دیده بان حقوق حیوانات: نبرد سگ ها یکی از تفریحات رایج دربین مردم افغانستان به شمار می رود؛ تفریحی که همواره مورد اعتراض دیده ان حقوق حیوانات قرار داشته.
به گزارش روزگارنو به نقل از فرارو، افغان ها مبارزه را دوست دارند، این کار برای آنها لذت بخش است. آنها می گویند جنگیدن در خون شان است. افغانستان برای سه دهه است که درگیر جنگ و خونریزی است اما جنگ هایی وجود دارد که افغان ها از آنها لذت می برند، مثل جنگ خروس ها، بزها و شترها. اما مسابقات جنگ سگ ها برای مردم این کشور معنایی دیگر دارد.
جنگ سگ ها در افغانستان در دوره حکومت طالبان ممنوع شده بود. اما پس از سقوط طالبان در سال 2001 این سرگرمی دوباره رایج شد و اکنون در شهرهای بزرگ و اصلی افغانستان هر هفته مسابقه جنگ سگ ها در زمین هایی خاکی برگزار می شود.
در کابل پایتخت افغانستان هر هفته دو بار در روز جمعه جنگ سگ ها برگزار می شود. مسابقه بزرگ تر صبح ها در یک آمفی تئاتر در حومه شهر برگزار می شود. همانند سایر ورزش ها در افغانستان فقط مردها می توانند این مسابقه را از نزدیک تماشا کنند. این مسابقه هزاران مرد و پسربچه را به این مکان هیجان انگیز می کشاند.
به رسم معمول این مسابقات دو سگ توسط صاحبان شان وارد رینگ شده و سپس آزاد می شوند. دو سگ به جان هم می افتند و هر کدام از آنها سعی می کند تعادل دیگری را بر هم بزند. صاحبان سگ ها با فریادهای خود آنها را برای ادامه جنگیدن تشویق می کنند و یک فیلمبردار در حال ضبط این مسابقه است. این جنگ هم همانند سایر جنگ ها در عرض چند دقیقه زمانی که یکی از سگ ها دیگری را خاک می کند به پایان می رسد در نهایت صاحبان سگ ها آنها را از رینگ خارج می کنند.
در برخی از کشورها جنگ سگ ها تا زمان کشته شدن یکی از آنها ادامه پیدا می کند اما در جنگ سگ ها در افغانستان سگی به عنوان پیروز تلقی می شود که در طول مسابقه برتری اش را نشان دهد یا سگ دیگر تسلیم شود. سگ ها قبل از آنکه آسیبی جدی به هم بزنند از یکدیگر جدا می شوند.
شرط بندی روی سگ ها برای اکثر افغان ها یک سرمایه گذاری پرهزینه محسوب می شود؛ به طور میانگین در هر مسابقه رقمی بین 10 تا 50 هزار دلار بر روی سگ ها شرط بندی می شود که در کابل رقم قابل توجهی به شمار می رود.
در عکس های زیر از «پیتر تن هوپن» عکاس مشهور سوئدی تصاویری از نبرد خونین سگ ها در کابل را مشاهده می کنید.
دیده بان حقوق حیوانات: تصویر ذهنی عموم مردم از نام “باغ وحش” به خاطرات روز‌های کودکی آنها در بازدید از حیواناتی در قفس برمی‌گردد که پشت چندین لایه فنس‌های فلزی و نرده‌های به هم جوش داده شده، کز کرده‌اند.
اما این بار برای نخستین‌بار در کشور، باغ وحش تهران اقدام به جمع‌آوری قفس‌های فلزی کرده است آن هم ابتدا با برچیدن قفس سلطان‌های تهران.
هیچ چیزی برای یک بازدیدکننده باغ وحش جذاب تر از مشاهده واکنش‌های طبیعی یک حیوان وحشی در مواجهه با انسان نیست، لذتی که تاکنون به سختی از پشت چندین لایه فنس و میله حاصل می‌شد.
فضای باز 250 متر مربعی با یک باغچه کوچک گل و گیاه و دیواره‌هایی از جنس شیشه که تداعی کننده یک آکواریوم بی‌آب است، آکواریومی برای 2 شیر ماده و یک شیر نر.
دستانت را که نزدیک می‌کنی و صدا می‌زنی “اسد” به سمتت می‌دود و با صدای نعره‌اش لرزه به اندامت می‌افتد و ناگهان خود را مقابل دهان شیری می‌بینی که به پهنای صورتت باز شده است، لذت همراه با امنیتی که تجربه‌اش شیرین است.
