برچسب: سگ کشی

  • فوری: آگهی سگ کشی این بار در رشت؛ فرصت 4 روزه برای حامیان حیوانات

    فوری: آگهی سگ کشی این بار در رشت؛ فرصت 4 روزه برای حامیان حیوانات

    Animal-Rights-Watch-ARW-8270

    دیده بان حقوق حیوانات: در حالی که پیگیری ها از کشتار سگ ها توسط شهرداری کلاردشت جلوگیری کرده، شهرداری رشت اعلام کرده است تا 5 روز دیگر از 1 تا 5 صبح اقدام به کشتار سگ ها در 12 مسیر این شهر خواهد کرد.

    به گزارش پایگاه خبری دیده بان حقوق حیوانات شهرداري رشت در نظر دارد هدم سگ هاي ولگرد در محدوده منطقه دو را در مورخ ۱۴-۱۰-۹۳ از ساعت ۱ الي ۵ صبح به انجام برساند.
    مسيرهاي اجرايي اعلام شده برای این کار خيابان هاي امام- شريعتي- مطهري- رودبارتان- دانشسرا- لاكاني- حافظ- دباغيان- تختي- احسان بخش- منظريه – نامجو و كليه مسيرها و كوچه هاي منشعب در محدوده آن منطقه اعلام شده است.
    در سایت این شهرداری ضمن اعلام آمار دویست تایی سگ کشی آمده است: شهرام غني زاده مدير هماهنگي و نظارت خدمات شهري در همايش بيماري مشترك انسان و دام و روز ملي زئونوز با بيان اينكه سگهاي ولگرد يكي از معضلات امروزه شهري مي باشند افزود شهرداري طبق بند ۱۵ ماده ۵۵ قانون شهرداريها موظف به جلوگيري از شيوع امراض ساريه انساني و حيواني و دفع حيواناتي كه مبتلا به امراض ساريه بوده و يا در شهر بلاصاحب و مضر بوده و سگهاي ولگرد نيز جزو همين گروه حيوانات مي باشند. وي گفت كه سگهاي ولگرد علاوه بر ترس و وحشتي كه براي شهروندان ايجاد مي نمايند ، باعث انتقال بيماريهايي چون كيست هيداتيك ، هاري ،بيماريهاي انگلي و پوستي و… مي شوند.به همين دليل و برطبق برنامه زمانبندي شده ، شهرداري رشت شبهاي دوشنبه و چهارشنبه هر هفته ، اقدام به انهدام سگهاي ولگرد در سطح شهر مي نمايد. ايشان افزود البته در زمان بارندگي،شهادتها،ولادتها،ماه مبارك رمضان،ماهاي محرم و صفر و تعطيلات نوروزي ، عمليات انهدام سگهاي ولگرد متوقف شده و انجام نمي گيرد.

    مدير هماهنگي و نظارت خدمات شهري شهرداري رشت با ارائه آمار انهدام سگهاي ولگرد در سال قبل و چهارماهه اول سال ۹۳ گفت : در سال ۹۲ تعداد ۱۲۹ قلاده و در چهار ماهه اول امسال نيز ۱۰۱ قلاده سگ ولگرد معدوم شدند. غني زاده در ادامه با بيان اينكه شهرداري رشت در سالهاي ماضي پيگير اجراي طرح زنده گيري سگهاي ولگرد جهت نگهداري آنها بوده افزود: طبق دستورالعمل كارگروه كنترل حيوانات ناقل بيماري به انسان ، مقرر بود زميني به متراژ ۶۰۰۰ متر در كمربندي سراوان به فومن به شهرداري واگذار گردد كه علي رغم پيگيريهاي متعدد و عدم همكاري ارگانهاي زيربط و اعلام در اراضي ملي بودن زمين موصوف ، عملاً اين واگذاري انجام نگرديد .

    __________________________

    دعوت به سگ‌کشی در کلاردشت لغو شد

     سگ کشی وحشیانه با گلوله؛ از ریختن آبروی کشور با لبخند تا تفریح سرباز ناجا با سگ کشی/ تصویری

    سرنوشت حیوانات ولگرد چه می شود؟

    پناهگاه سگ‌های تهران/ تصویری

    حقوق حیوانات در ایران قدیم: “زمین گربگی” و تله موش زنده­‌گیر، نمادی از رعایت حقوق حیوانات در بشرویه

    مرگ با ترحم در انتظار سگهای ولگرد/ وقتی دیکته شهرداری پر غلط باشد

    صرفا جهت اطلاع ! جولان سگ های ولگرد [شهری] در خیابان های کردکوی/ تصویر

    سگ کشی وحشیانه با گلوله؛ از ریختن آبروی کشور با لبخند تا تفریح سرباز ناجا با سگ کشی/ تصویری

    کارتون: سگ کشی

    باز هم سگ کشی/ این بار در گیلان

    خبر فوری !سگ کشی بی‌رحمانه در تبریز!/ تصویری

    چند می‌گیری سگ بکشی؟! شهرداریمشهد برای کشتن هر سگ ۵۰ هزار تومان جایزه می‌دهد!

    سگ‌کشی؛ شغلی با درآمد چند صد میلیون تومانی و بودجه میلیاردی!/ از البرز تا چهاردانگه و تبریز، تفنگ‌ها برای پول جان می‌گیرند

    طرح سگ کشی شهرداری رامسر به قتل زن جوان منجر شد

    ادامه سگ کشی شهرداری در تهران/ موش ها مسموم می شوند

    سه میلیارد تومان هزینه و ۶۱۰۰۰ سگ کشته شده، آمار بی نتیجه سگ کشی در مشهد

    هزینه هر گزش سگ‎های ولگرد، ۱۵ میلیون ریال!

    ژستِ شیک و مد روزِ حمایت از محیط زیست و حیات وحش!

    گزارش هافینگتون پست از پیکار موفق بانوی تبریزی با سگ کشی

    پایان قطعی سگ کشی با سلاح گرم در تبریز

    سگ کشی وحشیانه و بدوی پیمانکاران شهرداری/ تصویر +۱۶

  • دعوت به سگ‌کشی در کلاردشت لغو شد

    دعوت به سگ‌کشی در کلاردشت لغو شد

    Animal-Rights-Watch-ARW-8268

    دیده بان حقوق حیوانات:/ نسرین نیکنام*: سگ‌کشی در ایران همچون سریال‌های دنباله‌دار پرفراز و نشیب خارجی است که در پایان آن متوجه می‌شوید همه در اتفاق ناگواری که افتاده مقصر هستند اما هیچ یک به‌طور مستقیم مقصر نیستند؛ پس از داستان غم‌انگیز سگ‌کشی در مشهد که مردم با تشویق شهرداری این شهر سگ‌های ولگرد را با بی‌رحمی می‌کشتند این بار نوبت شهرداری کلاردشت بود که با نصب پلاکاردهای متعدد در سطح شهر مردم و میرشکاران را به کشتن سگ‌های ولگرد تشویق کند. این در حالی است که وزارت کشور چندی پیش در مصوبه‌ای به شهرداری‌ها اعلام کرد که برای جمع‌آوری و کنترل جمعیت سگ‌ها باید طرح عقیم‌سازی اجرا شود نه اینکه کشتار این حیوانات در دستور کار باشد؛ هر چند شهرداری مشهد اهمیتی به این مصوبه نداد و با اختصاص جایزه 50 هزار تومانی برای هر سگ، مردم را به سگ‌کشی دعوت کرد.  اما کارشناسان محیط‌زیست معتقدند ازدیاد جمعیت حیوانات شهری به علت رعایت‌نشدن بهداشت و جمع‌آوری نامناسب زباله‌ها در شهرها به‌ویژه شهرهای شمالی صورت گرفته و اگر شهرداری وظیفه خود را در این‌باره به درستی انجام دهد، تعداد گربه‌ها و سگ‌های ولگرد کمتر خواهد شد و نیازی به کشتار بی‌رحمانه نیست.

    مروری بر سگ‌کشی در دهه‌‌های گذشته
    به گفته مردم محلی کلاردشت سگ‌کشی در برهه‌ای از زمان در محله‌ها و روستاهایی که همجوار دشت و جنگل بودند مرسوم بوده است؛ یکی از شهروندان کلاردشت در این‌باره به فرهیختگان می‌گوید: «زمانی که تعداد سگ‌های محلی به دلیل زاد و ولدشان افزایش می‌یافت، مردم و شکارچیان روستاها جمع می‌شدند و با اسلحه‌هایی که داشتند اقدام به کشتن سگ‌ها می‌کردند.» علیرضا گل‌بابازاده در ادامه می‌افزاید: «مردم و شکارچیان در گروه‌های 50 نفره و در یک صف در دشت‌ها حرکت و سگ‌ها را محاصره می‌کردند و زمانی که آنها به موانع طبیعی مانند رودخانه و دره می‌رسیدند و راهی برای فرار نداشتند، شکارچیان به سمت‌شان تیراندازی می‌کردند.» او ادامه می‌دهد: «اما چند سالی بود که مردم و شکارچیان کشتار سگ‌ها را فراموش کرده بودند که با تشویق شهرداری دوباره به نوعی قتل‌عام سگ‌ها در روستاها آغاز شد.»

    مخالفت شورای شهر کلاردشت با سگ‌کشی
    پخش گسترده تصویر فراخوان شهرداری کلاردشت در مطبوعات و شبکه‌های اجتماعی موجب واکنش گسترده شهروندان و حامیان محیط زیست در کشور شد. این مخالفت‌ها سبب شد که شهرداری کلاردشت پلاکاردهای نصب‌شده در سطح شهر را که مردم را به سگ‌کشی دعوت می‌کرد، جمع کند. علی دادجو، عضو شورای شهر کلاردشت در این‌باره به فرهیختگان می‌گوید: «شورای شهر با اجرای این طرح مخالفت و شهرداری نیز پلاکاردها و بنرها را از سطح شهر جمع‌آوری کرد.»
    او با بیان اینکه گرچه مسئولیت جمع‌آوری سگ‌ها با شهرداری نیست، می‌افزاید: «در سال‌های گذشته روند سگ‌کشی در اکثر شهرها اتفاق می‌افتاد اما با مخالفت صورت‌گرفته این طرح دیگر اجرا نمی‌شود.» عضو شورای شهر کلاردشت با اشاره به اینکه مسئولیت این کار با سازمان حفاظت محیط‌زیست است و این سازمان یا سازمان‌های مربوطه باید در این‌باره اقدام کنند، می‌افزاید: «همه با کشتن حیوانات سالم مخالف هستند اما بسیاری از سگ‌های ولگرد ممکن است بیماری‌هایی همچون کزاز و هاری و بیماری پوستی «جرب» داشته باشند که به دلیل ارتباط روستاییان با آنها ممکن است این بیماری‌ها منتقل شود.» دادجو که سمت معاونت دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس را نیز برعهده دارد، یادآور می‌شود: «نباید این انتظار وجود داشته باشد که شهرداری همه سگ‌های بیمار را جمع‌آوری و تیمار کند. ارگان‌های بهداشتی و دامپزشکان نیز باید در کنترل بیماری سگ‌های بیمار و هار با شهرداری همکاری داشته باشند تا با کمک یکدیگر این مشکل حل شود.»

