دیده بان حقوق حیوانات: ضربه زدن یک فوتبالیست به جغدی مصدوم در مقابل چشمان تماشاگران یک بازی فوتبال منجر به مرگ این پرنده شد.
به گزارش«پرندگان ایران» و به نقل از رویترز این حادثه روز یکشنبه در دیدار تیم های فوتبال اتلتیکو جونیور و پرِیرا کلمبیا رخ داد.
زمانی که اتلتیکو جونیورز با اختلاف یک گل از رقیب خود پیش افتاده بود، ناگهان توپ در نزدیک نقطه پنالتی تیم پریرا با جغدی که نماد پیروزی اتلتیکو محسوب می شد، برخورد کرد و داور ناچار شد بازی را متوقف کند.
فیلم این مسابقه که بین دو تیم ‘دیپورتیوو پریه را’ و ‘اتلتیکو جونیور’ برگزار شد نشان می دهد، این جغد ابتدا به دلیل برخورد با توپ در نزدیکی محوطه جریمه زمین تیم پریه را به زمین افتاد و باعث شد که داور بازی کشته شدن جغد توسط لگد فوتبالیست را متوقف کند.
در همین حین و هنگامی که داور و بازیکنان در حال صحبت بودند که چه کاری باید انجام بدهند، مورنو از بازیکنان تیم پریه را، به دلیل عقب بودن 2 بر 1 تیمش، صبرش را از دست داد و جغد را با لگد به کنار زمین پرتاب کرد.
هواداران تیم اتلتیکو جونیور نیز در اعتراض به اقدام وی صدای پرنده از خود درآوردند و با فریاد کلمه «قاتل، قاتل» را تکرار کردند.
این جغد که زیر سقف محل برگزاری مسابقه زندگی می کرد و ظاهرا نماد خوش یمنی تیم اتلتیکو بوده سپس به دلیل شکستگی پای راستش در اثر لگد بازیکن، به دامپزشکی برده شد اما به خاطر شوک وارد از این حادثه و دست به دست شدن، مرد.
جغد پس از این حادثه بلافاصله به مرکز دامپزشکی انتقال یافت اما به علت مشکلات تنفسی در روز سه شنبه تلف شد. رامون جسوروم، رئیس لیگ فوتبال کلمبیا (دیامور) در مصاحبه ای رادیویی گفت این مسئله در کمیته انظباطی دیامور مطرح خواهد شد.
بنابراین گزارش، مورنو از بازیکنان ملی پوش پاناما با اعلام اینکه پس از حادثه مذکور تهدید شده است، گفت: چه از طریق تلفن و چه راه های دیگر تهدید شده ام. من قصد صدمه زدن به این جغد را نداشتم.
وی افزود: این تهدیدها باعث نگرانی من و خانواده ام که در پاناما زندگی می کنند، شده است.
گفته می شود، بعد از این حادثه مورنو به یک باغ وحش برده شده تا پای سخنرانی مسوولان در مورد جغدها بنشیند، وی همچنین قول داده است ماهی یکبار به باغ وحش برود و داوطلبانه کار کند.
فیلم این اتفاق را در وب سایت پرندگان ایران از اینجا بینید.
دیده بان حقوق حیوانات: در تصویر زیر که توسط خبرآنلاین بازنشر شده، به جای عقاب ماهیگیر، نام این پرنده ظاهرا با استفاده از لغتنامه های معمول به اشتباه همای استخوان خوار ذکر شده. این پرنده زیبا عقاب ماهیگیر است که صحنه های ماهی گیری آن معروف است.
جالب اینجاست که در توضیح عکس نوشته شده: همای استخوان‌خوار که عقاب دریایی خوانده میشود بیشتر از آبزیان تغذیه می‌کند! یک جمله، سه غلط و نمره 17!
این عکس را هارولد هوود از شهر دوندین در آمریکا گرفته است.
تصاویر اختصاصی دیده بان حقوق حیوانات از شکار این پرنده
مهر: ییلاق نشینان توابع لنگرود با بارش برف و سرمای هوا در ارتفاعات به شالیزارهای دامنه این منطقه رجوع کرده و مدتی را به طور موقت به این شکل زندگی می کنند.
مهر: ییلاق نشینان توابع لنگرود با بارش برف و سرمای هوا در ارتفاعات به شالیزارهای دامنه این منطقه رجوع کرده و مدتی را به طور موقت به این شکل زندگی می کنند.
دیده بان حقوق حیوانات: درست است که انسان در تنوع زیستی دخالت مستقیمی داشته و سعی کرده برخی از جانوران زمین را با دستکاری‌های ژنتیکی، به نژادهایی نزدیک کند که مثلا برایش مفیدتر هستند، اما در مورد سگ‌ها به نظر می‌رسد که ماجرا فراتر از این حرف‌ها باشد. در واقع ظاهرا در نژاد سگ‌ها انفجاری رخ داده و آن‌قدر نژادهای فراوانی از سگ امروزه وجود دارند، که تا مدت‌ها حتی غیرممکن بود بفهمیم برخی از آنها از کجا آمده‌اند
به گزارش خبرآنلاین سگ‌ها برای انسانها محبوبند و شاید بتوان گفت محبوب‌ترین حیوانات خانگی هستند. اما علاقه متخصصین ژنتیک به آنها از جنس دیگری است. تنوع فوق‌العاده زیاد و پیچیده، سگ‌ها را تبدیل به پازلی بزرگ برای این دسته از متخصصین ساخته است: آنها باید نقشه‌ای از تفاوت‌های ژنتیکی نژادهای مختلف تهیه کنند، الگوهای برقراری ارتباط آنها را بررسی کنند و بتوانند شجره‌نامه‌ای طراحی کنند که تولید هر نژاد را به خوبی توضیح دهد. از این طریق بالاخره به مرواریدی می‌رسند که اسمش را گذاشته‌اند مهندسی تکامل.