ایرج جهانگیر؛ مدیر مجموعه پارک ارم تهران درباره طرح خانه‌های شیشه‌ای برای حیوانات باغ وحش به خبرنگار فارس می‌گوید: به منظور ارتباط بهتر، نزدیک‌تر و واقعی‌تر بازدیدکنندگان با حیوانات، اقدام به ساخت فضاهای باز شیشه‌ای کرده‌ایم که در گام نخست امروز “شیرها و میمون‌های رزوس” را به فضای شیشه‌ای منتقل کرده‌ایم.
وی ادامه می‌دهد: بر خلاف خانه‌های قبلی حیوانات که سقف‌های آجری داشت سقف محوطه نگهداری از شیرها کاملاً باز است و بازدیدکنندگان با فاصله 20 میلی‌متری که شیشه‌ها ایجاد میکنند به راحتی به شیرها نزدیک می‌شوند و واکنش واقعی آنها در مواجهه با انسان و حتی شکار را حس میکنند.
به گفته جهانگیر ایجاد خانه‌های شیشه‌ای برای حیوانات برای نخستین بار در کشور است که اتفاق افتاده و الهام گرفته از باغ وحش کشور آلمان است.
وی درباره میزان امنیت بازدیدکنندگان در برابر شیشه‌هایی که آن سوی آن شیرها به انتظار نشسته‌اند، تأکید می‌کند که ضخامت این شیشه‌ها 20 میلی‌متر است یعنی دو لایه شیشه 10 میلی متری که لیمینیت شده‌اند و امکان شکستن آنها نیست.
جهانگیر ادامه می‌دهد که حتی اگر میزان ضربات به حدی باشد که امکان شکست شیشه به وجود بیاید شیشه‌ها هیچ گاه خرد نمی‌شوند و بریزند بلکه مثل شیشه خودرو تنها ترک برمی‌دارد. با این حال برای امنیت بیشتر میله‌هایی نزدیک به شیشه‌ها را نیز تعبیه کرده‌ایم که دیگر در هیچ شرایطی امکان خروج شیرها وجود ندارد.
خداحافظی با باغ وحش آهنی
در حال حاضر عمده فضای فعلی باغ وحش پر شده از فنس‌ها و اتاقک‌هایی با میله‌های آهنی که مدیر پارک ارم می‌گوید: تا پایان امسال دیگر بازدیدکنندگان با حیواناتی از پشت فنس مواجه نخواهند شد بلکه تمام قفس‌ها برچیده می شود و خانه‌های شیشه‌ای جایگزین آنها می‌شود.
فاصله با خرس‌ها فقط به اندازه یک خندق
خرس‌های قهوه‌ای باغ وحش که تا پیش از این در قفس نگهداری می‌شدند به محیطی باز منتقل شده‌اند که بدون هیچ مانعی به استقبال بازدیدکنندگان می‌آیند و تنها فاصله بین بازدیدکنندگان و خرس‌ها یک “خندق” است.
مدیر پارک ارم در این باره می‌گوید: خرس‌ها مراقب سقوط از ارتفاع هستند و به این گودال حفر شده نزدیک نمی‌شوند اما در مقابل، بازدیدکنندگان به راحتی می‌توانند به دیواره این خندق تکیه دهند و شاهد تمام واکنش‌های طبیعی این حیوان باشند.
فیل‌ها در راه تهران
به گفته جهانگیر برای ایجاد تنوع بیشتر در حیوانات باغ وحش قرار است فیل‌ها نیز در این باغ وحش به نمایش دربیایند.
وی می‌گوید: دو فیلی که قرار است از سریلانکا وارد ایران شود طی ماه‌های آتی در معرض دید بازدیدکنندگان در باغ وحش تهران قرار میگیرد.
باغ وحش‌ها یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های توریستی کشورها و شهرها محسوب می‌شوند که می‌توان با صرف هزینه‌های اندک با فاصله گرفتن از باغ وحش‌های سنتی، گردشگران بسیاری را برای بازدید از آنها جذب کرد.
دیده بان حقوق حیوانات: بیش از 50 قلاده سگ از سراسر ایالات متحده در این مسابقه با یکدیگر رقابت داشتند.جالب اینجاست که در آمد این مسابقه برای دفاع از حقوق حیوانات به سازمان حمایت از حیوانات داده شد.
دیده بان حقوق حیوانات/ کیمیا جانفدا: درست بعد از نامه اي فوري از طرف فرماندار ايالت آريزونا به كوونس(سازمان تامين كننده حيوانات آزمايشگاهي) مبني بر بستن ساختمان و لابراتوار جديد اين سازمان در آريزونا “سر پل مك كارتني” همراه با نماينده پتا دن متيوز در گفتگويي صميمانه به صرف چاي و شيرسويا در لندن درباره آزمايشات ظالمانه و بيهوده روي حيوانات به گفتگو پرداختند. سر پل به طور چشمگيري همراه با پتا در مبارزه عليه آزمايش بر حيوانات فعاليت مي كند.
