قصابی سگ‌های دست آموز برای اثبات جنگاوری کودکان در روسیه
با بررسی انبوهی استخوان سگ که دریک سایت باستانی روسیه کشف شد، باستان شناسان اعلام کردند که این اسکلتها مربوط به اجرای یک مراسم باستانی درروسیهاست که طبق آن کودکان با قربانی کردن حیوانات محبوب خود، مبدل به جنگجو میشدند.
به گزارش خبرگزاری میراث فرهنگی باکشف انبوهی استخوان متعلق به دست کم 51 سگ و7 گرگ، که دریک سایت عصر برنز در منطقه ولگای روسیه بدست آمد، نوعی مراسم آیینی عجیب دیگر در فرهنگهای باستانی جهان کشف شد.
تیم باستان شناسان به سرپرستی” دورکاس براون”و” دیوید آنتونی” که ابتدا از کشف این همه‌استخوان حیوانی متعجب شده بودند ، سرانجام دریافتند که این حیوانات همگی در جریان یک مراسم آیینی ذبح شده‌اند.
براون و آنتونی معتقدند که دراین مراسم پسران ناگزیر به کشتن سگ خود بودهاند. و سن سگ‌های مرده که اغلب بین 7 تا 12 سال بوده، نشان می‌دهد که سگ‌های قربانی، از بدو تولد با این پسران همراه ودوست بودهاند
این یافتهها نشان دادهاست که پسران جوان در روسیه عصر برنز، طبق آموزه‌های سنتی کهن، علاوه بر این که باید روش مبارزه و نبرد را میآموختند، برای تبدیل شدن به یک جنگنده بالغ، ناگزیر بودند طبق مناسک خاصی دست به قربانی کردن سگهایی بزنند که از کودکی رفیق وهمراه آنها بوده است .
طبق همین گزارش بررسیهای انجام شده در محوطه باستانی یاد شده در ولگا وآثار بدست آمده نشان می‌دهد که آن حیوانات که همگی در ماههای سرد زمستانی مردهاند، طبق آثار به جا مانده از تسمههایی بر روی دندانهایشان روشن می شود که حیوانات اهلی و خانگی بودهاند. همچنین شواهد نشان داده است که سگ‌های ذبح شده، قبل ازدفن پوست کنده شده و اعضای بدنشان قطع شده و سپس با یک تبر تکه تکه شده و سوزانده شده است.
آنتونی یکی از باستان شناسان فعال دراین محوطه گفت:«شواهد حاکی از آن است که کار قصابی این حیوانات به گونهای کاملا دقیق و با استانداردهایی مشخص صورت گرفتهاست. به طوری که تمام اسکلتها به سه تکه مشخص تقسیم شده و جمجمه سگ‌ها نیز به قطعاتی با اشکال و ابعاد هندسی، دراندازههای یک اینج یا نزدیک به آن قطعه قطعه شدهاست.»
وی و همکارش که هردو در کالج “هارتویک” در نیویورک فعالیت دارند،با هم توافق دارند که نحوه برشهای دقیق واستاندارد و نیزاشکال هندسی درقصابی کردن و برش استخوان سگ‌ها نشان می‌دهد که این عمل نوعی تشریفات آیینی بودهاست.
این نظریه که توسط باستان شناسان دیگر در دانشگاه نیویورک تایید شده حاکی از آن است که الگوی قصابی کردن این حیوانات تماما از روشهای قصابی که در سراسر دوران پیشاز تاریخ در اروپا ودیگر نقاط جهان برای قصابی سگ‌ها رواج داشته و اغلب برای مصرف گوشت سگ برای غذا مصرف میشده، تفاوت کامل دارد.
این باستان شناسان همچنین در جستجو برای کشف سرنخی از این مراسم آیینی، بررسیهای گستردهای را در اسطورهها ، روایات داستانی و آوازها و نسخههای کهن تاریخی مربوط به منطقه اوراسیا مرتبط با زبآنهای هند و اروپایی آغاز کردند.
طبق این بررسیها روشن شد که بسیاری از کسانی که به زبآنهای هند واروپایی تکلم میکردهاند از طریق متون نیایشی که توسط قبایل هند واروپایی درهند، احتمالا در 1400 پیش از میلاد نوشته شده، متونی درباره سگ‌ها و ارتباط آن برای ورود به دنیای مردگان نیز از خود به جای گذاشته اند.
طبق این تحقیقات روشن شد که دراین متون نیز مواردی هست که نشان می دهد نوعی مراسم آیینی برای ورودپسران نوجوان به گروه جوانان و جنگجویان وجود داشته است.
براساس این متون باستانی طی آیینهای خاصی، پسران درسن هشت سالگی طبق آیین مشخصی نخست شستشو شده و سپس موی سرشان تراشیده شده و سپس پوست حیوانی را نیز برتن میکردند. هشت سال بعد در اواسط زمستان طبق مراسمی دیگر به گونهای نمادین، آماده سفر به دنیای مردگان می شدند.
تحقیقات نشان داد که این جوانان خانه و خانواده خود را ترک کرده و بدن خود را به رنگ سیاه آغشته و با پوست سگی بر تن به دسته و گروه جنگجویان می پیوستند.
براون و آنتونی معتقدند که دراین مراسم پسران ناگزیر به کشتن سگ خود بودهاند. و سن سگ‌های مرده که اغلب بین 7 تا 12 سال بوده، نشان می‌دهد که سگ‌های قربانی، از بدو تولد با این پسران همراه ودوست بودهاند.
نتیجه گیری بروان این است که این مراسم درواقع نوعی کارکرد روانی داشتهاست تا یک کودک بیگناه با کشتن سگ وفادار خود مبدل به یک مرد بی رحم شود که قادر است انسانی را هم بکشد.
گزارش یادآور شده است که این موضوع به ویژه در روان شناسی نظامی نیز نشان داده شده که اصولا گذار روانی فرد از یک غیر نظامی به یک سربازجنگچو، دورانی سخت ودشوار است که درواقع نوعی آموزش فرد وآماده سازی او برای کشتن انسانی دیگراست.