اما نژادهای اولیه سگ‌ها یا به قولی نژادهای اصیل سگ‌ها کدام‌ها هستند؟ به گزارش وایرد، بنیاد تحلیل ژنتیک نژادهای خالص سگ، شجره‌نامه‌ای را منتشر کرده که بر اساس آن، بعد از گرگ، تنها چهار گروه دیگر از سگ‌ها روی خط پایه قرار می‌گیرند:
1) شارپی آسیایی در کنار شیبا اینو، اکیتا و چاوچاو
2) باسنجی آفریقای مرکزی
3) مالاموت از سرزمینهای سرد شمالی در کنار هاسکی‌های سیبری و سامویدها
4) هاوندهای افغان از خاورمیانه به همراه سالوکی‌ها.
این شجره‌نامه بسیار نامتقارن است. در آخر هم یک شاخه دیگر اضافه کرده‌اند با عنوان سایر انواع سگ‌ها. در نگاه اول به نظر می‌رسد که در این گروها انواع سگ‌ها جا می‌شوند. اما در واقع این شاخه درهم و برهم سه گروه اصلی دارد:
1) لاسا آپسو، شی‌تسو، پکینگ و تریر تبتی
2) مستیف، پلاس بولداگ، بوکسر، بول تریر، روت‌ویلر، ژرمن شفرد و سگ‌های کوهستانی برنز
3) سگ‌های گله شت‌لند، کولی‌ها، تروورن‌های بلژیکی، سگ‌های گله یا شیپ‌داگ‌های بلژیکی، وولف‌هاوند ایرلندی، گری‌هاوند، بورزویی و سنت برنارد.
در این گزارش تصویری میتوانید این نژادهای قدیمی که پایه نژادهای دیگر سگ‌ها هستند را ببینید. این تصاویر منتخب وایرد از بین عکسهای کلوپ سگ‌های وستمینستر کنل است.
گرگ
گرگ، از اولین نژادهای سگ‌هایی که می‌شناسیم
مالاموت
مالاموت از سرزمینهای سرد شمالی
شار پی
شار پی آسیایی که در واقع اصالتا چینی است
هاوند افغان
هاوند افغان از خاورمیانه
باسنجی
باسنجی از مناطق مرکزی قاره آٰفریقا
لاسا اپسو
لاسا اپسو
مستیف
این هم مستیف،با بدن عضلانی و چهره گرفته!
شیپ‌داگ شت‌لند
شیپ‌داگ شت‌لند ک در واقع از دسته سگ‌هایی است که برای محافظت از گله مورد استفاده قرار می‌گیرند.
فارو هاوند
فارو هاوند در واقع بومی سرزمینهای مدیترانه‌ای است.
برای مشاهده اصل مطلب و رویت اسامی به انگلیسی اینجاکلیک کنید.
18 شیر، 2 ببر، 2 پلنگ و یک سیاه گوش در فضایی کوچکتر از مانژ سوارکاری، محل زندگی الاغ ها و فضای بازی کودکان محبوس بودند
دیده بان حقوق حیوانات: بررسی وضعیت باغ وحش های ایران نشان می دهد در تمامی این اسارتگاه های حیوانات، شرایط گونه های بزرگتر از لحاظ جثه از سایر حیوانات اسیر بد تر است. چنین شرایطی در باغ وحش تهران سلسله اتفاقاتی را ایجاد کرد که به کشتن تمامی شیرها پس از تحمل عمری سختی و رنج در قفس های تنگ انجامید.
به گزارش دیده بان حقوق حیوانات شرایط فعلی نگهداری حیوانات در اسارتگاه ها به گونه ای است که حیوانات بزرگتر عمدتا سختی و آزار بیشتری را متحمل می شوند. این حیوانات به دلیل خاص تر بودن و بزرگ بودن در شرایط عادی و در طبیعت به سختی قابل رویت توسط غیر متخصصین هستند به همین دلیل بیشتر مورد توجه بازدید کنندگان واقع می شوند. از سویی نیز علاقه مردم به دیدن حیوانات از نزدیک و تفکر سود محور مدیریت باغ وحش در کشور سبب تمکین مدیران در برابر خواسته های بازدید کنندگان و در نظر گرفتن فضای زیستی بسیار کمی برای این حیوانات می شود. این در حالی است که حیوانات بزرگ جثه عمدتا در طبیعت به قلمرو و زیستگاه بسیار بزرگتری نسبت به سایر گونه ها نیاز دارند. تمام این مسایل در کنار هم سبب رنج و عذاب و سختی بیش از حد حیوانات می شود. از دیگر سو به دلیل عدم آموزش مردم در زمینه رفتار با حیوانات اسیر، همچنین عدم برخورد با آزارندگان این حیوانات، استرس و فشار بسیار زیادی در زمان بازدید به حیوان وارد می شود.
