دیده بان حقوق حیوانات: پس از گذشت ماه ها از طراحی بحث برانگیز پیراهن تیم ملی فوتبال، یوزپلنگ های طراحی شده به اندازه ای پررنگ شدند که در تصاویر دیده می شوند!
در طرح پیراهن اصلی تیم ملی که در جام جهانی استفاده می شد، یوزپلنگ به اندازه ای کم رنگ بود که عملا دیده نمیشد و در طرح دوم پیراهن که به رنگ قرمز بود، به دلیل الزام قانونی بازیکنان به اینکه پیراهن داخل شورت ورزشی باشد عملا بیش از نیمی از تصویر یوز داخل شورت ورزشی قرار می گرفت و دیده نمی شد!
استفاده از پیراهن جدید با برد تیم ملی همراه بود.
دیده بان حقوق حیوانات: از 4 طرح مانتوی باشگاهی بانوان در خانه مد رونمایی شد. در یکی از این مانتوها صورت یوزپلنگ در میان پرچم سه رنگ کشور نقش شده است.
دیده بان حقوق حیوانات: “خداوند این سرزمین را از سپاه دشمن، دروغ وخشکسالی دور نگاه دارد”
این جمله ای است بسیار آشنا و دلنشین برای ایرانیان. نیایش داریوش بزرگ هخامنشی. او این نیایش آرمانی رابرای نیک روزی مردمان و میهنش ایران زمین بیان داشته است.
شاید اگر داریوش شاه اکنون زنده بود واژه سپاه دشمن را در این نیایش دیگر به کار نمی برد، چون تجربه هشت سال جنگ تحمیلی ایران به تمام کشورهای عربی و متحدان غربی و شرقی و پایور این جنگ یعنی صدام حسین و ارتش بعثی، تا سالیان سال این کشور را ازگزند اندیشه تجاوز به این سرزمین تا حدود زیادی دور کرده است.
اما دروغ و خشکسالی همچنان کشور ما را تهدید می‌کند. همچنان ملت ما شاهد نابسامانی‌ها و هزینه‌های گزافی بابت دروغ و دروغگویان منفعت طلب هستند و همچنان خشکسالی و سوء مدیریت کاربدستان این مرز و بوم سایه خشکسالی را با همه‌ی مهربانی‌های طبیعت دست و دلباز این سرزمین بر سرمان نگه داشته است.
چند روزی است که تقریبا همه‌ی سرزمین ایران شاهد بارش برف است؛ برفی که بعد از سالها خشکسالی شاید بتواند اندکی از دردهای این سرزمین تفت دیده را التیام بخشد، البته اگر این نعمت را مدیران ناکاربلد ما به باد ندهند.
استان های شمالی کشور با دو روز بارش مداوم برف درگیر بحران شده‌اند و مردمان این خطه برای تامین مایحتاج روزانه خود هم با مشکل روبرواند. در پایتخت شهرداری و راهداری مهرورزی(!) کرده و به اصلاح خواسته تا گذر گاه های عمومی را باز نگه دارد و مردم دچار مشکل نشوند. خب کار پسندیده و درستی است اما در این کار پسندیده و درست یک اشتباه جبران ناپذیر مدیران مرتکب شده اند: در شرایطی که در کل سال پایتخت ایران فقط چند روز هوای سالم دارد و انواع و اقسام آلودگی ها فضای پایتخت را مسموم کرده، چه دلیلی می‌تواند داشته باشد شوره زار کردن شهر؟
شهرداری و راهداری شوربختانه در نهایت بد سلیقگی و نا کاربلدی و بی توجهی به زیست بوم، در دوران نانو تکنولوژی هنوز هم همانند شصت سال پیش می‌خواهند با پاشیدن نمک گذرگاه‌های عمومی را باز نگه دارند که جای تاسف دارد. نگاهی به سطح کوچه ها و خیابان ها و بزرگ راه ها کافی‌ست تا به عق فاجعه پی ببرید؛ حتی خودروها هم به علت نمک‌های موجود شبیه ماشین نمکی شده‌اند.