    * فرهیختگان

    __________________________

     سگ کشی وحشیانه با گلوله؛ از ریختن آبروی کشور با لبخند تا تفریح سرباز ناجا با سگ کشی/ تصویری

    سرنوشت حیوانات ولگرد چه می شود؟

    پناهگاه سگ‌های تهران/ تصویری

    حقوق حیوانات در ایران قدیم: “زمین گربگی” و تله موش زنده­‌گیر، نمادی از رعایت حقوق حیوانات در بشرویه

    مرگ با ترحم در انتظار سگهای ولگرد/ وقتی دیکته شهرداری پر غلط باشد

    صرفا جهت اطلاع ! جولان سگ های ولگرد [شهری] در خیابان های کردکوی/ تصویر

    سگ کشی وحشیانه با گلوله؛ از ریختن آبروی کشور با لبخند تا تفریح سرباز ناجا با سگ کشی/ تصویری

    کارتون: سگ کشی

    باز هم سگ کشی/ این بار در گیلان

    خبر فوری !سگ کشی بی‌رحمانه در تبریز!/ تصویری

    چند می‌گیری سگ بکشی؟! شهرداریمشهد برای کشتن هر سگ ۵۰ هزار تومان جایزه می‌دهد!

    سگ‌کشی؛ شغلی با درآمد چند صد میلیون تومانی و بودجه میلیاردی!/ از البرز تا چهاردانگه و تبریز، تفنگ‌ها برای پول جان می‌گیرند

    طرح سگ کشی شهرداری رامسر به قتل زن جوان منجر شد

    ادامه سگ کشی شهرداری در تهران/ موش ها مسموم می شوند

    سه میلیارد تومان هزینه و ۶۱۰۰۰ سگ کشته شده، آمار بی نتیجه سگ کشی در مشهد

    هزینه هر گزش سگ‎های ولگرد، ۱۵ میلیون ریال!

    ژستِ شیک و مد روزِ حمایت از محیط زیست و حیات وحش!

    گزارش هافینگتون پست از پیکار موفق بانوی تبریزی با سگ کشی

    پایان قطعی سگ کشی با سلاح گرم در تبریز

    سگ کشی وحشیانه و بدوی پیمانکاران شهرداری/ تصویر +۱۶

  • سگ کشی وحشیانه با گلوله؛ از ریختن آبروی کشور با لبخند تا تفریح سرباز ناجا با سگ کشی/ تصویری

    سگ کشی وحشیانه با گلوله؛ از ریختن آبروی کشور با لبخند تا تفریح سرباز ناجا با سگ کشی/ تصویری

    دیده بان حقوق حیوانات: ناآگاهانه ترین روش کنترل جمعیت حیوانات شهر و حومه در کشور از طریق کشتار با اسلحه های جنگی و شکاری ادامه دارد.

    تصاویری که در ماه های گذشته به تحریریه دیده بان تحویل شده نشان دهنده شکل جدیدی از سگ کشی است که بدون شک نه با اصول عقلی هماهنگی دارد و نه با اصول اخلاقی و اسلامی.

    عده ای مبادرت به حفر چاله ای می کنند و تعدادی سگ را درون چاله می ریزند. ماموران و درجه داران ناجا مسلح به اسلحه کلاشینکف (سلاح سازمانی نیروی انتظامی) با همراهی عوامل شهرداری با کامیون حمل زباله در صحنه حضور دارند. سربازهای وظیفه ناجا به گروه سگ های درون چاله  شلیک می کنند و افرادی با لبخند شاهد این ماجرا هستند. سپس در حالی که ظاهرا زنی نیز از نزدیک شاهد ماجرا است کارگران شهرداری (با لباس نارنجی) چاله را با آهک و خاک پر می کنند و به گمان خود مشکلی از مشکلات جامعه را حل می کنند. دو نفر با لباس سبز (مخصوص کارگران فضای سبز شهرداری ها) نیز در پر کردن چاله کمک می کنند…

    زنده به گور کردن یا کنترل جمعیت؟

    با توجه به جمعیت بالای سگ ها در برخی مناطق، مدیریت شهری نیازمند کنترل ازدیاد جمعیت سگ های بدون صاحب است اما آیا راه حل مشکل زنده به گور کردن سگ ها است؟

    برای کنترل جمعیت حیوانات راه های علمی و معقولی وجود دارد که بدون هزینه های کلان منجر به کنترل پایدار جمعیت حیوانات شهری می شود. متاسفانه تصمیم گیرندگان شهر ها بدون هرگونه مطالعه جمعیتی و ارایه برنامه پایدار به وحشیانه ترین راه های ممکن اقدام به کشتار جمعی حیوانات و به خصوص سگ ها می کنند. این تصمیم گیران به گمان اینکه کشتار باعث کاهش جمعیت سگ ها می شود، این رفتار را سال ها است که انجام می دهند بدون اینکه گزارشی از میزان کاهش جمعیت ارایه دهند. در مورد حاضر مشاهده می شود که حتی کشتار غیر انسانی توسط سلاح های جنگی بدون نظارت مسوولان سازمان دامپزشکی انجام شده است و بسیار محتمل است که سگ ها پس از دفن شدن زنده مانده باشند. اینکه نیروی انتظامی و کارگران با چه مجوزی چنین رفتاری انجام داده اند بر ما پوشیده است.

    اقدام هایی بدون مطالعه، به نام خدمت به کام پیمانکاران

    کشتار حیوانات راه حل بی حاصلی است که سال های سال انجام می شود و نه تنها منجر به کاهش جمعیت گونه های هدف نشده، بلکه با خالی کردن قلمرو برای نسل بعد، منجر به تکثیر جمعیت نیز می شود. در این میان تنها پیمانکاران از پروژه های بدون پایان سگ کشی منتفع می شوند و نظارتی هم بر بخش مطالعاتی این روش کنترل وجود ندارد. از این رو است که ده ها سال است که پول ها پرداخت می شود، سگ ها کشته می شوند، نسل بعدی پا می گیرند و این دور و تسلسل هنوز هم ادامه دارد!

    حق الزحمه های میلیاردی و پیمانکاران ویژه

    تا کنون حق الزحمه (اگر زحمتی باشد!) پرداختی به پیمانکاران برای کشتار هر سگ از 50 تا 120 هزار تومان عنوان شده و حسابی سر انگشتی مشخص می کند که داشتن یک اسلحه یکی دو میلیون تومانی، یک وانت و یک کارگر تنها لوازم ورود به شغل شریف سگ کشی با درآمد میلیاردی است! واضح است که این شغل شریف را باید به نزدیکان و آشنایانی داد که با توجه به تخصصشان اگر سگ کشی نباشد شاید شغل دیگری برایشان نتوان یافت!

    Animal-Rights-Watch-ARW-7637

    Animal-Rights-Watch-ARW-7638

    Animal-Rights-Watch-ARW-7639

    Animal-Rights-Watch-ARW-7640

  • ساعتي در سوله مرگ؛ گزارش دردناک خراسان از نحوه معدوم سازي سگ هاي ولگرد/ تصویری

    ساعتي در سوله مرگ؛ گزارش دردناک خراسان از نحوه معدوم سازي سگ هاي ولگرد/ تصویری

    Animal-Rights-Watch-ARW-7911

    دیده بان حقوق حیوانات: «سگ کشي»؛ شايد بسياري از افراد جامعه به ياد فيلمي سينمايي به اين نام مي افتند اما براي برخي که دستي در معدوم کردن سگ ها دارند معناي ديگري دارد؛ «مردي ميانسال» که خود را مشاور و کارشناس استانداردهاي زيست محيطي معرفي مي کند، با حضور در تحريريه خراسان مي گويد: پيمانکاران شهرداري سگ ها را زنده گيري و در شرايط غيراستاندارد نگهداري مي کنند و بعد آن ها را بدون حضور ناظران شهرداري، اداره بهداشت و دامپزشکي با روش هاي بي رحمانه اي معدوم مي کنند.

    به گزارش خراسان او فيلم ها و تصاويري را که از محل نگهداري و معدوم سازي سگ ها به همراه آورده است، نشانم مي دهد؛ تصاويري که او را به همراه نگهبان سوله سگ کشي در حال بازديد از محل نگهداري سگ ها و سالن معدوم کردن سگ ها نشان مي دهد به همراه توضيحات نگهبان از نحوه کشتار سگ ها.

    Animal-Rights-Watch-ARW-7914

    حقايقي نگران کننده

    در صحنه هايي از فيلم نحوه نگهداري سگ ها به همراه توله هاي تازه متولد شده که به گفته نگهبان آن ها نيز معدوم مي شوند به تصوير کشيده شده است و در صحنه اي ديگر يک صندوقچه ديده مي شود که به گفته نگهبان؛ اتاق گاز و يکي از روش هاي معدوم سازي سگ هاست. در پلاني ديگر از فيلم هاي تهيه شده از محل معدوم سازي سگ ها، نگهبان روش معدوم سازي سگ ها را به وسيله تزريق مستقيم به قلب سگ ها توضيح مي دهد.

    اما در بخش ديگر اين فيلم، يکي از کارگران پيمانکار که در کار جمع آوري سگ ها نيز مشارکت دارد مطالبي را بيان مي کند که به دليل بي رحمانه بودن زياد از طرح آن معذوريم.