سالها پيش سر پل مك كارتني عليه استفاده كمپاني جنرال موتورز از ميمونها و خوكها در تصادفهاي ساختگي كه منجر به مرگ و مير و له و لورده شدن اين حيوانات مي شد، به كمپين پتا پيوست. وی همچنين مبارزه گسترده اي عليه كمپاني ژيلت براي متقاعد كردن آنها در منع استفاده از مواد شيميايي و سمي روي حيوانات و سوزاندن آنها آغاز كرد.
بعد از آن پتا با سعي و تلاش و متقاعد كردن كمپانيهاي گوناگون در عدم استفاده از حيوانات و به كاربردن مواد شيميايي در آزمايشات موفقيتهاي بسياري به دست آورد. در گذشته اگر ليست كمپانيهايي كه از آزمايشات حيواني استفاده نكردند چند ده تا بود امروزه اين ليست به 550 كمپاني مي رسد و در حال افزايش نیز است. سر پل مك كارتني معتقد است بهترين كاري كه ما به عنوان يك مصرف كننده مي توانيم انجام دهيم تحريم كمپانيهايي است كه محصولاتشان با آزمايشات بيرحمانه و ظالمانه حيوانات روانه بازار شده است.
او مي گويد: ما در حال گذار از يك دوره تاريك علوم پزشكي و دارويي به دوره روشن انديشي در اين زمينه هستيم.
بعد از اينكه همسر سر پل مك كارتني ( ليندا) به خاطر بيماري سرطان درگذشت او متوجه شد كه آزمايشات حيواني به هيچ وجه مدل خوبي براي نتايج انساني نيستند. سي سال بعد از شعار پرزيدنت نيكسون كه جنگ عليه سرطان را در سال 1971 اعلام كرده بود نتايج و بررسيها و حسابرسيها نشان مي دهد كه ميليون ها دلار صرف آزمايشات حيواني شده است كه نه تنها نتايج قابل استنادي بدست نیاوردند بلکه باعث كشته شدن ميليون ها حيوان بيگناه نیز شدند. سر پل مك كارتني به پتا گفت: زنده شكافي حيوانات براي مدتهاي مديد تنها راه حل بيماريها و مشكلات انساني به نظر مي آمد ولي اين بسيار ظالمانه است كه سعي كنيم بيماريهاي انسان را در حيوانات القاء كنيم.
او مي گويد اگر هزينه اي را كه صرف اين آزمايشات بيهوده مي كنيم صرف اگاهي دادن به مردم براي پيشگيري از بيماريها بكنيم نتايج بسيار بهتري مي گرفتيم. سر پل مك كارتني كمكهاي مالي خود را در صورتی به خيريه هاي مبارزه با سرطان اعطاء مي كند که این پول در هيچ مطالعه و بررسي و آزمايشات حيواني صرف نشود. 2 خيريه بعد از اين حتي به اندازه يك ده سنتي هم خرج اين آزمايشات نكردند و بيشتر انرژي و نيروي خود را در پيشگيري و عوامل موثر بر سرطان گماردند، پتا هم به تمام اين كمپانيها و خيريه ها كه اين تصميم انساني را مي گيرند و آزمايشات و مطالعات حيواني را كنار مي گذارند كمك شاياني مي كند.
وقتي از سر پل مي پرسند كه نقش دولت ها در جلوگيري از اين آزمايشات چيست؟ او به روشني مي گويد: من آرزو مي كنم دولتها در قرن 21 متوجه اين موضوع بشوند كه اين آزمايشات علاوه بر اينكه نتايج غير قابل اطميناني دارند ،بسيار بيرحمانه و ظالمانه مي باشند.
او مي گويد با مقامات دولتي تماس گرفته و آنها را از اين شكنجه ها و رفتارهاي ظالمانه عليه حيوانات آگاه كرده و همچنين براي آنها از وجود راهها و متدهاي جديد كه مي توانند جايگزين اين آزمايشات شوند توضيح داده است.
هم اكنون دولت ايالت متحده آمريكا اسپانسر تعدادي از پروژه هاي آزمايش روي حيوانات است و اين بدين معني است كه قرار است ميليون دلار صرف كشتن ميليون ها حيوان بي پناه شود. پتا پشتيبان تمام كمپانيهايي است كه دست از اين رفتار ظالمانه برداشته اند و مصرانه براي متقاعد كردن ساير كمپانيها براي استفاده از متدهاي جايگزين به جاي آزمايشات حيواني در تلاش است.
دیده بان حقوق حیوانات: ایرفرانس (هواپیمایی فرانسه) مدعی است آسمان را به بهترین جای زمین تبدیل خواهد کرد، با این حال این خط هوایی هنوز به حمل هوایی میمون ها به آزمایشگاه ها ادامه می دهد و عملا از آسمان محلی وحشتناک برای میمون ها ساخته است.