در تصویر زیر طبق اسناد باغ وحش ارم تهران، به مقایسه فضای زیست شیرهای کشته شده با سایر حیوانات و با فضای با کاربری نامربوط به باغ وحش پرداخته ایم. چنانچه می بینید، فضای در نظر گرفته شده برای زیست تمامی شیرها، از غریب به اتفاق حیوانات دیگر باغ وحش کمتر است. با در نظر گرفتن اینکه در فضای مقایسه شده 18 شیر، دو ببر، دو پلنگ و یک سیاه گوش زندگی می کردند و اینکه بخشی از این فضا مخصوص زندگی روز و نمایش گربه سانان است و بخش درونی مربوط به زندگی شب و استراحت آنها، سرانه فضای مربوط به هر یک از این حیوانات دربند، بیانگر فاجعه ای است که در حال آنها روا داشته شده و می شود. این در شرایطی است که تمامی این حیوانات در طبیعت قلمرو طلب بوده و قلمروی هر یک در طبیع چند ده برابر مساحت کل مجموعه ارم است. به همین دلیل پس از ورود ببرهای سیبری و اشغال دو اتاق توسط آنها، تراکم بیش از حد شیر ها در اتاقهای باقی مانده و وجود چند شیر نر در هر اتاق سبب شد یکی از شیر ها توسط سیمبا، قوی ترین شیر نر باغ وحش خفه شود. (خبر مربوط بهشیری که خفه شد و سکوت رسانه ها را اینجا بخوانید.)
برای دیدن تصویر بزرگ روی آن کلیک کنید
در سمت راست تصویر فوق نقشه کلی باغ وحش ارم را مشاهده می کنید و در سمت چپ این تصویر، مستطیل نارنجی کل فضای زیست گربه سانان بزرگ ارم است که با فضای مربوط به تک تک گونه های دیگر مقایسه شده. جالب است که فضای بازی کودکان 3/5 برابر، کشتارگاه الاغ ها 2/8 برابر، مانژ سوار کاری 1/4 برابر و فضای زیست شمپانزه ها برابر کل فضای اختصاص یافته به مجموع 18 شیر، 2 ببر، 2 پلنگ و یک سیاه گوش است. ضریب سایر فضاها در کنار شکل قفس و نام گونه ساکن آن مشاهده می شود.
تصویر فوق نقشه کلی ساختمان گربه سانان بزرگ باغ وحش ارم است. بخش قرمز رنگ به دامپزشکی، نگهبانی و مسیر تردد مربوط ست و بخش سبز رنگ مربوط است به مجموع فضای شب و روز 18 شیر، 2 ببر، 2 پلنگ و یک سیاه گوش. مجموع کل این فضا را که در تصویر اصلی به رنگ نارنجی نشان داده شده، با فضای زیست سایر گونه ها در باغ وحش مقایسه کنید.
دورنمای محل نگهداری الاغ ها و فضای وسیع خالی مقابل آنفضای زیست الاغ ها بزرگ تر از کل فضای 23 گربه سان بزرگ ارممحل زندگی غذای شیرها از محل زندگی خود آنها بزرگ تر بودفضای بزرگ بازی کودکان، فضای خالی مقابل قفس گربه سانان بزرگ و گوشه ای از قفس پلنگ ها در سمت چپ
دیده بان حقوق حیوانات: وارد کردن دو ببر سیبری در راستای طرح پر انتقاد احیای ببر مازندران در میانکاله، موج بزرگی از مخالفت ها و انتقادات را میان متخصصین حیات وحش و حامیان حقوق حیوانات بر انگیخت. با مرگ یکی از دو ببر وارد شده در باغ وحش ارم این مخالفتها شدت گرفت. سپهر سلیمی، فعال حقوق حیوانات و نویسنده وبلاگ «دوستداران حیوانات و محیط زیست» در این زمینه مقایسه ای تصویری داشته از «خودنمایی با حیوانات وحشی» در گذر زمان که در ادامه میبینید:
حیوانات وحشی همواره نماد قدرت و شکوه بوده اند و از این رو همواره برای نشان دادن قدرت و توانایی مورد استفاده قرار می گرفته اند. به عبارت خودمانی در زمانهای مختلف افراد مختلفی کوشیده اند خودشان را به حیوانات وحشی بچسبانند و به هر شکلی خودنمایی کنند . این خودنمایی در گذر زمان اشکال مختلفی داشته است ؛ از سنگ نگاره های تخت جمشید تا تصاویر شکار شاهان بی کفایت و نهایتاً پروژه احیاء ببر توسط سازمان محیط زیست .
خودنمایی با حیوانات وحشی گاهی هیچ ضرری نداشته و باعث خلق آثار ماندگاری شده و گاهی به قیمت جان حیوانات وحشی تمام شده است! (بیشتر…)
خبرآنلاین: هالی، بچه‌زرافه دو ماهه پارک باغ‌وحشی نچرال‌بریج توسط مادرش تمیز میشود. هالی که به هنگام تولد حدود 2 متر ارتفاع داشت و وقتی به بلوغ برسد، 5.3 متر بلندی خواهد داشت. عکس از آسوشیتدپرس
خبرآنلاین: به‌دنبال بارش سنگین برف در پکن، بسیاری از حیوانات باغ‌وحش پکن برای گرم نگه داشتن خود دست‌به‌کار شدند. تصویر، پلیکانی را نشان می‌دهد که برای گرم ماندن، بالهایش را به روی خود کشیده است.
دیده بان حقوق حیوانات: با سرد شدن هوا برخی گونه های حیات وحش شهری و حومه شهری که برای یافتن غذا با مشکل مواجه می شوند، برای زنده ماندن به بخش مسکونی نزدیک می شوند. این نزدیکی و برخورد حاکی از عدم آگاهی مردم با مقوله حیات وحش شهری سبب بروز اتفاقاتی ناگوار برای این حیوانات می شود. گاه مردم از سر ترس به انحاء مختلف اسباب مرگ این حیوانات را فراهم می آورند و گاه آنها را مصدوم می کنند. در بهترین شرایط تماس مردم با سازمان آتش نشانی سبب صید این حیوانات بخت برگشته با ابتدایی ترین تجهیزات شده و حیوان بخت برگشته با تحویل به مراکز نگهداری حیوانات از طبیعت حذف می شود. در مورد اخیر روباهی با ورود به منزلی در غرب تهران توسط آتش نشانی صید شده و به یکی از مراکز نگهداری حیوانات در جنوب غرب تهران تحویل شده است. مسوولین مرکز مورد اشاره ضمن اشاره به سلامت این روباه بزرگ، قول رهاسازی این حیوان را در روزهای آتی دادند.