    بعد از ديدن اين تصاوير مستند،اين شهروند فيلم ديگري را از برنامه «اشاره» سيماي خراسان رضوي با حضور «نجفي» مديرعامل سازمان پسماند شهرداري مشهد و «صالحي» مديرکل محيط زيست خراسان رضوي نشان مي دهد که هر دو وقوع اين اتفاقات را تکذيب مي کنند و تصاوير را به شهري ديگر نسبت مي دهند و وجود اتاق گاز و معدوم کردن سگ ها را به روش بدون ترحم کاملا تکذيب مي کنند اما با ديدن تصوير نگهبان و اتاق گاز عقب نشيني کرده و آن را طرح آزمايشي اين مرکز مي داند و در انتهاي بحث اعلام مي کند خبرنگاران هر زماني که خواستند مي توانند سر زده براي تهيه گزارش در محل حضور پيدا کنند.

    دستورالعملي که اجرا نمي شود

    با ديدن فيلم ها و تصاوير مستند کنجکاو مي شوم و از اين شهروند مي خواهم توضيحات کامل تري ارائه کند و او دستورالعمل معدوم سازي و کنترل جمعيت سگ ها را که توسط سازمان شهرداري ها و دهياري هاي کشور تدوين و براي اجرا به معاونت هاي عمراني ۳۰استانداري کشور از جمله خراسان رضوي ارسال شده است، نشانم مي دهد.

    اين دستورالعمل حدود ۳۰صفحه است که در آن به تشکيل کارگروه در سطح ملي، استاني و شهرستان ها براي کنترل جمعيت حيوانات اشاره شده است؛ در اين دستورالعمل کارگروه ۱۶عضو دارد که شامل معاون امور عمراني استانداري به عنوان رئيس کارگروه، مديرکل دفتر امور شهري استانداري دبير کارگروه، نماينده معاونت سياسي و امنيتي استانداري، مديرکل دفتر امور روستايي استانداري، نماينده شوراي اسلامي استان، معاون خدمات شهري شهرداري، نماينده شهرداران استان، مديرکل اداره کل حفاظت محيط زيست استان، معاونت هاي بهداشتي دانشگاه هاي علوم پزشکي،نماينده نيروي انتظامي استان، نماينده دادستان استان، مديرکل اداره کل دامپزشکي استان، مديرکل صداو سيما، رئيس انجمن حمايت از حيوانات استان، مديرکل دفتر امور اجتماعي استانداري و نماينده دهياران استان هستند و در آن وظايف کارگروه نيز مشخص شده است.در بخش هاي ديگر نيز نحوه صيد سگ ها، محل نگهداري آن ها، تجهيزات و لوازم مورد نياز زنده گيري، تجهيزات بهداشتي، نحوه نگهداري سگ ها، روش هاي مرگ با ترحم سگ هاي غيرمفيد و دفن بهداشتي لاشه ها مورد به مورد و با جزئيات توضيح داده شده است.

    مرگ با ترحم

    در بخشي از اين دستورالعمل آمده است که سگ  ها بعد از زنده گيري بايد به قفس نگهداري موقت منتقل شوند و عمليات معاينه، تشخيص و تفکيک سگ هاي اصيل و سگ هاي آلوده زير نظر دامپزشک انجام و سگ هاي مفيد توسط دامپزشک واکسيناسيون و قرنطينه شوند و پس از طي دوره با نصب قلاده و شناسنامه دار کردن با اخذ تعهد به افراد متقاضي واگذار شوند.

    در بخش مرگ با ترحم تاکيد شده است براي معدوم سازي سگ هاي بلااستفاده و غيرمفيد ابتدا با تزريق عضلاني «کتامين واسپور مازين» حيوان بيهوش و سپس با تزريق ترکيبات «بنزو ديازپين وريدي» بدون احساس هيچ گونه دردي دچار مرگ مغزي، قلبي و تنفسي شوند. در ماده ۸ اين دستورالعمل براي جلوگيري از تبعات احتمالي و کنترل جمعيت سگ هاي ولگرد بر روي اکوسيستم منطقه، نسل حيوان و همچنين تاثير بر جمعيت ساير حيوانات مزاحم کنترل شونده توسط سگ به خصوص گرگ به صورت دوره اي هر سال يک بار توسط کارگروه هاي شهرستاني و استاني با محوريت اداره کل حفاظت محيط زيست استان بررسي و نتايج به ستاد مرکزي ارسال شود.

    تزريق در قلب

    اين کارشناس بعد از نشان دادن بخش نامه مي گويد: ۹۰درصد دستورالعمل از سوي نهادهاي مربوطه انجام نشده و جلسه کارگروه بعد از گذشت ۶سال از تاريخ صدور آن فقط يک بار و آن هم چند هفته قبل تشکيل شده است. وي در تشريح چگونگي فعاليت پيمانکاران جمع آوري و معدوم کردن سگ هاي ولگرد در مشهد مي افزايد: سگ ها را پس از صيد، در محل هاي نامناسب نگهداري مي کنند. سگ هاي بزرگ و توله ها را در يک قفس نگهداري مي کنند درحالي که بايد از هم جدا باشند.وي اضافه مي کند: پيمانکار سگ ها را با تزريق «سولفات منيزيم» به صورت مستقيم به قلب آنها از پاي درمي آورد درحالي که استفاده از اين دارو براي اين کار ممنوع است.

    او مي گويد: البته اگر سگ را بيهوش کنند، حيوان زياد درد نمي کشد در صورتي که داروي وريدي تزريق شود اما «سولفات منيزيم» را به قلب سگ ها تزريق مي کنند آن هم با «تزريق کتامين» براي بيهوشي که به دليل گراني کمتر از آن استفاده مي شود.

    وي مي افزايد: شهرداري به پيمانکار براي صيد سگ ۲۵هزار تومان و براي معدوم کردن آن با تزريق «آمپول» (مرگ با ترحم) ۲۵هزار تومان پرداخت مي کند درحالي که پيمانکار براي استفاده از ۲ آمپول که يکي براي بيهوشي و ديگري براي معدوم کردن بدون درد است بايد ۳۵هزار تومان هزينه کند که با اين حساب معدوم کردن سگ با روش با ترحم براي آن سودي ندارد. وي مدعي مي شود که پيمانکار از گازوئيل يا ساير مواد مسموم کننده به همراه سولفات منيزيم و تزريق مستقيم آن به قلب سگ يا از اتاق گاز استفاده مي کند.

    او اضافه مي کند: به دليل اين که پيمانکار بابت صيد و معدوم کردن هر قلاده سگ ۵۰هزار تومان از شهرداري دريافت مي کند، سگ هاي باردار را جداگانه نگهداري و بعد از زايمان، مادر و توله ها را با هم معدوم مي کند.

    نگهداري در شرايط نامناسب

    او مدعي مي شود ناظران شهرداري و اداره بهداشت و نمايندگان دامپزشکي و محيط زيست بر نحوه معدوم کردن سگ ها نظارت ندارند درحالي که بايد در تمام مراحل نگهداري، معدوم سازي و دفن بهداشتي بر کار پيمانکار نظارت کنند.

    وي به نحوه نگهداري سگ ها قبل از معدوم سازي اشاره مي کند و مدعي مي شود سگ هايي که از اول هفته جمع آوري مي شوند تا روز پنج شنبه معدوم مي شوند. آنها بدون آب و غذا نگهداري مي شوند لذا برخي مي ميرند و خوراک سگ هاي گرسنه مي شوند.

    با ديدن اسناد و مدارک ارائه شده از سوي اين شهروند عازم محل نگهداري و معدوم سازي سگ هاي ولگرد در حاشيه شهر مشهد مي شوم. از آنجا که قبلا مديرعامل سازمان پسماند براي بازديد سرزده خبرنگاران از محل نگهداري و معدوم سازي سگ ها اعلام آمادگي کرده بود، ساعت ۱۲روز جمعه به اتفاق عکاس روزنامه به محل مي رويم محوطه اي که داراي يک سوله مسقف و فضاي باز است. صداي زوزه سگ ها هر از گاهي به گوش مي رسد، زنگ در کرم رنگ بزرگ را به صدا درمي آورم؛ زني در را باز مي کند، اجازه ورود مي خواهيم مي گويد: پدرم بايد اجازه دهد، بعد از چند لحظه پيرمردي جلو مي آيد و در را طوري نگه مي دارد که نتوانيم داخل محوطه را ببينيم.

    اجازه ورود نداريد

    «پيرمرد» همان فردي است که داخل فيلم همه مراحل معدوم سازي و نحوه نگهداري را توضيح داده بود. به او مي گويم مي خواهيم از داخل سوله بازديد کنيم. ابتدا مي خواهد در را باز کند اما تا دوربين عکاس روزنامه و شهروندي را که قبلاً با او صحبت کرده است، مي بيند جلوي ما را مي گيرد و مي گويد «اجازه ندارم» بايد از… پيمانکار شهرداري ها اجازه بگيريد.

    ساعت 12:20 با «نجفي» مديرعامل سازمان مپ تماس مي گيرم و با معرفي خود مي خواهم اجازه حضور را طبق وعده اي که داده است بدهد، او مي گويد: «اگر به مکان عمومي هم بخواهيد برويد بايد اول خبر بدهيد». مي گويم: «شما در برنامه اشاره از خبرنگاران خواسته ايد که به طور سرزده از محل بازديد کنند» و او در پاسخ مي گويد: «بگذاريد با مسئول مربوطه هماهنگ کنم تا پيمانکار در محل حضور پيدا کند».

    بعد از قطع شدن تماس با نگهبان که در را محکم چسبيده است تا داخل را مشاهده نکنيم، همکلام مي شوم و از او درباره روش معدوم سازي سگ ها سوال مي کنم. او با تکذيب تمام حرف هايي که در فيلم زده است، مي گويد: با آمپول سگ ها را مي کشند و البته از دهانش در مي رود که يک آمپول را در يک بطري بزرگ نوشابه مي ريزند و آن را پر از آب مي کنند و بعد به قلب سگ ها مي زنند.

    او مي افزايد: روز معدوم سازي سگ ها عوض شده است و اين هفته به جاي پنج شنبه روز سه شنبه حدود ۱۲۰ سگ را معدوم کرده اند.

