نویسنده: تحریریه

  • خطر انقراض گریبان خرس یقه‌دار را گرفت؛ مرگ حیوان کمیاب زیر چرخ‌ کامیون‌ها

    خطر انقراض گریبان خرس یقه‌دار را گرفت؛ مرگ حیوان کمیاب زیر چرخ‌ کامیون‌ها

    دیده بان حقوق حیوانات: ام خرس یقه‌دار در فهرست سرخ اتحادیه جهانی حفاظت از محیط زیست قرار دارد و در حالی از این گونه کمیاب تنها 20 قلاده باقی مانده که خشکسالی، شکار و باورهای غلط مردم حیات این حیوان را بیش از گذشته تهدید می کند و در آخرین تراژدی انقراض این حیوان یک قلاده خرس زیر چرخ‌های کامیون در زیستگاهش تلف شد.

    به گزارش خبرنگار مهر، خرس یقه دار یکی از گونه‌های در معرض انقراض ایران است هر چند این خرس در رسته خرسهای سیاه قرار دارد و زیستگاهش از ایران تا آسیای شرقی گسترده شده است اما خرس یقه‌دار یا همان خرس بلوچی که در ایران زندگی می‌کند تعدادش به زحمت به اندازه انگشتان دو دست است.

    حیات این حیوان به شدت در معرض تهدید قرار گرفته است و نام خرس یقه دار در لیست قرمز سازمان‌های حفاظت از حیوانات قرار گرفته است.

    نکته قابل توجه اینکه نام حیواناتی در این لیست قرار می‌گیرد که طی دهه گذشته تعداد آنها به نصف کاهش یافته است.

    این حیوان تا شش سال قبل از جمله حیوانات منقرض شده در ایران محسوب می شد اما به صورت اتفاقی یکی از ماموران حفاظت محیط زیست توانست در جنوب کرمان تصاویری از این حیوان پس از سالها ضبط کند و اینگونه بود حیوانی که گمان می رفت نسلش از بین رفته است بار دیگر در معرض توجه قرار گرفت.

    در آن زمان قرار بود طرحهای مطالعاتی در خصوص گسترده زیستگاه این حیوان انجام شود و پیشنهاد ایجاد منطقه محافظت شده نیز داده شد اما هیچ گاه این طرح‌ها عملیاتی نشد.

    گمان می‌رود این روزها و پس از خشکسالی های طاقت فرسای شش سال گذشته تعداد این حیوانات کاهش یافته باشد و طبق برآوردهای صورت گرفته گفته می شود 10 تا 20 قلاده از این حیوانات در طبیعت وجود دارد.

    احداث مزرعه و جاده در زیستگاه حیوان

    اما نگرانی‌ها در خصوص تداوم حیات این حیوان زمانی افزایش می یابد که شاهد تداخل زیستگاه این حیوان در معرض انقراض با انسان هستیم.

    که از این دست اخبار می توان به حمله خرس سیاه به چندین روستایی در جنوب کرمان اشاره کرد و از سوی دیگر در ابتدای هفته جاری نیز خبری در خصوص کشته شدن یک قلاده خرس یقه دار در جنوب کرمان منتشر شد.

    این اخبار تنها چیزی را که در ذهن‌ها تداعی می‌کند احتمال افزایش مواجه شدن انسان با این حیوان در معرض انقراض و در ادامه کشته شدن محدود قلاده‌های باقیمانده از این حیوان باشد.

    حضور مردم بومی منطقه در زیستگاه حیوان، افزایش گسترده مزارع و باغ‌های کشاورزی جنوب کرمان به سمت زیستگاه خرس یقه‌دار و خشکسالی و شکار بی‌رویه زنجیره غذایی این حیوان توسط انسانها، محدود تعداد باقیمانده این حیوان را نیز در لبه پرتگاه مرگ قرار داده است و متاسفانه هیچ اقدام عملی نیز برای حمایت از این حیوان صورت نگرفته است.

    با این وجود محیط زیست کرمان در نظر دارد طی هفته آینده برای آگاه سازی مردم در خصوص حمایت از حیات این حیوان در پی درگیریهایی که بین این حیوان و افراد بومی منطقه ایجاد شده است کارگاههای آموزشی برگزار کنند.

    محمد جهانشاهی مسئول اکوتوریسم میراث فرهنگی استان کرمان و فعال محیط زیست با ابراز تاسف از مرگ خرس یقه دار گفت: احداث جاده در زیستگاه این حیوان زندگی این گونه جانوری را با خطر جدی مواجه کرده است.

    وی تصریح کرد: چند روز قبل در شهر رودان در جاده زیارت علی خرس نر بالغی زیر چرخهای یک کامیون کشته شد.

    جهانشاهی گفت: پس از کشته شدن خرس حیوان به محیط زیست هرمزگان منتقل شده است.

    این فعال محیط زیست ادامه داد: این گونه خرس سیاه کاملا منحصر به فرد است و تمام بدن حیوان سیاه چرمی است و تنها یک علامت سفید بر روی گردن حیوان است و به همین دلیل به آن خرس یقه سفید می گویند.

    جهانشاهی افزود: گسترده زندگی این حیوان در کوهستانهای مرکزی و جنوبی استان کرمان قسمتهایی از هرمزگان و سیستان و بلوچستان است.

    کاهش شدید جمعیت خرس سیاه

    وی تصریح کرد: طی سال‌های گذشته جمعیت این حیوان به شدت کاهش یافته است و بسیار محدود شده است.

    وی گفت: مرگ حتی یک قلاده از این حیوان می‌تواند ضربه غیرقابل تصوری به حیات این جانور محسوب شود.

    وی با اشاره به حمله خرس سیاه به مردم یک روستا گفت: این حیوان بسیار ترسو و از انسان گریزان است و جثه‌‌ای کوچک دارد به گونه ای که طول این حیوان به زحمت به یک متر و شصت سانتیمتر می‌رسد و نمی‌تواند با انسان مقابله کند مگر اینکه در وضعیت نامناسبی قرار گیرد.

    جهانشاهی خاطرنشان کرد: متاسفانه کشاورزی در زیستگاه حیوان گسترش یافته و انسان در زیستگاه این حیوان رفت و آمد دارد از سوی دیگر خشکسالی و گرم شدن هوا و کمبود آب و شکار موجب می شود خرس به سمت زیستگاههای انسان روی بیاورد تا بتواند تشنگی و گرسنگی خود را رفع کند.

    وی افزود: دخالت انسان در محیط زندگی این حیوان بسیار بیشتر از گذشته شده است و این امر بدون شک موجب تعارض بین انسان و حیوان می شود.

    جهانشاهی گفت: حضور این حیوان در محیط زندگی انسان از یک سو خوشحالمان می‌کند که این حیوان هنوز در طبیعت وجود دارد و از سوی دیگر ناراحت می‌شویم چون امکان بروز خطر و درگیری دارد که در این زمینه می توان به مرگ یک روستایی در سال‌های گذشته نیز اشاره کرد.

    کارچندانی برای حفاظت از خرس سیاه صورت نگرفته است

    وی ادامه داد: در شمال استان کرمان زیستگاه یوز قرار دارد و برنامه های قابل توجهی نیز برای حفاظت از این حیوان در نظر گرفته شده است و پیش نهاد می کنیم همین برنامه‌ها نیز برای خرس یقه دار اعمال شود.

    این فعال محیط زیست ادامه داد: در بحث حفاظتی کار چندانی نشده است و مردم نیز از آگاهی کافی برخوردار نیستند و حتی نمی دانند خرس سیاه چه حیوانی است در صورتیکه باید سطح آگاهی مردم به خصوص مردم بومی بالا برود تا دغدغه اجتماعی برای حفاظت از خرس سیاه ایجاد شود.

    انسان چرخه تغذیه حیوان را مختل کرده است

    جهانشاهی گفت: شاهد ساخت و ساز در محیط زندگی این حیوان هستیم به طوری که حداقل 300 کیلومتر جاده در زیستگاه خرس یقه‌دار احداث شده است و زیستگاه به شدت تحت فشار خشکسالی و انسانها قرار گرفته است.

    وی گفت: خشکسالی و شکار بی رویه چرخه حیات حیوان را در معرض خطر قرار داده است و بسیاری از حیواناتی که شکار خرس محسوب می‌شوند و درچرخه غذایی ان قرار دارند متاسفانه از منطقه کوچ کرده اند.

    وی افزود: حیوان هم اکنون برای گذران زندگی خود با مشکل جدی مواجه است و قبل از اینکه شرایط بدتر شود و خرس در منطقه منقرض شود باید فکری به حال این وضعیت نامساعد کرد.

    امکان انقراض خرس سیاه طی 5 سال آینده جدی است

    وی گفت: طبق پیش‌بینی سازمان‌های بین‌المللی در صورت ادامه شرایط موجود حیوان در پنج سال آینده منقرض خواهد شد.

    جهانشاهی گفت: طبیعت حیات وحش به گونه ای است که خودش را با شرایط وفق می‌دهد و اگر انسان به محیط زیست دست اندازی نکند بار دیگر شاهد افزایش جمعیت خرس‌ها خواهیم بود.

    وی تاکید کرد: اینکه مشاهده حیوان در محیط توسط انسان‌ها بیشتر دیده می‌شود نشان از افزایش جمعیت ندارد بلکه خرس مجبور می‌شود برای تامین غذا وارد جغرافیایی انسانی شود که برای رفع این مشکل راهکارهای زیادی است که متاسفانه و اعمال نشده است.

    وی گفت: ما حتی نمی‌دانیم گسترده زندگی حیوان به درستی کجاست و تصویری از حیوان به جز چند عکس از دوربین‌های تله‌ای نداریم این یعنی کسی دغدغه‌ای در خصوص ادامه حیات این جانور وجود ندارد.

    ماجرای حمله خرس به دو روستایی

    چندی قبل دو کشاورز در منطقه مسکون جبالبارز در جنوب کرمان که برای آبیاری درختان به مناطق کوهستانی رفته بودند با حمله خرس مواجه می‌شوند و یکی از کشاورزان از ناحیه دو پا و دست و کمر و سر به شدت زخمی می‌شود.

    این خرس کشاورز را به دندان می گیرد و 15 متر بر روی زمین می‌کشد که درنهایت با تلاش برادرش پس از 15 دقیقه درگیری خرس فرار می‌کند.

    گزارش‌های دیگری هم از درگیری خرس با مردم در سالهای گذشته نیز دریافت شده است که دلیل همه این موارد ورود مردم به زیستگاه حیوان بوده است.

    رئیس اداره حفاظت محیط زیست بم نیز در این خصوص به مهر گفت: منطقه دهبکری یکی از زیستگاههای اصلی خرس سیاه یا همان خرس یقه‌دار است.

    محمدرضا قلندری گفت: این حیوان بسیار زیبا و منحصر به فرد است اما به شدت در معرض انقراض می باشد و به همین جهت برنامه‌ریزی‌هایی در خصوص حفاظت از حیوان صورت گرفته است.

    وی از مردم محلی خواست از مواجه با حیوان خودداری کنند و گفت: این حیوان در شرایط عادی رفتاری تهاجمی ندارد اما نباید وارد زیستگاه حیوان شد.

    قلندری ادامه داد: خرسهای موجود در منطقه به شدت تحت حفاظت قرار دارند.

    وی از دیگر حیوانات منحصر به فرد موجود در این منطقه را پلنگ و گربه وحشی نام برد.

    گزارش: میثم علیخانی

  • شتر عامل انتقال ویروس کرونا

    دیده بان حقوق حیوانات: متخصصان بهداشت عربستان سعودی با قطعیت بیشتری شتر را عامل انتقال «ویروس کرونا» به انسان معرفی کردند.

    به گزارش ایسنا، دریکی از آخرین موارد فوت ناشی از ابتلا به سندروم تنفسی خاورمیانه موسوم به «مرس»، یک شهروند سعودی که از یکی از شترهای گله‌اش که ناقل ویروس کرونا بود، به این ویروس آلوده شد.

    این مسئله سبب شد تا متخصصان سلامت بر نقش اصلی شتر در انتقال این عفونت مهلک به انسان صحه بگذارند و ترشحات مخاط بینی شتر را عامل اصلی انتقال ویروس کرونا به انسان معرفی کنند.

    بیماری «مرس» از نخستین ظهور خود در سال 2012 میلادی تاکنون 691 نفر را به خود مبتلا کرده که از این میان به تنهایی 284 نفر در عربستان سعودی جان باخته‌اند.