با این شرایط تا یکی دو سال دیگر باید با بحران شوره زار شدن شهرهایمان هم مواجه شویم و شاید دیگر علف هرز هم در این کشور رشد نکند.
ذهنم درگیر این فاجعه نا کار بلدی مدیران بود که خواندم آقای محمد علی خان اینانلو باز هم دسته گل به آب داده‌اند و این بار برای تطهیر چهره مخدوش خویش در زمینه دوستدار محیط زیست بودن، مرتکب بیان یک دروغ بی نهایت بزرگ شده‌اند. به یاد داریم که چندی پیش خبری مطرح شد مبنی بر دستگیری برادر ایشان به دلیل شکار سه قوچ یک ساله که ایشان به جای عذرخواهی از ملت ایران و تقبیح عمل زشت بردارشان به صحرای کربلا زد و داستانهای دیگر که بی گمان بسیاری دلسوزان و دوستدارن محیط زیست در جریان هستند.
خوشبختانه به دلیل تلاش‌های کنشگران و دوستدارن زیست محیطی راستین سر انجام یوزپلنگ ایرانی به عنوان نماد زیست محیط ایران و به عنوان گونه در حال انقراض، بر روی لباس فوتبالیست های تیم ملی در جام جهانی قرار شد نقش ببندد. ایده پرداز نخست این اندیشه هم آرش نورآقایی و محمد درویش دو تن از فعالان زیست محیطی بوده‌اند که باید به دلیل این ایده میهنی در سطح ملی از آنان سپاسگذاری شود.
اما نکته تلخ ماجرا آنجاست که در برنامه این هفته نود، آقای محمد علی خان اینانلو به نگاه و در نهایت ناباوری در این برنامه به دروغ خود را مطرح کننده این ایده معرفی می‌کند. همگان آگاه هستند که برنامه نود یکی از پر ببینده ترین برنامه های صدا و سیمای کم فروغ ایران است، تا جایی که هزینه یک ثانیه آگهی در این برنامه سر به میلیونها تومن می‌زند. اما چه دلیلی داشت که محمد علی اینانلو در این برنامه مرتکب بیان چنین دروغ زشت و بزرگی شود؟
پرسش های بسیاری ذهن هر مخاطبی را در این خصوص درگیر می‌کند اما هر چه که باشد یک واقیعت نهفته در بیان این دروغ است و آن اینکه ایشان تلاش داشته تا به نوعی با این دروغ پردازی اندکی از اتهام های خود مبنی بر سوء استفاده از زیست محیط ایران بکاهد.
شاید بسیاری از گذشته این شکارچی کهنه کارو پارینه سنگی داستان ما و شکارهای ویژه او برای قدرتمداران آگاهی نداشته باشند اما بی گمان در صورت ادامه چنین زشت کرداری از سوی او منجر به این مهم خواهد شد که پرده ها یک بار برای همیشه فرو افتاده تا ملت خود به داوری بنشینند.
صدا و سیما که همکاری یا ورود به مجموعه این سازمان برای هر کاری به مراتب دشوارتراز ورود به یک سازمان امنیتی است این روزها مبدل به تریبون این شخص شده است. اینکه اینانلو ازچه حمایت کلانی و رانت ویژه‌ای برخوردار است که اینگونه با ثروت این ملت تیشه به ریشه آنان می‌زند نیز حتما روزی مشخص خواهد شد اما جبران چنین خسارت بزرگی به داشته های سرزمینی ایرانیان را چه کسی بر عهده خواهد گرفت؟
چگونه می شود که آقای عادل فردوسی پور که سایز گالش نه نه بزرگ تمام فوتبالیست های جهان حتی بورکینا فاسو را دارد، نسبت به این مهم آگاهی نداشته است که ایده پرداز چنین طرحی نه محمد علی خان اینانلو، بلکه عزیزان کوشای زیست محیطی دیگر بوده‌اند؟
گویا آفت‌های این فوتبال مافیا زده و ثروت به باده ده بدرد نخور ایران، اینک گریبان زیست محیط را هم گرفته است که اینچنین فردی با اعتباری مخدوش و با زدوبند و رانت رسانه ای برای پاکسازی چهره‌اش در خصوص جنایت های زیست محیطی از تریبون یک برنامه پر بیننده فوتبالی استفاده می‌کند.
