دیده بان حقوق حیوانات: بره میشی که بر اثر بیماری خود را در آستانه مرگ دیده بود خود را به پاسگاه موجود در پارک ملی سیاه کوه می رساند. این بره توسط یکی از محیط بانان نجات داده می شود و تحت معالجه توسط دام پزشکان قرار می گیرد. در حال حاضر حال عمومی آن نسبتا قابل قبول می باشد.
دیده بان حقوق حیوانات: فرمانده یگان حفاظت محیط زیست از زخمی شدن یک محیط بان دیگر در منطقه حفاظت شده کلاه قاضی اصفهان خبر داد.
سرهنگ حمیدرضا خیلدار افزود: روز گذشته پیش از درگیری میان نیروهای یگان حفاظت محیط زیست و یک شکارچی متخلف، یکی از محیط بان از ناحیه دست و شکم زخمی شدند.
به گفته فرمانده یگان حفاظت محیط زیست، این متخلف پس از درگیری دستگیر شده و پس از توقیف سلاح وی، تحویل محاکم قضایی داده شده است.
به گزارش ایسنا، این دومین درگیری در میان محیط بانان و شکارچیان متخلف در نواحی حفاظت شده طی سال 92 است که منجر به زخمی شدن یکی از محیط بانان شده است.
دیده بان حقوق حیوانات/ تیبا بنیاد*: وضعیت متناقضی است؛ دیده بانی می‌کنی و دیده نمی‌شوی، دفاع می‌کنی و بی‌پناه می‌مانی و در میان اتفاقات نادری که دل باید به حمایت و حفاظت گرم باشد کسی برای پشت گرمی نیست. اینها دوگانه‌هایی است که محیطبانان با آن دست به گریبانند. این شغل با خطر کردن همراه است. در ارتفاعات سر به فلک کشیده زاگرس و البرز جایی که هیچ انسانی جز او حضور ندارد، در دشت‌های وسیع، بیشه‌ها و دره‌ها، در صحرا و کویر و در جنگل‌های ایران تنها محیطبان است که این طبیعت را با چشم‌های تیزبین می‌پاید مبادا گزندی ببیند از دست شکارچیان غیرمجاز و آنها که به محیط‌زیست‌شان رحمی ندارند. هرچند محیطبانان بی‌چشمداشت وظایف خود را انجام می‌دهند اما حداقل انتظارشان دیده شدن همان حداقل حقوقشان است. سال‌های اخیر برای محیطبانان ایران با صدور دو حکم اعدام همراه بود. همچنین در ماه گذشته به دونفر در مناطق استحفاظی دنا تیراندازی شد، وضعیتی که محیطبانان را نسبت به وضعیتشان سردرگم‌تر کرد. هومان خاک پور، فعال محیط‌زیست و منابع طبیعی دراین باره می‌گوید: «متاسفانه آن چه به بی‌انگیزگی محیطبانان دامن می‌زند عدم تعریف موقعیت‌هایشان است».
محیطبانان، شبه نظامیانی بی‌پناه
تاریخچه محیطبانی به دهه‌های پیش برمی‌گردد. اولین احکام قانونی درباره شکار در تاریخ ۱۸اردیبهشت ۱۳۰۷ تدوین و تصویب شد و در ۱۴اسفند ۱۳۳۵ بود که مقررات مستقل و نسبتا جامعی در زمینه حفاظت از حیات وحش به تصویب مجلس وقت رسید؛ کانون شکار و صید تشکیل شد که اعضای آن را تعدادی از افراد علاقه‌مند به شکار و صید تشکیل می‌دادند. برای اجرای قوانین تدوین شده وزیر کشور و رئیس ستاد ارتش وقت هم عضو این کانون شدند. ۱۶ خرداد ۱۳۴۶ «سازمان شکاربانی و نظارت بر صید» جای کانون شکار را گرفت و این سازمان رسما به عنوان یک دستگاه مستقل دولتی فعالیت خود را با آموزش شکاربانان در سطح کشورآغاز کرد و مناطقی را به عنوان پارک وحش مورد حفاظت قرار داد. سال ۱۳۵۰ که مسائل زیست محیطی در سطح جهان به عنوان یک مساله قابل تامل وتوجه دولت‌ها مطرح شدند، این سازمان با تغییر عنوان به نام «سازمان حفاظت محیط‌زیست» عهده‌دار مسائل محیط‌زیست کشور شد و همکاری خود را با سازمان‌های بین‌المللی ادامه داد. سازمان حفاظت محیط‌زیست براساس استانداردهای بین‌المللی مناطقی را به