسایی نخستین بو های سرطان تخمدان استفاه می کند، سرطان کشنده ای که اغلب بسیار دیر تشخیص داده می شود.

سلولهای سرطانی یک شاخص زیستی قابل تشخیص از خود به جای می گذارند، درست مثل وقتی که فردی چغندر پخته مصرف کرده و رنگ آن در ادرارش مشخص می شود و یا وقتی که فردی مارچوبه می خورد و بوی آن در ادرارش مشخص می شود.

سینتیا ام اوتو مدیر اجرایی و بنیانگذار مرکز آموزشی “پن وت” امیدوار است که سگها را بتوان طوری ظرف 2 سال آموزش داد که یک بوی خاص را شناسایی کنند، بنابراین دانشمندان می توانند یک آزمایش خون کم هزینه و کم تهاجمی برای این که متوجه وجود سرطان تخمدان شوند انجام دهند، آن هم در شرایطی که این سرطان هنوز قابل درمان است.

اوتو گفت: همه سگها در بویایی بسیار خوب عمل می کند اما چیزی که حس بویایی آنها را نسبت به سایر موجودات برتر کرده است سطح منطقه گیرنده های بویایی است.

این سگها تاکنون با بوی بافت سرطانی آشنا شده اند و طوری تعلیم دیده اند که هنگام کشف این بود بنشینند.

کار اوتو بر مبنای یک تحقیق سوئدی انجام شده که در سال 2010 نوشته شده است. در این تحقیق آزمایشهای بافتی نشان دهنده حساسیت 100 درصد و ویژگی 95 درصد بود و آزمایشهای خون نشان دهنده حساسیت 100 درصد و ویژگی 98 درصد بود.

حساسیت و ویژگی در آمار دو شاخص برای ارزیابی نتیجه یک  دوحالته هستند. زمانی که بتوان داده‌ها را به دو گروه مثبت و منفی تقسیم کرد، دقت نتایج یک آزمایش که اطلاعات را به این دو دسته تقسیم می‌کند با استفاده از شاخص‌های حساسیت و ویژگی قابل اندازه‌ گیری و توصیف است. حساسیت به معنی نسبتی از موارد مثبت است که آزمایش آن ‌ها را به درستی به عنوان مثبت علامت‌گذاری می ‌کند. ویژگی به معنی نسبتی از موارد منفی است که آزمایش آن‌ها را به درستی به عنوان منفی علامت‌گذاری می‌کند.

براساس اظهارات محققان سگهایی که بینی های کشیده تری دارند سطح گیرنده های بویایی آنها بزرگتر است.