    به گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری رویترز، مطالعاتی که در ماه اوت 2013 میلادی انجام شد، جزو نخستین مواردی بود که در آن اعلام شد شترهای خاورمیانه به احتمال فراوان عامل اصلی انتقال این ویروس هستند.

    درهمین حال وزارت بهداشت عربستان سعودی که به دلیل اقدامات ضعیف خود در کنترل این بیماری از سوی محققان و پزشکان بین‌المللی مورد انتقاد شدید قرارگرفته اعلام کرد قصد دارد یک مرکز جدید نظارت و کنترل مؤثر بیماری مرس را راه‌اندازی کند.

    شبکه سی‌ان‌ان نیز به نقل از مقامات بهداشت امارات اعلام کرد در این کشور تاکنون 69 نفر به ویروس کرونا آلوده شده‌اند که از این میان 10 نفر جان باخته‌اند.

  • قوچ کشی در پروژه‌ی حفاظت از قوچ لارستان/ توضیح مؤسسه حیات وحش میراث پارسیان

    دیده بان حقوق حیوانات: موسسه حیات وحش میراث پارسیان با انتشار متنی در سایت اینترنتی این موسسه به برخی ابهامات در رابطه با قوچ کشی برای حفاظت از حیات وحش به این شکل پاسخ داد:

    «در پی برخی گفت و گوها در چند روز اخیر پیرامون فعالیت‌های مؤسسه حیات وحش میراث پارسیان، این مؤسسه برخود لازم دانست تا برای حفظ احترام کارشناسان و متخصصان همکار در پروژه‌ی حفاظت از قوچ لارستان توضیحاتی دراین باره ارائه کند.

    پروژه‌ی حفاظت از قوچ لارستان نیز همانند سایر پروژه‌های این مؤسسه بر پایه‌ی پژوهش کارشناسان متخصص در این حوزه تعریف شده است و مؤسسه حیات وحش میراث پارسیان در سال ۱۳۹۰ (سومین سال تأسیس)، وظیفه‌ی انجام

    یک پیمایش سریع با کمک مالی مؤسسه Persian Wildlife Foundation۱ و همچنین مؤسسه قوچ های وحشی  Wild Sheep Foundation را با همکاری سه گروه از کارشناسان قید شده در گزارش فاز اول پروژه به عهده داشته است. لازم به ذکر است که این پژوهش نخستین بررسی وضعیت گونه‌ی در خطر انقراض قوچ لارستان در ایران بود که نتیجه آن تخمین جمعیت حدود ۱۲۰۰ رأسی (۷۰۰ راس در مناطق حفاظت شده و ۵۰۰ راس در مناطق آزاد) این گونه در ایران بود۲.

    یکی از ‍پیشنهادهای کارشناسی ارائه شده در این گزارش، تعریف یک ذخیره‌گاه امن با مشارکت مردم محلی برای این گونه است که مؤسسه هم اکنون برای پیشبرد پروژه حفاظت از قوچ لارستان، و تعریف یک ذخیره‌گاه برای این گونه مشغول تکمیل اطلاعات منطقه از طریق مکاتبه با اداره کل محیط زیست استان هرمزگان و همچنین معرفی یک کارشناس محلی با هدف شناسایی ذخیره‌گاه مورد نظر و تشکیل گروه محلی متولی این ذخیره‌گاه است.

    هم زمان، مؤسسه با اعتقاد به استفاده از ابزار شکار محدود و مدیریت شده تروفه ـ به عنوان یکی از روش های مرسوم تأمین هزینه های سنگین حفاظت ـ مذاکراتی را برای کاهش تعداد پروانه سالانه‌ی قوچ لارستان به ترتیبی که در سال‌های گذشته انجام می‌شد و رساندن آن به حداکثر دو پروانه با بهای بالا، به جای چندین پروانه به بهای پایین، آغاز کرده است و موفق شده تا موافقت مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست را با فروش دو پروانه شکار در کشورهای خارجی با قیمت بالا و با همکاری مؤسسه قوچ‌های وحشی جلب نماید. بدیهی است که سازمان در این کار، پروانه مازاد صادر نکرده است بلکه تعداد آن را به تنها دو تروفه کاهش داده است. مراحل حراج پروانه‌ها توسط خود موسسات خارجی صورت می‌گیرد. علاوه بر این، مطابق توافق مؤسسه حیات وحش میراث پارسیان، مؤسسه حیات وحش پارسیان و مؤسسه قوچ‌های وحشی با سازمان حفاظت محیط زیست، درآمد حاصل از فروش این پروانه صرف حفاظت از ذخیره‌گاه مذکور توسط گروه مدیریتی و اجرایی محلی خواهد شد. سازوکار هزینه این درآمد نیز، خارج از سازوکار دولتی و از طریق تأسیس یک صندوق محلی توسط حاشیه نشینان ذخیره‌گاه مذکور و با نظارت سازمان حفاظت محیط زیست خواهد بود.

    در حال حاضر، یک خریدار خارجی تمایل خود را برای خرید این پروانه مشروط بر استفاده در حفاظت اعلام کرده است. با این حال به دلیل آنکه هنوز مذاکرات برای معرفی ذخیره‌گاه (مطابق قوانین مربوط به قرق‌های اختصاصی) و همچنین تشکیل صندوق محلی به نتیجه‌ی نهایی نرسیده است، فرایند فروش پروانه تکمیل نشده و هنوز مبلغی جا به جا نشده است.  از طرفی مؤسسه، هیچ گونه دخالت و منفعتی در درآمد حاصل از فروش  و اجرای برنامه شکار نخواهد داشت.

    لازم به ذکر است که این رقم، تنها قیمت پروانه شکار برای حفاظت از گونه است و هزینه‌های خدمات جانبی (مانند حمل و نقل، اقامت و راهنمایی شکار) در این قیمت منظور نشده است و ناگقته پیداست که این خدمات جانبی توسط آژانس‌های ارائه دهنده خدمات شکار عرضه می‌شود و ارتباطی با قیمت فروش پروانه ندارد.

    با این وجود، از آنجا که تمامی این فعالیت‌ها و اقدامات هنوز در مرحله مذاکره و گفت‌وگو است و اقدامی عملی انجام نشده است، (همانند هر پروژه دیگری) مؤسسه اقدام به انتشار عمومی مراحل این پروژه نکرده است. توضیحات بالا نیز تنها در جهت رفع ابهامات مطرح شده در چند روز اخیر ارائه شد.

    کارشناسان مؤسسه حیات وحش میراث پارسیان به لزوم ایجاد الگوی پایدار در استفاده از ابزارهای متداول حفاظت اعتقاد دارند. قابل پیش بینی است که هر روش نا‌آشنا با بازخورد‌های مثبت و منفی روبه‌رو خواهد بود. استفاده از شکار تروفه در حفاظت موضوعی است که علی رغم موفقیت در موارد قابل استناد و تایید جهانی، همواره مورد انتقاد بوده و خواهد بود.

    مؤسسه حیات وحش میراث پارسیان مطابق با اساسنامه خود حفاظت پایدار و تلاش در جهت آن را تنها هدف خود می‌داند و شکار محدود و مدیریت شده را به عنوان یکی از ابزارهای حفاظت می‌شناسد؛ شکاری که منافع جامعه محلی را تضمین و هزینه‌های حفاظت زیستگاه‌ها را تامین کند.

     ۱. این مؤسسه در سال ۲۰۱۰ (۱۳۸۹) در آمریکا توسط تنها یکی از پایه‌گذاران مؤسسه‌ی حیات وحش میراث پارسیان به ثبت رسیده است و این دو نهاد هویتی کاملاً مستقل از هم دارند.

    ۲. منطقه‌ی تحت پژوهش مهندس دره‌‌شوری غربی‌ترین محدوده‌ی پراکندگی قوچ لارستان بوده که جمعیت ذکر شده از جانب ایشان همین محدوده را شامل می‌شود و بیانگر مجموعه نتایج پژوهش که به وسیله‌ی دو گروه دیگر نیز انجام شد نیست.»

    ________________________

    تاملی در قوچ‌فروشی آن موسسه/ وبلاگ میهمان

    پول از شما قوچ از آنان؛ حفظ حیات با کشتار/ وبلاگ میهمان

  • احتمال کشتار خودسرانه گرگ ها توسط روستاییان/ هراس اهالی یک روستا از گرگ‌های گرسنه

    http://arw.ir/wp-content/uploads/2013/08/Animal-Rights-Watch-ARW-4334.jpg

    دیده بان حقوق حیوانات: هنوز مدت زیادی از واقعه دردناک حمله گرگ‌های گرسنه به ۶ کودک در زنجان نگذشته است که متأسفانه در چند روز گذشته، ساکنین روستای آتان، کلایه، یکی از روستاهای الموت شرقی شاهد حضور گرگ‌های گرسنه در نزدیکی منازلشان هستند که فضای رعب و وحشت را در روستا حاکم کرده است.

    به گزارش ‌ایلنا، مشکل گراز و خرس و صدمات جبران ناپذیر آنها سالیان درازی است که صبر اهالی روستای آتان-کلایه را لبریز کرده است، با ‌وجود این، اکنون گرگ‌ها آزادانه در روستاها حرکت می‌کنند و به دام‌ها حمله ‌و تعدادی از آنها را تلف کرده‌اند. بیم آن می‌رود با افزایش جمعیت فصلی این گرگ‌ها شاهد حوادث جبران ناپذیری از حمله گرگ‌های گرسنه به اهالی باشیم.

    از طرف‌ دیگر، حمله گرگ‌ها به دام‌ها سبب عصبانیت اهالی شده و در صورت عدم پیگری به موقع این مشکل احتمال آن می‌رود که اهالی آنها را مسموم یا با هر روش دیگر این گرگ‌های گرسنه را از بین ببرند.

    یکی از چوپانان این روستا با اشاره به اینکه شکارهای غیرقانونی سبب از بین رفتن بسیاری از طعمه‌ها شده است، گفت: «به نظر می‌رسد گراز هم طعمه‌ای‌ سخت و خطرناک برای گرگ است؛ از این رو گرگ‌ها به علت نیافتن طعمه‌های اصلی، علاقه بیشتری به شکار دام‌ها و انسان از خود نشان می‌دهند.

    این چوپان می‌گوید: روز گذشته اگر من به فریاد همکارم نمی‌رسیدم، گرگ‌ها قطعا به وی حمله می‌کردند و این عمل صدمات زیادی به این چوپان وارد می‌کرد. من بیشتر از بیست سال است که چوپانی می‌کنم. این اولین بار است که شاهد این حادثه ناخوشایند هستم‌».

    با آغاز فصل کشاورزی تعداد زیادی از اهالی محل از بیم حمله گرگ نمی‌توانند به راحتی به مزارع خود بروند و این مورد صدمات جبران ناپذیری به مزارع وارد کرده است. یکی از اهالی در این باره گفت: «گرگ‌های مشاهده شده با نسل‌های قبلی از نظر رنگ و اندازه تفاوت بسیار دارند. این گرگ‌ها از انسان‌ها نمی‌ترسند.» وی بر این باور بود که ترس نداشتن یک گرگ گرسنه از بسیاری جهات برای اهالی روستا خطر آفرین است.

    یکی دیگر از اهالی گفت: «مزرعه من در منطقه‌ای است که نمی توانم در روز آنجا را آبیاری کنم و باید شب به انجا بروم وجود این گرگ‌ها مانع حرکت بنده به مزرعه شده و صدمات جبران ناپذیری به مزرعه من وارد شده است‌».

    تعدادی از اهالی بر این باور هستند که این گرگ‌ها از جانب محیط زیست به نیت کنترل تعداد گراز‌ها به محل آورده شده است. این شایعه سبب نارضایتی بسیاری از اهالی از سازمان محیط زیست شده است. البته شایان ذکر است که بررسی‌های اولیه نشان می‌دهد هیچ سندی دال بر صحت این ادعا وجود ندارد.

  • گربه بمب گذاری شده در عراق خنثی شد!

    دیده بان حقوق حیوانات: پلیس استان صلاح الدین عراق، یک گربۀ را که تروریست ها دور کمر و شکم آن بمب نصب کرده بودند، گرفته و بمب را خنثی کرد.

    به گزارش العالم؛  یک منبع آگاه در پلیس عراق به گفت: یکی از نیروهای واحد مبارزه با تروریسم در استان صلاح الدین، در حال انجام وظیفه در شهر تکریت، متوجه گربه ای شد که تروریست ها بمبی قوی دور کم و شکم آن بسته اند.