عنوان مناطق چهارگانه مورد حفاظت قرار داده‌است. هر یک از مناطق دارای شرایط و مقررات خاص خود بوده است وحالا تعداد آنها در کل کشور به ۱۵۳منطقه می‌رسد. سازمان حفاظت محیط‌زیست محیطبانان را استخدام می‌کند و هدف از حضور آنها در این سازمان حفاظت و کنترل عرصه‌های طبیعی و حیات وحش کشور است. بنابراین محیطبانان سازمان حفاظت محیط‌زیست از نظر قوانین استخدامی، کارمند دولتی محسوب می‌شوند. با توجه به شرایط کاری خویش اما آنها وضعیتی شبیه نیروهای انتظامی یا شبه نظامی دارند. برای کشور پهناوری چون ایران به یازده هزار محیطبان نیاز است چرا که طبق استاندارد جهانی باید از هر ۲ هزار هکتار عرصه خشکی و هر یک هزار هکتار عرصه تالابی، یک محیطبان حفاظت کند. بااین حال تنها سه هزار محیطبان از محیط‌زیست پهناور ایران محافظت می‌کنند که این باعث افزایش حجم کار آنها و خطراتی که ممکن است تهدیدشان کند شده است. تاکنون حدود ۱۱۱ نفر از محیطبانان ایرانی در درگیری‌ها در پارک‌های ملی و جنگل‌های کشور جان خود را از دست داده‌اند.
ابهام در قوانین
با این حال ابهاماتی که در قوانین حمل سلاح برای محیطبانان وجود دارد باعث شده برای آنهایی که به خاطر حفظ جان خود و طبیعت از سلاح‌هایشان در برابر شکارچیان استفاده کردند احکام قضایی سنگینی بریده شود. خاکپور درباره تبعات این ابهامات می‌گوید: « وضعیت محیط‌زیست به گونه‌ای است که به دلیل ابهام در قوانین محیطبانی، ترویج قانون‌شکنی می‌شود و مردم در برابر ماموران گستاخ‌تر شده‌اند. در سال‌های اخیر درگیری‌ها بین مردم و محیطبانان شدت گرفته است. می‌توان بخشی از آن را به قانون‌گریزی شکارچیان نسبت داد اما بی‌شک بخشی از این رفتار به شرایط نامعلوم محیطبانان برمی‌گردد که باید هم برای خودشان و هم مردم مشخص شود.» زمستان سال گذشته بود که دومین محیطبان در منطقه حفاظت‌شده دنا به اعدام محکوم شد که این حکم نیز ابهام در قوانین را نشان می‌دهد. غلامحسین خالدی در حالی که مجوز حمل سلاح به‌عنوان ضابط قضایی و حکم ماموریت از سازمان محیط‌زیست برای مقابله با شکارچیان مسلح را در اختیار داشت به این مجازات محکوم شد چرا که قاضیان پرونده حکم محیط‌زیست را مبنی بر اجازه حمل سلاح برای این افراد نپذیرفتند. آنها عقیده داشتند «محیطبانان ضابط دادگستری نیستند و چون ضابط نیستند، نمی‌توانند از اسلحه استفاده کنند» در حالی که قانون گارد حفاظت محیط‌زیست می‌گوید: «ماموران و محیطبانان ضابط قضایی محسوب می‌شوند و به همین دلیل مجوز حمل سلاح دارند.» کارشناسان حقوقی معتقدند که براساس قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگلها و مراتع (مصوب 1346) كه بعد از انقلاب هم مورد اصلاح قرار گرفت، مامورین جنگلبانی در ردیف ضابطین دادگستری قرار دارند و محیطبانان نیز كه طبق قانون، مسلّح هستند باید در حكم ضابط قضایی محسوب شوند. اگر محیطبانان به عنوان ضابط قضایی محسوب شوند، «قانون به كارگیری سلاح توسط مامورین نیروهای مسلّح در موارد ضروری (مصوب 1373)» در مورد آنها حاكم خواهد بود. البته در حال حاضر كه یگان حفاظت از محیط‌زیست زیرنظر نیروی انتظامی تشكیل شده است، نیروهای این یگان كه محیطبان هستند، ضابط قضایی محسوب می‌شوند اما در سال‌های گذشته در مورد ضابط قضایی محسوب شدن این نیروها با توجه به نحوه استخدام آنها شبهاتی مطرح بوده است.