آتش‌نشانان روباه بزرگی را که در حیاط خلوت یک منزل مسکونی در شهرک غرب تهران گرفتار شده بود به مرکز نگهداری حیوانات منتقل کردند.
به گزارش خبرنگار مهر، صبح یکشنبه یک خانواده در شهرک غرب واقع در خیابان پاک نژاد با سامانه 125 تماس گرفته و خبر دادند که یک روباه بزرگ در حیاط خلوت خانه آنها گرفتار شده است.
آتش‌نشانان که مجهز به تور و گازهای بیهوش کننده بودند در محل حادثه حضور یافته و روباه را از حیات خلوت خارج کردند.
آتش نشانان حاضر در محل عملیات در گفتگو با خبرنگار مهر اعلام کردند: این حیوان به دلیل ترس بسیار ناآرام شده بود و حرکتهای غیرعادی داشت که نزدیک شدن به او را دشوار می‌کرد ولی نجاتگران بلافاصله با بکارگیری تجهیزات ویژه او را گرفتند و به مرکز نگهداری این گونه جانوران منتقل کردند.
بر اساس این گزارش این چندمین بار است که گرسنگی موجب شده تا روباهها به مناطق مسکونی هجوم بیاورند.
دیده بان حقوق حیوانات: آتش نشانان یک شاهین شکاری را که بر درختی در یک منزل مسکونی موجب ترس و وحشت ساکنان خانه شده بود در دام انداختند.
به گزارش خبرگزاری مهر، ساکنان منزل مسکونی در میدان رسالت، خیابان نیروی دریایی با دیدن یک پرنده شکاری که روی درخت حیاط خانه اشان نشسته بود از آتش‌نشانی خواستار کمک شدند.
پس از اعلام کمک از سوی سامانه 125، آتش‌نشانان ایستگاه 17 خود را به محل رسانده و با استفاده از ابزار و تجهیزات ویژه شاهین شکاری را در دام انداخته و به مرکز نگهداری از حیوانات منتقل کردند.
یک عکاس طبیعت که برای تعطیلات به نامیبا در غرب آفریقا رفته بود موفق شد از صحنه‌ای نادر عکسبرداری کند که در آن یک پلیکان درحال پرواز قصد دارد یک مرغ دریایی را بخورد.به گزارش خبرگزاری مهر، پلیکان‌ها معمولا ماهی می‌خورند، آنهم بر روی زمین نه درحال پرواز. هرچند حتی در حیات وحش نیز می‌توان از قوانین سرپیچی کرد و دست به کارهایی زد که عجیب باشند.
اما زمانی که یک پلیکان سعی می‌کند برخلاف قوانین طبیعت عمل کند و برای مثال یک مرغ دریایی را آنهم در حال پرواز بخورد فقط کمبود یک عکاس احساس میشود که این صحنه نادر را در قاب تصویر خود جاودانه کند.
این تصاویر که توسط یک عکاس 35 ساله به نام «یوری بلیاف» گرفته شده‌اند یک مرغ دریایی را نشان می‌دهند که در جستجوی غذا درحال پرواز است اما خودش در خطر تبدیل شدن به ناهار یک پلیکان گرسنه قرار می‌گیرد.
براساس گزارش لارپوبلیکا، پلیکان وسط آسمان دهانش را باز می‌کند تا مرغ دریایی را ببلعد، اما مرغ دریایی به طور شگفت انگیزی از مهلکه نجات می‌یابد و فرار می‌کند.
سال گذشته نیز در پارک سنت جیمز لندن تصاویری به ثبت رسید که در آنها یک پلیکان حریص یک کبوتر را با نوک بزرگ خود شکار کرده و شروع به بلعیدن کرد. ناگهان کبوتر برای چند ثانیه فرصت فرار پیدا کرد اما به سادگی داخل نوک پلیکان نشست و از مناظر اطراف لذت برد. به این ترتیب تنها شانس فرار خود را از دست می‌داد و خورده شد.
دهانی که به‌اندازه یک مرغ دریایی باز می‌شوند
اما مرغ دریایی به طرز شگفت انگیزی از مهلکه می‌گیرد و تنها یک پر دم آن آماده فرود به دهان پلیکان است
یک عکاس طبیعت با سفر به دو قطب جنوب و شمال تصاویری شگفت انگیز از حیات وحش و طبیعت زیبای یخی را به تصویر کشیده است.
به گزارش مهر، مجله نشنال جغرافی مجموعه ای از زیباترین عکسهای “پل نیکلن” عکاس سرزمینهای قطبی را منتشر کرده است.
پل نیکلن با سفر به قطبهای شمال و جنوب موفق شده است این تصاویر شگفت انگیز و بسیار دیدنی را تهیه کند.
1- یک فوک پلنگی به صورت تهدیدآمیزی دهان خود را به سوی فوک دیگری که از پشت درحال نزدیک شدن به عکاس است باز کرده است.
2- آب منجمد، تصویر یک خرس قطبی را که زیر سطح یخی آب برای غافلگیر کردن شکار خود درحال حرکت است منعکس می کند. گرمای جهانی می تواند تا پایان این قرن موجب انقراض این پستانداران شود.