این میمون ها تمام وقتشان در آسمان را در جعبه های کوچک چوبی سر می کنند. محل قرارگیری جعبه ها تا رسیدن به مقصد در بخش تاریک زیرین قسمت مسافران ایرفرانس است؛ و مقصد هم آزمایشگاه های بدنامی مانند آزمایشگاه پزشکی شین-نیپون (Shin Nippon Biomedical Laboratories-SNBL) و یا Covance هستند. میمونها در این شکنجه گاه ها تحت آزمایش های بی رحمانه عذاب خواهند کشید و خواهند مرد.
امروزه تقریبا تمام خطوط هوایی – شامل خطوط هوایی چین(ایر چاینا)، خطوط هوایی انگلیس (بریتیش ایرویز)، خطوط هوایی دلتا (دلتا ایرلاینز) و خطوط هوایی آمریکا (امریکن ایرلاینز) – از حمل میمون های آزمایشگاهی امتناع می کنند که بخشی از این رخداد به علت کمپین های موفقت آمیز پتا (PETA) بوده است.
برای تشویق ایرفرانس به اتخاذ سیاست مشابه علیه این عمل بی رحمانه اینجا کلیک کنید. (در بخش اول نام، بخش دوم نام خانوادگی و در بخش سوم آدرس ایمیلتان را وارد کرده و روی نوشته Send This Message که درون مستطیل نارنجی رنگ نوشته شده کلیک کنید.)
همچنین تا قرار گرفتن این عمل ظالمانه در لیست ممنوعه پروازهای ایرفرانس، از پرواز با این خطوط هوایی خودداری کنید.
همچنین می توانید به روش زیر این درخواست را مستقیما به آدرس خدمات مشتریان ایرفرانس ایمیل ارسال کنید.
2- عنوان ایمیل: Stop Transporting Primates to Laboratories
3- متن ایمیل: متن زیر را در قسمت بدنه ایمیل ارسالی کپی کنید(در صورت صلاحدید می توانید متن یا بخش هایی را کم یا زیاد کنید):
___________________________________________
I was dismayed to learn that your airline continues to facilitate cruelty to animals by transporting primates destined for laboratories. These highly social, intelligent beings are routinely mutilated, poisoned, deprived of food and water, forcibly immobilized in restraint devices, infected with painful and deadly diseases, and psychologically tormented.
Additionally, primates suffer from the long and grueling transport in the cargo holds of planes and in the backs of trucks. For these reasons, nearly every major airline including Cathay Pacific, Delta Air Lines, American Airlines, and Aer Lingus refuses to transport primates for use in experiments. It is shameful that your airline lags behind and continues to support this cruel practice.
Please join leading airline companies and adopt a formal policy prohibiting the transport of primates destined for laboratories to ensure that your company plays no role in
Sincerely,
___________________________________________
4- امضا: برای امضا کافی است در انتها و در خط بعدی عبارت Sincerely نام و نام خانوادگیتان را با حروف لاتین بنویسید.
5- کمک به جمع آوری امضا: با ارسال این درخواست به دوستانتان، در جمع آوری امضا شریک شوید!
دیده بان حقوق حیوانات: آنها معتقدند که اگر هنگام عروسی قورباغه ها ،درگیری میانشان پیش بیاید،آن سال از خشکسالی و بی آبی در امان هستند.آنها معتقدند که این نشانه خوبی برای رسیدن باران است.
در سرتاسر دنیا مردم رسم و رسومات خاصی دارند که بسیاری از آنها موجب تعجب همگان می شود.یکی از این اعتقادات عجیب و رسوم خاص،عروسی قورباغه ها و درگیری آنها در روز عروسی شان است.
به گزارش روزگارنو، در روستای Takhatpur، هند مردم روستا عقاید عجیبی دارند.آنها معتقدند که اگر هنگام عروسی قورباغه ها ،درگیری میانشان پیش بیاید،آن سال از خشکسالی و بی آبی در امان هستند.آنها معتقدند که این نشانه خوبی برای رسیدن باران است.
همچنین مردم سراسر هند معتقدند غورباقه ها دارای توانایی های فوق العاده ای هستند و روز عروس آنها نیز روز خوبی محسوب می شود.
مردم این روستای دورافتاده هند،از روز قبل از مراسم قورباغه ها را با رنگ پرتقالی و گلهای وحشی زینت کرده و در تدارک مراسم هستند.
پس از انجام مراسم نیز آنها به راز و نیاز با خدایشان پرداخته و از او سپاسگزاری کرده و برای این زوج تازه به هم رسیده نیز دعا می کنند.سپس آنها را به نزدیکی یک رودخانه برده و برای ماه عسلشان آنها را تنها می گذارند!!