شرایط تا عوض شدن قانون تغییر نمی‌کند
از مشکلات دیگری که محیطبانان با آنها مواجهند عدم آموزش کافی به دلیل ندادن اعتبارات به این بخش است. این فعال محیط‌زیست مساله آموزش را مهم ارزیابی می‌کند و می‌گوید: «جنبه دیگری که می‌توان به آن توجه کرد، عدم توجه به منابع اعتباری حفاظتی در محیط‌زیست است. متاسفانه در برخی نهادهای دولتی زمانی که با کمبود اعتبارات همراهند از اعتبارات آموزش کم می‌کنند. در حالی که آموزش برای محیطبانان امری حیاتی است و در حفاظت از جان آنها نیز بسیار موثر است. بنابراین زمانی که از اعتبارات بخش آموزش کم می‌شود، محیطبانان آموزش کافی نمی‌بینند و آنها آموزش لازم برای حمل سلاح ندارند، پس شرایطی را که استفاده از سلاح را قانونی می‌کند آموزش نمی‌بینند و این می‌شود که در موقعیت‌های بحرانی که استفاده از سلاح آنها منجر به مرگ شکارچیان می‌شود در دادگاه‌ها آنها نمی‌توانند از خود دفاع کنند و متاسفانه احکام سنگین قضایی برای آنها صادر می‌شود. این درحالی است که محیطبانان باید هر شش ماه یک بار دوره‌های آموزشی را بگذرانند.» شرایط محیطبانی در ایران تا زمانی که لوایح مورد حمایتی آنها تصویب نشود تغییری نمی‌کند و حتی ممکن است بدتر هم شود. چرا که این عدم حمایت‌ها انگیزه کاری از محیطبانان را می‌گیرد و آنها را به نیروهایی تبدیل می‌کند که برای حفظ جان خود محافظه کاری کنند و بعضا به تبانی با شکارچیان دست بزنند. خاکپور به عنوان یک فعال محیط‌زیست معتقد است تا زمانی که حمایت‌های قضایی صورت نگیرد وضعیت محیطبانان همراه با ابهام خواهد ماند. وی بیان می‌کند: «وضعیت کنونی محیطبانان وضعیتی است که باید از جنبه‌های گوناگونی به آن نگاه شود. از طرفی نوعی بی‌انگیزگی در بین محیطبانان شکل گرفته است که ناشی از محکومیت آنها در سال‌های اخیر بوده است. این شرایط به‌گونه‌ای است که درصورت درگیری محیطبانان با شکارچیان و استفاده از سلاح‌های گرم عموما حمایت‌های قضایی از محیطبانان نمی‌شود. باید لایحه حمایت قضایی از محیطبانان نهایی شود تا بتوان این موقعیت‌ها را کنترل کرد.» مجلس چند ماهی است که اعلام می‌کند در حال پیگیری و رسیدگی به لوایح مربوط به محیطبانان است. کمال‌الدین پیرموذن، رئیس فراکسیون محیط‌زیست و توسعه پایدار مجلس نیز با تاکید بر اهمیت تصویب هر چه سریع‌تر دو لایحه حمایتی محیطبانان، در گفت‌وگو با آرمان گفت: «این روزها مجلس درگیر تصویب بودجه است و فرصت لازم را ندارد به موضوع محیطبانان رسیدگی کند. اما فراکسیون محیط‌زیست مجلس درباره نارسایی‌های قوانین آنها اشراف دارد.» او معتقد است که تنها قوه مقننه نباید در برابر آنها حساس باشد بلکه دو قوه مجریه و قضایی نیز دربرابر محیطبانان مسئولند. این نماینده مجلس اضافه می‌کند:«این محیطبانان به لحاظ مسئولیت بزرگی که درخصوص محیط‌زیست و سرمایه‌های کشور برعهده دارند بسیار موقعیت خطرپذیر و سختی را می‌گذرانند. آنها در این سال‌ها بیش از همیشه مورد هجوم و حمله شکارچیان قرار گرفته‌اند و مسائل آنها باید مورد توجه نه تنها قوه مقننه بلکه دو قوه دیگر نیز باشد. دولت و مجلس باید انگیزه‌های لازم را از طریق تامین مزایای مورد نیاز آنها و ایجاد چتر حمایتی برای محیطبانان فراهم کند.» به دلیل سرگرم بودن مجلس روی لایحه بودجه اما رسیدگی به محیطبانان به وقت دیگری موکول شده است که به گفته پیرموذن، نارسایی‌های قانونی آنها توسط این کمیسیون بعد از تعطیلات تیر ماه پیگیری خواهد شد و با تعاملاتی که با سازمان محیط‌زیست داشته‌اند پیگیری‌های لازم را درباره وضعیت آنها خواهند کرد.
