
























دیده بان حقوق حیوانات: کارخانههای خودروسازی بسیار معروف مانند فراری معمولاً کمتر خودروی های خاص تولید می کنند اما گاهی به سفارش مشتریان، خودروهای بسیار گرانقیمت را تولید می کنند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران به تازگی فراری به درخواست یکی از مشتریانش دست به اقدامی جالب زد و یک خودروی تماما از چرم را تولید کرد.
دیده بان حقوق حیوانات: مسوولان باغوحش اسپانيايي «پارك لورو» در منطقه «پوئبلا»، دو توله شير سفيد تازه متولد شده را به عنوان اعضاي جديد اين باغوحش معرفي كردند.
به گزارش سرويس «محيط زيست» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، از تولد اين توله شيرهاي بازيگوش فقط يك هفته ميگذرد و در حال حاضر تحت مراقبت شديد دامپزشكان در اين باغوحش معروف اسپانيايي هستند.
به گزارش رويترز، تولد اين دو توله شير سفيد درواقع بخشي از برنامههاي گسترده حفاظت از گونهها است كه در سالهاي اخير در اين باغوحش به اجرا درآمدهاند. هر چند شيرهاي سفيد در برخي از فرهنگها، نمادي آسماني هستند اما اين حيوانات بسيار كمياب نيز از قربانيان اصلي شكار غيرقانوني در حيات وحش محسوب ميشوند.
اين تولهشيرها در واقع سه قلو بودند اما يكي از آنها مدت كوتاهي پس از تولد، تلف شد و فعلا دو توله ديگر زنده ماندهاند. در باغوحش «پارك لورو» در حال حاضر 96 گونه مختلف از پستانداران، پرندگان و خزندگان كمياب تحت برنامههاي حفاظتي ويژه، پرورش مييابند و نگهداري ميشوند.
دیده بان حقوق حیوانات: یک مدرسه در نیوزیلند مسابقه ای عجیب را برگزار کرد.
دیده بان حقوق حیوانات: در افسانه ها آمده است که این ورزش برای اولین بار درحوزة دو طرف آمو دریا انجام می شده است. در بعضی از نوشته های دیگر آمده است که مسابقات بزکشی در افغانستان به قرن یازدهم و دورة چنگیزخان باز می گردد. تاریخ بزکشی را به زمان لشکر کشی های اسکندر مقدونی ارتباط میدهند که پهلوانان آریائی بالای لشکر دشمن شبخون میزدند و افراد دشمن را زنده از اردوگاهای شان با خود میبردند.میگویند که بعد ها این مهارت های جنگی شکل ورزش را به خود گرفته و برای سرگرمی و نمایش انجام میشد.در ابتدا در این بازی از لاشه بز استفاده میشد ولی به نسبت کم بودن وزن آن، بعداً گوساله مورد استفاده قرار گرفت، اما این ورزش نام قبلی خویش(بزکشی) را همچنان حفظ نموده است. این ورزشی است که در نظر بسیاری ازطرفداران حقوق حیوانات ، مصداق بارز نقض این قوانین است . اگر بشود بر روی آن اسم ورزش گذاشت.
در افسانه ها آمده است که این ورزش برای اولین بار درحوزة دو طرف آمو دریا انجام می شده است. در بعضی از نوشته های دیگر آمده است که مسابقات بزکشی در افغانستان به قرن یازدهم و دورة چنگیزخان باز می گردد. تاریخ بزکشی را به زمان لشکر کشی های سکندر مقدونی ارتباط میدهند که پهلوانان آریائی بالای لشکر دشمن شبخون میزدند و افراد دشمن را زنده از اردوگاهای شان با خود میبردند. وی میگوید که بعد ها این مهارت های جنگی شکل ورزش را به خود گرفته و برای سرگرمی و نمایش انجام میشد. در اوایل دراین بازی از لاشة بز استفاده میشد ولی به نسبت کم بودن وزن آن، بعداً گوساله مورد استفاده قرار گرفت، اما این ورزش نام قبلی خویش(بزکشی) را همچنان حفظ نموده است.