    وی افزود: این اقدام یکی از شیوه های بزدلانه گروهک های تروریستی برای هدف قرار دادن نیروهای پلیس عراق است.

    این منبع خاطر نشان کرد: کارشناسان مواد منفجره، پس از گرفتن گربه، بمب نصب شده بر روی آن را پیش از آن که به کسی آسیب برساند، خنثی کردند.

  • حافظان در خطر ، شکارچیان درکمین؛ آنچه بر ماموران گارد محیط‌زیست می‌گذرد

    حافظان در خطر ، شکارچیان درکمین؛ آنچه بر ماموران گارد محیط‌زیست می‌گذرد

    Animal-Rights-Watch-ARW-Ranger

    دیده بان حقوق حیوانات/ مهتاب جودکی*: حافظان زیستگاه‌ها و مناطق حفاظت‌شده در خطرند و شکارچیان غیرمجاز در کمین. آمارهای رسمی از کشته‌شدن 116 نفر از محیط‌بانان خبر می‌دهد. علاوه‌بر این به دنبال درگیری‌های پیش‌آمده بر سر شکار غیرمجاز و کشته‌شدن متخلفان، ده‌ها مامور محیط‌زیست در زندان‌ها منتظر اجرای حکم اعدام‌شان هستند و با وجود خدمت گارد محیط‌زیست به طبیعت و حیات‌وحش کشور، گاه‌به‌گاه خبر ضرب و جرح یکی از آنها توسط متخلفان شنیده می‌شود.
    ضرب و جرح همیار 65ساله
    در آخرین درگیری پیش‌آمده میان ماموران محیط‌زیست و متخلفان در شامگاه 19 اردیبهشت 93، علی رمضانی همیار محیط‌بان اهل بروجن مورد ضرب و جرح شکارچیان غیرمجاز قرار گرفت.
    پیرمرد دل‌نگران پرنده‌های مهاجر بود. خورشید داشت پشت کوه‌ها گم می‌شد که به جنگل زد. «سیاه‌سرد» خلوت بود و صدای پرنده‌ها شنیده می‌شد. دو تفنگدار خواب پرنده‌ها را به‌هم‌ زدند و چشم علی رضوانی به آنها افتاد که یکی‌شان به سمت جنگل می‌رفت و دیگری کمین کرده، پرنده‌ای را با اسلحه شکاری نشانه رفته بود. رضوانی، همیار محیط‌زیست نزدیک‌شان شد و پرسید «چرا؟» و درگیری آغاز شد.
    همیار 65 ساله در منطقه پشته سیاه سرد شهرستان بروجن حادثه را این‌طور توضیح می‌دهد: «سیاه سرد در 5 کیلومتری بروجن، در اردیبهشت سبز و دیدنی است. آنقدر زیبا که مردم را هم به اینجا می‌کشاند. من همه نگرانی‌ام پرنده‌های مهاجر بود که تازه جفتگیری کرده و اینجا لانه ساخته‌اند. پرسیدم چرا این کار را می‌کنید و خواستم منصرف‌شان کنم که آنها خیلی تندروی کردند.»
    دو مرد به او حمله‌ور شدند و با قنداق اسلحه شکاری سه ضربه به سر و یک ضربه به دست او وارد کردند. رضوانی می‌گوید: «آنجا کسی نبود که از من دفاع کند، مسلح نبودم و مجبور شدم فرار کنم. به بیمارستان رفتم، سرم جراحی شد و یک روز و نیم بستری بودم.»
    ضاربان علی رضوانی گریختند و تا امروز دستگیر نشده‌اند. رضوانی در این باره می‌گوید: «نمی‌دانم می‌توانند آنها را دستگیر کنند یا نه. اینکه من برای یک پرنده جان خودم را به خطر می‌اندازم ممکن است به نظرشان مسخره بیاید، اما به هر حال کار آنها غیرقانونی بود. از آنها شکایت کردم، گفتند11 خرداد باید برای پیگیری شکایتم به کلانتری بروم.»

    Animal-Rights-Watch-ARW-Gun

    از استاندارد جهانی فاصله گرفته‌ایم
    براساس ماده 31 آیین‌نامه اجرایی قانون حفاظت و بهسازی محیط‌زیست، گارد محیط‌زیست مسئولیت‌ اجرای‌ قوانین‌ و مقررات‌ حفاظت‌ از محیط‌زیست‌ و شکار و صید را بر عهده‌ داشته‌ و متشکل‌ از ارشد محیط‌دار، افسر محیط‌دار، محیط‌دار و محیط‌بان‌، شکاربان‌ (کمک‌ محیط‌بان‌)، محیط‌بان‌ـ راننده‌، اسلحه‌دار، کارشناس‌، کاردان‌ و تکنسین‌ محیط‌زیست‌ است. فرهاد دبیری، مشاور ارشد سازمان حفاظت محیط‌زیست و استاد حقوق محیط‌زیست درباره درجات مختلف گارد محیط‌زیست می‌گوید: «همه درجات جزء بدنه سازمان محیط‌زیست هستند. این ماموران 20 روز مشغول خدمت و 10 روز آزاد هستند. هر کدام وظیفه خاص خود را دارند و مجهز به ابزار خاصی هستند اما مردم همه این افراد را به اسم محیط‌بان می‌شناسند.»
    ماموران محیط‌زیست سرزمین ما در مساحتی چندین برابر استاندارد‌های جهانی خدمت می‌کنند. دبیری معتقد است: «مشکلات گارد محیط‌زیست از آنجا آغاز می‌شود که تعداد ماموران به نسبت مساحت ماموریت کم است. وقتی در سال 53 قانون ایران نوشته می‌شد از استانداردهای جهانی نیز بهره گرفتیم. اما امروزه شرایط تغییر کرده است و به دلیل آموزش کمتر و تعداد کمتر ماموران از این استاندارد فاصله گرفته‌ایم.»
    سرپرست گروه حقوق محیط‌زیست دانشگاه علوم و تحقیقات، درگیری میان مامور و شکارچی غیرمجاز را یکی دیگر از مشکلات مهم محیط‌زیست ایران می‌داند و می‌گوید: «این وضعیت استثنایی گریبان سازمان محیط‌زیست را گرفته است. آمریکا در این مورد سابقه دارد و تجهیزات لازم برای برخورد با درگیری‌های شکارچیان غیرمجاز را به کار گرفته است. اما در کشورهای اروپایی حتی یک پرونده قضایی هم از این دست درگیری‌ها، در دادگاه‌ها وجود ندارد.»

    هنوز کسی اعدام نشده
    در پی درگیری و کشته شدن متخلف و گاهی محیط‌بان حکم اعدام صادر می‌شود. به گفته فرهاد دبیری سازمان محیط‌زیست برای حل این مشکل تدابیری در نظر داشته است. مشاور ارشد سازمان حفاظت محیط‌زیست درباره برنامه‌های این سازمان می‌گوید:«برای حل این مساله سازمان محیط‌زیست مذاکراتی با قوه قضائیه داشته و تعامل خوبی بین روسای دو قوه و مدیران شهرستان‌ها صورت گرفته است. البته در هشت سال گذشته پرونده‌های قضایی زیادی از این نوع درشعب ویژه محیط‌زیست استان‌ها به دلیل به هم ریختن این تعامل بین روسای سابق دو قوه معوق مانده و طولانی شده است. به‌طوری که ما امروز وارث پرونده‌هایی هستیم که حدود هفت سال پیش حادث شده‌اند.»
    تا امروز برای هیچ مامور محیط‌زیستی حکم قصاص انجام نشده است. دبیری تعامل‌های سازمان محیط‌زیست و قوه قضائیه را در این مورد موثر می‌داند و می‌گوید: «از میان این پرونده‌ها تا امروز توانسته‌ایم با نفوذ محلی از اولیای دم برای چند محکوم به قصاص رضایت بگیریم و با تعامل با قوه قضائیه چند پرونده را به تعویق بیندازیم. برای حل این مشکل تصویب قانون خاصی که از محیط‌بانان حمایت کند به تنهایی کارساز نیست. سازمان محیط‌زیست با تعامل با قوه قضائیه می‌تواند از قوانین موجود بهترین بهره‌برداری را داشته باشد. باید قوانین موجود درست اجرا شوند.»
    بهبود وضع معیشت و رفع خلاءهای قانونی مهم‌ترین وعده‌های معصومه ابتکار به محیط‌بانان بود. استاد حقوق محیط‌زیست دانشگاه علوم و تحقیقات درباره برنامه‌های دولت یازدهم در رابطه با سازمان محیط‌زیست این‌گونه توضیح می‌دهد:« یکی از برنامه‌های معصومه ابتکار در این باره آموزش زیست‌محیطی به ماموران و مردم است. بر این اساس سعی کرده‌ایم که برای ماموران دوره‌های آموزشی مخصوص بگذاریم و به استان‌ها فشار آورده‌ایم تا به مامورانی که صلاحیت ندارند اسلحه ندهند و در مواردی آنها را بر کنار کنند و همچنین به تناسب سطح، تعداد ماموران محیط‌زیست را افزایش دهند. در حال حاضر در مرحله اجرایی هستیم باید به دنبال این باشیم که عملکرد ما باعث دلسردی محیط‌بانان نشود و آنها بیش از این آسیب نبینند.»

    مرور
    اردیبهشت‌ماه 1392: در پارک ملی دنا دو نفر ازمحیط‌بانان به نام‌های «علی افشار» از ناحیه مچ دست و «وحید ترحمی» از ناحیه پا توسط چهار شکارچی مورد اصابت گلوله قرار گرفتند. در همان ماه یکی از محیط‌بانان پارک ملی کلاه قاضی نیز در جریان درگیری با شکارچیان زخمی شد و درست یک روز بعد یکی از محیط‌بانان شهرستان ملایر توسط مردم محلی به دلیل دستگیر کردن یک شکارچی متخلف مورد ضرب و شتم قرار گرفت و از ناحیه سر، دست و کمر به‌شدت مجروح شد.
    13 مرداد 1391: عبدالله یاری رئیس منطقه حفاظت‌شده لشگر در شهرستان ملایر استان همدان، در ادامه عملیات تعقیب خودروی ۳ نفر شکارچی و تیراندازی بین آنها، در اثر اصابت گلوله­‌ای که از شیشه خودرو عبور کرده بود، به شهادت رسید.
    28 مرداد 1391: شکارچیان متخلف با ورود به منطقه حفاظت‌شده شیدا در استان چهارمحال و بختیاری با محیط‌بانان این منطقه درگیر شدند که طی این درگیری، محیط‌بان «علی اصغر احمدی» از ناحیه صورت و محیط‌بان «مرتضی سورانی» از ناحیه بازو، صورت و قرنیه چشم دچار آسیب‌دیدگی شدند.
    خردادماه 1392: متجاوزان با ضرب و شتم جنگل‌بانان دنا ده‌ها هکتار از جنگل‌های بلوط دنا را تصرف کردند.
    تیر ماه 1392: در منطقه دنا یک محیط‌بان طی یک درگیری مسلحانه و تن‌به‌تن با شکارچیان زخمی شد.
    بهمن ماه 1392: در پی گشت و کنترل محیط‌بانان شهرستان نور در منطقه زریه رزن با مشاهده سه نفر از شکارچیان متخلف در حوزه استحفاظی که اقدام به شکار غیرمجاز یک راس کل چهار ساله کرده بودند، برخورد کردند. محیط‌بان «صمد کیانی» با حمله با داس و چوب از سوی شکارچیان روبه‌رو شد، به‌طوری که آنها به سویش حمله‌ور شدند و او را مورد ضرب و جرح قرار دادند. این مامور از چند ناحیه دچار آسیب‌دیدگی شد و متخلفان با متلاشی کردن تلفن همراه مامور محیط‌زیست، با گرفتن لاشه شکار متواری شدند.
    12 اسفند 1392: همزمان با روز جهانی حیات‌وحش مهدی مجنی‌پور و محمد تمسکنی محیط‌بانان گلستانی مورد حمله هشت شکارچی غیرمجاز قرار گرفتند و بر اثر برخورد ضربات چاقو و تبر به‌شدت مجروح شدند. ضاربان همچنان متواری هستند.
    11 فروردین 1393: «نادر مقدم» رئیس حفاظت محیط‌زیست شهرستان خرمدره، مورد حمله و ضرب و شتم سه شکارچی غیرمجاز قرار گرفت و به‌ شدت آسیب دید.

    * فرهیختگان.

