دیده بان حقوق حیوانات: سگهای ولگرد [بدون صاحب، شهری] جزء آن دسته از حیواناتی هستند که مورد ظلم و بیرحمی بسیار شدید از طرف انسانها (چه آنهایی که نسبت به حیوانات بیتفاوت هستند و چه آنهایی که خود را حامیان حیوانات میدانند) قرار دارند. این مسئله به این جهت حائز اهمیت است که اغلب حامیان حیوانات (حامیان رفاه حیوانات) نیز در مورد آنها تبعیض قائل هستند و این نوع حیوانات را اساسا به رسمیت نمیشناسند و در نتیجه دورنمای زندگی آنها در بهترین شرایط از نظر این حامیان زندگی در اسارت، محرومیت از غرایز طبیعی و در بدترین شرایط مرگ میباشد
به طور کلی در رابطه با حیوانات ولگرد و بخصوص سگهای ولگرد چند رویکرد وجود دارد:
۱- بسیاری از مردم (ایران) که اصولا نسبت به حیوانات بیتوجه بوده و مسائل آنها را کم اهمیت میدانند به این موجودات نگاهی منفی دارند. آنها معتقدند که سگهای ولگرد خطرناک بوده و اگر از آنها بپرسید که سگهای ولگرد چه خطری دارند به شما پاسخ خواهند داد که: « آنها هار هستند!»
و اگر باز از آنها بپرسید که با سگ های ولگرد باید چه کار کرد؟ بسته به میزان دل رحمی و سنگدلی جواب خواهند داد که یا باید آنها را جمع کنند و یا باید کشته شوند.
۲- عده ای از مردم هستند که بیشتر به مسائل حیوانات (و محیط زیست) توجه کرده و مشکلات آنها را مشکلات خودشان میدانند؛ آنها به اصطلاح «حامیان حیوانات» هستند و اعتقاد دارند که سگ های ولگرد و البته همه ی انواع نژادهای «سگ» موجوداتی تقلبی بوده و ساخته دست انسان هستند. استدلال میکنند که «سگ» بطور کل گونهای از گرگ است که بدست آدمی تغییر شکل یافته؛ پس به این دلیل باید دائما در کنترل انسان باشد.
این عده اعتقاد دارند که باید از سگها «نگهداری» شود. نتیجه اینکه سگها یا باید در خانهها، حیاطها، باغها و… در اسارت انسان باشند و یا اگر بدون صاحب هستند به پناهگاهها منتقل شوند و از طریق عقیمسازی کنترل جمعیت شوند و تنها نژادهایی امکان ادامه نسل بیابند که به اصطلاح «نژاددار» یا «دارای نژاد اصیل» نامیده میشوند.
۳- و اما گروه سومی هستند که (راقم سطور از این دست میباشد) معتقدند «سگها» و بخصوص سگهای ولگرد با وجود همه بدبینیها و پست انگاشتنها، تهمتها و… موجوداتی زنده هستند، حق حیات دارند و هیچ کس با هیچ بهانه و عقیدهای نباید حقوق آنها را پایمال کرده و در موردشان آنطور تصمیم بگیرد که خود به آن ایمان دارد.
آنها همچون همه موجودات زنده حق «زندگی» دارند. حق «تولید مثل» دارند و حق «آزادی» را دارند.
سگها و از جمله سگهای ولگرد هزاران سال است که یا به تنهایی و یا در کنار انسان رشد کرده و توانستهاند نسلشان را ادامه دهند.
آنها مثل تمام حیوانات دیگر روی کره زمین همسایگان ما هستند.
آنها قبل از وجود پناهگاهها (یا به زعم نویسنده اردوگاههای مرگ) وجود داشتهاند و زندگی کردهاند.
آنها قبل از پیدایش علم دامپزشکی و عمل جراحی عقیمسازی وجود داشتهاند و ادامه پیدا کردهاند.
اجداد ما، پدران و مادران ما، آنها را به رسمیت شناخته و خواهان نابودی نسلشان نبودهاند.
برای آشنایی بیشتر با مطالبی که بطور خلاصه در بالا آمده، متن زیر را مطالعه بفرمایید:
توجه: در متن زیر از اصطلاحاتی مانند: «حامیان رفاه حیوانات» یا «حامیان حقوق حیوانات» استفاده شده. برای اطلاع از معانی آنها به آخر متن نگاه کنید.