    Animal-Rights-Watch-ARW-7912

    محل نگهداري سگ ها

    حدود ۴۰ دقيقه زير آفتاب سوزان پشت در ايستاده ايم تا پيمانکار در محل حاضر شود. در اين مدت صداي سگ ها زياد مي شود، گويي که کسي به قفس آن ها نزديک شده است. در همين لحظه پسر جواني با يک خودروي سفيد رنگ بدون توجه به حضور ما، با باز شدن در وارد محوطه مي شود و نگهبان به سرعت در را مي بندد و به همراه او مي رود، ۱۰ دقيقه اي مي گذرد و در اين ميان صداي پارس سگ ها بيشتر مي شود. صداي باز و بسته شدن يک در آهني بزرگ به گوش مي رسد، بعد از گذشت ۱۵ دقيقه پسر جوان که از نزديکان پيمانکار معدوم سازي سگ هاست در را باز مي کند و سراغ مرا مي گيرد. خودم را معرفي مي کنم، او مي گويد: فقط شما و عکاستان اگر کارت خبرنگاري داريد، مي توانيد وارد شويد و شهروند همراه نبايد وارد شود. در ورودي اين مجموعه ساختماني با ۳-۲ اتاق وجود دارد که محل زندگي نگهبان و خانواده اش است، سمت راست نيز يک اتاقک کوچک وجود دارد که روي آن نوشته شده است انبار و در مقابل سوله اي با در بزرگ آهني ديده مي شود.

    در گوشه اي ديگر از محوطه استخر بسيار کوچکي با يک منبع آب قرار دارد اما در آن از آب خبري نيست، در کنار سوله قفس بزرگي قرار دارد که حدود ۱۰۰ قلاده سگ و توله هاي بسيار کوچک در آن قرار دارند.

    در آهني بزرگ باز مي شود و در حالي که از داخل آن بوي بد و غيرقابل تحملي به مشام مي رسد وارد سوله تاريک مي شوم. در ورودي پيکان وانت سفيدي قرار دارد که داخلش ديده نمي شود. درون سوله تعدادي قفس کوچک قرار دارد که درون يکي از آن ها ۲ سگ ديده مي شوند که گويا از سگ هاي نژاد دار هستند.

    قسمتي از سوله با ديوار جدا شده است که از داخل آن صداي زوزه هاي خيلي ضعيف به گوش مي رسد از راهنما مي پرسم اين صداي چيست؟ مي گويد صداي توله هاي تازه متولد شده است که داخل اتاق با مادرشان هستند، به داخل اتاق مي رويم يک سگ و چند توله که به زور چشم هايشان را باز مي کنند داخل اتاق هستند. اتاق هايي بسيار کثيف که از شدت بوي تعفن حتي يک دقيقه هم نمي شود آن را تحمل کرد. به اطراف نگاه مي کنم. همان جعبه يا اتاق گاز را که در فيلم ديده بودم روي زمين است که راهنما نيز آن را تأييد مي کند؛ در گوشه اي ديگر هم يک گاري کوچک که مانند يک جعبه چهار گوش دور آن بسته و يک طرف آن باز است، قرار گرفته که پيمانکار آن را اتاق گاز جديد که توسط چند دانشجو طراحي شده و به صورت آزمايشي به اين محل آورده شده است، معرفي مي کند.

    Animal-Rights-Watch-ARW-7913

    ۲ لاشه درون وانت

    در گوشه اي ديگر يک دستشويي کوچک قرار گرفته که داخل آن چند دستکش، يک سرنگ و يک بطري نوشابه بزرگ که در آن مايعي وجود دارد، به چشم مي خورد. از نگهبان مي پرسم اين همان بطري است (مايع تزريق به قلب سگ) که با تکان دادن سر آن را تأييد مي کند.

    از پسر پيمانکار سوال مي کنم داخل بطري چيست؟ او مي گويد: «سولفات منيزيم».

    قصد خروج از سوله را داريم که وانت بار داخل آن توجهم را به خود جلب مي کند، مي خواهم در را باز کنند که ابتدا از اين کار امتناع مي کنند اما وقتي اصرار مي کنم، به ناچار يک لحظه در پايين کابين را باز مي کند، وقتي در را باز مي کند لاشه يک سگ بزرگ سفيد رنگ پديدار مي شود، پيمانکار سريع در را مي بندد اما با تأکيد من مجبور مي شود، در کابين را کاملاً باز کند تا عکاس روزنامه عکس بگيرد، داخل وانت ۲ لاشه سگ قرار دارد که به پاي يکي از آن ها يک سيم بکسل بسته شده است. دهان سگ ها کف کرده اما نشاني از خون و ضربه ديده نمي شود، پسر پيمانکار مي گويد: سگ هاي تصادفي هستند که ما لاشه آن ها را جمع کرده ايم لطفاً براي ما دردسر درست نکنيد.

    چند سوال و جواب

    از سوله بيرون مي آيم و در خروجي مجموعه سوال و جواب هايي بين ما و پسر پيمانکار رد و بدل مي شود:

    سگ ها را با چه آمپولي معدوم مي کنيد؟ «اول با کتامين آن ها را بيهوش مي کنيم بعد به آن ها آمپول «سولفات منيزيم» تزريق مي کنيم».

    به کجاي بدن حيوان آمپول را تزريق مي کنيد؟ «به قلب سگ ». چرا به قلب، اين کار بسيار درد دارد و بايد طبق دستورالعمل تزريق وريدي انجام شود. تزريق به قلب راحت تر است.آمپول ها را چند خريداري مي کنيد؟ «از ناصرخسرو هر عدد را به قيمت ۷ هزار تومان تهيه مي کنيم» چرا ناصرخسرو؟ همه داروخانه هاي مشهد آن را دارند.قيمت اين آمپول تا ۱۷ هزار تومان است؟ آيا تاريخ گذشته استفاده مي کنيد؟ … (سکوت) اداره بهداشت چه زماني از اين محل بازديد کرده است؟ «من نبوده ام ولي فکر مي کنم ۲۵ روز پيش» از محل معدوم سازي سگ ها خارج مي شويم و به طرف روزنامه حرکت مي کنيم در راه ماجراي لاشه سگ ها را براي شهروند همراه تعريف مي کنم و او مدعي مي شود سگ ها از گرسنگي و تشنگي تلف شده اند، اگر ما به بازديد نمي آمديم، خوراک سگ هاي گرسنه مي شدند وگرنه دليل نداشت که آن ها را درون وانت بگذارند و در آن را نيز ببندند.

    با تخلفات پيمانکار برخورد مي کنيم

    «نجفي» مديرعامل سازمان پسماند شهرداري مشهد درباره موضوعات مطرح شده درباره نحوه معدوم کردن سگ ها توسط پيمانکار به خبرنگار ما مي گويد: در همه دنيا پيمانکاران به دنبال منافع شان هستند و احتمال تخلف وجود دارد.

    وي مي افزايد: در صورت انجام تخلف در معدوم کردن سگ ها توسط پيمانکار، به شدت با آن ها برخورد خواهيم کرد و اقدام به لغو قرارداد با پيمانکار مي کنيم.

    وي با بيان اين که افرادي که اين موضوعات را پيگيري مي کنند به دنبال منافع اقتصادي خود هستند، اضافه مي کند: اين سازمان خارج از ضابطه کاري انجام نمي دهد.

    وي درباره ادعاي مطرح شده مبني بر استفاده دارويي غير از داروي عنوان شده در دستورالعمل و تزريق آن در قلب سگ ها مي گويد: درباره معدوم سازي سگ ها دستورالعمل اصلاح شده اي به ما رسيده است و تزريق نوع دارو براساس آن انجام مي شود.

    «نجفي» مي افزايد: دارويي که براي معدوم سازي سگ ها در دستورالعمل اول در نظر گرفته شده بود، گران بود؛ به همين دليل براي اين که شائبه تخلف مطرح نباشد، وزارت کشور دستورالعمل جديدي صادر و دارويي جديد معرفي کرده است.

    وي درباره معدوم سازي سگ ها از طريق اتاق گاز مي گويد: داروهاي تزريقي خيلي گران است به همين دليل به دنبال مرگ با ترحم با روش استفاده از اتاق گاز رفتيم که آمريکا نيز براي اعدام از آن استفاده مي کند.

    وي مي گويد: با همکاري دانشکده دامپزشکي معدوم سازي با اتاق گاز را که يک طرح آزمايشي است، اجرا مي کنيم و اگر جواب داد اين طرح را جايگزين روش مرگ با تزريق خواهيم کرد.

    مديرعامل سازمان پسماند با بيان اين که در روش مرگ با گاز در مقايسه با تزريق حيوان درد کمتر مي کشد مي افزايد: براي جذب پيمانکار جديد مناقصه و دوره هاي آموزشي نيز برگزار مي کنيم و از اين پس نظارت شديدتري بر پيمانکار خواهيم داشت.

    وي اضافه مي کند: شهرداري براي جمع آوري، نگهداري و معدوم سازي و دفن هر قلاده سگ ۵۰ هزار تومان پرداخت مي کند و سگ ها را پس از معدوم سازي زير نظر اداره کل محيط زيست با عنوان دستگاه نظارتي، در ۵۰ کيلومتري شهر مشهد دفن مي کند.

    دستورالعمل کامل اجرا نمي شود

    مهندس «علوي» مديرکل دفتر شهري استانداري خراسان رضوي نيز درباره اجرانشدن دستورالعمل معدوم کردن سگ هاي ولگرد مي گويد: حرف شما درست است و متاسفانه دستورالعمل مذکور صفر تا ۱۰۰ اجرا نمي شود.

    وي مي افزايد: جلسات کارگروه کنترل جمعيت سگ هاي ولگرد و معدوم سازي آن ها تاکنون تشکيل شده اما مسئولان مربوط در آن شرکت نمي کردند و تا زماني که خود مديران سازمان ها و نهادهاي عضو شرکت نکنند، تشکيل جلسات فايده اي ندارد.

    وي اضافه کرد: در جلسات کارگروه نفرات چهارم و پنجم بعد از مديران شرکت مي کردند که عملا تاثيري در اجراي دستورالعمل نداشت.