  • رفتار وحشیانه بشر با یک خرس در اسارت/ فیلم

    رفتار وحشیانه بشر با یک خرس در اسارت/ فیلم

    Animal-Rights-Watch-ARW-7417

    دیده بان حقوق حیوانات: سیرک ها اسارتگاه های همراه با فعالیت نمایشی آزارنده هستند که با هدف کسب در آمد فعالیت می کنند

    گردانندگان سودجوی سیرک ها گاه خود را حیوان دوست و حامی حیوانات معرفی می کنند و گاه آموزش های آزارنده حیوانات را آموزش هایی نمایش می دهند که خود حیوان متمایل به آموختنش بوده!

    شاید در دهه های قبل مردم از حقیقت چنین سخنان کذبی مطلع نمی شدند اما امروز دیگر اغفال مردم با چنین ادعاهایی که بیشتر به شوخی شباهت دارد ممکن نیست.

    در این فیلم می تونانید رفتار طبیعی یک خرس اسیر در برابر بشر و عکس العمل بشر را در برابر این رفتار ببینید.

    رفتن به سیرک، حمایت از رذالت های اخلاقی و رفتاری گردانندگان سیرک است.

  • شهرداری تهران مسوول نظارت بر خرید و فروش حیوانات نیست

    شهرداری تهران مسوول نظارت بر خرید و فروش حیوانات نیست

    Animal-Rights-Watch-ARW-7416

    دیده بان حقوق حیوانات: مسوول تنوع زیستی ستاد محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران با اشاره به اینکه از لحاظ قانونی سازمان حفاظت از محیط زیست مسوول نظارت بر خرید و فروش حیوانات است، گفت: شهرداری تهران از نظر حقوقی در این خصوص نقشی ندارد.

    علی باقرپور روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با اشاره به اینکه امکانات سازمان حفاظت محیط زیست به تنهایی پاسخگوی نظارت و جلوگیری از خرید و فروش حیوانات نادر در سطح شهر نیست، افزود: این درحالی است که مناطق 22 گانه شهرداری تهران از پتاسیل و امکانات خوبی برای کمک به سازمان حفاظت از محیط زیست برخوردار است.

    باقرپور ادامه داد: رایزنی ها برای امضای تفاهمنامه با اداره کل محیط زیست استان تهران صورت گرفته است و به زودی این تفاهمنامه به امضا می رسد.

    وی به خرید و فروش انواع حیوانات وحشی در سطح شهر تهران اشاره کرد و گفت: متاسفانه عده ای از هموطنان اقدام به خرید حیوانات کمیاب می کنند، اما پس از آنکه می بینند امکان نگهداری ندارند، آنها را در سطح شهر رها می کنند.

    مسوول تنوع زیستی ستاد محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران ادامه داد: خوشبختانه بسیاری از این حیوانات از سوی سازمان آتش نشانی جمع آوری و تحویل سازمان حفاظت از محیط زیست می شود.

    وی اضافه کرد: امیدواریم با امضای تفاهمنامه بین شهرداری تهران و سازمان حفاظت از محیط زیست همکاری های دوجانبه بیشتر از گذشته شود.

    باقرپور بیان داشت: حفاظت از تنوع زیستی، جلوگیری از خرید و فروش حیوانات و کاهش آلودگی هوا ازجمله اقداماتی است که در قالب این تفاهمنامه دنبال خواهد شد.

    وی در ادامه به تهیه بانک اطلاعات تنوع زیستی از سوی ستاد محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران اشاره و تصریح کرد: متاسفانه ما اطلاعات آماری از تنوع گونه های گیاهی و جانوری در سطح تهران نداریم، اما امیدواریم تا پایان سال جاری بانک اطلاعاتی دقیقی در این خصوص تدوین کنیم.

  • حقیقت پاستیل های رنگارنگ را اینجا ببینید/ تصویری

    حقیقت پاستیل های رنگارنگ را اینجا ببینید/ تصویری

    Animal-Rights-Watch-ARW-7324

    دیده بان حقوق حیوانات: آیا می دانید انچه هنگام جویدن پاستیل می خورید چیست؟ شاید پاسخ برایتان کمی عجیب باشد: ژلاتینی که محصول جوشاندن طولانی مدت پوست، غضروف و استخوان حیواناتی است که دور ریز های صنایع تولید گوشت به حساب می آیند!

  • کنسرت گروه خورشید سیاه به مناسبت هفته محیط زیست

    کنسرت گروه خورشید سیاه به مناسبت هفته محیط زیست

    Animal-Rights-Watch-ARW-7415

    دیده بان حقوق حیوانات: کنسرت گروه خورشید سیاه به مناسبت هفته محیط زیست برگزار خواهد شد.

    خورشید سیاه پنجشنبه بیست و دوم خرداد 1393 بر روی سن می رود تا از بیم ها و امیدهای امروزین محیط زیست کشور بخواند.

    این کنسرت به همت سازمان حفاظت محیط زیست برگزار خواهد شد.

    کنسرت گروه خورشید سیاه در سالن مرکز همایش های بین المللی سازمان محیط زیست واقع در پارک پردیسان برگزار می شود.

    ورود برای عموم آزاد و رایگان می باشد. علاقمندان می توانند برای رزرو صندلی با شماره 09196415101 تماس حاصل فرمایند.

    لازم به ذکر است که خورشید سیاه تا کنون با همکاری دیده بان حقوق حیوانات در برنامه های ویژه روز مبارزه با خشونت علیه حیوانات (بیستم شهریور) به اجرای برنامه پرداخته است.

  • کشتار دردناک توله خرس قهوه ای برای مصرف اجزای بدن در آذربایجان شرقی/ فیلم و عکس +21

    کشتار دردناک توله خرس قهوه ای برای مصرف اجزای بدن در آذربایجان شرقی/ فیلم و عکس +21

    Animal-Rights-Watch-ARW-7413

    دیده بان حقوق حیوانات: یک توله خرس قهوه ای در آذربایجان شرقی برای مصرف اجزای بدنش توسط به شکلی فجیع بشر از پای در آمد.

    خون خارج شده از گلوی این توله خرس احتمالا نشانه ذبح کردن برای مصرف اجزای بدن حیوان است. برخی افراد خرافه پرست و نا آگاه گمان می کنند مصرف بخشی از اعضای بدن خرس ها منجر به درمان بیماری ها یا تقویت قدرت مردانگی می شود.

    یابنده این خرس اعلام داشته است که در تفرجی برای کوه پیمایی با این صحنه مواجه شده و فردی مشغول کندن بخش هایی از پوست و بدن حیوان بوده است. برش های بدن در تصوییر نشان می دهد غیر از کندن پوست، هدف جدا کردن امعا و احشای حیوان نیز بوده است.

    به نظر می رسد پایین بودن میزان جرایم کشتار حیات وحش از یک سو نا آگاهی افرادی که در نزدیکی زیستگاه حیات وحش به سر می برند از دیگر سو مسبب اصلی فجایعی است که در حیطه شکار و کشتار حیات وحش رخ می دهد.

    لازم است مسوولان با اندیشیدن تمهیداتی به این کشتار پایان دهند.

    _______________________

    شلیک در کرمانشاه، مرگ در تهران/ خرس قهوه‎ای با بیش از ۱۵۰ ساچمه در بدن یوتانایز شد/ تصویر

    کشته شدن یکی از خرس های سیاه رودان در هرمزگان

    مرگ با گلوله، عیدی خرس قهوه ای در کلاردشت؛ کشتارچیان تعطیلی ندارند/ تصویری

    فوری: بازداشت مجدد قاتل خرس های سمیرم این بار با اسلحه جنگی/ تاثیر جرایم بر رفتار کشتارچیان هیچ است!

    نماینده مردم کهگیلویه: خرس نماد نفهمی است نه نماد کهگیلویه و بویراحمد!

    افتخار جاهلانه برای کشتن بزرگترین خرس گریزلی جهان/ تصویر

    کشته شدن خرس قهوه‌ای جوان با شلیک دو گلوله/ تصویری

    شکارچیان بیدار و مسئولان در خواب/ ۶ سکانس برای شکار خرس کوه نیر

    خرس سوزی در کوهرنگ/ تصویر +۱۶

    تلف شدن ۸قلاده خرس سیاه آسیایی طی ۹سال گذشته/ بیشترین تلفات توسط تله های سمی

    بریدن سر خرس، برگی از خاطرات یک فرد نا آگاه؛ آیا مسوولان از یافتن این فرد عاجزند؟/ تصویر

    عکسی دلخراش از شکار خرس در کردستان/ تصویر

    دوباره خرس خشمگین به جای بیهوشی کشته شد!

    قتل خرس قهوه ای در سراب توسط شکارچیان/ تصویری

    عضو فراکسیون محیط زیست: عملکرد محیط زیست در برخورد با حیوا‌ن‌ آزاری مطلوب نیست

    بیانیه گروه های زیست محیطی در رابطه با «روز مبارزه با خشونت علیه حیوانات»

    آزار حیوانات؛ از مرگ خرسها تا کشتن الاغ با پتک

    گیلان: در نبرد دو خرس یکی از آنها کشته شد

    درخواست پروانه شکار خرس از سوی اداره محیط زیست گیلان!

    قاتل خرس های سمیرم آزاد شد/ اجرای حکم بدون دستگیری متهم دوم ممکن نیست

    اقدام کنید! ضجه توله خرس ها را تا ابد تکرار خواهیم کرد

    جنایت در حق حیوانات/ بلوتوث های سیاه زیست محیطی، خطری جدی و بی سابقه برای حیات وحش/ فیلم و عکس

    کشتن الاغ با پتک در سمیرم/ فیلم

  • کشف گونه جدید کورماهی در آمریکا

    دیده بان حقوق حیوانات: زیست‌شناسان موفق شدند گونه جدیدی از کورماهیان را در «غار ماموت» واقع در ایالت کنتاکی آمریکا کشف کنند.

    به گزارش ایسنا، این گونه جدید که جزو گونه‌های در معرض خطرِ کورماهی‌ها محسوب می‌شود اختصارا «کورماهی ایندیانایی» نام گرفته است. این کورماهی با نام علمی Amblyopsis hoosieri نزدیکترین خانواده به گونه A.Spelaea است که در غار طبیعی ماموت ایالت کنتاکی یافت شده است.

    رودخانه «اوهایو» همانگونه که ایالت‌های «ایندیانا» و «کنتاکی» را از هم جدا کرده، این گونه کورماهی را نیز از هم جدا کرده است.

    اگرچه این دو گونه تفاوت‌های جزیی با هم دارند اما یکی از این دو گونه یعنی گونه A.Spelaea‌ در ژن بینایی خود دچار جهش شده است. این در حالی است که گونه جدید با وجود نداشتن چشم و بینایی شاهد این جهش ژنی نبوده است.

    به نقل از ساینس‌ورلدریپورت، «کورماهی ایندیانایی» همچنین از نظر ظاهری با کورماهی A.Spelaea متفاوت است. این گونه جدید دارای بدنی با برجستگی‌های کنگره‌ای و باله‌های کوتاه‌تر است. گونه جدید همچنین اندام‌های حسی پوستی کوچکتری دارند. این اندام‌های حسی به آنها کمک می‌کند تا در آب‌های تاریک غار امکان حرکت پیدا کنند.

    گونه جدید کورماهی همچنین نخستین گونه جدید از کورماهی‌هایی به شمار می‌رود که طی 40 سال گذشته در آمریکا کشف شده‌ است. نتایج این کشف که در نشریه ZooKeys‌ منتشر شده نشان می‌دهد با وجود اینکه تصور می‌شود مناطقی از کره خاکی کاملا کنکاش شده‌اند اما هر روز شاهد کشف گونه‌های جدید در آنها هستیم.

  • مرگ دردناک 21 گوسفند در استخر قیر/ تصویر +18

    مرگ دردناک 21 گوسفند در استخر قیر/ تصویر +18

    Animal-Rights-Watch-ARW-7409

    دیده بان حقوق حیوانات: بی تدبیری یک شرکت راهسازی در جمع آوری کارگاه آسفالت سازی اش در حوزه شهرستان مهر (MOHR)استان فارس، موجب سقوط و گرفتار شدن 40راس گوسفند در حوض قیر بجا مانده از این کارگاه که 21 راس جان دادند.

    به گزارش ایرنا، این تعداد گوسفند متعلق به دو نفر از دامداران روستای حاجی آباد از توابع بخش مرکزی شهرستان مهر بودند که در مسیر برگشت از چرا به درون حوض قیر یاد شده سقوط می کنند .