3- در جزیره “السمر” و بر روی زمین آفتابی نیمه شب تابستانی، یک خرس قطبی ساعت سه بامداد در دمای 40 درجه زیر سفر به شکار می رود. این خرسها به منطقه خاصی از قطب تعلق ندارند و می توانند در مسافتهای طولانی به دنبال غذا بروند. این حیوانات اغلب از روی یک آیسبرگ به روی آیسبرگ دیگری می جهند.
4- در یک لحظه بسیار نادر استراحت در طول فصل جفتگیری. یک فیل دریایی با پرتاب کمی ماسه به روی بدن قصد دارد کمی خود را سرحال بیاورد. این فیل دریایی نر به مدت دو هفته این ساحل را تصاحب کرد. این حیوان توانسته بود پس از نبردهای طولانی با سایر نرهای رقیب بر آنها غلبه کند.
5- کاهش یخهای قطبی، زیستگاه بندپایان این منطقه را در معرض خطر قرار داده است. بندپایان، بی مهرگانی هستند که از شاخکها، بازوچه ها و دندانهای تیز برای شکار استفاده می کنند. نهنگها از این جانوران بی مهره تغذیه می کنند. این جانوران به بزرگی یک دانه برنج هستند و زمانی که نهنگ دهان بزرگ خود را باز می کند می تواند هزاران نمونه از آنها ببلعد.
6- به نظر می رسد که این حیوانات با افسانه های تک شاخهایی که در قلمروهای پادشاهی قرون وسطایی زندگی می کردند خویشاوند باشند. عاجهای بلند این حیوانات که “ناروال” نام دارند از قرنها قبل به عنوان یک کالای تجاری گران خرید و فروش می شود. امروزه، شکار این حیوانات جمعیتهای آنها را که در دریاچه جزیره بافین زندگی می کنند به شدت در معرض تهدید قرار داده است. در این جزیره، ناروالهای نر برای نفس کشیدن به روی سطح آب می آیند. این عاجها در واقع، دندانهایی هستند که بر روی لب بالایی رشد می کنند و ویژه نمونه های نر هستند. اعتقاد بر این است که این عاج برای نرها همانند شاخهای گوزنهای نر، جنبه زیبایی دارند.
7- در جزیره آنورس، در قطب جنوب، بزرگی و بیکرانگی یخها در مقابل این پنگوئنهای کوچک به زیبایی به تصویر کشیده شده است.
8- یک شیر دریایی کوچک که تنها 18 روز از زندگی خود را پشت سر گذاشته است آرام در میان آبهای یک رودخانه استراحت می کند.
9- پرتوهای درخشان خورشید محل اقامت “ارنست شاکلتون”، مکتشفی که به همراه پنج یار خود از هندوراس در سال 1916 به یک پایگاه صیادان نهنگ در جورجیای جنوبی رسیدند را نورانی می کند. این 6 مکتشف پس از طی مسافت هزار و 300 کیلومتر از دل قطب جنوب توانستند با موفقیت سفر ماجراجویانه خود را انجام دهند.
10- پس از یک سفر شگفت انگیز، یک دسته از قزل آلاهای اقیانوس اطلس در رودخانه ای واقع در ایالت “کبک” کانادا با هدف تخمگذاری از حرکت باز می ایستد. قزل آلاهای اقیانوس اطلس که زمانی در تمام رودخانه هایی که به آبهای اطلس شمالی می ریختند از نیویورک تا پرتغال در حرکت بودند از زمان انقلاب صنعتی تا به امروز به طور ثابت کاهش یافته اند.
رسانه‌هاي دولتي آمريكا اعلام كردند كه يك دختر نوجوان با يك ببر شش ماهه زندگي مي‌كند.
«فليسيا فريسكو» كه يك نوجوان اهل ايالت «فلوريدا» در آمريكا است در مصاحبه‌اي با رسانه‌هاي دولتي اين كشور عنوان كرد: من با اين ببر بنگالي كه «ويل» نام دارد و شش ماهه است، زندگي مي‌كنم. با او غذا مي‌خورم و در كنار تختم برايش جاي خواب درست كرده‌ام.
اين دختر نوجوان در ادامه به روزنامه ديلي ميل يادآور شد: من از زمان تولد اين ببر از او نگهداري كرده‌ام و او همانند يك دوست و برادر است. اين ببر شش ماهه علاقه خاصي به ليسيدن صورت من دارد.
در گزارش رسانه‌هاي دولتي آمريكا هم آمده است كه اين ببر هنگامي كه به دنيا آمد، توسط مادرش رانده شد و به همين دليل اين دختر نوجوان از او نگهداري كرده، به او غذا مي‌دهد و با او بازي مي‌كند.
دادنا: مردم جمهوری دومینیکن در اقدامی عجیب، دو الاغ عاشق را به هم رساندند. حادثه در باغ وحش سانتا دومینگو رخ داد که با برگزاری ولنتاین از نوع خری، برای این دو الاغ آرزوی خوشبختی کردند. مسوولان باغ وحش مراسم عروسی نیز برای آنها برگزار کرده و با مزین کردن آنها به روبان و گل و …این دو الاغ را به هم رساندند!
اولین میمون فضانورد آلبرت، یک میمون رزوس بود که در 11 ژوئن 1948 با راکت وی-2 بیش از 63 کیومتر سفر کرد. آلبرت در طول این سفر به دلیل خفگی جان داد. راه این میمون بخت برگشته توسط آلبرت2 ادامه یافت. آلبرت2 از سفر در فضا جان سالم به در برد ولی در برخورد راکت با زمین در تاریخ 14 ژوئن سال بعد یعنی 1949 از دست رفت. به این شکل آلبرت2 تبدیل به “اولین میمون فضایی” شد که سفرش رکورد 134 کیلومتر را به دست آورد که فراتر از خط کارمن (Kármán line) است که مرز ابتدای فضا را معین می کند. آلبرت3 در انفجارراکت وی-2 در ارتفاع 10.7 کیلومتری به تاریخ 16 سپتامبر 1949 جان باخت. آلبرت4 نیز در 8 دسامبر همان سال در برخورد راکت وی-2 پس از دستیابی به رکورد پروازی 130.6 کیلومتری جان باخت. آلبرت 1،2 و 4 میمون رزوس و آلبرت 3 میمون خرچنگ خوار بودند.