    وي با بيان اين که اوايل هفته جاري جلسه اي در تهران و وزارت کشور براي انتخاب چهار استان پايلوت براي معدوم سازي سگ ها برگزار شد، مي افزايد: در اين جلسه مشهد به عنوان يکي از شهرهاي برتر به همراه تهران، مرکزي و آذربايجان انتخاب شد.

    علوي تصريح مي کند: نظرات مختلفي درباره معدوم کردن به شکل ترحم انگيز و يا زنده گيري وجود دارد که به نظرم نمي توان استانداردي براي آن قائل شد.

    وي اضافه مي کند: قرار است نشست هاي کارگروه را برگزار و نقاط ضعف دستورالعمل را بررسي کنيم و سپس آن را به وزارت کشور ارائه دهيم تا ضمانت اجرايي نيز داشته باشيم.

    اشتباه در نوع قرارداد

    به گفته يک فعال محيط زيست دليل همه اين رفتارهاي بي رحمانه، نوع قراردادي است که شهرداري با پيمانکاران منعقد مي کند. در واقع تعيين يک رقم براي صيد و معدوم سازي هر سگ به نوعي براي پيمانکاران و کارگران آن ها يک تشويق است که به هر نحو ممکن سگ هاي بيشتري تامين کنند. تجربه و مشاهدات ما نشان داده است که برخي از آن ها با سرقت سگ هاي اصيل و گران قيمت مردم و نيز جفت گيري سگ هاي اسير شده و سپس معدوم سازي سگ ها به همراه توله هاي تازه متولد شده به جاي آن که به گرفتن پول ۲ سگ اکتفا کنند با اين کار براي ۸ يا ۱۰ سگ پول مي گيرند.

    وي تاکيد مي کند: شهرداري بايد در شيوه قرارداد و نظارت هاي خود بر کار اين پيمانکاران تجديدنظر کند.

    لازم به ذکر است که چند سال پيش يکي از گزارشگران روزنامه نيز با حضور سرزده در همين سوله با صحنه هاي بسيار دردناک و فجيعي مواجه شد که به همين دليل از درج و انتشار آن گزارش منصرف شديم اما اکنون بي شک، با اعتماد به گفته هاي مسئولان در آينده اي نزديک دوباره با حضور در محل پي گير قضيه خواهيم بود.

    طرح: آیدین ارجمندی

    _____________________

    سه میلیارد تومان هزینه و ۶۱۰۰۰ سگ کشته شده، آمار بی نتیجه سگ کشی در مشهد

    گزارش هافینگتون پست از پیکار موفق بانوی تبریزی با سگ کشی

    آغاز جنبش مهربانی با حیوان‌ها: سگ کشی را متوقف کنید

    ژیلا؛ زنی که سگ کشی در تبریز را متوقف کرد

    سگ‌کشی؛ شغلی با درآمد چند صد میلیون تومانی و بودجه میلیاردی!/ از البرز تا چهاردانگه و تبریز، تفنگ‌ها برای پول جان می‌گیرند

    سگ کشی وحشیانه و بدوی پیمانکاران شهرداری/ تصویر +۱۶

    ادامه سگ کشی شهرداری در تهران/ موش ها مسموم می شوند

    طرح سگ کشی شهرداری رامسر به قتل زن جوان منجر شد

    سه میلیارد تومان هزینه و ۶۱۰۰۰ سگ کشته شده، آمار بی نتیجه سگ کشی در مشهد

    سگ کشی برای تفریح/ تصویری

    خبر فوری !سگ کشی بی‌رحمانه در تبریز!/ تصویری

    باز هم سگ کشی/ این بار در گیلان

    ورود دستگاه قضا به “سگ‌کشی‌” در تبریز

    تاکید دوباره سازمان شهرداریها بر رعایت دستورالعمل کنترل جمعیت سگهای ولگرد

    بی وفایی با یار با وفای انسان در گذر زمان/ مشکل سگ ها چیست؟!

    جلوگیری از درمان سگ ها در گیلان/ نظارت نیروی انتظامی بر مالکین سگ های فانتزی

    پایان قطعی سگ کشی با سلاح گرم در تبریز

    سگ کشی وحشیانه و بدوی پیمانکاران شهرداری/ تصویر +۱۶

    ادامه سگ کشی شهرداری در تهران/ موش ها مسموم می شوند

    خبر فوری !سگ کشی بی‌رحمانه در تبریز!/ تصویری

    باز هم سگ کشی/ این بار در گیلان

    ورود دستگاه قضا به “سگ‌کشی‌” در تبریز

    تاکید دوباره سازمان شهرداریها بر رعایت دستورالعمل کنترل جمعیت سگهای ولگرد

    بی وفایی با یار با وفای انسان در گذر زمان/ مشکل سگ ها چیست؟!

    جلوگیری از درمان سگ ها در گیلان/ نظارت نیروی انتظامی بر مالکین سگ های فانتزی

  • چند می‌گیری سگ بکشی؟! شهرداریمشهد برای کشتن هر سگ 50 هزار تومان جایزه می‌دهد!

    Animal-Rights-Watch-ARW-7898

    دیده بان حقوق حیوانات/ نسرین نیکنام*: سال 1387بود که وزارت کشور مصوبه‌ای را به تمام شهرداری‌های کشور ابلاغ کرد مبنی‌بر اینکه سگ‌های ولگردی که ناقل بیماری‌های مختلف به انسان هستند باید معدوم شوند تا از بروز بیماری‌های خطرناک در انسان جلوگیری شود.
    اما اتفاقی که بعد از شش سال از تصویب این ماده قانونی افتاده این است که در مشهد و شهرهای اطراف مردم و مسئولان شهرداری با کمک یکدیگر عزم خود را جزم کرده‌اند که تمام سگ‌های شهر را بکشند اما به این نکته توجه نکردند که طبق قانون مصوب باید تنها سگ‌هایی کشته شوند که احتمال انتقال بیماری‌های هاری و سالک را دارند نه تمام سگ‌ها.
    حالا در سایت‌های اینترنتی عکس‌هایی از کشتار سگ‌ها در مشهد دست به دست می‌شود. یکی از مسئولان پناهگاه‌های حیوانات شهر مشهد که می‌خواهد نامش فاش نشود در این‌باره به فرهیختگان می‌گوید: «مردمان شهرهای اطراف مشهد با تشویق مالی که از سوی شهرداری‌ها می‌شوند اقدام به کشتن و دارزدن سگ‌های منطقه می‌کنند. شهرداری برای گرفتن هر سگ 25 هزار تومان و برای کشتن آن نیز 25 هزار تومان به هر شهروند می‌دهد که عاملی شده برای تشویق مردم تا این حیوانات را از بین ببرند.»
    او با اشاره به اینکه این اقدام برخلاف قانون مصوب‌شده سال 1387 وزارت کشور است، می‌گوید: «در ابلاغیه مذکور آمده که شهرداری مجاز است تا سگ‌های لاعلاج که احتمال انتقال بیماری هاری و سالک را دارند، با مرگ آرام بکشند.»
    همچنین در این ابلاغیه آمده که سگ‌های سالم را باید قلاده‌گذاری کرد و پس از آن سگ‌ها را یا واگذار یا رها کنند. او تاکید می‌کند: «متاسفانه روشی که برای کشتن سگ‌ها در پیش گرفته‌اند نیز خیلی بی‌رحمانه است؛ مردم سگ‌ها را دار می‌زنند و شهرداری نیز با زدن آمپول به قلب سگ‌ها آنها را می‌کشد. بارها مشاهده شده که شهرداری هفته‌ای 40 وانت از اجساد سگ‌های کشته شده را به بیرون شهر منتقل و در آنجا دفن می‌کند.»
    مسئول پناهگاه‌های حیوانات مشهد با بیان اینکه بیشتر سگ‌های ماده باردار پس از زایمان کشته می‌شوند، می‌گوید: «کسانی که سگ‌ها را شکار می‌کنند اگر متوجه شوند سگ‌های ماده باردار هستند آنان را تا لحظه زایمان نگه می‌دارند تا بتوانند برای کشتن توله‌های آن نیز از شهرداری پول بگیرند. به این تربیت به جای 50 هزار تومان پول بیشتری گیرشان می‌آید.»
    او تاکید می‌کند: «در این مدت به سگ‌ها نه غذا می‌دهند نه آب تا جایی که بسیاری از این جانوران بر اثر گرسنگی به یکدیگر حمله می‌کنند و همدیگر را می‌خورند.»
    اما حتی اگر سگ‌ها با دارو کشته شوند نیز وضعیت فرقی ندارد. او با اشاره به استفاده از داروهای تاریخ مصرف گذشته برای کشتن سگ‌ها، ادامه می‌دهد: «بسیاری از داروهایی که برای کشتن سگ‌ها استفاده می‌کنند تاریخ مصرف‌شان گذشته و تزریق این داروها سبب می‌شود سگ تا نیم ساعت پس از دریافت دارو در حال جان دادن باشد و عذاب بکشد.»

    شهرداری مشهد: چاره‌ای نداریم
    اما چه کسی پاسخگوست؟ مدیر روابط‌عمومی مدیریت پسماند شهرداری تهران در این باره می‌گوید: «شهرداری چاره‌ای جز کشتن سگ‌ها ندارد زیرا نه مکانی برای نگهداری سگ‌ها دارد و نه می‌تواند آنها را عقیم‌سازی کند.»
    مداح‌حسینی می‌افزاید: «سگ‌ها نخست توسط آمپول بیهوش می‌شوند و در همان مدتی که بیهوش هستند با تزریق آمپول به قلب‌شان کشته می‌شوند و عذاب نمی‌کشند.»
    او اعلام آمار در این باره را منوط به مکاتبات اداری می‌داند و می‌گوید: «مطمئن نیستم کسی که پشت خط است آیا واقعا خبرنگار است یا نه که بتوانیم آماری درباره کشته شدن سگ‌ها اعلام کنیم اما در سایت شهرداری اخبار و آمار موجود است.»