    براساس این گزارش با تلاش روستاییان و به کمک بیل مکانیکی در طول هفت ساعت به زحمت تعداد 19راس از گوسفندان از درون حوض قیر بیرون کشیده می شوند و مابقی غرق و تلف می شوند.

    محمدرضا زمانی بخشدار مرکزی مهر با تایید این خبر به خبرنگار ایرنا گفت : با توجه به وجود عشایر در این منطقه لازم است که پیمانکاران و شرکتهای راهسازی نسبت به جمع اوری کارگاههای راهسازی خود کمال دقت را بنمایند تا شاهد چنین حوادث ناگواری برای دامداران منطقه نباشیم .

    براساس این گزارش ،کارگاه متعلق به شرکت راهسازی راه ساحل بوده که پروژه راهسازی پارسیان-پارس جنوبی را انجام داده بود و پس از اتمام پروژه راهسازی کارگاه آسفالت سازی خود را جمع آوری کرده ولی هنوز قیر باقیمانده از دوران فعالیتش تخلیه کامل نشده بوده است .

    لازم به یاد آوری است دامداران روستای حاجی آباد هرساله در فصل تابستان با این مشکل روبرو هستند.

    شهرستان مهر در 424کیلومتری جنوب شیراز قرار دارد.

  • تاملی در قوچ‌فروشی آن موسسه/ وبلاگ میهمان

    تاملی در قوچ‌فروشی آن موسسه/ وبلاگ میهمان

    Animal-Rights-Watch-ARW-7410

    دیده بان حقوق حیوانات/ سام خسروی فرد*:مقاله «پول از شما، قوچ از آنان» هم در فضای مجازی و هم در فضای حقیقی، نقل محافل و مجالس محیط‌زیستی است؛ استادان دانشگاه، کارشناسان مستقل و معتبر حیات‌وحش، موافقان و مخالفان شکار، و در نهایت منتقدان و دوستداران موسسه حیات‌وحش میراث پارسیان هر یک تاویل و تعبیری از آن مقاله ارائه کرده‌اند. بحث بسیار در این باره سبب شده کم و بیش موضوع اصلی به حاشیه برود.

    عده‌ای دانسته یا ندانسته با سو تعبیرهای‌شان اصل ماجرا را به انحراف می‌کشانند. موضوع مطرح شده را شخصی قلمداد می‌کنند، از دستاوردها و موفقیت‌های این موسسه می‌گویند و از همکاران و اعضای شریف آن دفاع می‌کنند. شماری تنها موضوع شکار قوچ لارستان را هدف قرار می‌دهد. برخی نیز نوشته‌های سابق نگارنده را ملاک می‌گیرند، به سرعت قضاوت می‌کنند که پیش‌تر موافق شکار بوده، اینک رنگ عوض کرده و مخالف شکار شده است. نکته تعجب‌آور این است که گروهی واقعا صورت مساله را نمی‌بینند یا می‌بینند و قرار است آگاهانه واقعیت را وارونه جلوه دهند. به هر حال انگیزه این نوشتار شفاف‌سازی بیشتر است برای کسانی که دنبال واقعیت هستند اما جریان‌سازی و حاشیه‌پردازی چنان فضا را غبارآلود کرده که نمی‌توانند سره را از ناسره تمیز دهند.

     در همان روز انتشار مقاله «پول از شما، قوچ از آنان»، خبرگزاری جمهوری اسلامی، ایرنا (۱)، یک رپرتاژآگهی مفصل از آن موسسه روی خروجی خود قرار داد. این رپرتاژ آگهی سعی داشت نشان دهد آن بنگاه در شفاف‌سازی و اطلاع‌رسانی فعال است و درآمد و مخارجش نیز مشخص. تقریبا نکته جدیدی در این متن نیست و همه آنچه مطرح شده را می‌توان در وب‌سایت آن تشکیلات دید. با این حال در انشایی که ایرنا منتشر کرده تنها دو بار به «شکار غیرمجاز» اشاره شده است.

    شکی نیست بسیاری از اعضای موسسه حیات‌وحش میراث پارسیان افرادی مطلع و فعال و پاک‌نیت هستند که جز حفاظت و مدیریت گونه‌ها و زیستگاه‌ها هدف دیگری ندارند. با این حال، شماری از مدیران و اعضای آن بنگاه، ید طولایی در صنعت شکار دارند (۲ و۳) و از دیگر سو نام این موسسه و خواهر آمریکایی‌اش به وضوح در کنار فروش قوچ لارستان خودنمایی می‌کند. در آگهی حراج پروانه شکار قوچ لارستان به این نکته اشاره شده است که در ایران بحث ادامه یا توقف شکار جریان دارد و در ادامه می‌افزاید: «موسسه حیات‌وحش میراث پارسیان قادر است توضیح دهد چگونه بنیاد قوچ‌های وحشی (Wild Sheep Foundation) پروانه‌های قوچ‌های کمیاب را در داخل و خارج حوزه استحفاظی و اعمال قانون آمریکا با موفقیت به حراج گذاشته است و ثمره آن می‌تواند برای قوچ‌های در خطر لارستانی پر منفعت باشد» (۴).

    یکی از مدیران خوش‌نام و تا به امروز منزه موسسه حیات‌وحش میراث پارسیان هومن جوکار است که به عنوان مدیر موفق پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی نیز فعالیت می‌کند. مهم نیست که جوکار با آن سابقه درخشان، از شکار پایدار خارج مناطق حفاظت شده سخن می‌گوید(۵)،مهم این است که سه ماه بعد یک آگهی، از مزایده مجوز شکار علفخواری خبر می‌دهد که بر اساس رده‌بندی IUCN آسیب‌پذیر است و در بطن خود نام موسسه‌ای را دارد که مدیر پروژه یوزپلنگ آسیایی نایب رییس هیات مدیره آن است. این توالی زمانی، بلادرنگ پرسشی ایجاد می‌کند که آیا جوکار نیز از فروش پروانه شکار قوچ لارستان با خبر بوده ؟ یا او نیز از ماجرا اطلاعی نداشته است؟ خبرنگاران ساکن در ایران شاید بتوانند برای این سوال‌ها پاسخی درخور پیدا کنند.

    بار دیگر باید تاکید کرد که هدف این نوشتار، بررسی درست یا غلط بودن شکار یا نقش آن در امر حفاظت نیست. همان‌طور که قرار نیست در این یادداشت، مشارکت و همکاری مردم محلی در یک مفهوم کلی، تایید یا نفی شود. نکته این است که تشکیلاتِ مدعیِ حفاظت از گونه‌ها و طبیعت در اقدامی تاسف‌برانگیز در فروش مجوز شکارِ جانوری کمیاب، همکاری داشته و تا امروز در هیچ یک از صفحات وب‌سایت خود درباره فعالیت در حوزه «توریسم شکار» سخنی به میان نیاورده‌است. موسسه‌ای که می‌گوید شفاف است چرا درباره همدستی و هم‌داستانی با فروش پروانه شکار قوچ لارستان اطلاعاتی منتشر نکرده است؟
    تنها یک بار، آن هم در گزارش عملکرد سال ۹۱ این موسسه نوشته شده است: «در یک پروژه جدید قصد داریم رابطه شکار و حفاظت را بررسی و ضوابط و شرایطی که به موجب آن شکار مدیریت شده می‌تواند در خدمت حفاظت از طبیعت قرار گیرد را مشخص کنیم. در حال حاضر بیشتر اطلاعات مورد نیاز جمع‌آوری شده‌اند ولی برای پردازش و حصول نتیجه به زمان بیشتری نیاز است» (۶). اما بیش از این اطلاعی در دست نیست که آن بنگاه چرا و چگونه در «توریسم شکار» همکاری داشته است.

    در گزارش منتشر شده توسط موسسه حیات‌وحش میراث پارسیان درباه وضعیت قوچ لارستان (۷) به طور مستقیم و موکد به کاهش شدید جمعیت این علفخوار آسیب‌پذیر اشاره شده است، اما درباره شکار این زیرگونه نایاب به تناقض‌گویی می‌پردازد: «گزینه‌هایی مثل مشارکت با مردم محلی و ایجاد قرق اختصاصی را علاوه بر ممنوع کردن شکار و اعمال حفاظت فیزیکی با گارد مسلح از جمله روش‌هایی دانست که می‌توانند کارآیی زیادی داشته باشد. اگرچه پیشاپیش نباید درباره این روش‌هــا نظر قطعی داشــت. با توجه به نمونه‌های موفقی که امروزه از هر یک از این گونه روش‌های مدیریتی در حفاظت از حیات‌وحش وجود دارد (مثل روش مشارکت با مردم محلی در ایجاد قرق اختصاصی برای قوچ مارخور در پاکستان) باید به عنوان روش‌های قابل اتکا به هر یک توجه کرد و ممنوعیت شکار را تنها ابزار حفاظتی ندانست…»

    در این گزارش عکسی درج شده که اسرافیل شفیع‌زاده، فعال توریسم شکار را در کنار قوچ مرده لارستانی و شکارچی آن نشان می‌دهد. شفیع‌زاده همان کسی است که در «مناظره شکار» (۸) اعلام کرد سه پروانه شکار قوچ لارستان هر کدام به مبلغ ۱۰۰ هزار دلار در آمریکا به طور آزمایشی برای فروش عرضه کرده‌اند. خبرنگاران و انجمن‌های حامی حقوق حیوانات در ایران می‌توانند مسئولان سازمان محیط‌زیست را با این پرسش روبه‌رو کنند که چرا و برچه مبنایی برای جانوری آسیب‌پذیر سه پروانه شکار صادر کرده است؟

    توجیه طرفداران شکار این است که مبالغ به دست آمده از فروش پروانه شکار قوچ لارستان می‌تواند باعث اشتغال‌زایی در منطقه و بهبود وضعیت حفاظتی شود. این نکته کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد که به نظر نمی‌رسد مردم لار نیاز به چنین پول‌هایی داشته باشند. اهالی این بخش از ایران، برای خود بیمارستان فوق تخصصی، فرودگاه، جاده‌ و … می‌سازند و از قضا نسبت به همکاری و سرمایه‌گذاری در قرق خصوصی و حفاظت مناطق جدید ابراز تمایل کرده‌اند. سوالی که کمتر به آن توجه می‌شود این است که آیا زیرساخت‌های لازم برای جلب مشارکت اهالی محلی در لار بوجود آمده و تنها با فروش یک یا چند پروانه شکار مشکلات حل می‌شود؟

     همکاری موسسه حیات‌وحش میراث پارسیان در فروش پروانه «شکار قوچ کمیاب لارستان»، می‌تواند به اعتماد مردم نسبت به سایر تشکل‌های زیست‌محیطی ضربه بزند. افکار عمومی این سوال را می‌پرسد که آیا می‌توان بعد از این به تشکل‌های حافظ طبیعت و حیات‌وحش اعتماد کرد که به راستی دنبال نجات گونه‌ها هستند یا آن پس و پشت دست‌ در فروش پروانه گونه‌های کمیاب و در معرض انقراض دارند؟ شایسته بود انجمن حیات‌وحش میراث پارسیان به عنوان سازمانی که داعیه حفاظت از حیا‌ت‌وحش دارد به جای همکاری در حراج مجوز شکار، سازمان منفعل محیط‌زیست را مجاب می‌کرد دست از صدور پروانه شکار این قوچ کمیاب بردارد.

    برای اطلاعات بیشتر

    ۱- رپرتاژ آگهی ایرنا (لینک).
    ۲- کامیل جعفری، رییس هیات مدیره موسسه حیات‌وحش میراث پارسیان است که در وب‌سایت این موسسه «فعال در عرصه‌های طبیعت‌گردی و کمک[رسان] به حفظ حیات‌وحش» معرفی شده است. در وب‌سایت هانتینگ ریپورت نوشته شده او مدیر «شرکت ایران‌سافاری» و از مالکان شرکت «ایران شکار سافاری» در قبل از انقلاب بوده است (لینک). اطلاعات بسیار اندکی در اینترنت از کامیل جعفری وجود دارد. نام او در کتاب «نخجیران از آغاز تا امروز در ایران» (دارآباد، ۱۳۷۴) دو بار در بخش جدول مدال‌آوران شکار ذکر شده است. نخست، برای شکار قوچ البرز مرکزی در ۱۳۵۴ با امتیاز ۲۱۳/۵ و مدال طلا و دوم، برای شکار گراز در منطقه البرز شمالی در سال ۱۳۵۶ با امتیاز ۱۱۵/۱ و مدال نقره.
    ۳- مراد طاهباز در وب‌سایت موسسه حیات‌وحش میراث پارسیان این گونه معرفی شده است: «عضو فعال در عرصه‌های محیط زیست و میراث فرهنگی». او در سال ۲۰۱۱ در سمیناری با عنوان «شکار در ایران: افسانه، واقعیت و عواقب» شرکت داشته و عضو پنل این سمینار بوده است. او همراه جمعی دیگر چنین معرفی شده است: «سایر کسانی که توافق کرده‌اند که بخشی از پنل باشند «شهروندان سابق» ایران هستند عبارتند از سودی گلابچی، رضا گلسرخی و مراد طاهباز» (لینک).
    ۴- در وب‌سایت قوچ‌های وحشی به فروش پروانه شکار قوچ لارستان با همکاری موسسه حیات‌وحش پارسیان به طور مستقیم اشاره شده است (لینک).
    ۵- مصاحبه جوکار و اشاره به شکار پایدار (لینک)
    ۶- گزارش عملکرد سال ۹۱ موسسه حیات‌وحش میراث پارسیان (لینک)
    ۷- لینک گزارش بررسی سریع وضعیت قوچ لارستان (لینک)
    ۸- مناظره شکار (https://www.youtube.com/watch?v=ypBOZrfTpDY)

     * آتش‌نوشت – تاملی در قوچ‌فروشی آن موسسه.