دستورالعمل کنترل جمعیت سگهای ولگرد
طرح موضوع:
مشکلی که شهرداری از آن اینگونه سخن میگوید (درستی آن به عهده خودشان!) :
شهروندان با ترس ناشی از وجود سگهای ولگرد در خیابانها دست و پنجه نرم میکنند.
افزایش بی رویه جمعیت سگهای ولگرد در مناطق شهری دغدغه ای است که این روزها به شدت شهروندان را نگران کرده است.
وجود تعداد قابل توجهی سگهای ولگرد در حاشیه و سطح شهرهای بزرگ و احتمال انتقال بیماریهای مشترک نظیر هاری، کیست هیداتیک، سالک، کالاآزار، لاروهای مهاجر احشایی بروسلوز و لپتوسپیروز و… از این حیوانات به انسان نگرانی مسئولان را برانگیخته.
همچنین سگهای ولگرد بعنوان یکی از عوامل اصلی حمله و گزش به انسان مطرح شدهاند که در موارد عدیدهای [؟] گزش انسان توسط سگ (بدون انتقال بیماری) منجر به مرگ بالاخص در اطفال میگردد که موجب سلب آسایش عمومی و احساس نا امنی در بسیاری از شهرها و روستاها گردیده است…
راه حل:
راه حل شهرداری در مواجهه با این مشکل:
کشتار دسته جمعی از طریق تیراندازی با تفنگ یا از طرق کم هزینهتر مثل گورهای دسته جمعی و یا خفه کردن حیوانات.
راه حل حامیان «رفاه» حیوانات:
الف – زنـــــده گیری ســـگهای ولگـــرد از طریـق کـادر آموزش دیده.
ب – تفکیک سگهای اصــیل (مفید) از غیر اصـیل (غیـر مفید)
ج – واکسیناسیون، عقیمسازی، نصب قلاده و شناسنامه دار کردن سگهای اصیل و نگهداری از آنها در پناهگاهها تا زمانی که واگذار شوند.
د – واگذاری به مراکز یا افراد متقاضی پس از اخذ تعهد از آنها درخصوص نگهداری مناسب حیوان و عدم رهاسازی، انجام دورهای معاینات و مراقبتهای بهداشتی لازم.
حامیان «حقوق» حیوانات به دلایل زیر با طرحهای ذکر شده مخالفند:
۱- حیوانات هرچقدر هم از نظر ما کثیف، خطـــرناک و بیماریزا و… باشند موجودات زنده هستند و بعنوان موجود زنده ساده ترین و ابتدایی ترین حقشان حق حیات میباشد. کشتار دسته جمعی حیوانات ولگرد نقض آشکار حقوق حیوانات است و باید با آن مبارزه کرد.
۲- کشتار سگها با تفنگ از آنجایی که اغلب بوسیله افراد غیر متخصص که اطلاعات دقیقی در مورد آناتومی حیوان ندارند صورت میگیرد که برای حیوان بسیار درد آور و زجر دهنده است.
۳- در روش دوم گفته نشده که با حیوانات غیرمفید (نژادهای غیر اصیل) چه کار میکنند! در خوشبینانهترین حالت بنظر میرسد که آنها را همچون کشورهای دیگر با روشهای «کشتار با ترحم» (استفاده از آمپول یا اطاق گاز) اتلاف میکنند.
۴- کشورهایی که از راه حل دوم یعنی جمعآوری، عقیمسازی و واگذاری حیوانات ولگرد استفاده میکنند نتوانستهاند بطور کامل شهرهای خود را از وجود این حیوانات ولگرد پاکسازی کنند و همواره با وجود آنها در سطح شهرها روبرو هستند و در مسیر جمعآوری و واگذاری با مشکلات عدیدهای مواجه میباشند از جمله این مشکلات:
تعداد و هزینه نگهداری از حیواناتی که در پناهگاهها منتظر واگذاری هستند آن چنان زیاد میشود که مسئولان مجبور هستند روزانه هزاران سگ و گربه ولگرد را بطور دسته جمعی اتلاف کنند.