دیده بان حقوق حیوانات: پس از آنکه فیلمی مستند از “معبد ببر” توسط کانال تلویزیونی “Animal Planet” در سراسر جهان پخش شد، این مرکز به مقصد توریستی و گردشگری تایلند تبدیل شد که روزانه صدها نفر بازدید کننده از سراسر جهان را بخود جذب می کند.
موفقیت “معبد ببر” بر اساس این ادعاست که ببرها از دست شکارچیان نجات داده شده اند و آزادانه و مسالمت آمیز در میان راهبان معبد که فعالانه در جهت نجات و حفظ ببرها می کوشند، زندگی می کنند!
یکی از راهبان ببر در زنجیر را با چماق چوبی وادار به نشستن می کند
بموجب نگرانی های روزافزون گردشگران و کارکنان داوطلب معبد ببر، تحقیقات (CWI) پرده از شواهد نگران کننده ای در رابطه با وخامت شرایط نگهداری و بهزیستی حیوانات برداشت. از جمله:
قاچاق غیر قانونی ببر
سوء استفاده منظم فیزیکی از ببرهای معبد
خطر کنش متقابل بین ببرها و گردشگران
این گزارش بر اساس اطلاعات جمع آوری شده بین سال های ٢٠٠٥ و ٢٠٠٨ است.
جاذبه گردشگری در تایلند و مشتاقانش: ببر اسیر در زنجیر
تجارت غیرقانونی
خطر انقراض ببرها را تهدید می کند و تجارت بین المللی ببر، به عنوان یکی از علل اصلی آن شناخته می شود.
در حالی که “معبد ببر” ادعا می کند که نخستین ببرهای خود را بطور قانونی از دست شکارچیان نجات داده، CWI شواهدی به دست آورده که نشان می دهد بجای ادامه به عنوان یک مرکز نجات، معبد ببر در حال حاضر تبدیل به یک مرکز پرورش شده و مخفیانه با مالک یک مزرعه ی ببر در لائوس، معامله می کند.
توافقنامه بین راهب بزرگ معبد ببر و صاحب مزرعه ببر در لائوس
این اقدامات نقض قوانین تایلند، لائوس و قوانین بین المللی (کنوانسیون تجارت بین المللی در گونه های در معرض خطر در جانوران وحشی و گیاهان) می باشد.
CWI همچنین با یک تاجر تایلندی حیات وحش تماس گرفت که ادعا می کند اولین ببرها را به معبد فروخته.
تبادل و یا فروش ببر در سراسر مرزهای بین المللی تحت قوانین بین المللی و تایلندی ممنوع است. اما CWI آشکار ساخت که حداقل ٧ ببر از معبد بین سالهای ٢٠٠٥ و ٢٠٠٧ ناپدید شدند، و دست کم پنج ببر بدون هیچگونه توضیحی (یکی از آنها بلافاصله پس از ورود فوت کرد) ظاهر شدند.
معمولا، حیوانات مسن تر معبد با توله های جوان از مزرعه ببر لائوس رد و بدل می شوند. برای رد گم کردن و پنهان کردن واقعیت، نام ببرهای منتقل شده به مزرعه لائوس را روی ببرهای جدید می گذارند.
توله ببری که پس از ناپدید شدن Famai جایگزین او شد و Famai نامیده شد. این دو توله ببر چند هفته پس از گرفتن این نگاره جان سپردند
شبی که Fa Rung ناپدید شد
یکی از کارگزاران بررسی، این رویداد را اینگونه توصیف می کند: ” نزدیک به ٦:٣٠ بعد از ظهر، ما برای صرف شام به بیرون معبد رفتیم. در ساعت ٧:١٥، یک راهب آمد و در نزدیکی میز ما نشست. او با خود یک بی سیم همراه داشت و با ما سخنی نگفت. نزدیک به ٧:٣٠ بعد از ظهر، ما به کاشانه خود بازگشتیم. درحالیکه ما وارد کلبه خود می شدیم، من یکدم برگشتم و به پشت خود نگاه کردم و دیدم راهب از پشت دروازه به خانه ما می نگرد. یک فراخوان رادیویی برای راهب ها شد. من بسیار بدگمان شدم زیرا قرار بود راهبان، هر شب، بین ساعت ٧ تا ٨ در حال مدیتِیشِن (ژرف‌نگری) باشند. من می دانستم پیش آمدی در حال روی دادن است، همینطور دو داوطلب دیگر همراه من. من از آنها خواستم اگر صدای موتور وسیله نقلیه ای را شنیدند، مرا آگاه سازند. نزدیک به ساعت ٧:٤٥ داوطلب ها صدای موتور کامیونی را شنیدند که بداخل معبد می آید. دروازه ورودی کاملا باز بود. من با شتاب همراه با دوربین خود برای گرفتن عکس رفتم ولی کامیون خیلی زود رفت. صبح روز بعد زود از خواب بیدار شدم تا ببرها را بازبینی کنم. به قفس Fa Rung رفتم ولی اثری از او در آنجا نبود. او دیگر به معبد بازنگشت…”
Fa Rung ببری که در آگوست ٢٠٠٧ از معبد ناپدید شد
پرورش و زادوری
بر پایه قانون ١٩٩٢ نگهداری از حیوانات وحشی تایلند، پرورش و تکثیر ببر، نیاز به پروانه دولتی دارد. معبد این پروانه را ندارد اما بر پایه پرونده های موجود، معبد دست کم ١٠ توله ببر پرورش داده است. شمار دیگری توله ببر نیز بدنیا آمدند اما زنده نماندند.