آئروبی، موشکی که به دلیل عملکرد ناقص چتر نجات، جان آلبرت5 را گرفت
بعد از آن میمون ها با “آئروبی” به پرواز درآمدند. در 18 آوریل 1951 میمون دیگری (که احتمالا آلبرت5 نامیده می شد) به علت درست عمل نکردن چتر نجات جان باخت و بالاخره در 20 سپتامبر 1951 میمونی با نام “یوریک” که به نام آلبرت6 هم شناخته میشود، اولین حیوانی بود که از سفر با موشک جان سالم به در برد. با اینحال یوریک که در این سفر با 11 موش هم پرواز بود دو ساعت بعد جان داد. همچنین دو موش نیز پس از بازیابی مردند. گمان میرفت که تمامی مرگ ها به دلیل استرس و فشار ناشی از گرم شدن بیش از حد کپسول دزبسته در نیو مکزیکو باشد در زمانی که در انتظار تیم بازیابی بود. پرواز آلبرت6 به سقف 70 کیلومتری، یعنی کمتر از تعریف پرواز فضایی دست یافت. در 21 مه 1952 دو میمون خرچنگ خوار دیگر به نام های پاتریشیا و مایک با موشک پرواز کردند ولی پروازشان فقط تا سقف 26 کیلومتری بود.
در 13 دسامبر 1958، یک میمون سنجابی به نام “گوردو” در حالی که توسط ارتش آمریکا با ژوپیتر AM-13 به پرواز در آمده بود از پرواز جان سالم به در برد. گوردو به دلیل تقص فنی در سیستم چتر نجات در دماغه موشک جان باخت.
Baker میمون فضانوردی که در 1959 به فضا رفت و بازگشت
در 28 مه 1959، یک میمون رزوس به نام “اِیبل” و یک میمون سنجابی به نام “میس بِیکر” با پرواز در ژوپیتر AM-18 اولین میمون هایی بودند که بعد از سفر در فضا با موفقیت به زمین بازگشتند. (در آن زمان حد آغاز فضا از سوی آمریکا ارتفاع بیش از 50 مایلی تعیین شده بود.) اِیبل در باغ وحش رالف میشل در ایندیپندنس کانزاس به دنیا آمده بود. انها با سرعت بیش از 16000 کیلومتر در ساعت سفر و با شتابی معادل 38 برابر گرانش زمین (373 m/s²) مقابله کردند. اِیبل در یکم ژوئن 1959 به دلیل واکنش به بیهوشی در حالی که تحت عمل جراحی خارج کردن الکترود طبی عفونی از بدنش بود جان داد. بیکر در 29 نوامبر 1984 و در سن 27 سالگی مرد و در زمین مرکز فضا و موشک ایالات متحده در هانتزویل آلاباما دفن شد. بدن اِیبل حفظ شد و هم اکنون در موزه ملی هوا فضای انستیتو Smithsonian در معرض نمایش است. اسامی آنها از کلمات قراردادی مخابرات نظامی گرفته شده بود. از اِیبل در شخصیت پردازی فیلم Night at the Museum: Battle of the Smithsonian الهام گرفته شد.
پیکر اِیبل در معرض نمایش در موزه ملی هوا فضای انستیتو Smithsonian
در 1959 “سَم” (Sam – میمون رزوس) با موشک Little Joe 2 در برنامه مرکوری تا ارتفاع 53 مایلی پرواز کرد. میمون رزوس دیگری نیز با نام مشابه (Miss Sam) این برنامه را با پرواز در Little Joe 1B ادامه داد.
Sam میمون رزوسی که در 1959 تا ارتفاع 88 کیلومتری سفر کرد.
چشمان ترسیده و معصوم Sam پیش از سفر فضایی.
پرواز Miss Sam فقط تا 8 مایلی (14 کیلومتری) و به دلیل تست فرایند سیستم اضطراری بود. Ham و Enos نیز در برنامه مرکوری پریدند اما آنها شامپانزه بودند.اسامی “Sam” و “Ham” اسامی مخفف بودند. Sam به افتخار دانشکده طب فضایی(School of Aerospace Medicine) در پایگاه نیروی هوایی سن آنتونیوی تگزاس نامگذاری شده بود و Ham از Holloman Aerospace Medicine در پایگاه نیروی هوایی Holloman در نیو مکزیکو گرفته شد.
Ham گنجانده شده برصندلی یک کپسول زیستی مخصوص پیش از پرواز به فضا
دست دادن و خوشامد گویی توسط فرمانده تیم بازیابی به شامپازه Ham بعد از پروازش با مرکوری
مقبره Ham در موزه تاریخ فضای نیومکزیکو در Alamogordo، نیومکزیکو
Enos در دست مربیش
Enos در حال آماده سازی برای جاسازی در کپسول Mercury-Atlas 5 به سال 1961
میمون سنجابی دیگری به نام جالوت (Goliath) در انفجار موشک اطلس در 10 نوامبر 1961 جان داد. میمون رزوسی هم با نام Scatback در تاریخ 20 دسامبر 1961 پروازی زیر مداری (sub-orbital flight یا پروازی که بدون طی یک مدار کامل به فضا دست می یابد) انجام داد ولی بعد از فرد در دریا مفقود شد. پرواز “بانی” میمون دم خوکی با Biosatellite 3 ماموریتی بود که از 29 ژوئن تا 8 جولای 1969 ادامه یافت. این ماموریت اولین پرواز چند روزه میمون بود که در مقام بعد از بلندترین پرواز متعارف بشر در آن زمان قرار می گیرد. بانی در روز بعد از فرود جان داد.