۵- اگر حیوانات شانس زنده ماندن را پیدا کنند و برایشان صاحب پیدا شود هنوز هم از خطر نقض حقوقشان در امان نیستند. چرا که نگهداری از این حیوانات بوسیله انسان در موارد بسیاری باعث نقض حقوقشان میشود که از جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
– گرفتن آزادی حیوان چه به لحاظ فضای زندگی (اسارت در خانه و مکانهای کوچک) چه به لحاظ روابط اجتماعی با سایر همنوعان.
– عقیم سازی و جلوگیری از ادامه نسل (که حق ابتدایی و اولیه هر موجودی است).
– عمل جراحی زیبایی (بریدن گوشها و دم سگ)
– بستن سگ بطور دائم و گاهی در تمام طول عمر
– نگهداری در فضای نامناسب (خانههای بسیار گرم یا محرومیت از نور خورشید و هوای آزاد)
– استفاده از غذاهای غیر طبیعی بطور دائم (مثل استفاده از کنسروها و غذاهای آماده حاوی مواد نگهدارنده و سرطانزا)
– عمل جراحی حنجره برای قطع صدای سگ
و…
راه حل حامیان «حقوق» حیوانات:
زنده گیری سگهای ولگرد و انتقال و دور کردن آنها از شهرها به طبیعت.
آن طور که به نظر میرسد مشکل اصلی سگهای ولگرد ، وجود آنها در سطح شهرهاست. پس نتیجتا راه حل مسالمت آمیز و بدون خشونت جلوگیری از تقابل یا ورود سگها به سطح شهرها میباشد.
در این طرح حیوانات از سطح شهر جمعآوری شده و بطور هفتگی یا ماهیانه آنها را به خارج از شهر منتقل میشوند.
مزایای این طرح عبارت است از:
حیوانات کشته نمیشوند.
حیوانات عقیم نمیشوند.
حیوان به زندگی طبیعی در طبیعت بازمیگردد.
هزینه نگهداری از حیوانات به حداقل میرسد.
احتمال نقض حقوق حیوانات به شکل چشمگیری کاهش مییابد.
به امید روزی که نسل بشر حقوق حیوانات را به رسمیت بشناسد.
________________________________________________________
پی نکته: حامیان رفاه حیوانات (Animal welfare) بر این عقیده هستند که رفاه حیوان بر حقوق حیوان ارجحیت دارد. آنها معتقدند که بهتر است برخی از حقوق حیوانات را نادیده گرفت اما زندگی راحتی را برای او فراهم کرد. برای مثال: حیوانات خانگی را عقیم میکنند (نادیده گرفتن حق تولید مثل) اما به آنها غذا و جای زندگی میدهند.
حامیان حقوق حیوانات (Animal Right) بر این عقیده هستند که انسان نباید با هیچ عذر و بهانهای حقوق حیوانات را از آنها سلب کند. حتی به بهانه بهبود شرایط زندگی آنها.
حیوانات موجوداتی آزاد و مستقل هستند و چون نمیتوان از آنها در مورد انتخاب روش زندگیشان سوال کرد پس نمیتوان برایشان تصمیمات مهمی مثل مرگ و زندگی ، عقیم یا بارور و… گرفت.
_________________________________________________________________________
مطلب فوق برگرفته از وبلاگ سگهای ولگرد است و نظر رسمی دیده بان حقوق حیوانات نیست. با این حال، بجز ایده انتقال ماهیانه سگها به طبیعت سایر بخش های این نوشته قابل توجه و نیازمند تفکر است است.
_________________________________________________________________________
خبر مرتبط:
اقدام کنید! برای مخالفت با کشتار سگ ها در ایران
بیش از هزار قلاده سگ ولگرد معدوم شد/ معدوم سازی به روشی سخت
موفقیت مخالفان کشتار سگ ها در رومانی
حیوانات در اسلام از روایت حسن رحیم پور
همه برای حمایت از حیوانات، پیش به جلو با سرعت لاک پشتی!