    زنده‌گیری روش شهرداری است!
    با این حال اطلاعات موردنیاز در سایت شهرداری مشهد نیز وجود ندارد اما در همین سایت خبری از علی نجفی مدیرعامل سازمان مپ (مدیریت پسماند) شهرداری مشهد با این مضمون منتشر شده است: «اکیپ‌های جمع‌آوری و معدوم‌سازی سگ‌های ولگرد به صورت شبانه‌روزی در حال گشتزنی در مناطق مختلف شهر هستند و با روش زنده‌گیری اقدام به جمع‌آوری سگ‌های ولگرد می‌کنند. یکی از دلایل اصلی و شایع بیماری سالک وجود حیوانات بالاخص سگ ولگرد در حاشیه و اطراف شهر است که معمولا این حیوان برای کسب غذا به داخل شهر کشیده می‌شود و موجب بیماری‌ها و ناراحتی‌های مختلف برای شهروندان می‌شود از این‌رو این سازمان با مشارکت بخش خصوصی اقدام به جمع‌آوری و معدوم‌سازی سگ‌های ولگرد می‌کند و با روش مرگ با ترحم این حیوان از بین می‌رود و سپس به صورت بهداشتی و با آهک دفن می‌شود.»
    اما بنا به گفته این مسئول شهرداری از ابتدای سال گذشته تا پایان سال تعداد 8 هزار و 600 قلاده سگ ولگرد معدوم‌سازی شدند.

    *روزنامه فرهیختگان

    ______________________

    کارتون: سگ کشی

    طرح سگ کشی شهرداری رامسر به قتل زن جوان منجر شد

    ادامه سگ کشی شهرداری در تهران/ موش ها مسموم می شوند

    سگ کشی وحشیانه و بدوی پیمانکاران شهرداری/ تصویر +۱۶

    پایان قطعی سگ کشی با سلاح گرم در تبریز

    ژیلا؛ زنی که سگ کشی در تبریز را متوقف کرد

    آغاز جنبش مهربانی با حیوان‌ها: سگ کشی را متوقف کنید

    گزارش هافینگتون پست از پیکار موفق بانوی تبریزی با سگ کشی

    سگ کشی برای تفریح/ تصویری

    سه میلیارد تومان هزینه و ۶۱۰۰۰ سگ کشته شده، آمار بی نتیجه سگ کشی در مشهد

    خبر فوری !سگ کشی بی‌رحمانه در تبریز!/ تصویری

    باز هم سگ کشی/ این بار در گیلان

    سگ‌کشی؛ شغلی با درآمد چند صد میلیون تومانی و بودجه میلیاردی!/ از البرز تا چهاردانگه و تبریز، تفنگ‌ها برای پول جان می‌گیرند

    سگ کشی وحشیانه و بدوی پیمانکاران شهرداری/ تصویر +۱۶

    ادامه سگ کشی شهرداری در تهران/ موش ها مسموم می شوند

    طرح سگ کشی شهرداری رامسر به قتل زن جوان منجر شد

    سه میلیارد تومان هزینه و ۶۱۰۰۰ سگ کشته شده، آمار بی نتیجه سگ کشی در مشهد

    سگ کشی برای تفریح/ تصویری

    خبر فوری !سگ کشی بی‌رحمانه در تبریز!/ تصویری

    باز هم سگ کشی/ این بار در گیلان

    ورود دستگاه قضا به “سگ‌کشی‌” در تبریز

    تاکید دوباره سازمان شهرداریها بر رعایت دستورالعمل کنترل جمعیت سگهای ولگرد

    بی وفایی با یار با وفای انسان در گذر زمان/ مشکل سگ ها چیست؟!

    جلوگیری از درمان سگ ها در گیلان/ نظارت نیروی انتظامی بر مالکین سگ های فانتزی

  • گزارش هافینگتون پست از پیکار موفق بانوی تبریزی با سگ کشی

    گزارش هافینگتون پست از پیکار موفق بانوی تبریزی با سگ کشی

    Animal-Rights-Watch-ARW-7748

    دیده بان حقوق حیوانات: “ژیلا پورایرانی” بانوی ایرانی ساکن تبریز سال های برای دفاع از حقوق حیوانات خیابانی تلاش کرده است. کوشش های او در نهایت نتیجه داد و به تاسیس سرپناهی برای سگ های بی پناه و ممنوع شدن کشتار سگ های خیابانی از سوی شورای شهر تبریز انجامید.

    به گزارش “تدبیر”، نشریه “هافینگتون پست” با انتشار گزارشی درباره تلاش های “ژیلا پورایرانی” در تبریز برای نجات جان سگ های بی سرپرست آن شهر می نویسد:”کشتن سگ های بی سرپرست در ایران امری متداول است. با این حال، در حال حاضر در شهر “تبریز” در شمال غربی ایران کشتن سگ ها غیر قانونی اعلام شده است.

    این موضوع با کوشش های بانویی ایرانی عملی شده است. او برای نجات جان سگ هایی مبارزه کرده که خود قادر به دفاع از حقوق شان نبوده اند.

    “ژیلا پور ایرانی” با احداث پناهگاه های خصوصی برای سگ های خیابانی و بدون سرپرست برای نجات جان آن ها گام برداشته است. گفته شده که پیکار اصلی این بانوی ایرانی علیه شرکتی خصوصی در تبریز بوده که در سال های گذشته در حدود 400 سگ را با شیوه های مختلف از جمله زنده به گور کردن، مرگ بر اثر گرسنگی دادن و یا با سیم خاردار به قتل رسانده است.”

    “هافینگتون پست” در ادامه می افزاید:”خانم “پورایرانی” می گوید که یک سال تمام به دلیل آن چه بر سگ های تبریز رفته بود احساس افسردگی و اضطراب می کرده است. او اظهار داشته که سرپناه برای سگ های شهر را با استفاده از زمین اهدا شده توسط یکی از ثروتمندان ایرانی، دریافت وام و فروش طلاهای خود ساخته است. بر اثر مبارزات طولانی این بانوی ایرانی شورای اسلامی شهر تبریز در نهایت با ممنوعیت کشتار حیوانات خیابانی موافقت کرده است. سرپناه اخیر برای حیوانات “پردیس” نام دارد. خانم “پور ایرانی” امیدوار است که در شهرهای دیگر ایران نیز اقدامات مشابهی صورت گیرد.”

  • آغاز جنبش مهربانی با حیوان‌ها: سگ کشی را متوقف کنید

    Animal-Rights-Watch-ARW-7748

    دیده بان حقوق حیوانات: گفت‌وگو با ژیلا پورایرانی فرشته نجات حیوان‌ها کشتار سگ‌ها در شأن «اشرف مخلوقات» نیست سگ کشی مشکل زیست محیطی است زیرا دفن آنها آب ها را آلوده می کند.

    حدود ٢ هفته‌ای است که تصاویر ناراحت‌کننده‌ای از کشتار دسته‌جمعی سگ‌های بی‌پناه، در زنجان منتشر شده و در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست می‌شود. تصاویر دردناکی از کشتار سنگدلانه سگ‌ها با میله آهنی در چاله‌های عمیق؛ چاله‌هایی که با آهک گورهای دسته‌جمعی سگ‌های بي‌خانمان و نیمه‌جان می‌شود. این تصاویر منزجرکننده، سرنوشت محتوم بسیاری از سگ‌های بي‌پناهی است که بر آنها نام ولگرد نهاده‌اند و توسط اکیپ‌های شهرداری جمع‌آوری و معدوم می‌شوند، سگ‌هایی که تنها جرم‌آنها حیاتشان است که از سوی خداوند به این موجودات هدیه شده است.

    اما این اتفاق تنها در زنجان رخ نداده و پیش‌تر هم‌ چنین وقایعی دیده شده است؛ یکی از همین معدوم‌سازی‌ها که حدود ٣‌سال پیش در تبریز انجام شد، سرمنشأ یکی از بهترین اقدام‌های عملی در دفاع از حقوق حیوان‌ها در ایران شد و انسانیت واقعی آموزه‌های دینی ما را به نمایش گذارد. ماجرای کشتار سگ‌ها در تبریز، جمعی از دوستداران و حامیان حقوق حیوان‌ها را به این فکر انداخت که برای جلوگیری از کشتار حیوان‌های زبان بسته، پناهگاهی ایجاد کنند و دیگر نگذارند حیوان‌های شهر تبریز کشته شوند.

    این‌گونه بود که ‌سال ٩٠ فرشته نجات حیوان‌ها مرکزی ایجاد کرد تا ماجرای سگ‌کشی این شهر را تمام کند. ژیلا پورایرانی، حامی حقوق حیوانات است که با تلاش و پشتکاری مثال‌زدنی، هر روز ٤٠ کیلومتر از محل کارش در بیمارستان به خارج شهر می‌رود تا نشان دهد می‌توان از هیچ، همه چیز ساخت و جای ناله کردن، کارهای واقعی برای حیوان‌ها انجام داد. او موسس پناهگاه حیوانات پردیس (مابین تبریز و صوفیان) است که با پیگیری‌هایش، مانع سگ‌کشی در اولین شهر ایران شد.

    او حیوان‌های بي‌پناه را جمع‌آوری و تیمارشان می‌کند و در ٢سال و نیم گذشته حمایت ١٦‌هزار نفر را در شبکه‌های اجتماعی جلب کرده است. مرکز مردم‌نهاد این بانوی ایرانی، آنچنان کارش بزرگ بود که مردم و مسئولان را هم تحت‌تأثیر قرار داد. حالا هر هفته بازدیدکنندگان حضوری بسیاری به پناهگاه او می‌روند و به حیوان‌ها کمک می‌کنند. او هم برای دوستداران این روش گزارش‌های روزانه می‌نویسد و تصاویر رسیدگی به سگ‌های بي‌پناه را منتشر می‌کند. شعار این پناهگاه هم یک جمله است: «صدا و پناهی باشیم برای مخلوقات بي‌پناه و بي‌دفاع خداوند؛ مخلوقاتی که با آنها در یک سیاره زندگی می‌کنیم. همگی‌مان مستحق حیات، پناه، غذا و امنیت هستیم».

    جزییات تازه چگونگی توقف سگ‌کشی در تبریز و راه سخت تأسیس پناهگاه حیوانات پردیس را در گفت‌وگو با ژیلا پورایرانی، موسس این مرکز مردم‌نهاد و غیردولتی را بخوانید:

    برای شروع، می‌خواهم که خودتان، ژیلا پورایرانی را معرفی کنید.

    قصد ندارم فقط خودم را معرفی کنم؛ چون کار ما کاری جمعی بوده است. درباره خودم فقط این را بگویم که متولد ١٣٥١ خرمشهر و سومین فرزند خانواده هستم. پدرم نظامی بود و ساکن تبریز هستیم. هم‌اکنون هم به‌عنوان کادر درمانی در بخش آموزش بیمارستانی در تبریز مشغول به کار هستم.