بزکشی یک بازی قدرتی است که بطور سنتی در افغانستان، پاکستان و کشورهای آسیای میانه انجام می شود. پناهندگان افغان این بازی را از افغانستان به پاکستان آورده اند. قوانین این بازی برای کسانی که با آن آشنایی دارند بسیار ساده است.اجازه ندارید بز را تا زین بالا بیاورید. حق ندارید برای گرفتن بز از رقیب به دستش بزنید و حق ندارید برای مانع شدن از دیگر سواراکاران از طناب بر سر راهشان استفاده کنید.
اگر این قوانین کمی عجیب به نظر می رسند، آنها را یک درس سریع در بزکشی بحساب بیاورید. البته این ها همه قوانین نیستند، اما آن هایی که با این بازی قدرتی آشنا هستند آنها را به عنوان قوانین مردانگی می شناسند.
این بازی هنوز در بخش های شمالی افغانستان و توسط پناهندگان افغان در بسیاری از بخش های پاکستان همچنین در سراسر آسیای میانه بازی می شود. این بازی توجه هزاران هوادار را به خود جلب می کند و در افغانستان در استان های میمنه، مزارشریف و کتغان مشهور است. قانون دیگر این است که زنان حق تماشای این بازی را ندارند.
زهیر حسین سرواری، دبیرکل فدراسیون بزکشی پاکستان، گفت: «اغلب بزکشی در زمستان انجام می شود، چون فصل برداشت محصولات کشاورزی به اتمام رسیده است و اسب ها و سوارکاران بدون اینکه بیش از حد گرمشان شود می توانند مسابقه دهند.» بزکشی هر طوری که شکل و رویدادش باشد بستگی به حمایت ها از اسب ها و سوارکاران پیروز و جشنی دارد که بزکشی در طی آن انجام می شود.
بطور سنتی، جنبه روستایی شمال افغانستان و در پاکستان جایی که بزکشی انجام می شود، هر دو نوع حمایت های مالی در دست روسای قبائل – مردان دارای اهمیت سیاسی، اقتصادی و سیاسی قرار دارند که طبقه برجسته غیر رسمی زندگی محلی را تشکیل می دهند. روسای قبائل اسب هایی دارند که به نژاد آنها افتخار می کنند و موفقیت خود را در بزکشی به حیثیت صاحبان خود می افزاید.
روسای قبائل و اشخاص مشهور منطقه، سوارکاران ویژه ای را برای اسب های خود استخدام می کنند که به نام «چپ انداز» مشهور هستند. مهمترین چیز حمایت آنها از رویدادهای جشنی است که بزکشی بطور سنتی در طی آن انجام می شود.
برای بزکشی از لاشه یک حیوان استفاده می شود. بز ترجیح داده می شود اما اگر بز پیدا نشود از گوساله کوچک هم می توان استفاده کرد.
قبل از اینکه مسابقه بزکشی شروع شود، بازیکنان، جسد را حداقل به مدت 24 ساعت در آب سرد قرار می دهند تا خیس بخورد!!!!!!!!!
این کار برای تغییر شکل نیافتن لاشه حیوان صورت می گیرد تا وقتی صدها چپ انداز برای گرفتنش رقابت می کنند لاشه متلاشی نشود و بازیکنان بتوانند آن را به حلقه پیروزی برسانند.
چپ اندازها افرادی قوی هستند. آنها با استخوان های شکسته به بازی ادامه می دهند. یک چپ انداز فقط یک مدت بسیار کوتاه برای بستن شکستگی خود می تواند بایستد و مجدد سوار بر اسب شده و به بازی ادامه دهد.