تصمیم گیری برای مسموم کردن موش ها
جانفشانی کارگر افغان برای نجات یک سگ از استخر
______________________________
سلام .چه مطلب خوبی را برای نوشتن انتخاب نموده اید .آنچه که حامیان” حقوق ” حیوانات می گویند در بر گیرنده افکار مترقی و انسانی است .من با آن موافقم .زیرا حیوانات بطور اعم ، و در اینجا بطور اخص ” سگها ” کالا نیستند که در مالکیت انسان قرار گرفته و ما هر گونه که میل داریم با آنها رفتار کنیم . اما بند ۴ که حامیان ” رفاه ” حیوانات بدان باور دارند یعنی : جمعآوری، عقیمسازی و واگذاری سگهای ولگرد ؛از دید من منطقی تر از دید حامیان ” حقوق ” حیوانات یعنی : زنده گیری سگهای ولگرد و انتقال و دور کردن آنها از شهرها به طبیعت ؛ می باشد .اما چرا من در این مورد دیدگاه آنها را ارجح تر میدانم . زیرا ۱- در آن واقع بینی بیشتری نهفته است . باید به این نکته توجه داشت که رها کردن سگها در طبیعت در بر گیرنده همان خواست و مشیت طبیعت است .اما این حرکت انسانی و صحیح نمی تواند به هدف غایی خود یعنی رهایی سگها از هر گونه قید و بند اسارت برسد ، در شرایطی که به تمام جوامع بومی این آموزش داده نشده که این رها کردن حیوان در دامان طبیعت به چه دلیل است . روستایی و دهقان بیسواد که اهداف این حرکت برایش تشریح نشده است .به محض دیدن سگهای ولگرد که معمولا در طبیعت به صورت گروهی زندگی می کنند ( از ترس هجوم آنها به مرگ و خروس هایش ) دست به قلع و قمع سگها خواهد زد . پس قبل از اقدام به این کار باید به تمام مردم جامعه آموزش داد . و این فکر را در ذهن و اندیشه انسانهای آن جامعه ریشه دار ساخت ، که باید و لازمه یک جامعه انسانی پیشرفته این است که بپذیرند این سگهای ولگرد دارای حق و حقوق هستند . و باید متاسفانه قبول کنیم دادن این آموزش به قشر ناآگاه ، پروسه و زمان طولانی می طلبد و فشار مالی زیادی را بر دوش متولیان و اولیای امور جامعه خواهد گذاشت .
۲- توجه داشته باشیم که سگ اولین حیوانی بوده است که از حدود هفت هزار سال پیش به خواست خود به انسان نزدیک گشته و اهلی شده است . پس این در کنه و اعماق وجود این حیوان است که با انسان زندگی کند . اما ما این مورد را در حیوانات وحشی دیگر مانند شیر و پلنگ و غیره نمی بینیم . حتی در حیوانات اهلی مثل گاو و گوسفند هم این دوستی خالصانه و بدون چشم داشت دیده نمی شود . اگر یک دهقان سگ و گاو یا مرغ و خروس خود را در صحرا رها کند ، همگی به نشخوار کردن علف و گیاهان سرگرم شده و اگر دهقان به سراغ آنها نرود .آنها با پای خود و با خواست درونی خود به سوی دهقان باز نمی گردند . الا سگ . حتی اگر او با چوب و سنگ به جان سگ افتاده و او را کتک بزند .سگ دوباره حتی با وجود روحیه دل شکسته و رنجور خویش به سوی دهقان بر خواهد گشت . زیرا این در خلق و خوی و طبیعت سگ است که میل به اهلی شدن دارد . من آدم مذهبی و مومنی نیستم .اما به یک مورد که در انجیل نوشته شده باور دارم . و آن این است که ” اشتباه بزرگ و نا بخشودنی است ، که تلاش در جهت اهلی شدن حیوان وحشی بکنید .زیرا در طبیعت او نیست که اهلی شود . اما حیوانی که در طبیعت و مرام اوست که اهلی شود ،او را رام و اهلی نکرده و به حال خود رهایش کنید ،اشتباه بزرگتری است .
من برخلاف خیلیها که عاشق سگهای تزئینی هستند عاشق سگهای بزرگ جثه هستم… مخصوصا” عاشق نژاد سگ معمولی یا به قول شما ولگرد… به نظرم این سگها خیلی مهربون هستند و قدر محبت رو خیلی میدونن…
کاش مردم کمی فکر میکردند … اونا خیلی مهربونن… خیلی … خواهش میکنم دوستشون داشته باشید…
دوست عزیز،
ما نه تنها با به کار بردن واژه ولگرد برای حیوانات شهری مخالفیم، بلکه مدت هاست در هر جمع و گروهی کوچکترین خواسته ما این بوده که آنها را به جای ولگرد، شهری بنامیم. تنها موجودی که ولگردی میکند آدم است و ولگردی در وجود حیوانات تعریف شده نیست. محیط زیست تمام حیوانات شهری، شهر است و از نظر ما حذف هر گونهای از شهر(و البته حیات وحش)، ظلم به قانون طبیعت، جفا به حیوانات و نادیده گرفتن اراده خالق است.