    چه چيز در ذهن شما و گروهتان بود که بخش مهمی از زندگیتان را در راه حمایت از حیوان‌های بي‌پناه گذاشتید؟

    در کنار مشغله‌ام، به دلیل وجود خلأ زیست‌محیطی موجود، درد زبان بسته‌ها و حیوان‌های بي‌پناه را دنبال می‌کنیم. چون معتقدم حیوان‌ها نمی‌توانند دردشان را بگویند و مورد ظلم قرار می‌گیرند و نیازمند حمایت هستند. بحث معدوم کردن سگ‌ها مطرح بود و ما تصمیم گرفتیم کاری کنیم و در کنار مسئولان باشیم. خواستیم با یک گام عملی، در شهر خودمان کاری کنیم. برای مقابله با طرح معدوم‌سازی سگ‌ها، هدف عقیم‌سازی آنها را دنبال و کاری سخت را شروع کردیم؛ حتی گاهی مردم به جمع‌آوری سگ‌ها توسط ما از خیابان‌ها به دید تمسخر نگاه می‌کردند. اما با تلاش زیادی موفق شدیم همراهی مسئولان تبریز را جلب و پدیده سگ‌کشی را کاملا متوقف کنیم. چرا که براساس مصوبه استانداری، از این پس دیگر سگ‌ها در این شهر کشته نمی‌شوند و تنها مانع زاد و ولد آنها می‌شویم.

    وقتی بحث حمایت از حقوق حیوان‌ها می‌شود، برخی می‌گویند این همه انسان نیازمند داریم و حیوانات در اولویت نیستند. طرح شما برای این افراد چه استدلالی دارد؟

    در قرنی که همه با مشکل زیست محیطی، علمی برخورد می‌کنند ما نباید روش‌های قدیمی را دنبال کنیم. من خودم به‌عنوان یک انسان در کادر درمانی و خدمت به مردم فعال هستم و خدمت بیمارستانی دارم اما در کنار این موضوع کار زیست‌محیطی هم می‌کنم. این دو موضوع نافی یکدیگر نیستند. کودکان ما در کنار سایر نیازها، محیط زیست‌ سالم هم می‌خواهند. ما باید حیوانات شهری را هم در این چرخه ببینیم و دشمنی بین انسان و حیوان را رقم نزنیم. هر چیز جای خود اهمیت دارد. تا وقتی رفتار درستی با حیوان‌ها نداشته باشیم، نمی‌توانیم انتظار رفتار درست با انسان را داشته باشیم.

    يكي از انديشمندان در اين باره می‌گوید: فرهنگ هر ملتی از رفتار آن ملت با حیوان‌ها مشخص می‌شود.

    اما خیلی از منتقدان رسیدگی به سگ‌ها، بحث ترویج فرهنگ نگهداری سگ در خانه‌ها را مطرح می‌کنند و مانع آن می‌شوند!

    ما در گروهمان مخالف خرید و فروش سگ و نگهداری حیوان در خانه هستیم. نمی‌خواهیم خرید و فروش و نگهداری حیوان در خانه‌ها را ترویج دهیم یا به‌عنوان فرهنگ غربی ترویجش کنیم. ما با هدف انسانی آمدیم و برای این هدف سال‌ها دوندگی کردیم که بگوییم کشتار سگ‌ها در شأن اشرف مخلوقات نیست. در سال‌های اخیر از موانع بسیار و بروکراسی اداری عبور کردیم تا معدوم‌سازی سگ‌ها را متوقف کنیم که خوشبختانه در تبریز با مصوبه‌ای متوقف شد.
    پس از جمع‌آوری سگ‌های بدون صاحب چه می‌کنید؟ هزینه‌های پناهگاه حیوان‌ها از کجا تأمین می‌شود؟

    پناهگاه پردیس یک موسسه خیریه غیردولتی است که تنها با کمک‌های مردمی اداره می‌شود. هر ماه حدود ١٠‌میلیون تومان برای نگهداری ٤٠٠ قلاده حیوان هزینه داریم. پس از ورود سگ‌ها عقیم‌سازی، واکسینه کردن، انگل‌زدایی، شست‌وشو و درمان داریم و حتی جراحی حیوانات تصادفی، مصدوم و
    کتک خورده هم هست. سگ‌ها ابتدا قرنطینه و بعد وارد پناهگاه می‌شوند و همیشه غذای پخته می‌خورند.

    چه کسانی و چقدر کمکتان می‌کنند؟

    کمک‌ها فرم مشخصی ندارد. از ٥‌هزار تومان کمک هزینه داریم تا کسانی که حقوق ماهانه پرسنل را می‌دهند. خوشبختانه مردم کار را از نزدیک می‌بینند و روشن است کمک‌هایشان کجا هزینه می‌شود. اما ماه‌هایی بوده که ٥٠ نفر به ما کمک کرده‌اند و ماه‌هایی کمتر بوده است. اما برخی اوقات هم مجبور می‌شوم از حقوق خودم بگذارم برای گذران امور.

    از ابتدا شما کمک‌های مردمی داشتید؟

    خیر. از اول با کار و هزینه خودمان ٣٠ حیوان را جمع کردیم. اولین هزینه‌ها شخصی بود و کم‌کم کمک‌ها از دوستان و آشنایان شروع شد و تا این‌جا پیش رفت. اما هنوز هم گاهی کم می‌آوریم. همین ماه پیش ٢‌میلیون تومان هزینه برای عقیم‌سازی سگ‌ها را از حقوق خودم پرداختم چون این کار را دین خودم می‌دانم.

    بخش‌های دولتی کمک مالی به شما نکردند؟

    هیچ کمک مالی از هیچ نهاد و بخشی به ما نشده و نمی‌شود. از ابتدای کار بیش از ٧٠ نامه به سازمان‌ها نوشته‌ایم اما کمکی نشد.

    پناهگاه شما مجوز فعالیت دارد؟

    خوشبختانه با کمک‌های بي‌دریغ مدیرکل دامپزشکی استان، آقای دکتر زندیه و سازمان حفاظت از محیط‌زیست استان توانستیم مجوز لازم را برای تأسیس بگیریم. خوشبختانه وضع تغییر کرد و مسئولان استانی اعلام آمادگی کردند برای این‌که کمک کنند. همین حمایت و تغییر دیدگاه، گام بزرگی بود که در آینده فرهنگ زیست محیطی را تغییر می‌دهد و مشکل سگ‌های بدون صاحب حل خواهد شد.

    ارتبـاط جلوگیـری سگ‌کشـی با  بعـد زیست‌محیطی چیست؟

    سگ‌کشی و دفن آنها آب‌های زیرزمینی را آلوده می‌کند و برای انسان‌ها مشکل ایجاد خواهد کرد؛ شیرآبه سگ‌های مدفون با آهک منابع زیرزمینی را آلوده می‌کند. این موضوع در کنار بعد روانی ماجراست که انسان‌های حیوان دوست را آزرده می‌کند.

    در زنجان هم به تازگی کشتار دلخراشی انجام شد.با دیدن تصاویرش متأثر شدم. سگ‌ها را داخل گودال با گلوله و میله‌آهنی کشتند و با آهک دفن کردند. سگ‌ها با نگاهشان می‌خواستند که کشته نشوند؛ غیرقابل تحمل است. حیوان‌ها را به نوعی مزاحم محل آسایش خود می‌بینیم و این‌جاست که مسأله معدوم‌سازی و کشتار آنها که البته در مورد سگ‌ها بیشتر صدق می‌کند،
    پیش می‌آید.

    درحالی‌که هنوز معدوم‌سازی سگ‌ها در برخی شهرها ادامه دارد، چه کردید که این روند در تبریز متوقف شد؟

    ابتدا باید از دولت تدبیر و امید تشکر کنم که این مشکل زیست‌محیطی را دیدند و حق حیاتی را که خداوند به حیوان‌ها داده در نظر گرفتند و تلاش کردند مشکل را به شکل صحیح حل کنیم.
    همین جا باید از دکتر نجفی، شهردار تبریز که خیلی خوب با موضوع برخورد کردند، از استاندار محترم آقای جبارزاده، آقای مهندس پوربیگی و فرماندار تبریز آقای دکتر شهرتی‌فر که انسان کامل هستند هم تشکر کنم که کمک کردند و اجازه دادند قضیه مطرح شود. خوشبختانه تبریز شهر اولین‌ها، اولین شهری شد که کشتار سگ‌ها در آن غیرقانونی شد. حضور مسئولان استانی در اولین همایش حمایت از حیوانات تبریز هم جای تقدیر دارد که نشان داد آنها درباره شهر و شهروندان احساس مسئولیت دارند.

    ایده ساخت پناهگاه حیوان‌ها چگونه پدید آمد و اجرا شد؟

    سال ٨٨ معدومگاه سگ‌های تبریز در جاده اسپیران را دیدم و متوجه شدم شرکت خدماتی طرف قرارداد شهرداری به روش بدی سگ‌ها را معدوم می‌کند. در آن دوره، سگ‌ها را زنده‌زنده در آهک می‌کشتند. آن اتفاق‌های بد در دوره گذشته انجام شد و شخصا هیچ‌گاه فراموش نمی‌کنم. همان روز انگار که از خواب بیدار شدم. به خودم گفتم به‌عنوان انسان نباید بي‌تفاوت باشی. من به‌عنوان عضوی از جامعه ایران در تبریز تلاشم را کردم اما امیدوارم در همه جای ایران این وقایع تمام شود.