  • پول از شما قوچ از آنان؛ حفظ حیات با کشتار/ وبلاگ میهمان

    پول از شما قوچ از آنان؛ حفظ حیات با کشتار/ وبلاگ میهمان

    Animal-Rights-Watch-ARW-7404برای دیدن تصویر بزرگ روی آن کلیک کنید.

    دیده بان حقوق حیوانات/ سام خسروی فرد*: موسسه حیات‌وحش میراث پارسیان، بنیادی نوپاست که بر اساس اطلاعات وب‌سایتش در مدتی کوتاه تلاش‌های بسیاری در حوزه محیط‌زیست و حیات‌وحش ایران انجام داده است. به عنوان مثال مشارکت در راه‌اندازی سمپوزیمی در لندن با محوریت محیطزیست ایران و یا کمک مالی۱۰۰ هزار دلاری به فاز دوم پروژه حفاظت از یوز‌آسیایی. اما در کنار چنین فعالیت‌هایی به شکار فروشی و توسعه شکار تفریحی هم می‌پردازد.

    این موسسه که در اردیبهشت ۱۳۹۱ ثبت شده خواهری دارد که با نامی مشابه است در آمریکا به ثبت رسیده‌است. افراد کلیدی و مدیران هر دو موسسه کم‌وبیش مشترکند. این بنگاه غیرانتفاعی ایرانی-آمریکایی در اقدامی شگفت‌انگیز با بنیاد قوچ‌های وحشی (Wild Sheep Foundation)، همکاری کرده تا یک راس قوچ لارستان را به مبلغ ۱۰۰ هزار دلار به مزایده گذاشته شود. قوچ لارستان، زیرگونه‌ای آسیب‌پذیر و در خطر است که برخی آن را کوچکترین قوچ جهان می‌دانند.

    وقتی در زمستان سال ۱۳۹۰، یعنی حدود شش ماه قبل از ثبت رسمی موسسه میراث حیات‌وحش پارسیان در ایران گزارش بررسی قوچ لارستان منتشر شد کمتر کسی می‌توانست پیش‌بینی و باور کند که تنها دو سال بعد نام این بنگاه را که در جای‌جای وب‌سایتش از حفاظت سخن گفته در کنار تبلیغ پروانه شکار قوچ لارستان ببیند. به عبارت دیگر گزارشی تدوین شد به‌نام حفاظت و پژوهش اما به کام شکار و شکارچیان فرنگی. در گزارشی که این موسسه درباره وضعیت قوچ‌های در حال انقراض لارستان در ایران منتشر کرده آمده است ۷۰۰ راس از آنها در زیستگاه‌های حفاظت شده و ۵۰۰ راس در مناطق آزاد وجود زندگی می‌کنند. این گزارش فاقد روش‌شناسی مشخص است و البته نام بیژن فرهنگ دره‌شوری را به عنوان یکی از تهیه‌کنندگان بر پیشانی خود دارد. در گفت‌وگویی تلفنی با این اکولوژیست معتبر ایران، مشخص شد کارهای میدانی گزارش را او انجام داده و برآوردش از جمعیت قوچ لارستان در مناطقی که مورد بررسی قرار داده در خوش‌بینانه‌ترین حالت ۲۵۰ راس است.

    موسسه میراث حیات‌وحش پارسیان (Persian Wildlife Heritage Foundation) را در ایران و خواهر دوقلویش به نام بنیاد حیات‌وحش پارسیان (Persian Wildlife Foundation) را در آمریکا ثبت کرده‌اند. در وب‌سایت هر دو عنوان شده که چرخ اقتصادی آنها بر پایه کمک‌های مردمی و اعانه می‌گردد. وب‌سایت بنیاد حیات‌وحش پارسیان، رنگ و لعاب و تنوع صفحات خواهر ایرانی را ندارد و صفحاتش دیر به دیر به روز می‌شود.

    موسسه حیات‌وحش میراث پارسیان، یا همان خواهر ایرانی، خود را در وب‌سایتش چنین توصیف می‌کند: «برای کمک به حفظ طبیعت و حیات وحش ایران و جلوگیرى از نابودى جانوران این کشور و زیستگاه‌هاى آنها، که به دلیل رشد جمعیت و توسعه محدوده‌هاى فعالیت انسانى بسیار آسیب‌پذیر شده‌اند، تشکیل شده است. ما بر این باوریم که پیشبرد اهداف حفاظتى جز از طریق همکارى مردم با مسولان امکان‌پذیر نیست. مردم به عنوان میراث‌داران این طبیعت کهن در نگه‌دارى از آن و تحویل بی‌کم و کاستش به نسل‌های آینده مسولند. به همین ترتیب، مسولان نیز وظیفه دارند تا از این میراث پرارزش به درستى امانت‌دارى کنند.» بر اساس آنچه در وب‌سایت این بنگاه آمده، هدف و ماموریت اعضای آن گسترش آگاهى‌هاى عمومى درباره ضرورت پاسدارى از طبیعت و حیات‌وحش ایران و ترویج ارزش‌های این میراث کم نظیر از یک سو و تعریف و اجراى طرح هاى علمى و سنجیده براى کمک به حفظ گونه‌هاى در معرض خطر و زیستگاه‌هاى شکننده حیات‌وحش است. ‌پیش از اجراى هر گونه طرحى پژوهش‌هاى دقیق صورت مى‌گیرد و عواملى که مسبب اصلى به خطر انداختن بقاى گونه‌های پرارزش این سرزمین است مشخص مى‌شود.»

    در هیچ‌یک از صفحات وب‌سایت این بنگاه از فعالیت در حوزه شکار سخنی به میان نیامده است. با این حال شماری از بنیانگذاران این موسسه شکارچیان شناخته شده و صاحبان شرکت‌های سافاری و شکار هستند. به علاوه، هومن جوکار، مدیر پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی و یکی از مدیران ارشد موسسه حیات‌وحش میراث پارسیان بر لزوم اجرای طرح شکار پایدار تاکید کرده است. جوکار حدود حدود سه ماه پیش از تبلیغ فروش پروانه شکار ۱۰۰ هزار دلاری قوچ لارستان درباره ترویج شکار پایدار داد سخن داده است. به گزارش پایگاه دیده‌بان محیط‌زیست و حیات‌وحش ایران، جوکار ۱۳ مهرماه سال گذشته در همایش یوز آسیایی گفته است: «در فاز دوم پروژه حفاظت از یوز آسیایی، مدل مشارکتی دنبال می‌شود تا بتوانیم محصولات حفاظت را در اختیار مردم قرار دهیم که در سه سایت مختلف با رویکرد توسعه اکوتوریسم، چرای دام پایدار و اصولی و شکار پایدار اجرا می شود.» حمایت مدیر پروژه یوز از شکار پایدار برخی را متعجب کرد. اما اینک می‌توان دریافت که چرا یکی از مدیران موسسه‌ای که به فاز دوم پروژه یوز ۱۰۰ هزار دلار کمک کرده، در پی استقرار شکار به اصطلاح پایدار است.

    به نظر می‌رسد آنچه جوکار و شرکا در موسسه حیات‌وحش میراث پارسیان دنبال می‌کنند همان مدلی است که سال‌ها پیش در کشورهای توسعه یافته و به ویژه آمریکا با موفقیت به اجرا درآمد. تجربه‌ای که پیش از انقلاب نیز در ایران پایه‌گذاری شد اما خیلی زود شکست خورد. شرکت‌های سافاری و شکار، مجالی برای بهره‌برداری و منتفع شدن مردم محلی باقی نگذاشتند و سود سرشار ناشی از شکار توریستی به جیب سهام‌داران آن شرکت‌ها سرازیر می‌شد. بدین‌ترتیب چندان دور از ذهن نیست که همان چرخه معیوب باز تولید شود.

    به دلیل روابطی که مدیران و اعضای موسسه میراث حیات‌وحش پارسیان با هنرمندان، دانشگاهیان و افراد ذی‌نفوذ دارد چهره‌ای موجه از خود ارائه کرده است. اما حضور کم‌رنگ این موسسه در رسانه‌ها، هر دلیلی که داشته باشد، نشانه‌ای است از عدم شفافیت در عملکرد آن. گرچه این موسسه می‌گوید با آگاه‌سازی مردم قصد دارد طبیعت را حفاظت کند اما در عرصه اطلاع‌رسانی عمومی کمتر ظاهر می‌شود. به عنوان مثال، این بنگاه با همکاری بنیاد میراث ایران سمپوزیمی در لندن برگزار کرد که کمتر بازتابی در رسانه‌های داخلی داشت و تنها بی‌بی‌سی فارسی، رادیو زمانه و کیهان لندن آن را پوشش دادند. بدین‌ترتیب چگونه می‌توان باور کرد که قصد و هدف‌ این تشکیلات آگاه‌سازی مردم و کمک گرفتن از میراث‌داران واقعی طبیعت ایران است؟

    از آنجایی که موسسه حیات‌وحش میراث پارسیان خود را پاسخ‌گو و شفاف معرفی می‌کند، انجمن‌های حمایت از حیوانات و طرفداران محیط‌زیست شاید بتوانند ضمن تماس با این بنگاه نو‌پا از دلایل همکاری در فروش پروانه شکار پرده‌برداری کنند. تا پیش از آن همکاری در فروش پروانه ۱۰۰ هزار دلاری شکار قوچ لارستان، این زیرگونه در معرض انقراض، توسط موسسه‌ای که مدعی حفاظت، پژوهش و بهسازی مناطق تخریب‌شده است را می‌توان به مثابه بر ملا شدن اهداف پنهان بنیانگذارن آن ارزیابی کرد، اهدافی که خلاصه اش می‌شود: به نام حفاظت به کام شکار.

     آیا بعد از این می‌توان به تشکل‌های محیط‌زیستی اعتماد کرد؟ یا باید آنها را در ردیف شرکت‌های سافاری و شکار قرار داد؟

    * آتش‌نوشت
    ___________________________________

    چگونه سایه انقراض بر سر گونه‌های نادر ایرانی گسترده‌تر می‌شود؟ (۲)/ وقتی محافظان محیط زیست، مدافع «شکار» از نوع «تروفه» می‌شوند!

    انتقاد یک تورگردان حیوان کشی: شکار ضامن بقای حیوانات در خطر انقراض است!/ طرح ادعاهای واهی در رسانه ها برای پول خون حیوانات

    تمدید فاز جدید پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی / اجرای مدل مشارکت مردم در حفاظت از زیستگاه های یوزپلنگ آسیایی

    چرا تروفه؟/ توجیهاتی برای کشتن ارزشمندترین نمونه های جانوری

    کارتون: خودت خوشت میاد؟/ ۲- شکار تروفه

    مناظره با موضوع شکار و صید: دفاع از شکار نقض حقوق حیوانات است

     

  • قورباغه حرام گوشت هم به لیست کشتار کشور اضافه شد

    قورباغه حرام گوشت هم به لیست کشتار کشور اضافه شد

    دیده بان حقوق حیوانات: پایش پرس نوشت: باید به انواع کلاس های آموزشی که در کشور برگزار می شود، کلاس آموزش «پرورش قورباغه» را هم اضافه کنید، پرورش برای صادرات و فروش. کلاس هایی که با پرداخت 300 تا 400 هزار تومان در 10 جلسه به شما پرورش قورباغه را آموزش خواهند داد و شما با پرداخت 50 هزار تومان می توانید جزو آموزش این کار را نیز خریداری کنید. این کلاس ها بیشتر در تهران که هیچ گونه قورباغه و برکه ای برای پرورش قورباغه ندارد و چند شهر شمالی برگزار می شود. در تبلیغ یکی از این کلاس ها که تصور قورباغه ای سبز رنگی هم با دستکش قرمز رنگ بوکس در کنار آن کشیده شده، نوشته :« پرورش قورباغه راهی پر سود برای پول درآوردن.»