برای همکاری در یک برنامه حفاظت و پرورش، پیشینه ژنتیک و پدر و مادر یک حیوان باید شناخته شده باشد. اما نخستین حیواناتی که به معبد وارد شدند، منشا ناشناخته دارند و آزمایش DNA برای شناسایی گونه ها، روی آنها انجام نشده. بنابراین با این پیشینه، معبد نمی تواند در هیچگونه از برنامه های برسمیت شناخته شده پرورش و نگهداری حیوانات همکاری کند.
افزون بر این، در میان حامیان حیات وحش این یگانگی دیدگاه وجود دارد که ببر در بند پرورش یافته، هرگز نمی تواند در محیط زیست طبیعی به زندگی ادامه دهد و دلیل آن کمبود زیستگاه طبیعی و اگر در نزدیکی انسانها زندگی کرده باشند، مانند ببرهای معبد، رها سازی آنها برای ببرها، انسانها و احشام، کشنده و خطرناک است.
ماده ببر Saengtawan و توله هایش در ژانویه ٢٠٠٨
زیستگاه
دستورکار میان کشوری باغ وحش ها سفارش می کند دست کم ٥٠٠ متر مربع محوطه برای هر جفت ببر و یا برای یک ماده و توله اش باید در نظر گرفته شود.
این باید در برگیرنده فضای بزرگ در محیط سر باز و همچنین کمینگاه سرپوشیده باشد.این فضا باید غنی از بسترها، سازه هایی برای بالا رفتن و آب برای شنا کردن باشد. معبد ببر ١٥ ببر را در یک محل نگه می دارد.
ببرهای معبد بر خلاف آنچه در بروشورهای معبد تبلیغ می شود، اجازه هیچ گونه جنبش آزادانه ای را ندارند و کم و بیش تمامی وقت خود را درون قفس های کوچک با کف پوش بتونی و میله های فلزی سپری می کنند.
ببرها روزانه، ٢١ ساعت را درون سلول های خالی زندانی هستند و زمانی که برای اجرای نمایش برای گردشگران به بیرون آورده می شوند، محکم به زنجیر کشیده می شوند
رژیم غذایی
رژیم غذایی پیشنهاد شده برای ببر اسیر باید از کل لاشه تشکیل شده باشد. از جمله گوشت، استخوان، امعاء و احشاء و پوست. ببرها به روزانه ٣ تا ٤ کیلوگرم گوشت خام برای حفظ وضعیت بدن شان نیاز دارند.
ببری بنام Phayu در شرایطی بسیارضعیف
در معبد ببر رژیم غذایی ببرها بیشتر شامل لاشه مرغ (که بهترین گوشت آن برای استفاده انسان برداشته شده)، با مقداری گوشت خوک و گاو (بیشتر چربی) و یا غذاهای بسته بندی شده تجارتی ویژه سگ و گربه است. جیره غذایی معمولا بیش از ٣ کیلوگرم نیست و برای جلوگیری از خطر آلودگی به آنفولانزای پرندگان، تمامی گوشت ها پخته می شوند.
هر روز، گوشت را در آب نمک آنقدر می جوشانند تا دیگر خونی باقی نماند. مصرف زیاده از حد نمک برای سلامتی ببرها زیان آور است.
ببرها غذای خود را درون ظرف های بتونی دریافت می کنند و پس مانده غذا، همانطور در ظرف باقی می ماند تا روز بعد که آن را آب بکشند و بدون ضدعفونی کردن، دوباره آن را پر کنند.
غذای اصلی ببرها مرغ است. بهمین سبب ببرها در معرض خطر سوءتغذیه قرار دارند. سوء تغذیه در ببرها می تواند باعث کوری، ضایعات عضلانی و اسکلتی گردد. برخی از ببرهای معبداز ضعف بینایی و تغییر شکل پا رنج می برند.
Harnfa توله ببری که آرواره پایینش متورم و چرکی است
توله ها را بین دو هفتگی تا دو ماهگی از مادر خود جدا می کنند. در شرایط طبیعی، توله ببرها ٤ تا ٦ ماه شیر مادر می خورند.