ناگفته پیداست تا زمانی که چنین رانت‌های گسترده‌ای برای ویژه خواران وجود دارد باید منتظر پیامدهای فاجعه بار این‌چنینی بود اما بر همه‌ی باشندگان این سرزمین است که در برابر چنین رفتارهایی سکوت نکرده و برای رسیدن به حقوق خویش با تمام توان وارد میدان شوند.
در پایان نیز پیشنهاد میکنم که دوستدارن راستین محیط زیست کمپینی در خصوص اعتراض به این دروغ پردازی آقای محمد علی خان اینانلو و همچنین برنامه نود و صدا و سیما برای در اختیار قرار دادن تریبون رسانه‌ای -که باید در راستای منافع ملت باشد،- تشکیل داده تا که شاید دیگران به خود جسارت چنین گستاخی‌هایی و به هیچ انگاشتن شعور ملت ندهند؛ باشد که خداوند این سرزمین را از دروغ و خشکسالی دور نگاه دارد.
دیده بان حقوق حیوانات/ آرش نورآقایی*: دوستان محترم، همکاران عزیز، همراهان گرامی؛
قبل از هر چیز، حمایت بی دریغتان را ارج می نهم و هیچ راهی برای جبران محبتهایتان نمی شناسم جز تلاش بهتر و بیشتر برای میهنی که همگان دوستش داریم.
باید عرض کنم مطلبی را که دیشب با عنوان “چقدر تو بزرگواری مَرد!” در آدرس http://nooraghayee.com/?p=24113 نوشتم، دو مرتبه پنهان کردم ولی با درخواست چند تن از دوستان دوباره نمایش دادم. نوشتنش شاید از روی فشار عصبی بود که به بنده وارد شد، ولی پنهان کردنش به این دلیل بود که دوست نداشتم مساله جنبه شخصی پیدا کند.
با اینکه در متن مذکور هیچگونه بی ادبی و بی نزاکتی نکردم و صرفا چند سوال مشخص پرسیدم که پرسش آنها را حق خودم میدانستم و میدانم، اما احساس میکنم که ادامه دادن به این بحث دور از منطق و البته مرام انسانی است.
بنده هیچ کینه ای ندارم و حتی دیگر ناراحت هم نیستم. معتقدم پروژه “حضور یوزپلنگ آسیایی در جام جهانی” به این دلیل مشخص پیش رفت که با نشاط و همدلی همراه بود. اکنون احساسم این است که با وضعیت به وجود آمده این نشاط و همدلی از بین خواهد رفت.
بنابراین از همه سروران گرامی استدعا می کنم دوباره به موضوع اصلی برگردیم و برای حفظ منافع کشورمان تلاش کنیم. اگر به قول دوستان رسانه ای قرار بوده که اطلاع رسانی صورت بگیرد، این اطلاع رسانی صورت گرفته. پس لزومی بر پافشاری نیست.
شاید اکنون برخی از دوستان عزیزتر از جانم، از اینکه بنده در این زمینه پا پس می کشم، ابراز ناراحتی کنند. اما صادقانه بگویم که احساس خطر می کنم. شعار انسان دوستی نمی دهم، اما مثل روز برایم آشکار است که ادامه این بحث به صلاح هیچ کس نیست.
اگر ما به حافظ افتخار می کنیم، پس سخن او را دریابیم: با دوستان مروت با دشمنان مدارا
هنوز یوزپلنگ آسیایی در خطر است. هنوز محیط زیست به حمایت ما نیاز دارد.
آنچه که نوشتم خواست قلبی بنده است، امیدوارم کسی را نرنجانم.
دست همه سرورانم را میبوسم.