    قورباغه حیوانی است که شاید به صدایش در ایران مشهور باشد مخصوصا از نوع درختی اش که «داروک» خوانده می شود و در شمال کشور محلی ها معتقدند نوید باران را می دهد یا به خاطر ضرب المثل «آب که بالا می رود، قورباغه ابوعطا می خواند» به ادبیات روزمره زندگی ما راه یافته باشد اما برعکس کشور ما این حیوان جست چابک در بسیاری از کشورهای دیگر به دلیل « گوشت رانش» شهرت بسیاری برای خود دست و پا کرده است، گوشتی که در رستوران های بسیار گران قیمت به روش های مختلف از جمله خوراک پخته و سرو می شود و در بسیاری از کشورهای جهان به صورت کنسروی هم به فروش می رسد. البته همین موضوعات و به اضافه پوست قورباغه و کمپوست این حیوان باعث شده تا قورباغه و پرورش آن در جهان به تجارتی پر سود تبدیل شود و کشورهایی که شرایط آب و هوایی مناسبی برای پرورش این حیوان دارند برای پرورش و فروش و صادرات آن دست به کار شوند.

    در این بین شرایط آب و هوایی مناسب در ایران هم می تواند علتی باشد تا در سال های گذشته گروهی به فکر پرورش قورباغه در کشور و صادرات و فروش آن باشند. البته در این بین باید توجه داشت که به دلیل اینکه خوردن گوشت و تمام مشتقات حاصل از قورباغه در کشور از سوی علمای دینی حرام اعلام شده در کشور تنها امکان پرورش و صادرات گوشت و پوست قورباغه وجود دارد و نه فروش گوشت آن.

    ایران پیش از انقلاب یکی از کشورهای صادر کننده گوشت قورباغه به کشورهای دیگر مانند ترکیه، فرانسه، آلمان، ترکمنستان، آذربایجان، ارمنستان و بسیاری از کشورهای دیگر بود و در آن زمان تنها قورباغه کشور که گوشت آن قابلیت صادرات داشت ( قورباغه رانا) شکار، پرورش و صادر می شد ولی با پیروزی انقلاب و به دلیل فتوای علما پرورش و صادرات قورباغه از کشور ممنوع شد. باید این نکته را هم در نظر گرفت که به دلیل شکار بیش از اندازه قورباغه رانا نسل این نوع قورباغه به صورت کلی در کشور در حال انقراض قرار گرفت و این نوع قورباغه به شدت کمیاب و نادر شد. اما ممنوعیت پرورش قورباغه باتوجه به پتانسیل کشور برای پرورش این حیوان و اشتغال زایی بعد از پیگیری های بسیار از حدود سال 86 از سوی سازمان دامپزشکی کشور و با گرفتن فتوا از علمای دینی برداشته شد.

    مهرماه سال 86 سلطانی نماینده ولی فقیه در سازمان دامپزشکی اعلام کرد پرورش قورباغه از نظر شرعی اشکال ندارد اما مصرف گوشت آن مشکل شرعی دارد و پرورش آن تنها باید برای صادرات صورت گیرد. او گفت وقتی بخش خصوصی مراجعه می‌کند و آماده سرمایه‌ گذاری در بخش های این چنینی هستند نباید محدودیت شرعی برای آن ها قائل شد.

    بعد از این اعلام نظر سازمان دامپزشکی عده ای در کشور به فکر گرفتن مجوز برای احداث مزارع پرورش قورباغه و صادرات آن افتادند و در این بین اولین فردی که در کشور مجوز لازم را گرفت «رضا شفایی» کارشناس امور دامی بود. فردی که البته به دلیل زندگی در جنوب کشور هیچگاه فرصت راه اندازی مزرع پرورش قورباغه را پیدا نکرد اما باتوجه به تحقیق و تخصص در امور دامی در حال حاضر به مشاور طرح های پرورش قورباغه در کشور تبدیل شده است. او با سخت خواندن کار پرورش قورباغه به پایش می گوید:« مجوزهای لازم را باید از سازمان دامپزشکی و وزرات بهداشت، محیط زیست و سازمان هایی از این دست گرفت اما اولین قدمی که برای این کار باید برداشت داشتن طرحی توجیهی است که این موضوع هم تنها با بررسی های بسیار و تلاش به دست می آید؛ افرادی هستند که طرح توجیهی در کشور می نویسند اما تا خود فرد تلاش نکند امکان راه اندازی مزرع پرورش قورباغه را نخواهد داشت به خاطر اینکه پروش قورباغه کار بسیار سخت و طاقت فرسایی است و من معمولا به کسی پیشنهاد نمی کنم مگر اینکه حس کنم واقعا کننده است. راه اندازی مزرع قورباغه مثل پرورش قارچ نیست که هرکسی بعد از رفتن به کلاس بخواهد مزرعه پرورش قورباغه بزند.»

    پرورش قورباغه چقدر سرمایه می خواهد؟

    او با اشاره به اینکه خیلی از افراد در سال های گذشته خواسته اند این کار را انجام بدهند و معمولا هفته ای دو تماس برای مشاوره گرفتن درباره پرورش قورباغه دارد، می گوید:« تنها دو نفر در کشور توانسته اند مزرعه قورباغه بزنند که هر دو هم در شمال هستند. یک نفر از آن ها از پیش از انقلاب پدر بزرگش مزرعه قورباغه داشته است و نفر بعدی هم بعد از کلی تحقیق و بررسی اقدام به احداث مرزعه قورباغه کرده است.»

    زدن مزرعه قورباغه به جز مجوزهای لازم نیازمند سرمایه ای نسبتا زیاد است. بررسی های پایش نشان می دهد زدن هر مزرعه پرورش قورباغه به جز زمین ( بسته به تعداد قورباغه ها و گستردگی کار باید بین  یک تا سه هکتار باشد) نیازمند حداقل 200 تا 300 میلیون تومان بودجه برای تجهیز مزرعه، فنس کشی و خرید قورباغه مولد و وارد کردن آن به کشور است. هر جفت قورباغه مولد 3 تا 4 میلیون تومان قیمت دارد.

    باید این نکته را هم مورد توجه قرار داد که تنها تعداد محدودیتی از انواع قورباغه های جهان قابلیت مصرف گوشتی و پوستی را دارند و در بین انواع قورباغه ها، قورباغه های به شدت سمی هم وجود دارند، بنابراین پرورش قورباغه کاری به شدت تخصصی است و افرادی که در کشور قصد پرورش قورباغه را دارند باید باتوجه به شناسایی کشورهای دارند قورباغه خوراکی مولد ( قورباغه هایی که امکان زاد آوری دارند) مثل اندونزی و برزیل اقدام به خرید و واردات این قورباغه ها برای پرورش کنند. در حال حاضر قورباغه های دو مزرعه پرورش قورباغه کشور در شمال ایران از کشورهای برزیل و تایوان وارد شده اند و در ایران قورباغه هایی برای پرورش وجود ندارد.

    قورباغه های مولد خریداری شده باید با ضوابط و قرنطینه وارد کشور شوند و معمولا یک ماه در نقاط مرزی برای بررسی سلامت قرنطینه می شوند و بعد مجوز لازم برای واردات آن ها داده می شود و به مزرعه برای پرورش می روند. مزارع قورباغه باید در شرایطی خاص و دور از محیط زندگی عمومی مردم باشند و قورباغه ها هم در فنس کشی های مخصوص نگهداری می شوند.

    با ورد قورباغه ها به مزارع کار پرورش تازه شروع خواهد شد. هر قورباغه مولد بعد از 2 تا 3 ماه حداقل 300 هزار تخم خواهد گذاشت که درصد کمی از آن ها در نهایت قورباغه گوشتی خواهند شد زیرا هر قورباغه برای اینکه به قورباغه ای گوشتی تبدیل شود و تقریبا به اندازه یک مرغ برای مصرف برسد حداقل دو سال طول خواهد کشید. موضوعی که نشان می دهد بازگشت سرمایه پرورش قورباغه در چند سال ابتدایی خیلی سریع نخواهد بود. رضا شفایی دراین باره می گوید:« هر مزرعه دار حدودا بعد از دو تا سه سال می تواند تولید گوشت خود را شروع کند و حدود 3 تا 4 سال بعد صادرات گوشت شروع خواهد شد زیرا مشتری های خارجی شما حداقل میزانی خاص از گوشت را هز سال از شما می خواهند و برای اینکه به آن میزان از تولید برسید چند سال زمان نیاز است.»

    او می گوید:« یکی از مزارع پرورش قورباغه در شمال کشور که روی قورباغه های گوشتی کار می کند یکی، دو سال هست که به تولید گوشت رسیده ولی هنوز میزان تولید به اندازه کافی نرسیده بنابراین زیر نظر مشتری خارجی خود گوشت را در حال حاضر در سردخانه فریز کرده است و فکر کنم از سال دیگر با رسیدن حجم گوشت قورباغه به اندازه کافی، صادرات را شروع خواهد کرد.»

    او می گوید:« پرورش قورباغه بعد از رسیدن کار به نتبجه لازم و چندین سال زحمت تجارتی پر سود و پر مشتری خواهد بود و از بسیاری از کشورهای جهان از ترکیه و ارمنستان گرفته تا فرانسه و کشورهای اروپایی و غربی مشتری خوب دارد.»

    گوشت قورباغه کیلویی چند است؟

    گوشت قورباغه بسته به نوع مشتری و کشور سفارش دهنده و البته نوع گوشت و نوع  قورباغه متفاوت است اما پر طرفدارترین بخش بدن قورباغه که مشتری های پروپاقرص بسیاری در رستوران های جهان دارد، ران قورباغه است که بین 20 تا 30 دلار در هر کیلو قیمت دارد. بخش های دیگر گوشت بدن قورباغه هم بین 10 تا 20 دلار قیمت دارد. هر قورباغه گوشتی تقریبا بین 2 تا 3 کیلوگرم گوشت خواهد داشت و به این ترتیب فروش و صادرات هر قورباغه گوشتی می تواند به صورت میانگین بین 100 تا 120 هزار تومان ارزش افزوده داشته باشد.

    ______________________________

    پشت پرده صادرات قورباغه در ایران

    سرو قورباغه زنده در ژاپن/ تصویر

  • خودخوری یک مار!/ تصویر

    http://cdn.tabnak.ir/files/fa/news/1393/2/13/369830_453.jpg

    دیده بان حقوق حیوانات: ماری در یک فروشگاه حیوانات پیش از اینکه به قیمت ۷۱۷ دلار فروخته شود نیمی از بدن خودش را خورد.

    به گزارش همشهری آنلاین، انتشار فیلم خودخوری مار توسط صاحب فروشگاه واکنش‌های گوناگونی را در شبکه اینترنت به همراه داشت.

    بسیاری انتقاد کردند که چرا صاحب فروشگاه جلوی کار این مار را نگرفته است.

    گفتنی است پاشیدن آب سرد به این خزنده موجب می‌شود او دمش را رها کند.

  • آهوان ایرانی در کیش/ تصویری

    دیده بان حقوق حیوانات: آهوی ایرانی یکی از دو گونه آهویست که در ایران و قسمت‌های خشک زندگی می‌کند. بخشی از مشخصات این گونه آهوی ایرانی: ارتفاع این آهو بیش از 70 سانتیمتر است. ماده‌ آهوها معمولاً شاخ ندارند. پیشانی آهوهای نر موهای سفید دارد.

    عکس: حسین تهوری/ تسنیم

  • باغ وحش و سووال های بچه شتر!