شهیدانی که شهید محسوب نمی‌شوند
با این حال تیراندازی به دو محیطبان در منطقه حفاظت شده دنا هنوز بی‌جواب مانده و حکمی برای این پرونده صادر نشده است. وکیل این محیطبانان گفته است: پرونده قضایی این حادثه در مرحله تحقیقات در جریان است و هنوز آخرین دفاعیات متهمان برای تهیه کیفر خواست انجام نشده اما با توجه به شکل وقوع جرم که متخلف شبانه با اسلحه راه را بر مامور بسته و با برهم زدن نظم منطقه و شلیک به محیطبان موجب نقص عضو وی شده است، این جرم قطاع طریق محسوب می‌شود و مجرمان باید قصاص شوند.با بالا رفتن شکارهای غیرقانونی حالا پیشنهاداتی برای افزایش جرایم این قاچاقچیان ارائه شده است به‌طوری که سرهنگ خیلدار، فرمانده یگان حفاظت محیط‌زیست پیشنهاد افزایش 10برابری جرایم تخلفات شکار و صید را داده و تاکید می‌کند: این پیشنهاد به ریاست سازمان حفاظت محیط‌زیست ارائه شده که امیدواریم در شورای عالی محیط‌زیست به تصویب برسد. این درحالی است که چندی پیش پس از زخمی شدن این دو محیطبان، سرهنگ خیلدار بیان کرد افزایش جریمه‌ها تلفات محیطبانان را بیشتر می‌کند. علاوه براین‌ها عدم تعلق مزایا به این محیطبانان بر بی‌انگیزگی آنها افزوده است چنان که خاکپور می‌گوید: «متاسفانه آنچه به بی‌انگیزگی محیطبانان دامن می‌زند عدم تعریف موقعیت‌هایشان است و آنها اگر در درگیری با شکارچیان غیرقانونی کشته شوند، شهید محسوب نمی‌شوند بنابراین در عین این که مدام جان آنها در خطر است ولی به تعریفی مناسب نمی‌رسند، خانواده‌های آنها در معرض خطر هستند. بنابراین برخی محیطبانان به تبانی با شکارچیان روی می‌آورند تا از درگیری جلوگیری کنند و جان خودشان را نجات دهند.» اما سرهنگ خیلدار در خلاف این صحبت‌ها ابراز می‌کند: «هر شخصی که در لباس محیطبانی کشته شود شهید محسوب شده و خانواده‌اش از مزایای خانواده شهید برخوردار می‌شود.» ابهامات درباره وضعیت و مزایای محیطبانان تا آنجایی است که افراد دخیل در این حوزه نیز درباره آنها نظرات متفاوتی می‌دهند. باید دید که تا چه زمانی این بلاتکلیفی‌ها ادامه دارد و این محیطبانان به آنچه حقشان است می‌رسند.
* منبع: روزنامه آرمان
دیده بان حقوق حیوانات: تمامی شکارچیان شلیک‌کننده به محیط بانان دنا دستگیر و روانه زندان شدند.
به گفته فیض الله افشار پس از فرار شکارچیان محیط بانان موفق می‌شوند دو تن از آنها را در منطقه به دام انداخته و دو شکارچی دیگر از منطقه متواری می‌شوند که با توجه به اینکه عملیات شناسایی و دستگیری متهمان فراری از زمان حادثه تا بعد از ظهر امروز ادامه داشت با همکاری بسیار خوب فرماندهی انتظامی استان کهگیلویه و بویراحمد و شهرستان دنا، تمامی شکارچیان متخلف باقی مانده در عملیات غافلگیرانه روز چهارشنبه در حین ورود به مخفیگاه دستگیر و روانه زندان شدند.
افشار با بیان اینکه پرونده قضایی این حادثه در مرحله تحقیقات در جریان است اظهار داشت: هنوزاخرین دفاعیات متهمان برای تهیه کیفر خواست انجام نشده اما با توجه به شکل وقوع جرم که متخلف شبانه با اسلحه راه را بر مأمور بسته و با برهم زدن نظم منطقه و شلیک به محیطبان موجب نقص عضو وی شده است این جرم قطاع طریق محسوب می شود و مجرمان باید قصاص شوند.
وکیل رییس پارک ملی دنا در خصوص آخرین وضعیت محیط بان تصریح کرد: دست راست علی افشار رییس پارک ملی دنا با وجود پیوند های متعددی که بر روی آن انجام شده هنوز بی حس است و متأسفانه بر اساس نظر تیم معالج امیدی برای بازگشت آن وجود ندارد و به احتمال زیاد برا ی همیشه فلج می شود.