_________________________
دیده بان حقوق حیوانات: انجمن یوزپلنگ ایرانی با ارسال نامه ای به سرپرست وزارت ورزش و جوانان از نامه دکتر نجفی و ایده نقش بستن لوگوی يوزپلنگ آسيايی بر پيراهن يا موارد تبليغاتی تيم ملی فوتبال در جام جهانی برزیل اعلام حمایت کرد. در متن این نامه آمده است فوتبال، يکي از پرمخاطب ترين موضوعات جامعه، حتی در دورافتاده ترين نقاط کشور است و اقدام فوق، نقش بسيار موثري در جهت فرهنگ‌سازي براي حفاظت از سومين گربه‌سان نادر دنيا خواهد داشت.
متن کامل نامه به این شرح است:
جناب آقاي سيد رضا صالحي اميري
سرپرست وزارت ورزش و جوانان
با سلام و تقديم احترام،
همانطور که مستحضريد، زماني يوزپلنگ آسيايي در بخش وسيعي از قاره آسيا زندگي مي‌کرد. کشورهايي چون عربستان، عراق، ايران، ترکمنستان، افغانستان و هندوستان زماني ميزبان يوزپلنگ آسيايي بودند. اما متاسفانه بدليل شکار و تخريب زيستگاه، اين دونده زيبا در تمام کشورهاي آسيايي منقرض شده و اکنون تعداد بسيار اندکي از آنها تنها در کشور ما، ايران، باقيمانده است که متاسفانه در ايران هم رو به انقراض است. پيش از اين، ببر مازندران و شير ايرانی نيز در کشور ما منقرض شده‌اند. انجمن يوزپلنگ ايراني يک تشکل زيست محيطي، غير انتفاعي و مردم نهاد به شماره ثبت 13640 مي‌باشد که از سال 1380 تاکنون تلاش مي‌کند در غالب فعاليت‌هاي پژوهشي و آموزشي، با کسب دانش در مورد يوزپلنگ، آموزش و فرهنگ سازي عمومي، به خصوص در جوامع محلي اطراف زيستگاه يوزپلنگ، به حفظ اين جانور کمک کند. در همين راستا و بدينوسيله، انجمن يوزپلنگ ايراني حمايت خود را از نامه جناب آقاي محمدعلي نجفي، رييس سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري در خصوص پيشنهاد جمعي از فعالان محيط زيست براي نقش بستن لوگوي يوزپلنگ آسيايي بر پيراهن يا موارد تبليغاتي تيم ملي فوتبال جمهوري اسلامي ايران در مسابقات جام جهاني فوتبال 2014 برزيل، اعلام مي‌دارد. بدون شک ورزش فوتبال، يکي از پرمخاطب ترين موضوعات جامعه، حتی در دورافتاده ترين نقاط کشور است و اقدام فوق، نقش بسيار موثري در جهت فرهنگ‌سازي براي حفاظت از سومين گربه‌سان نادر دنيا خواهد داشت. لذا خواهشمنديم با قبول اين اقدام فرهنگي، گامي بلند براي حفاظت از تنوع زيستي کشورمان برداريد. پيشاپيش از دغدغه و بذل توجه جنابعالی سپاسگزاريم.
مرتضی اسلامی دهکردی
مدیر عامل انجمن یوزپلنگ ایرانی
دیدبان حقوق حیوانات: نه آن پاس گل زیبا، نه آن شوت ویران کننده، نه آن دوندگی های بی پایان و نه آن دست زخمی، هیچکدام به اندازه لحظه ای که توجه تک عکاس ایرانی حاضر در ورزشگاه بوریرام را به خود جلب کرد، ارزشی نداشت.
ثانیه‌ای که عشق را میان دستانش به فوتبال ایران یادآور شد. پروانه‌ای که از بخت شوم به زمین چمن آنجا رسیده بود و هر استوکی می‌توانست عمر کوتاهش را تمام کند و دستان خسته آندو او را به گوشه‌ای دیگر از دنیا برد.
این صحنه ماندگار و رفتار انسانی پسر نیک ایران، بسان لبخندیست به این فوتبال پر حرص و طمع که برای ریالی بیشتر به هیچ اخلاقی پایبند نیست. به شعارهای پر از خالی و دعواهای زرگری، به شنیده می‌شود های بی اساس، به بی‌رحمی‌های بی‌پایان، به ریختن آبروی هر انسان!
