دیده بان حقوق حیوانات: ناآگاهانه ترین روش کنترل جمعیت حیوانات شهر و حومه در کشور از طریق کشتار با اسلحه های جنگی و شکاری ادامه دارد.
تصاویری که در ماه های گذشته به تحریریه دیده بان تحویل شده نشان دهنده شکل جدیدی از سگ کشی است که بدون شک نه با اصول عقلی هماهنگی دارد و نه با اصول اخلاقی و اسلامی.
عده ای مبادرت به حفر چاله ای می کنند و تعدادی سگ را درون چاله می ریزند. ماموران و درجه داران ناجا مسلح به اسلحه کلاشینکف (سلاح سازمانی نیروی انتظامی) با همراهی عوامل شهرداری با کامیون حمل زباله در صحنه حضور دارند. سربازهای وظیفه ناجا به گروه سگ های درون چاله شلیک می کنند و افرادی با لبخند شاهد این ماجرا هستند. سپس در حالی که ظاهرا زنی نیز از نزدیک شاهد ماجرا است کارگران شهرداری (با لباس نارنجی) چاله را با آهک و خاک پر می کنند و به گمان خود مشکلی از مشکلات جامعه را حل می کنند. دو نفر با لباس سبز (مخصوص کارگران فضای سبز شهرداری ها) نیز در پر کردن چاله کمک می کنند…
زنده به گور کردن یا کنترل جمعیت؟
با توجه به جمعیت بالای سگ ها در برخی مناطق، مدیریت شهری نیازمند کنترل ازدیاد جمعیت سگ های بدون صاحب است اما آیا راه حل مشکل زنده به گور کردن سگ ها است؟
برای کنترل جمعیت حیوانات راه های علمی و معقولی وجود دارد که بدون هزینه های کلان منجر به کنترل پایدار جمعیت حیوانات شهری می شود. متاسفانه تصمیم گیرندگان شهر ها بدون هرگونه مطالعه جمعیتی و ارایه برنامه پایدار به وحشیانه ترین راه های ممکن اقدام به کشتار جمعی حیوانات و به خصوص سگ ها می کنند. این تصمیم گیران به گمان اینکه کشتار باعث کاهش جمعیت سگ ها می شود، این رفتار را سال ها است که انجام می دهند بدون اینکه گزارشی از میزان کاهش جمعیت ارایه دهند. در مورد حاضر مشاهده می شود که حتی کشتار غیر انسانی توسط سلاح های جنگی بدون نظارت مسوولان سازمان دامپزشکی انجام شده است و بسیار محتمل است که سگ ها پس از دفن شدن زنده مانده باشند. اینکه نیروی انتظامی و کارگران با چه مجوزی چنین رفتاری انجام داده اند بر ما پوشیده است.
اقدام هایی بدون مطالعه، به نام خدمت به کام پیمانکاران
کشتار حیوانات راه حل بی حاصلی است که سال های سال انجام می شود و نه تنها منجر به کاهش جمعیت گونه های هدف نشده، بلکه با خالی کردن قلمرو برای نسل بعد، منجر به تکثیر جمعیت نیز می شود. در این میان تنها پیمانکاران از پروژه های بدون پایان سگ کشی منتفع می شوند و نظارتی هم بر بخش مطالعاتی این روش کنترل وجود ندارد. از این رو است که ده ها سال است که پول ها پرداخت می شود، سگ ها کشته می شوند، نسل بعدی پا می گیرند و این دور و تسلسل هنوز هم ادامه دارد!
حق الزحمه های میلیاردی و پیمانکاران ویژه
تا کنون حق الزحمه (اگر زحمتی باشد!) پرداختی به پیمانکاران برای کشتار هر سگ از 50 تا 120 هزار تومان عنوان شده و حسابی سر انگشتی مشخص می کند که داشتن یک اسلحه یکی دو میلیون تومانی، یک وانت و یک کارگر تنها لوازم ورود به شغل شریف سگ کشی با درآمد میلیاردی است! واضح است که این شغل شریف را باید به نزدیکان و آشنایانی داد که با توجه به تخصصشان اگر سگ کشی نباشد شاید شغل دیگری برایشان نتوان یافت!