وی افزود: اگرچه محیط بانان حق شلیک دارند اما با توجه به دو حادثه ای که در این منطقه در گذشته رخ داده و محیط بانان به علت شلیک به شکار چیان به اعدام محکوم شده اند نوعی ترس در میان تمام مأموران این منطقه در مقابل شکارچیان ایجاد شده وبا شکارچیان متخلف به صورت کاملاً مسالمت آمیز برخورد می کنند، محیط بانان در این حادثه نیز به صورت کاملاً مسالمت آمیز با این شکارچیان برخورد کردند اما دچار این حادثه شدند.
افشار تأکید کرد: بنابراین به عنوان وکیل رییس پارک ملی دنا و عموی وی خواستار قصاص متخلفان هستم و از این حق کوتاه نخواهیم آمد تاعبرتی برا ی دیگر شکار چیان متخلف باشد.
وکیل محیط بان غلامحسین خالدی که در زندان یاسوج به اعدام محکوم شده در پاسخ به اینکه اگر بدانید گذشت شما از قصاص این متخلفان باعث می شود اولیای دم متوفیان منطقه حفاظت شده دنا از قصاص محیط بانانی که محکوم به اعدام شده اند بگذرند از حق خود کوتاه می ایید اظهار داشت: اگرچه این حوادث قابل قیاس نیستند و محیطبانان این منطقه تنها در دفاع از خود و طبیعت و سهواًبه این افراد شلیک کرده اند ولی چنانچه اولیای دم متوفیان منطقه دنا که توسط محیط بانان خالدی و یا تقی زاده جان باختن از قصاص این محیط بانان بگذرند آنگاه ما هم از حق خود کوتاه می آییم .
وی یادآور شد: سازمان محیط زیست باید با فرهنگ سازی و ساخت مستند و بازسازی چنین وقایعی به مردم آموزش دهد که محیط بانان ضابط دادگستری و شکارچیان اجازه درگیری با آنها را ندارند.
به گزارش مهر، روز دوم اردیبهشت ماه سالجاری دو نفر از محیط بانان پارک ملی دنا به نام علی افشار، مسوول پارک ملی دنا از ناحیه مچ دست و وحید ترحمی از همکاران وی از ناحیه انگشتان پا توسط چهار نفر شکارچی غیر مجاز مورد اصابت گلوله قرار گرفتند و مجروح شدند.
دیده بان حقوق حیوانات: تصاویر زیر متعلق است به محیط بان علی افشاری که روز گذشته مورد اصابت گلوله های شکارچیان قرار گرفت.
دیده بان حقوق حیوانات: مامورين پارك ملي كوير مركزي در حين گشت و كنترل منطقه و ردزني مسيرهاي ورودي به پارك متوجه حضور شكارچيان غير مجاز در منطقه درياچه نمك قم شده و پس از جستجو توانستند 2 نفر متخلف شكار و صيد را كه پياده و از درياچه نمك وارد پارك شده بودند را دستگير نمايند.
به گزارش روابط عمومي حفاظت محيط زيست استان سمنان با توجه به مسدود شدن راه هاي خروج از منطقه توسط محيط بانان، اين متخلفين به مدت 4 شبانه روز در بيابان هاي سوزان پارك سرگردان بوده و به خاطر اتمام ذخاير آب در آستانه مرگ حتمي قرار داشتند كه بالاخره محل اختفاي آنان شناسائي و توسط محيط بانان نجات پيدا كردند.
از اين متخلفين لاشه يك راس كل وحشي به همراه يك قبضه سلاح جنگي غيرمجاز كلاشينكف و تعدادي فشنگ و ادوات شكار و صيد كشف و ضبط گرديد. شكارچيان حرفه اي عليرغم اينكه چند شبانه روز گرسنگي را تحمل كرده بودند به خاطر كاهش عطش ناشي از تشنگي از خوردن گوشت غذاهايي كه همراه داشتند خودداري كرده بودند.
لازم به ذكر است پارك ملي كوير مركزي در منطقه بياباني و كويري قرار داشته و داراي بهار، تابستان و پاييز گرم و زمستاني نسبتا معتدل مي باشد. ايـن منطقه شامل رشته كوه، ارتفاعات، دشت هاي وسيع آبرفتي، اراضي بياباني، سنگلاخي، شني و اراضي شور بوده و داراي پستانداران مهمي چون يوزپلنگ آسيايي، كل و بز، قوچ و ميش، جبير، پلنگ، كفتار، گرگ، روباه، كاراكال و گربه شني مي باشد.