والی استان سرحد شمال غربی سال گذشته 500,000 روپیه به فدراسیون بزکشی هدیه داد؛ اما این مبلغ برای اجرا و بهبود این بازی در منطقه کافی نبود.
حاجی علی احمد، یک بازیکن مشهور بزکشی، به آسیای میانه آنلاین گفت: «اسب های بزکشی برای مسابقه تربیت می شوند و ویژگی های کیفی خاصی دارند. اگر چپ انداز در طی مسابقه از اسب خود بیافتد، اسب در میانه آن همه گرد و خاک می ایستد. او در بین آن همه شلوغی می ایستد و منتظر می ماند تا سوار کار دوباره سوار شود.»
او افزود که آنهایی که اسب های بزکشی را تربیت می کنند به اسب ها در زمان های مشخص به همراه رژیم معمولی کاه و جو، خشکبار و کره می دهند.
اگر اسب بیش از حد چاق شود، مربی قنتر می کند یعنی اینکه اسب را چندین هفته هر روز به مدت چند ساعت افسار و زین کرده زیر تابش آفتاب نگه می دارد تا چاقی از بین برود. آفتاب نه تنها چربی ها را می سوزاند بلکه طاقت آوردن را نیز به اسب می آموزد.
بزکشی یک بازی مشهور در بین جنوبی های آسیای میانه مانند پشتون ها، هزاره ها، تاجیک ها، ازبک ها، قرقیزها، قزاق ها و ترکمن ها است.
در دهه 1950، دولت افغان بزکشی را به عنوان یک جاذبه گردشگری و سمبل قدرت مرکزی و اتحاد ملی تبلیغ می نمود. تیم های استانی وجود داشت و مسابقات تحت نظارت شاه بود. دولتی که توسط شوروی منصوب شد این مسابقات را برداشت.بازیکنان بزکشی سال ها با شدت و کوشش آموزش می بینند. بسیاری از رقبای فصلی بیش از 35 سال سن دارند.بازی درست نیاز به اسب آموزش دیده دارد. چنین اسب هایی را امروزه می توان بین 15,000 تا 20,000 دلار خرید.
این ورزش توسط پناهندگان افغان و در زمان طالبان زمانی که این بازی در استان های شمالی افغانستان انجام می شد به پاکستان آورده شد. وقتی قوانین و تاریخچه این بازی را می خوانید، جاذبه ها برای تماشاگران نوعی را می توانید حس کنید.
برخی مشخصات
نحوة انجام این بازی قسمی است که عده ای سوارکاران که بنام چپ انداز یاد میگردند برای بدست آوری لاشة یکبز «گوسالة ذبح شده» با هم به رقابت میپردازند.گوسالة که باید در بین 30 تا 45 کیلوگرام وزن داشته باشد بعد از ذبح و پاک نمودن داخل آن، برای مدت 24 ساعت در داخل آب گذاشته میشود تا مقاومت پوست آن بیشتر گردد.
ساحة میدان بزکشی محدود نمی باشد ولی از طرف ریاست المپیک افغانستان حدود میدان مربع 350*350 متر و حدود میدان مستطیل 300*350 متر تعیین گردیده است. علاوه بر آن انجام مسابقات بزکشی در میدان های عمومی ورزشی و در داخل استدیوم ها هم امکان پذیر است.
در میدان بزکشی دو محل مهم و بارز وجود دارد که یکی آن “دایرة حلال” و دومی “بیرق” است که در یک فاصلة معین و در مقابل دایرة حلال در سمت دیگر میدان قرار دارد. در مواردی هم دایرة برداشت بطور علیحده نیز وجود دارد.
در شروع بازی، بز ((گوساله)) در وسط دایرة حلال و یا دایرة برداشت قرار داده میشود و چپ اندازان سوار بر اسب در اطراف آن حلقه میزنند تا لاشه را از روی زمین برداشته و با پیشی گرفتن ازرقبا از بیرق عبور داده و دوباره آنرا به دایرة حلال پرتاب نمایند. در صورت عبور دادن بز از بیرق یک نمره و در صورت رسانیدن به دایرة حلال، برندگان مستحق دو نمره میگردند.