توله ببرها را از مادر جدا میکنند تا گردشگران به آنها شیری را که فرمول آن برای آدمیزاد درست شده بخورانند
نمایش برای گردشگران
روزانه بین ساعت یک تا چهار بعد از ظهر، در گرمترین ساعات روز، ١٠ ببر برای نمایش بیرون آورده می شوند. در سال ٢٠٠٧ روزانه بین ٣٠٠ تا ٤٠٠ نفر و بگفته یکی از کارکنان داوطلب، گاهی تا ٨٠٠ نفر بازدید کننده خارجی دارد. بغیر از دست زدن و نشستن روی ببرها، عکس گرفتن با ببرها یکی از جاذبه های اصلی برای بازدید گردشگران است.
کودکان را تشویق به نشستن و خوابیدن روی ببرها می کنند
ببرها حدود ٣ ساعت در دره ی بدون سایه ( البته برای گردشگران محل های مخصوص سایه دار در نظر گرفته شده است) زیر آفتاب داغ که دمای تا ٤٠ درجه سانتیگراد می رسد، برای سرگرم کردن گردشگران بوسیله زنجیر کوتاهی به زمین بسته می شوند.
دلیل آرامش و سستی ببر، این حیوان افسانه ای و با شکوه چه می تواند باشد؟
تربیت و کنترل
زمانی که Nanfa ماده پلنگ ٢٠ ماهه ای بود، در راه رفت و برگشت از دره، گرداننده همیشگی او از یک قلاده که دو سر آن از سرب بود و با گیره ی سنگین به Nanfa وصل شده بود استفاده می کرد. هر گاه که Nanfa از راه رفتن خودداری می کرد، گرداننده با سر آزاد سربی قلاده بر سر او می کوبید تا او را دوباره وادار به راه رفتن کند. زمانی که Nanfa در یک موقعیت پیش آمده تلاش در آزاد کردن خود کرد، گرداننده برای مجازات او با میله ای بلند و فلزی نزدیک ١٠ دقیقه بر سر او کوفت و همکار همراهش تماشاکنان، می خندید.
Nanfa پلنگ ماده
یک ژست مناسب برای عکس گرفتن گردشگران و حفظ آن. تسلط بی رحمانه برای نگهداشتن ببرها در موقعیتی مناسب با استفاده از شیوه های توهین آمیز و دردناک از جمله پیچاندن و کشیدن دم، کشیدن گوش و پیچاندن بینی، شلاق زدن، کوبیدن مشت و زدن لگد، استفاده از چماق و یا پرتاب سنگ در حضور گردشگران. نمونه هایی که به طور منظم دیده می شود.
راهبی در حال کشیدن دم ببر بزنجیر کشیده شده جهت آماده کردن برای عکس گرفتن
کارکنان معبد تمام مدت نزدیک به حیوانات می مانند و با پاشیدن ادرار درون بطری بروی صورت ببر، او را همواره تحت کنترل دارند. ببرها حیوانات انفرادی هستند و پاشیدن ادرار نوعی برقراری ارتباط از راه دور است، برای حفظ فاصله از یکدیگر. پاشیدن ادرار از فاصله بسیار نزدیک نشان دادن ژست بسیار تهاجمی از یک حیوان غالب است.
راهب بزرگ معبد در حال پاشیدن ادرار بصورت ببر بمنظور ایجاد فرمانبری از روی ترس
برخی از ناظران روی اینترنت گفته اند این آرامش و سستی غیر طبیعی ببرها به سبب استفاده ار مواد مخدر است. راهب بزرگ و کارکنانش، استفاده از هر گونه دارویی را انکار می کنند و ادعا می کنند این رفتار طبیعی ببرها هنگام استراحت اوایل بعد از ظهر می باشد.
محققان CWI هیچ مدرکی دال بر استفاده از مواد مخدر پیدا نکردند هر چند که پنهان کردن چنین شواهدی توسط کارکنان با مسوولیت مدیریت معبد کار آسانی می باشد.
آرامش و سستی غیر طبیعی ببرها و سوء استفاده انسانها
رفتار
رفتار کلیشه ای (حرکات بدون هدف و بی اراده مانند تکان دادن سر، جویدن پنجه ها، راه رفتن برای مدت های طولانی در مسیرهای کوتاه و ثابت و بارها و بارها تکرار آن، بدون تغییر) این حرکات در حیواناتی شایع است که شرایط نامناسب زیستگاهشان مانع رفتار طبیعی شان می شود. با آموزش و یا کنترل آنها.