    دیده بان حقوق حیوانات: آورده اند روزی میان یک ماده شتر و فرزندش گفت وگویی به شرح زیر صورت گرفت:
    بچه شتر: مادر جون چند تا سوال برام پیش آمده است. آیا می تونم ازت بپرسم؟
    شتر مادر: حتما عزیزم. چیزی ناراحتت کرده است؟
    بچه شتر: چرا ما کوهان داریم؟
    شتر مادر: خوب پسرم. ما حیوانات صحرا هستیم. در کوهان آب و غذا ذخیره می کنیم تا در صحرا که چیزی پیدا نمی شود بتوانیم دوام بیاوریم.
    بچه شتر: چرا پاهای ما دراز و کف پای ما گرد است؟
    شتر مادر: پسرم، برای راه رفتن در صحرا داشتن این نوع دست و پا ضروری است.
    بچه شتر: چرا مژه های بلند و ضخیم داریم؟ بعضی وقت ها مژه ها جلوی دید من را می گیرد.
    شتر مادر: پسرم ، این مژه های بلند و ضخیم یک نوع پوشش حفاظتی است که چشم ها ما را در مقابل باد و شن های بیابان محافظت می کنند.
    بچه شتر: فهمیدم. پس کوهان برای ذخیره کردن آب است برای زمانی که ما در بیابان هستیم. پاهایمان برای راه رفتن در بیابان است و مژه هایمان هم برای محافظت چشمهایمان در برابر باد و شن های بیابان است… .
    بچه شتر: فقط یک سوال دیگر دارم… ..
    شتر مادر: بپرس عزیزم.
    بچه شتر: پس ما در این باغ وحش چه غلطی می کنیم؟

  • نجات دو توله کفتار و پایش برای یافتن مادر/ تصویری

    نجات دو توله کفتار و پایش برای یافتن مادر/ تصویری

    Animal-Rights-Watch-ARW-7391

    دیده بان حقوق حیوانات: دو توله کفتار که به علت نامعلومی از آشیانه خود خارج شده بودند پس از اینکه مورد حملۀ سگ های گلۀ دامداران روستای رزداب قرار گرفتند توسط چوپانان گله نجات یافتند.
    مسئول حفاظت محیط زیست خواف دراین باره اظهار داشت: پس از اطلاع رسانی یکی از همیاران محیط زیست در روستای رزداب مبنی بر انتقال دو قلاده توله کفتار که از چنگال سگ های گله داران نجات یافته بودند به روستای یاد شده ، مأموران یگان حفاظت محیط زیست خواف به محل اعزام شدند.
    عباس طاهریان افزود: روحانی روستای یادشده که هنگام حملۀ سگ های گله به توله کفتارها در محل حضور داشته به توجیه چوپانان پرداخته و بدین طریق مسبب نجات توله کفتارها و انتقال و نگهداری آنها در روستا شده بود و پس از حضور مأموران یگان آنها را تحویل داد.
    وی در ادامه گفت : با توجه به اهمیت گونۀ یاد شده سریعاً محل مناسبی برای کفتارها تعبیه و با همکاری شبکۀ دامپزشکی شهرستان خواف گونه ها توسط دامپزشک مورد معاینه قرار گرفتند و مأموران جهت بررسی بیشتر و احتمال پیدا کردن ماده کفتار و توله های دیگر در زیستگاه طبیعی خودشان محل را پایش کردند.
    طاهریان در پایان ضمن تشکر از اقدام به موقع روحانی و چوپانان رزدابی و نیز همیار محیط زیست در حفظ این گونه های ارزشمند افزود : خوشبختانه دوره های آموزشی جوامع محلی تأثیر بسزایی در ارتقاء فرهنگ محیط زیستی روستائیان داشته و روستائیان رزدابی بار دیگر اثبات کردند که در راستای حفظ گونه های جانوری در تلاشند.
    وی ادامه داد: چندی پیش نیز چوپانان محلی در شرایطی که پلنگ نر جوانی باعث تلف شدن 8 رأس گوسفند شده و در محل نگهداری دامها گرفتار شده بود با تماس تلفنی مأموران یگان را آگاه کردند .
    گفتنی است روستای رزداب در 25 کیلومتری شهر خواف و در جوار منطقۀ شکارممنوع سده قرار گرفته است.

    Animal-Rights-Watch-ARW-7393

    Animal-Rights-Watch-ARW-7394

    Animal-Rights-Watch-ARW-7395

    Animal-Rights-Watch-ARW-7392

    Animal-Rights-Watch-ARW-7397

    Animal-Rights-Watch-ARW-7398

  • تفنگت را زمین بگذار

    دیده بان حقوق حیوانات/ سیدمحمد هاشمی*: سلام!

    من یک قوچ نرهستم . دریکی ازمناطق حفاظت شده میان کوه وصخره های بلند زندگی می کنم. دوستانم گفته اند برای توچیزی ننویسم . گفته اند بی فایده است . اما من نظردیگری دارم . می دانم بعضی ازشما آن قدرسنگ دل وبی رحم هستید که صدای ضجه های شکارهم بیدارتان نمی کند ؛ اما اگربتوانم با این نامه فقط تو را بیدارکنم تا تفنگت را زمین بگذاری ودیگرحیوانی را شکارنکنی به هدفم رسیده ام .

    این روزها آن قدرشکارچی ها زیاد شده اند که هرصبح وقتی ازخواب بیدارمی شویم وازلابه لای صخره ها بیرون می آییم ، نمی دانیم آیا تا شب زنده می مانیم یا نه . هرلحظه منتظریم تا لوله ی تفنگی ازپشت صخره ای بیرون بیاید وصدای گلوله ای را بشنویم . آن وقت یکی ازما غرق درخون روی سنگ ها می افتد. بعد تورا می بینیم که شاد وخندان نزدیک می شوی ولاشه را بردوش می گیری تا خانواده ات با گوشت آن غذایی درست کنند وساعتی را خوش بگذرانند .

    دراین لحظات ، بعد ازخدا ، تنها کسانی که با چشم های نگران مراقب ما هستند محیط بانانند . هرچند تعدادشان کم است ؛ اما همین مقدارهم غنیمت است . هروقت محیط بانی را دوروبرخود می بینیم ، آسوده خاطریم . تنها آن لحظه است که آسوده می چریم وبره هایمان بازی می کنند وازصخره ها بالا وپایین می پرند . محیط بانان خستگی نمی شناسند . درزمستان وقتی چند متربرف می بارد و هرلحظه ازگرسنگی درانتظارمرگ هستیم ، آن ها هستند که علوفه بردوش می گیرند وپای پیاده کیلومترها می آیند تا غذایی به ما برسانند . گاهی حتی جان خود را به خطرمی اندازند . همین چند روزپیش بود که یکی ازمحیط بانان منطقه ی من با شکارچیان درگیرشد . آن ها با تفنگ وتبروچاقو افتادند به جان محیط بان . من ازپشت صخره نگاه می کردم . کاری ازدستم برنمی آمد . آرزو کردم ای کاش پلنگ بودم .آن وقت می پریدم وگلویشان را به دندان می گرفتم وخفه شان می کردم . نمی دانم آن محیط بان زنده است یا نه .

    بارها تصمیم گرفتم ازاین جا بروم ؛ اما بعد پشیمان شدم . شکارچی همه جا هست . تازه اگربروم با خطرجاده ها چکارکنم ؟ کمی پایین ترجاده ای هست که به راحتینمی شود ازآن عبورکرد . ازیکی شنیدم هفته ی قبل یک پلنگ ویک شغال درهمین جاده با خودروهای عبوری تصادف کرده اند وکشته شده اند . همین جا بمانم بهتراست .

    این سال ها ما با خطرزاده می شویم . با خطرزندگی می کنیم وبا خطرمی میریم . ما حتی ازرفتن به آبگیری که همین نزدیکی هاست می ترسیم .حاضریم تشنگی را تحمل کنیم ؛ اما آن جا نرویم .آخرتو گاهی کنارآبگیرها تله های آهنی می گذاری . کافی ست پایمان به آن جا برسد ، حتماً گرفتارمی شویم .

    من مدت هاست دنبال یک جفت می گردم . گاهی با نرهای دیگرمبارزه می کنم وپیروزهم می شوم . اما الان طوری شده که ماده ها کمترمیل به باردارشدن دارند . فصل زاد و ولد که می شود ، تو با دوستانت کمین می کنی وبره های تازه متولد شده را جلوی چشم مادران شان می گیری وبا خود می بری . البته این کارهولناک بیشتربا کشتن مادران همراه است . بره ها چند ماهی هم بازی بچه هایت می شوند وبعد هم گوشت شان خوراک چند شب خانواده ات خواهد شد . من به ماده ها حق می دهم که ازباردارشدن بترسند . چون بارها اشک آن ها را دیده ام . بارها درفراق بره ها ، صدای ناله شان را تا خود صبح شنیده ام . تو ندیده ای ؟ نشنیده ای ؟ یاد مادرم افتادم که دوسال پیش شکارش کرده ای . می گفت شکارچی شکارچی های قدیم . لااقل آن قدرمعرفت داشتند که به قوچ های باردارشلیک نمی کردند . اما من این سال ها چندین باربه چشم خود شلیک شکارچی ها را به سمت قوچ های باردار [میش های باردار] دیده ام .

    خسته ات کردم . عین این نامه را چند تا نوشته ام وجایی در شاخ خودم وشاخ قوچ های دیگرپنهان کرده ام ، طوری که به راحتی آن را ببینی . شاید فردا هم بیایی ویکی ازقوچ ها را شکارکنی . اگرنامه به دستت رسید ، اول خوب آن را بخوان ، بعد تفنگت را زمین بگذارو بیدارشو .

    * تابناک: سیدمحمد هاشمی – ساری

  • خطر ورود گونه های غیر بومی به محیط های طبیعی

    دیده بان حقوق حیوانات: رئیس اداره محیط زیست طبیعی استان تهران مطرح کرد: آسیب های زیست محیطی محدود به ورود آلاینده ها، پساب ها به زیست بوم ها و یا از بین بردن گونه های جانوری و گیاهی بر اثر مواد شیمیایی نیست بلکه بسیاری از این آسیب ها ناشی از دستکاری در نظام طبیعی زیست بوم ها می باشد.

    به گزارش سایت اطلاع رسانی محیط زیست استان تهران (سامات) امیرعباس احمدی با اعلام این موضوع گفت : یکی از این آسیب ها که بویژه در سالهای اخیر در بسیاری از کشورهای جهان مورد توجه بسیاری قرار گرفته است ، مسئله ورود گونه های غیر بومی به اکوسیستم های طبیعی می باشد.

    وی افزود در این اکوسیستمها اساس تعادل بین جمعیت های (جانوری ، گیاهی) و منابع موجود در آنها شکل گرفته و پایدار می مانند.

    احمدی با اشاره به اینکه ورود هر نوع موجود زنده باعث تغییر در این نظم طبیعی شده و زیست بوم ها را دچار تغییر می نماید، گفت : اغلب این تغییرات می تواند ماهیت مخرب داشته باشند. یک گونه غیر بومی می تواند به هریک از گروه ها یا طبقات موجودات زنده اعم از ویروس ها ، قارچ ها ، جلبک ها ، خزه ها ، سرخسها ، گیاهان، مهره داران ، ماهی ها ، دوزیستان ، پرندگان و پستانداران گفته شود.

    وی ادامه داد: ورود گونه های غیر بومی از عوامل موثر در انقراض گونه می باشد. گونه های غیر بومی همچون عوامل بیماریزا، شکارچی و یا گیاهخوارانی عمل نمایند که از گونه های طبیعی تغذیه می کنند. رئیس اداره محیط زیست استان تهران تصریح کرد: این گونه ها بر سر منابع غذایی، فضا و نور با گونه های بومی رقابت می کنند و یا در تلاقی های ژنتیکی شرکت نموده و در نهایت ممکن است سبب تغییرات زیادی در زیستگاه شوند.

    احمدی از : تاثیر بر افراد ، تغییر در جمعیت ها ، تغییر در مورفولوژی ، تاثیرات رفتاری به عنوان مصادیق کلی این تغییرات نام برد.

    وی در پایان خاطر نشان کرد: گسترش گونه های غیر بومی پدیده ای است که می تواند بعنوان یکی از شاخصهای مهم در ارزیابی آسیب پذیری های زیست محیطی مورد توجه قرار گیرد. به نظر می رسد که علیرغم مصادیق و نمونه های مشهودی مانند آبزی شانه دار دریای خزر یا آزولای تالاب انزلی ، این مسئله در ایران چندان مورد بررسی قرار نگرفته است.

  • مداوای کمر خرس/ تصویر

    http://cdn.tabnak.ir/files/fa/news/1393/2/21/372390_665.jpg
    دیده بان حقوق حیوانات: خرس قهوه ای نوزده ساله سوری برای مداوای کمر آسیب دیده اش به یک مرکز درمانی حیوانات در سرزمینهای اشغالی انتقال پیدا کرده است