نظر به مقررات وضع شده از طرف فدراسیون بزکشی افغانستان، گرفتن بز در زیر پای توسط چپ انداز، زدن چپ انداز با قمچین ، بستن بز در زین که به آن «قوش» میگویند، بستن بز به ریسمان (چلبر بستن)، بیجای دست انداختن به بز از فول های این ورزش محسوب میگردد.
مسابقات بزکشی بین دو تیم و چندین تیم اجرا میگردد. در صورتیکه مسابقات بین دو تیم باشد، از هر تیم ده نفر چپ انداز و در مسابقات میان چند تیم، از هر تیم پنج نفر سوار کار اشتراک میداشته باشند. بنابر عدم موجودیت تیم های مختلف بزکشی، در بیشتر مسابقات که در ولایات انجام میشود، تعداد نا محدود ورزشکاران اشتراک مینمایند که به نام “توده برآئی” معروف است که هر سوار کار سعی می نماید تا به نفع خود امتیاز کسب نماید.
اسبهای بزکشی نیاز به تمرینات ویژه ای دارند تا درمسابقات شرکت نمایند. چندروز قبل از مسابقه، اسبها را برای مدتی از روز گرسنهنگه می دارند و آنها را در فواصل طولانی می دوانند. این تمرینات مشقت آمیزسبب می شود تا اسب سختی های روز مسابقه را که طاقت فرسا نیز است، به خوبیتحمل کند. علاوتاً حفظ و نگهداری اسب بزکشی مهارت و مصارف گزاف نیاز دارد.
اسب های بزکشی، بیشتر به نام رنگی که دارندنامگذاری میگردند. طور مثال یک اسپ خاکستری به نام “تارق” نامیده می شود ویک اسپ بور خاکستری به نام “سمند” یاد میگردد. به همین ترتیب یک اسپ سرخ رنگ را “جیرن” و همچنین یک اسپ سفید را “قزل” میگویند. ارزش این اسب ها بسیار زیاد بوده و حتی صاحبان آن آماده نیستند که اسپ های خود را با لوکس ترین موتر تبادله نمایند.
مسابقات بزکشی بیشتر به مناسبت روز های ملی، سال نو، جشن ها، ختنه سوری و عروسی ها برگزار میگردد. به نسبت هوای معتدل، مواسم بهار و خزان برای اجرای این ورزش مساعد بوده و انتخاب میشود.
به خاطر هیجانی و مهیچ بودن بزکشی، این ورزش در چندین فیلم سینمایی به نوعی حضور داشته است. هالیوود فلمی به نام سوارکارانThe Horsemenدربارة بزکشی ساخت که عمرشریف بازیگر مصری هالیود درآن نقش مرکزی داشت. فلم هندی “خدا گواه” با یک صحنة بزکشی آغاز میشود. در فلم امریکائی “رامبو 3” و همچنان در فلم “کابل اکسپرس” صحنه های از بزکشی وجود دارد.
منبع: وت پارس
دیده بان حقوق حیوانات: نماينده انجمن حمايت از حيوانات مشهد گفت: در ايران چيزي به اسم باغوحش نداريم و آنچه كه هست زندان حيوانات است.
سيد مهدي مير هاشمي در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، منطقه خراسان، با بيان مطلب بالا خاطرنشان كرد: باغوحش به معناي زيستگاه طبيعي است، در كشورهاي ديگر انسانها هستند كه در قفس به بازديد حيوانات ميروند پس با اين اوصاف ما با استانداردهاي جهاني فاصله زيادي داريم.
وي با بيان اينكه باغوحش مشهد بهترين باغوحش ايران است، تصريح كرد: ما براي حفاظت از جان حيوانات مجبور به نگهداري آنها در قفس هستيم زيرا افرادي كه براي بازديد به باغوحش ميآيند حيوانات را با سنگ يا چوب مورد آزار و اذيت قرار ميدهند و ما بايد به سمتي برويم كه براي بهبود وضعيت اين امر را فرهنگسازي كنيم.