حرکات بی هدف و بدون اراده، از سر ناتوانی، سرخوردگی، بیچارگی و ناامیدی
امنیت بازدید کنندگان
بررسی های CWI باعث افزایش نگرانی در مورد ایمنی بازدید کنندگان معبد ببر شده است. نمونه های فراوانی در رابطه با حمله گربه های وحشی باصطلاح آموزش دیده و به ظاهر آرام دیده شده که برخی از آنها بسیار خطرناک و کشنده بودند. این در برگیرنده حمله های هنگام جلسات عکس برداری نیز می باشد. در معبد، صدها نفر از بازدید کنندگان، هنگام عکس برداری، برخی کودک و جوان، فعالانه تشویق به ایجاد تماس فیزیکی با ببرها می شوند.
آگهی از سایت معبد ببر
کارکنان معبد گاهی قادر به جلوگیری به موقع از رفتار ستیزه جویانه ببرها نمی شوند. افزون بر این، کارکنان معبد به عنوان یک کل، برای مقابله با شرایط اضطراری آماده و مجهز نیستند. معبد ببر، به صراحت نه تنها هیچگونه مسوولیتی در قبال امنیت بازدید کنندگان قبول نمی کند بلکه از گردشگران تعهد سلب مسوولیت هم میگیرد.
اطلاعیه سلب مسوولیت
این گزارشی است از وضع ببرهای معبد بین سالهای ٢٠٠٥ تا ٢٠٠٨. بی گمان وضع ببرهای زندانی معبد، در سالهای کنونی بیشتر رو به وخامت گذاشته و با توجه به اینکه این بار دولت تایلند خود نیز قصد همکاری با این معبد را دارد، باید منتظر مرگ و آزار بیشتر این موجودات زیبا و در حال انقراض باشیم.
راهب بزرگ، هنگام مصاحبه با یک روزنامه نگار در ژانویه ٢٠٠٨، در پاسخ به این سوال که چرا ببرها گاز نمیگیرند گفت: آنها می خواهند گاز بگیرند و روزی این کار را خواهند کرد!
دیده بان حقوق حیوانات: رسول که اکنون 48 سال دارد از جوانی در قهوه خانه پدرش کار می کرد و علاقمند به خروس بازی و نگهداری از خروس های لاری جنگی بود. شغل اصلی او زغال فروشی است و در کنار آن بیش از 50 خروس لاری جنگی دارد که آنها را بزرگ کرده و می فروشد و با تمرین دادن به آنها قدرت جنگیدن شان را بالا می برد، سال گذشته همه خروسهای او در اثر بیماری از بین رفتند و او به پرورش پرندگان تزئینی همچون بلبل و قناری و مرغ مینا و … روی آورد.
دیده بان حقوق حیوانات: موش های فضانورد پس از یک رکورد شکنی و سپری کردن اقامت 91 روزه در ایستگاه فضایی بین المللی، سالم به زمین بازگشتند
به گزارش حکیم مهر این دوره طولانی ترین اقامت حیوانات در فضا محسوب می شود و بررسی نحوه واکنش بدن موش ها می تواند به محققان برای اتخاذ استراتژی های جدید برای محافظت از فضانوردان منجر شود
از مجموع شش موشی که برای انجام تحقیقات فضایی راهی ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) شدند، سه موش زنده به زمین بازگشتند
مطالعات انجام شده توسط محققان دانشگاه جنوآ ایتالیا نشان می دهد، سایز فولیکول ها در میانه غده تیروئید موش های زمینی کوچکتر و در کناره ها بزرگتر هستند، اما در موش های فضانورد اندازه فولیکول ها یکسان و گیرنده های هورمون تیروئید بیشتر است؛ بنابراین به نظر می رسد که فضا می تواند روند پیری تیروئید را کندتر کند
در مطالعه ای دیگر در این دانشگاه مشخص شد، محیط رادیواکتیو فضا بر میزان باروری اثر منفی می گذارد و باعث کاهش تولید اسپرم می‌شود، به طوری که میزان تولید اسپرم در موش های فضانورد تا 90 درصد کاهش نشان می دهد
اغلب فضانوردان از مشکلی دیگری به نام کم خونی پرواز فضایی رنج می برند که باعث کاهش 10 درصدی گلبول های قرمز و سطح پلاسمای خون می شود
محققان دانشگاه میلان، سطح مواد واکنشی اسید تیوباربیتوریک (TBARS) را در سلول های گلبول قرمز خون موش های فضانورد اندازه گیری کردند. این مواد در تخریب دیواره های سلولی نقش دارند و سطح آن در خون موش های فضانورد افزایش چشمگیری را نشان می دهد
محققان معتقدند که رژیم غذایی غنی از آنتی اکسیدان می تواند اثرات نامطلوب رادیواکتیو فضا را کاهش دهد
دیده بان حقوق حیوانات: نبرد سگ ها یکی از تفریحات رایج دربین مردم افغانستان به شمار می رود؛ تفریحی که همواره مورد اعتراض دیده ان حقوق حیوانات قرار داشته.