رفتار آندوی عزیز، بهترین پیام برای شعار جوانمردانه فیفا بود، به شیطنت تایلندی ها و به خودمان که عشق را میان این هیاهو به خاک سپرده ایم. خسته نباشی برادر « مسیحی »
پیش تر با انتشار تصاویر کشتن یک کبوتر رنگ شده در استادیوم آزادی و با پیگیری های رسمی دیده بان حقوق حیوانات، کمیته انضباطی قاتل کبوتر را تا اطلاع ثانوی ممنوع الورود به تمامی اماکن ورزشی اعلام کرده بود. همچنین پیرو درخواست دیده بان حقوق حیوانات از فرماندهی نیروی انتظامی، ممنوعیت ورود حیوانات همراه تماشاگران به اطلاع یگان حفاظت استادیوم رسیده بود.
متن: محمد نوری فر
عکس: رضا سعیدی پور
دیده بان حقوق حیوانات: ضربه زدن یک فوتبالیست به جغدی مصدوم در مقابل چشمان تماشاگران یک بازی فوتبال منجر به مرگ این پرنده شد.
به گزارش «پرندگان ایران» و به نقل از رویترز این حادثه روز یکشنبه در دیدار تیم های فوتبال اتلتیکو جونیور و پرِیرا کلمبیا رخ داد.
زمانی که اتلتیکو جونیورز با اختلاف یک گل از رقیب خود پیش افتاده بود، ناگهان توپ در نزدیک نقطه پنالتی تیم پریرا با جغدی که نماد پیروزی اتلتیکو محسوب می شد، برخورد کرد و داور ناچار شد بازی را متوقف کند.
فیلم این مسابقه که بین دو تیم ‘دیپورتیوو پریه را’ و ‘اتلتیکو جونیور’ برگزار شد نشان می دهد، این جغد ابتدا به دلیل برخورد با توپ در نزدیکی محوطه جریمه زمین تیم پریه را به زمین افتاد و باعث شد که داور بازی کشته شدن جغد توسط لگد فوتبالیست را متوقف کند.
در همین حین و هنگامی که داور و بازیکنان در حال صحبت بودند که چه کاری باید انجام بدهند، مورنو از بازیکنان تیم پریه را، به دلیل عقب بودن 2 بر 1 تیمش، صبرش را از دست داد و جغد را با لگد به کنار زمین پرتاب کرد.
هواداران تیم اتلتیکو جونیور نیز در اعتراض به اقدام وی صدای پرنده از خود درآوردند و با فریاد کلمه «قاتل، قاتل» را تکرار کردند.
این جغد که زیر سقف محل برگزاری مسابقه زندگی می کرد و ظاهرا نماد خوش یمنی تیم اتلتیکو بوده سپس به دلیل شکستگی پای راستش در اثر لگد بازیکن، به دامپزشکی برده شد اما به خاطر شوک وارد از این حادثه و دست به دست شدن، مرد.
جغد پس از این حادثه بلافاصله به مرکز دامپزشکی انتقال یافت اما به علت مشکلات تنفسی در روز سه شنبه تلف شد. رامون جسوروم، رئیس لیگ فوتبال کلمبیا (دیامور) در مصاحبه ای رادیویی گفت این مسئله در کمیته انظباطی دیامور مطرح خواهد شد.
بنابراین گزارش، مورنو از بازیکنان ملی پوش پاناما با اعلام اینکه پس از حادثه مذکور تهدید شده است، گفت: چه از طریق تلفن و چه راه های دیگر تهدید شده ام. من قصد صدمه زدن به این جغد را نداشتم.
وی افزود: این تهدیدها باعث نگرانی من و خانواده ام که در پاناما زندگی می کنند، شده است.
گفته می شود، بعد از این حادثه مورنو به یک باغ وحش برده شده تا پای سخنرانی مسوولان در مورد جغدها بنشیند، وی همچنین قول داده است ماهی یکبار به باغ وحش برود و داوطلبانه کار کند.