دیده بان حقوق حیوانات: نقاشيهاي يك الاغ در انگليس به قيمت بيش از 100 پوند به فروش ميرسد.
«پتي» نام الاغي انگليسي است كه با دهانش نقاشي ميكشد و هر يك از اين آثارش به قيمتي بيش از 100 پوند خريداري ميشود. كار عجيب اين حيوان تا جايي براي او شهرت به ارمغان آورده كه روزنامههاي انگليسي از او با عنوان «پيكاسو» (pic-ass-o) ياد ميكنند.
به گزارش ديلي ميل، «پتي» قلممو را با دهانش نگه ميدارد و با رنگهاي زنده و متنوع در عرض 10 دقيقه اثري هنري خلق ميكند. اين حيوان كه در مركز حيواناتي در شهر بريستول زندگي ميكند، هميشه اشيا را با دهانش بلند ميكند و همين مطلب تعليمدهندهاش را تشويق كرد تا به او نقاشي كردن را بياموزد.
به گزارش ايسنا،«ويكي گريناسليد» آموزگاري است كه تنها سه هفته وقت صرف كرد تا از «پتي» يك «پيكاسو» در دنياي حيوانات بسازد.
دیده بان حقوق حیوانات: معاون محیط طبیعی سازمان محیط زیست از توسعه مجموعه پرندگان در باغ وحش ارم ظرف دو ماه آینده خبر داد.
علی اصغر محمدی فاضل در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این مطلب افزود: هم باغ وحش ارم و هم دیگر باغ وحش های کشور از معاونت محیط طبیعی در خواست هایی برای توسعه بخش پرندگان دارند که در حال حاضر با درخواست باغ وحش ارم موافقت شده است.
به گفته وی، برای توسعه باغ پرندگان بایستی ابتدا فضای مناسب برای گونه های مختلف پرندگان ایجاد شود که بر اساس گفته های مسئولان باغ وحش این فضا ظرف دو ماه آینده آماده می شود.
فاضل اظهار داشت: همچنین این باغ وحش برای وارد کردن گونه های پرندگان غیر بومی در خواست مجوز کرده است و در حال حاضر موافقت اولیه برای ورود این گونه ها از سوی معاونت محیط طبیعی شده است.
معاون محیط طبیعی سازمان محیط زیست تصریح کرد: دیگر باغ وحش های کشور نیز برای گسترش بخش پرندگان باید ابتدا فضای لازم را ایجاد و مراحل گرفتن مجوز برای واردات گونه های غیر بومی را طی کنند.
دیده بان حقوق حیوانات: تصویر ذهنی عموم مردم از نام “باغ وحش” به خاطرات روزهای کودکی آنها در بازدید از حیواناتی در قفس برمیگردد که پشت چندین لایه فنسهای فلزی و نردههای به هم جوش داده شده، کز کردهاند.
اما این بار برای نخستینبار در کشور، باغ وحش تهران اقدام به جمعآوری قفسهای فلزی کرده است آن هم ابتدا با برچیدن قفس سلطانهای تهران.
هیچ چیزی برای یک بازدیدکننده باغ وحش جذاب تر از مشاهده واکنشهای طبیعی یک حیوان وحشی در مواجهه با انسان نیست، لذتی که تاکنون به سختی از پشت چندین لایه فنس و میله حاصل میشد.
فضای باز 250 متر مربعی با یک باغچه کوچک گل و گیاه و دیوارههایی از جنس شیشه که تداعی کننده یک آکواریوم بیآب است، آکواریومی برای 2 شیر ماده و یک شیر نر.