بلند شدن موشک Atlas D در حالی که شامپانزه Enos سوار بر آن است.
Spacelab 3 در پرواز شاتل فضایی STS-51-B دو میمون سنجابی به نام های “شماره 3165” و “شماره 80-384” را معرفی کرد. این پرواز از
29 آوریل تا 6 مه 1985 به طول انجامید.
فرانسه:
در 7 مارس 1967، فراانسه یک میمون دم خوکی به نام “مارتین” و میمون دیگری به نام “پیِرت” را در 13 مارس همان سال با موشک “وستا” با فضا فرستاد. این دو پرواز زیرمداری به ترتیب به ارتفاع 243 کیلومتر (150 مایل) و 234 کیلومتر (145 مایل) دست یافتند. به این ترتیب مارتین اولین میمونی شد که بیش از دو روز بعد از پرواز بالای خط تعریف بین المللی فضا زنده ماند.
اتحاد جماهیر شوروی/ روسیه:
موشک های برنامه فضایی اتحاد جماهیر شوروی/ روسیه در برنامه “بیون” فقط از گونه میمون رزوس استفاده کردند.
اولین میمونهای شوروی، “ابرِک” و “بیون” (Abrek and Bion) با موشک Bion 6 پرواز کردند. آنها از 14 تا 20 سامبر 1983 بالای زمین بودند.
پس از آن موشک Bion 7 با دو میمون به نام های “ورنی” و “گوردی” (Verny and Gordy) آمد. سپس “دریوما” و “یِروشا” (Dryoma and Yerosha) با Bion 8 از 29 سپتامبر تا 12 اکتبر 1987 سفر کردند. پس از بازگشت از فضا، دریوما به فیدل کاسترو رهبر کوبا هدیه شد.
موشک Bion 9 با میمونهایی با نام “ژاکونیا” و “زابیاکا” (Zhakonya and Zabiyaka) این برنامه را از 15 تا 28 سپتامبر 1989 دنبال کرد. میمون ها برای رکوردی معادل 13 روز و 17 ساعت توان پروازی در فضا نگاه داشته شدند.
دو میمون بعدی، “کروش” و “ایواشا” (Krosh and Ivasha) با Bion 10 از 29 دسامبر 1992 تا 7 ژانویه 1993 پرواز کردند. کروش، کهنه سرباز فضانورد 16 ساله، بعد از توانبخشی پس از بازگشت به زمین، به تولید نسل پرداخته است.
“لاپیک” و “مولتیک” (Lapik and Multik) تا به امروز آخرین میمون های فضانورد هستند. انها در ماموریت Bion 11 از 24 دسامبر تا 7 ژانویه 1997 در پرواز بودند.
اسامی میمونها ب ترتیب با حروف افبای روسی آغاز می شد(А, Б, В, Г, Д, Е, Ё, Ж, З…).
آرژانتین:
کشور آرژانتین در 23 دسامبر 1969 و به عنوان بخشی از “عملیات کریسمس” (Operación Navidad)، “خوان” (Juan میمون cai بومی ایالت Misiones آرژانتین) را با موشک دو مرحله ای Rigel 04 به هوا فرستاد. Rigel 04 فقط تا 60 کیلومتری، یعنی کمتر از خط تعریف بین المللی فضا، بالا رفت و سپس با موفقیت بازیابی شد. بعدها در 1 فوریه 1970 این تجربه توسط یکی میمون ماده از همان گونه با به کار گیری موشک X-1 Panther تکرار شد. با اینکه این موشک به ارتفاع بالاتری از موشک قبلی دست یافت ولی بعد از عمل نکردن چتر نجات کپسول گم شد.
دیده بان حقوق حیوانات: روز 14 بهمن ماه 1389 و هم زمان با روز فناوری فضایی، طی مراسمی چند دستاورد فضایی با حضور دکتر محمود احمدی نژاد رونمایی شد.
یکی از این دستاوردها، میمون بسته بندی شده و پیچیده در انواع دستبند و پابند و باند و چسبی بود که بی خبر از همه جا و صرفا برای اجرای یک نمایش در حضور دوربین ها آزار می دید و معصومانه و حیران اطراف را نگاه می کرد. بجز ایراداتی که اخلاقا به اصل حضور حیوانات در آزمایشهای این چنینی وارد است، استفاده نمایشی و ایراد استرس بی دلیل به حیوانات جهت اجرای شوی تلویزیونی و انتشار تصاویر آن برای عموم قویا قابل نکوهش است.
میمون نمایش داده شده ایرانی- بخشی از تصویر منتشر شده توسط خبرگزاری مهر
این در حالی است که به گزارش دیده بان حقوق حیوانات، اولین میمون ارسالی به فضا بالغ بر 60 سال قبل به فضا ارسال شد. در این 60 سال تعداد زیادی حیوان به فضا ارسال شدند و نتایج حاصله نیز از طبقه بندی خارج و منتشر شده. جا دارد مسوولین و طراحان محترم فناوری های بومی مورد اشاره توضیح دهند که پس از گذشت 60 سال از ارسال اولین میمون ها به فضا، از مچاله و بسته بندی کردن مقرون به آزار میمون مورد اشاره به دنبال کدام نتیجه هستند. با چه توجیهی از حیوانات برای چنین مقاصد آزموده شده ای استفاده می کنند و ماحصل چنین اقدامی را به وضوح تشریح کنند. اینکه پس از شلیک این جانور بخت برگشته به فضا، و دریافت جسد آن چه عواید علمی مستقیما از مرگ این حیوان به دست می آید نیازمند توضیح و توجیه است. آثار شتاب و بی وزنی و شتاب های جانبی بر سیستم زیستی حیوانات و انسان و حد تحمل بشر برای این مسایل فیزیکی به صورت کاملا علمی منتشر شده و بعید است با به کام مرگ فرستادن حیوانات عواید جدیدی حاصل بشریت شود.