دیده بان حقوق حیوانات: معاون رييس جمهور و رييس سازمان حفاظت محيط زيست از افزايش 70 در صدي حقوق محيط بانان در سال 1392 خبر داد
به گزارش پايگاه اطلاع رساني سازمان حفاظت محيط زيست مهندس محمد جواد محمدي زاده با بيان اين مطلب اظهار داشت : محيط بانان شاغل در سازمان حفاظت محيط زيست ، تاكنون تنها در يك رشته شغلي فعاليت داشتند و مزاياي حاصل از ادامه تحصيل و افزايش مقاطع تحصيلي را دريافت نمي كردند كه خوشبختانه در اسفند ماه گذشته مجوزهاي لازم از كمسيون اجتماعي دولت اخذ شد و رسته و رشته هاي شغلي محيط بانان افزايش يافت.
وي افزود: اكنون اين امكان فراهم شده است كه محيط بانان از مزاياي افزايش مقاطع تحصيلي در حقوق ماهانه خود بهره مند شوند
رييس سازمان حفاظت محيط زيست توضيح داد : تا كنون تحت عنوان سختي كار يا پاداش ويژه بعلت حضور و فعاليت در مناطق دور افتاده به محيط بانان، حقوقي پرداخت نمي شد كه خوشبختانه با موافقت دولت، اين ميزان به حقوق ماهانه محيط بانان اضافه خواهد شد.
به گفته محمدي زاده ، در صورت ابلاغ اين مصوبه،حقوق محيط بانان كه اكنون ماهانه 550 تا 600 هزار تومان بود،به يك ميليون تومان افزايش خواهد يافت.
وي،محيط بانان را افرادي پر تلاش و سخت كوش و ماموراني پاك و صبور توصيف كرد و ابزار اميدواري نمود با فازايش حقوق آنان تا حدودي تلاشها و سختي كار آنان جبران شود.
رييس سازمان حفاظت محيط زيست همچنين اعلام كرد: علاوه بر پاداش آخر سال و مزاياي مستمر معمول، به دستور رييس جمهور و پيگيري هاي صورت گرفت، اواخر اسفند ماه 1391 به هر محيط بان 400 هزار تومان پاداش ويژه پرداخت گرديد و آنان در روزهاي پاياني سال آنرا دريافت نمودند.
دیده بان حقوق حیوانات:سال گذشته 4 تن از حافظان طبیعت جان خود را در این راه از دست دادند، یک محیط با ن در راه پاسداری از محیط زیست دو پای خود را از دست داد و محیط بان دیگری که حین انجام وظیفه باعث کشته شدن فردی در منطقه تحت حفاظت شده بود، محکوم به قصاص شد.
به گزارش خبرنگار مهر، فعالان محیط زیست ایران، سال 1391 را با خبر آزاد شدن یکی از همیاران محیطبانی استان هرمز گان از زندان آغاز کردند. علی زارع همیار محیط بانی بود که به دلیل درگیری با شکارچی غیر مجاز و مصدوم شدن این شکارچی به پرداخت دیه 50 میلیون محکوم شده بود و به دلیل عدم توانایی در پرداخت دیه ، چهار ماه را در زندان سپری کرد اما مشارکت فعالان محیط زیست در تأمین این هزینه باعث شد وی از زندان آزاد شود.
هرچند این خبر در حوزه محیط بانان در سال 1391 خبری امید بخش بود اما با مروری بر حوادثی که در این سال برای محیط بانان رخ داد می توان دریافت که سال 91 هم برا یمحیط بانان سال خوبی نبود.
اردیبهشت ماه بود که خبر مصدومیت شدید محیط بان هرمزگانی رضا رحیمی نژاد در رسانه ها منتشر شد. این محیط بان که به همراه همکار خود در منطقه شکار ممنوع گلزار و نیزار حاجی آباد هرمزگان در حال آبرسانی به آبشخورهای ویژه حیات وحش این منطقه بود، بر اثر برخورد خودرو با کابل برق فشار قوی از ناحیه دست راست و دو پا دچار سوختگی شدید شد و اعمال جراحی روی پاهای این محیط بان کارساز نبود و این محیط بان جوان هر دو پای خود را ا ز دست داد.