دستانت را که نزدیک میکنی و صدا میزنی “اسد” به سمتت میدود و با صدای نعرهاش لرزه به اندامت میافتد و ناگهان خود را مقابل دهان شیری میبینی که به پهنای صورتت باز شده است، لذت همراه با امنیتی که تجربهاش شیرین است.
ایرج جهانگیر؛ مدیر مجموعه پارک ارم تهران درباره طرح خانههای شیشهای برای حیوانات باغ وحش به خبرنگار فارس میگوید: به منظور ارتباط بهتر، نزدیکتر و واقعیتر بازدیدکنندگان با حیوانات، اقدام به ساخت فضاهای باز شیشهای کردهایم که در گام نخست امروز “شیرها و میمونهای رزوس” را به فضای شیشهای منتقل کردهایم.
وی ادامه میدهد: بر خلاف خانههای قبلی حیوانات که سقفهای آجری داشت سقف محوطه نگهداری از شیرها کاملاً باز است و بازدیدکنندگان با فاصله 20 میلیمتری که شیشهها ایجاد میکنند به راحتی به شیرها نزدیک میشوند و واکنش واقعی آنها در مواجهه با انسان و حتی شکار را حس میکنند.
به گفته جهانگیر ایجاد خانههای شیشهای برای حیوانات برای نخستین بار در کشور است که اتفاق افتاده و الهام گرفته از باغ وحش کشور آلمان است.
وی درباره میزان امنیت بازدیدکنندگان در برابر شیشههایی که آن سوی آن شیرها به انتظار نشستهاند، تأکید میکند که ضخامت این شیشهها 20 میلیمتر است یعنی دو لایه شیشه 10 میلی متری که لیمینیت شدهاند و امکان شکستن آنها نیست.
جهانگیر ادامه میدهد که حتی اگر میزان ضربات به حدی باشد که امکان شکست شیشه به وجود بیاید شیشهها هیچ گاه خرد نمیشوند و بریزند بلکه مثل شیشه خودرو تنها ترک برمیدارد. با این حال برای امنیت بیشتر میلههایی نزدیک به شیشهها را نیز تعبیه کردهایم که دیگر در هیچ شرایطی امکان خروج شیرها وجود ندارد.
خداحافظی با باغ وحش آهنی
در حال حاضر عمده فضای فعلی باغ وحش پر شده از فنسها و اتاقکهایی با میلههای آهنی که مدیر پارک ارم میگوید: تا پایان امسال دیگر بازدیدکنندگان با حیواناتی از پشت فنس مواجه نخواهند شد بلکه تمام قفسها برچیده می شود و خانههای شیشهای جایگزین آنها میشود.
فاصله با خرسها فقط به اندازه یک خندق
خرسهای قهوهای باغ وحش که تا پیش از این در قفس نگهداری میشدند به محیطی باز منتقل شدهاند که بدون هیچ مانعی به استقبال بازدیدکنندگان میآیند و تنها فاصله بین بازدیدکنندگان و خرسها یک “خندق” است.
مدیر پارک ارم در این باره میگوید: خرسها مراقب سقوط از ارتفاع هستند و به این گودال حفر شده نزدیک نمیشوند اما در مقابل، بازدیدکنندگان به راحتی میتوانند به دیواره این خندق تکیه دهند و شاهد تمام واکنشهای طبیعی این حیوان باشند.
فیلها در راه تهران
به گفته جهانگیر برای ایجاد تنوع بیشتر در حیوانات باغ وحش قرار است فیلها نیز در این باغ وحش به نمایش دربیایند.
وی میگوید: دو فیلی که قرار است از سریلانکا وارد ایران شود طی ماههای آتی در معرض دید بازدیدکنندگان در باغ وحش تهران قرار میگیرد.
باغ وحشها یکی از مهمترین جاذبههای توریستی کشورها و شهرها محسوب میشوند که میتوان با صرف هزینههای اندک با فاصله گرفتن از باغ وحشهای سنتی، گردشگران بسیاری را برای بازدید از آنها جذب کرد.