لازم به ذکر است سال گذشته کپسول حاوی حیواناتی از قبیل یک موش، دو لاک پشت و چند کرم به روش مشابه به فضا ارسال شد و در بازگشت اجساد تمام حیوانات را با خود به سطح زمین بازگرداند.
گزارش دیده بان حقوق حیوانات حاکی است که فرستادن حیوانات به عنوان پیشرو به فضا، در ابتدا صرفا برای کشف توان زنده ماندن جانداران متکامل در شرایط سفر به فضا بود. بعدها اما این سفرهای فضایی برای بررسی فرایندهای مختلف زیست شناختی و شناسایی اثرات سفر فضایی و بی وزنی بر آنها تکرار شد. تا کنون شش کشور در زمینه برنامه های فضایی اقدام به ارسال حیوانات به فضا کرده اند: اتحاد جماهیر شوروی سابق، ایالات متحده آمریکا، فرانسه، چین، ژاپن و ایران.
پیش از سفر انسان به فضا، حیوانات متعددی من جمله میمون به فضا فرستاده شدند. در نتیجه دانشمندان توانستند به بررسی اثرات زیست شناختی سفر فضایی بپردازند. آمریکا به عنوان آغازگر ارسال حیوانات به فضا، مابین سالهای 1948 تا 1961 اقدام به ارسال اولین پستانداران پیشوا(میمون ها) به سفر فضایی کرد. آزمایشات مشابه این کشوربا ارسال میمون ها به سفر فضایی در سال های 1969 و1985 ادامه یافت. فرانسه در 1967 دو پرواز شامل میمون را عملیاتی کرد. شوروی و روسیه مابین سالهای 1983 و 1996 اقدام به ارسال میمون به فضا کردند. اکثر میمونها پیش از پرواز بیهوش می شدند. تا کنون روی هم رفته 32 میمون به فضا سفر کرده اند که هیچکدام بیش از یک سفر فضایی نداشته اند. تعداد زیادی میمون نیز به عنوان پشتیبان در برنامه فضایی شرکت داده شدند که هرگز پرواز نکردند. در این برنامه ها، میمون هایی از نژادهای مختلف نظیر میمون رزوس، میمون خرچنگ خوار، میمون سنجابی و میمون دم خوکی به کار گرفته شدند. از چند شامپانزه نیز در این برنامه ها استفاده شده است.
رسانه‌هاي دولتي كنيا اعلام كردند كه هشت زرافه را براي انتقال از باغ‌وحش منطقه تحت حفاظت در اين كشور سوار بر قايق شدند.
در گزارش رسانه‌هاي دولتي كنيا آمده است كه مقامات باغ‌وحش «نايروبي» براي انتقال اين هشت زرافه از درياچه «بارينگو» از قايق استفاده كردند.
در گزارش دپارتمان حفاظت از حيات‌وحش اين كشور نيز كه در خبرگزاري آسوشيتدپرس هم منتشر آمده است كه انتقال اين هشت زرافه به اين طريق براي اولين بار در اين كشور صورت گرفته است.
دیده بان حقوق حیوانات: تصاویر منتشره از نخستين گوساله‌هاي حاصل از انجماد جنين آزمايشگاهي توسط پژوهشگاه رویان مبین روش های مقرون به آزار جهت کد بندی و الصاق اتیکت مشخصات به گوش حیوانات مورد آزمایش است.
خونریزی گوش راست آبگینه، گوساله تازه متولد شده در پژوهشگاه رویان و اتیکت بسیار بزرگ متصل شده به لاله گوش
به گزارش دیده بان حقوق حیوانات، انتشار تصاویر گوساله هایی که با نام «آبگون» و «آبگينه» در شرکت کشت و دامداری فکا وابسته به سازمان تامین اجتماعی متولد شده اند، نمایانگر روش خشن نصب اتیکت مشخصات حیوانات به لاله گوش آنهاست. متاسفانه چنین روشی در تمامی مزارع حیوانات شایع است و تا کنون هیچ ارگان یا گروهی به این مقوله نگاه اخلاقی نداشته است. اتصال اتیکت های مورد اشاره معمولا بدون بی حسی و با منگنه های مشابه انبر های دستی انجام می شود و همراه با درد و خونریزی است. در تصاویر منتشره از گوساله های تازه به دنیا آمده، به وضوح در گوش راست آبگینهآ ثار خونریزی و در گوش چپ آن تعداد حداقل 5 سوراخ مشاهده می شود که دو سوراخ آن بدون اتیکت است.
دلیل قرار گیری ظروف غذای این حیوانات خارج از فضای محصور آنها و اتصال اتیکت های نمایشی بزرگ به لاله گوش این حیوانات، سبب گیر کردن آنها به میله های قفس و در نتیجه خونریزی و پارگی لاله گوش آنها می شود.
دیده بان حقوق حیوانات بدین وسیله مراتب اعتراض خود را به مسوولین این پژوهشگاه اعلام کرده و خواهان برخورد اخلاقی این ارگان با حیوانات است.