اما خبر شهادت محیط بان عبدالله یاری رئیس منطقه حفاظت شده لشکر دراستان همدان یکی از تلخ ترین اخبار حزه محیط زیست در سال 91 بود . شهید یاری و همکارانش، شامگاه روز چهاردهم مرداد اکیپی سه نفره از شکارچیان غیر مجاز را متوقف می کنند شهید یاری به قصد بازرسی به خودروی این اکیپ نزدیک می شود که ناگهان یکی از افراد این اکیپ اقدام به شلیک گلوله به سوی شهید یاری می کند. هرچند شهید یاری در این حادثه جان سپرد اما هرسه نفر این اکیپ توسط محیط بانان دستگیر و تحویل مراجع قانونی استان همدان شدند. از بدو تأسیس سازمان محیط زیست در سال 1350 تا کنون شهید یاری یکصد و شانزدهمین محیط بانی است که در درگیری با شکارچیان غیر مجاز جان خود را از دست داده است.
در سال 91 دو تن دیگر که هر دو محیط بانان جوانی بودند در استان گلستان جان خود را از دست دادند اما این بار نه در حین درگیری با شکارچیان و متجاوزان عرصه های طبیعت بلکه در حین گشت زنی برای جلوگیری ازبروز چنین حوادثی. اما به دلیل شرایط سخت و صعب العبور منطقه از یک سو و از سوی دیگر خستگی در آن ساعت شب از مأموریت در یک آب بند یخ زده فرو رفتند و کسی نتوانست آنها را نجات دهد.
اما ماجرای شهادت سربازان طبیعت در سال جاری تنها مختص به محیط بانان نبود بلکه جنگل بانان و قرق بانان سازمان جنگلها و مراتع کشور نیز یکی از همکاران خود را در سال 1391 از دست دادند. جسد شهید رضا ارغوان قرقبان منطقه گوینکدر حوالی تنگه راز در شمال شهرستان بجنورد خراسان شمالی، در حالی در منطقه محل خدمتش کشف شد که دو دست او با بند های پوتینش بسته شده بود و با ضربات چاقو به شدت مجروح شده بود. قاتل که چندی بعد دستگیر شد بعد از این اقدام، جسد این قرقبان 26 ساله را به انتهای دره ای پرتاب کرده بود. آنطور که رییس پلیس آگاهی خراسان شمالی گفته بود شهید ارغوان یک ماه پیش از از این ماجرا توسط یکی از چوپانان محلی تهدید به مرگ شده بود. ظاهراً این چوپان پیشتر گوسفندان خود را برای چرا به عرصه های چرا ممنوع برده بود که با ممانعت شهید ارغوان روبه رو شده بود که همین مسأله انگیزه قتل این قرقبان را ایجاد کرده بود.
اگر چه رئیس سازمان محیط زیست در پاییز سال 1391 از موافقت معاونت راهبردی ریاست جمهوری با استخدام 4 هزار نیروی جدید در این سازمان خبر داد اما یک خبر کافی بود تا نگرانی های تازه را درباره وضعیت محیط بانان کشور به وجود آورد و آن تأیید حکم قصاص نفس یکی از محیط بانان منطقه حفاظت شده دنا در استان کهگیلویه و بویر احمد بود. غلامحسین خالدی دومین محیط بان منطقه حفاظت شده دنا است که محکوم به قصاص می شود. اگرچه در سال 1388، صدور حکم قصاص نفس برای اسعد تقی زاده دیگر محیط بان همین منطقه، جنجال های زیادی را به دنبال داشت اما بار دیگر دنا و محیط بانانش خبرساز شدند. و این بار محیط بانی که حین انجام وظیفه، باعث کشته شدن فردی در منطقه تحت حفاظت شده است محکوم به قصاص می شود. البته سازمان محیط زیست تا کنون توضیحات و اطلاع رسانی قانع کننده ای درباره این دو پرونده نداده است.
به راستی اگر جان فشانی های شبانه روزی محیط بانان و جنگلبانان نبود، با این همه تعارض و طمع بی حد و مرز دشمنان طبیعت شاید امروز دیگر همین 14 میلیون هکتار جنگل را هم نداشتیم، شاید یک سوم باقیمانده ازارومیه و پریشان هم کاملآً خشک شده بود تا ریزگردها 10 روز درمیان هم امانمان ندهند شاید امروز همانند ببر و شیر تنها نامی از پلنگ می شنیدیم و هزاران شاید دیگر که اگر روند کشته شدن محیط بانان و جنگلبانان در الهای آینده با همین شتاب پیش برود دیری نخواهد پایید که شاهد آن روزها هم باشیم.