آخ آزاده جون گفتی
چشماشون یه دنیاست.اون نوک دماغ خیس و سیاهشون مثل یه شب خنک تابستونیه.ولی چشماشون…ای خدا یه چیزی خلق کردی که هر وقت میبینم سجده ات میکنم….
خواهش کنی دوسشون داشته باشن؟من خودم قربون تک تکشون میرم.یه وقتایی دست شون رو ماساژ میدم انقدر که بزرگن آدم میگه خسته میشن.
عالی بود.. اما کو گوش شنوا ؟!
کاش کسانی که ادعای حیوان دوستی دارند دست از خرید سگ های وارداتی گران قیمت برمیداشتند و همین بیگناهان را تربیت و نگهداری میکردند. دست کم کشته نمیشدند و از ورود بی رویه سگ هائی که با آب و هوای این مملکت سازگاری ندارند (از جمله هاسکی) جلوگیری میشد.
man 100% movafeghe gofteh haye jaleh hastam fekr mikonam be andaze kafi sag haye dar iran hastand ke be khane va negahdari ehtiaj darand ke digeh ehtiaji be vared kardan e sag az kharej oon ham ba sharayeti ke vahshatnak va gheyre ghanooni tooleh haye ke hanooz bayad shire madar bokhonran,madar haye ke faghat baraye tooleh keshi estefadeh mishan ……..in dastan sare toolani dareh vali man nemifahmam che eshkali dare ke hamin sag haye ke to iran e khodemon darim o khob negah darim hala sage khareji bashe pishkeshemoon(albate ke ma irani ha kolan khareji parast hastim)
افراد از روی علاقه حیوانات رو خریداری می کنند. وقتی که کوچیک هستند دوست داشتنی و بی آزارند ولی وقتی بزرگ میشن جا برای نگه داری میخوان صداش همسایه رو آزار میده خطر ناک میشن بیماری دارن خرجشون بالا میره و در کل دیگه دوست داشتنی نیستند. به این دلیل رها میشن و این مشکلات بوجود میاد.
بنظرمن متاسفانه یا خوشبختانه سگها از دیرباز درکنار آدمها و در نزدیکی محل زندگی آنها بوده اند و حیوانات وحشی جنگلی، مثل گرگ و شغال، نیستند که آنها را در بیابان به حال خود واگذار کنیم….و اگر این کار را بکنیم بدلیل پیدا نکردن غذا آنها خود به سمت شهرها راهی میشوند…. راه حل مشکل تنها در اطلاعرسانی کامل در مورد نوع زندگی و بیماریهای سگهاست و فرهنگسازی در جهت انس بیشتر با این حیوان باوفا و دوست داشتنیست
و در مورد عقیم کردنشان ، باید به حامیان حقوق حیوانات بگم که شما حق دارید ….ما با اینکار حق طبیعی بچه دار شدن را از درصد بالایی از جمعیت این حیوانها میگیریم …. ولی چاره ای جز این نداریم
خودشون هزارتاکثافت کاری میکنن ولی دوتاحیون بی زبون رومقصرصلب اسایش مردم میبینن!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
اگه بفکرسگ هاهستیدیه مقداراززمین های وقفی رو به عنوان پناهگاه سگ های بی سرپناه احداث کنین خیلی ازحیون دوست هاهست که کمک کنن!@@#$#
من خودم حدود۴۰۰مترزمین رو دیوارکردم وهرسگ بی سرپناه یا به قول خوذشون ولگرد توش دارم
یعنی ازمن هم ندارترن؟؟؟؟
اگه بفکرمردم هستید ارازل واوباش روجمع کنین!!!!
معتادان ومادمخدرفروشان روجمع کنن
زورتون روبه سگ بی زبون نرسونین!!!!