دیده بان حقوق حیوانات ایران: فعالان محیط زیست با درخواست توقف حکم اعدام محیطبان دنا از مراجع قضایی خواستار برخورد جدی با شکارچیان مسلح و غیرمجاز به جهت بالا رفتن آمار شکار در منطقه حفاظت‌شده دنا و همچنین کشور شدند.
به گزارش ایانا، پس از اسعد تقی‌زاده، دومین محیطبان دنا نیز در حالی به اعدام محکوم شده است که مجوز حمل سلاح به‌عنوان ضابط قضایی و حکم مأموریت از سازمان محیط زیست برای مقابله با شکارچیان مسلح را در اختیار داشته است.
غلامحسین خالدی محیطبان 38 ساله منطقه حفاظت‌شده دنا دومین محیطبان به اعدام محکوم شده این منطقه در چهارمحال و بختیاری است که پس از تحمل دو سال و 9 ماه زندان برای انجام وظیفه خود که مقابله مسلح با شکارچیان غیرمجاز بوده هم‌اکنون در انتظار مرگ نشسته است.بعد از دو حکم اعدامی که برای محیطبانان دنا صادر شده، شکار در منطقه افزایش یافته است؛ این در حالی است که محیطبانان به‌دلیل ترس از کشته شدن به دست شکارچیان، یا اعدام شدن پس از قتل شکارچیان غیرمجاز، دیگر رغبتی به محیطبانی ندارند و این در شرایطی است که بنا به استناد اطلاعات محیطبانان دنا در سه سال گذشته چندهزار کل و بز در دنا شکار شده و جمعیت شکار روزبه‌روز در حال کاهش است.
وکیل پایه یک دادگستری که از سوی سازمان محیط زیست برای پیگیری پروند غلامحسین خالدی منصوب شده، صادر شدن حکم اعدام را به دادگاه کیفری استان منتسب می‌کند و خبر از اعتراض وکلا به رأی صادره می‌دهد. همچنین حکم صادره اکنون در مرحله تجدیدنظر است و اعتراض وکلا ثبت شده است.به گفته افشار، قضات این پرونده در حالی که حکم محیط زیست را قبول ندارند، می‌گویند: “محیطبانان ضابط دادگستری نیستند و چون ضابط نیستند، نمی‌توانند از اسلحه استفاده کنند”؛ در حالی که قانون گارد حفاظت محیط زیست می‌گوید: “مأموران و محیطبانان ضابط قضایی محسوب می‌شوند و به همین دلیل مجوز حمل سلاح دارند”.
گفتنی است، صدور احکام اعدام پی‌درپی برای محیطبانان موجب نگرانی شدید فعالان محیط زیست شده است که در همین راستا خواستار تجدیدنظر مراجع قضایی در پرونده شده‌اند.
_____________________________________________________
دیده بان حقوق حیوانات: عضو هيئت رئيسه مجلس شوراي اسلامي گفت: بايد قوانين به گونه‌اي باشد كه نيروهاي محيط‌باني كه مورد تهديد قرار مي‌گيرند، حمايت جدي شوند.
به گزارش روابط عمومي حفاظت محيط زيست استان خراسان رضوي، حجت الاسلام حسين سبحاني نيا اظهار كرد: روند تصويب قوانين بايد طوري باشد كه موانع اعمال قانون در برخورد با افراد سودجو از پيش روبرداشته شود.
وي افزود: بايد مشوق‌ها به گونه اي باشد كهانگيزه بين محيط بانان تقويت شود تا بتوانند بدون دلهره انجام وظيفه كنند.
نماينده مردم نيشابور و فيروزه در مجلس شوراي اسلامي تصريح كرد: اگر روحيه محيط بان‌ها در بخش‌هاي مختلف به خصوص درمناطق دور افتاده تقويت نشود شايد نتوانيم در مقابله با تخلفات، نتيجه لازم رابگيريم.
وي با تاكيد بر تقويت منابع انساني و تجهيزاتي سازمان حفاظت محيط زيست عشق وعلاقه مندي به محيط باني را مهم ترين انگيزه نيروهاي محيط بان كشور دانست.
وي با اشاره به كاركردهاي مثبت پارك‌هايي نظير پارك حيات وحش نيشابور، خواستار ارائه تسهيلات با شرايط مناسب بهاين گونه مجموعه ها شد تا گردشگران بتوانند ضمن استراحت از جاذبه‌هاي گردشگريزيست محيطي از آنها استفاده علمي كنند.
سبحاني نيا بر تقويت چنين مراكزي براي افزايش اطلاعات عمومي مردم و فراهم شدن سرگرمي سالم تاكيد كرد