    چرا اسم پناهگاه‌تان را پردیس گذاشتید؟

    پردیس پرنده بهشتی است. خواستیم بهشت حیوانات تداعی شود و نمادی باشد از اتمام مصیبت‌های حیوان‌های زجر کشیده تا دیگر کتک نخورند و سنگی بر سرشان نخورد.
    زمین مجموعه و ساختمان از کجا تأمین شد؟
    زمین مجموعه را یک خیر در اختیار ما گذاشت و ساختمانی بنا کردیم. اما چون زمین ارثیه‌ای و متعلق به چند مالک است از ما خواسته‌اند زمین را پس بدهیم. از‌ سال قبل با مذاکره از ورثه زمین فعلا خواهش کردیم تا زمین جدیدی نیافته‌ایم در این زمین باشیم.
    یعنی زمین را به‌زودی باید تحویل بدهید؟چه خواهید کرد؟

    برای حل موضوع با شهرداری و استانداری جلسه داشتیم و درخواست زمین کردیم. درحال بررسی است که شاید زمینی بدهند و بتوانیم حیوان‌ها را به آن‌جا ببریم.
    درباره همکارانتان هم کمی توضیح بدهید؟ چند نفر هستید و نوع همکاری‌هایتان چگونه است؟
    اعضای ما مستقیما آقای مهندس روایی، مهندس گلزار، مهندس تندران و دکتر مرادخانی هستند که برای امور اداری و تصمیم‌سازی مجموعه کمک می‌کنند. همه افتخاری و بدون هزینه کار می‌کنند. در این پناهگاه اولین ویلچر حیوانات ایران را مهندس گلزار ساختند که برای سگی به نام سپید پنجه استفاده شد. ٧ نفر هم نیروی حقوق‌بگیر داریم. از صبح تا عصر کار می‌کنند. این افراد هم حقوقشان به نسبت کارشان پایین است و خودشان از حیوان دوستان هستند که اگر جز این علاقه بود کسی نمی‌توانست این‌جا کار کند.

    دامپزشکان شما چه کسانی هستند؟

    کسانی که افتخاری کار می‌کنند محدود هستند. دکتر تورج احمدیون و دکتر عدالت به صورت رایگان همکاری می‌کنند. به بقیه دامپزشکان هم هزینه پرداخت می‌کنیم. خوشبختانه به ما تخفیف می‌دهند و حمایتی کار می‌‌کنند.

    در حال حاضر چند قلاده حیوان را تحت پوشش دارید؟

    بیش از ٤٠٠ قلاده حیوان داریم که سگ‌های بدون صاحب هستند. عنوان سگ‌های ولگرد برای این حیوان‌ها واژه اشتباهی است چون آنها کاری ندارند که ناتمام باشد و ول بگردند! ٦٠‌درصد حیوان‌های ما عقیم شده‌اند و این کار ادامه دارد. هر هفته ٢ روز این کار انجام می‌شود. فعلا هم اولویت با ماده‌ها بوده تا بعدا نرها را عقیم کنیم.

    هر ماه چند سگ به پناهگاه‌تان آورده می‌شود؟

    ماه گذشته حدود ٥٠ قلاده وارد شد. اما با مصوبه جدید زنده‌گیری سگ‌ها این تعداد بیشتر می‌شود. از این‌رو باید زمین شهرداری تحویل شود. طبق آمار شهرداری روزی ١٥ قلاده کشته می‌شدند و اگر قرار باشد همه اینها وارد مجموعه ما شود باید امکانات مان چند برابر شود.
    اگر کسی بخواهد به کار شما کمکی کند، چه کمک‌هایی نياز است؟
    خیرین می‌توانند به ٤ روش به این مجموعه کمک کنند. ١- اهدای وسايل موردنياز سگ‌ها از قبیل قلاده، زنجير، ظرف، غذا، پتو و… ٢- اهدای مواد خوراكي براي سگ‌ها ٣- پذيرفتن سرپرستي دایمي و شناساندنشان به دوستان و آشنايان ٤- كمك مالي ماهيانه به‌طور ثابت يا دوره‌اي حتي به مقدار کم.
    درباره انتقال حیوان‌ها به افراد روش کار چگونه است؟

    شرایط ویژه‌ای دارد. متقاضی فرم پر می‌کند و محل نگهداری آینده را می‌بینیم. آنها حق واگذاری حیوان را ندارند و اگر نتوانند، می‌توانند حیوان را برگردانند زیرا خرید و فروش حیوان ممنوع است.
    با این وضع زندگی شخصی شما چگونه است؟
    در این سال‌ها معنی استراحت را فراموش کردم. زندگی من همین است. اگر باران و برف هم باشد هر روز همین کار را می‌کنم و شب‌ها هم اتفاق‌ها را روی صفحه اجتماعی پناهگاه می‌گذارم تا حامیان از وضع باخبر باشند.

    شخصا در خانه خودتان هم حیوانی را نگهداری می‌کنید؟

    گربه‌های معلول را نگهداری می‌کنم تا وقتی خوب شدند به حیوان‌دوستی واگذار ‌کنیم. الان هم
    ٧ گربه در حیاط و پارکینگ خانه نگهداری می‌کنم تا
    خوب شوند.

    برنامه آینده‌تان چیست؟

    من خودم را خدمتکار و کارگر حیوان‌های  زبان بسته می‌دانم و در یک تشکل مردمی کنار مسئولانم. طرح ما در تبریز، موفق بود و قول داده شد در شهرهای دیگر هم اجرایی شود. در آذرشهر، مراغه و بناب هم قرار است حیوان‌ها صاحبخانه شوند. مقرر شد در بناب، تیم ما با همراهی شهردار پناهگاهی مشابه پردیس با مشارکت حیوان دوست‌ها بسازد.

    خانواده شما درباره این فعالیتتان چه می‌گویند؟

    پدر و مادرم طبیعت دوست هستند. آنها حمایتم کردند و خانواده‌ام موقعی که من ماموریت هستم کارها را دنبال می‌کنند. حتی مادرم گاهی برای سرنوشت حیوان‌ها گریه می‌کند و حمایتم می‌کند که عقب‌نشینی نکنم و کار ادامه بیابد.

    خواسته شما از مسئولان درحال حاضر چیست؟

    از مسئولان انتظار داریم تا پناهگاه حیوان‌ها را مورد لطف و عنایت خود قرار دهند. وجود این پناهگاه در شمال‌غرب کشور به‌عنوان اولین پناهگاه منطقه نشانی از فرهنگ و قلب رئوف و انسانیت مردم غیور آذربایجان است. امیدوارم به‌زودی شاهد ایجاد وضع قوانین قضایی محکم‌تری جهت مبارزه با حیوان‌آزاری و حمایت از حقوق حیوانات باشیم و با تعیین روزی به نام روز حمایت از حیوانات این عمل زیبا و خداپسندانه را در اجتماع ترویج دهیم. همین‌طور می‌خواهم که در همه شهرها مثل شهر تبریز پناهگاه بسازند و از حیوان دوستان دعوت کنند و کمک بخواهند و جای معدوم‌سازی از مردم بخواهند کار را جلو ببرند.

    از خانم ابتکار، رئیس سازمان حفاظت از محیط‌زیست هم می‌خواهم کمک کنند. از طریق شما به این بانوی فرهیخته می‌گویم مشکلات من را به‌عنوان یک زن ببینند و بدانند که زندگی‌ام تحت‌تأثیر است، امیدوارم کمک کنند.

    با مردم هم حرف خاصی دارید؟

    ما مسلمان ایرانی هستیم و باید لایق عنوان اشرف مخلوقات باشیم. باید فرهنگ‌سازی کنیم و با آفریده خدا بدرفتاری نکنیم. حیوان‌ها برای سیر کردن شکمشان سمت ما می‌آیند، اگر حیوان‌ها را دوست ندارید آزارشان هم ندهید. از دوستداران حیوان‌ها هم می‌خواهم ته مانده غذا و نان خشک‌ها را به پناهگاه بدهند. این هزینه ما را کم می‌کند. دست آخر هم می‌خواهم به بچه‌ها عشق به حیوان‌ها را بیاموزیم تا جامعه با فرهنگمان دیگر بچه‌ای که حیوان‌ها را می‌زند نبیند.

    و نکته آخر؟

    دست آخر هم از دولت آقای روحانی و شهرداری تشکر می‌کنم چون مقابل خواسته مردم گارد نگرفتند و کمک کردند.

    شهرخبر
  • ژیلا؛ زنی که سگ کشی در تبریز را متوقف کرد

    ژیلا؛ زنی که سگ کشی در تبریز را متوقف کرد

    Animal-Rights-Watch-ARW-7748

    دیده بان حقوق حیوانات: هنوز هم وقتی آن روز «وحشتناک» را به خاطر می‌آورد، بغض می‌کند و کلماتش بریده بریده می‌شوند. حالا سه سال از آن روز گذشته، همان روزی که سگ‌های بی پناه شهر تبریز را در معدوم‌گاه ملاقات کرد؛ سگ‌های گرسنه، رنجور و عاصی که در انتظار مرگ بودند.

    می‌گوید: «آن‌ها را از سراسر شهر جمع کرده بودند. حدود 200 یا 300 سگ بودند. خبری از بی‌هوشی و مرگ بدون درد نبود، با گلوله کار را تمام می‌کردند. بعضی از سگ‌ها را زنده زنده در آهک دفن می‌کردند.»

    به این‌جا که می‌رسد، نفس نفس می‌زند و می‌گوید: «دوست ندارم تصاویر آن روز را به خاطر بیاورم. مدت ها درگیر آن صحنه‌های وحشتناک بودم. چشم‌های معصوم حیوانات را به یاد می‌آوردم و دچار پریشانی می‌شدم.»

    به گزارش ایران وایر «ژیلا پورایرانی» و دوستانش از همان روزی که پا در معدوم‌گاه می‌گذارند، عهد می‌بندند که هر کاری از دست‌شان برمی‌آید برای سگ‌های شهرشان انجام دهند؛ سگ‌هایی که به جرم بی ‌پناهی، به ضرب گلوله کشته می‌شدند. حالا تلاش ها به ثمر نشسته و آن‌ها مسوولان استان آذربایجان شرقی را راضی کرده‌اند که سگ کشی را متوقف کنند.

    همین یک هفته پیش مدیر کل امور شهری استان به خبرگزاری مهر از توقف سگ کشی خبر داد و گفت: «از این به بعد سگ‌های ولگرد با سلاح بی‌هوش و به مراکز نگه‌داری مردم نهاد سپرده می‌شوند.»

    این خبر، حکایت سه سال تلاش و پی‌گیری بی وقفه ژیلا پورایرانی و همکارانش است:« شهرداری پروژه سگ کشی را به پیمان‌کاران سپرده بود. برای پیمان‌کاران صرف نمی‌کرد که داروی “کتامین” تهیه کنند و بعد از بی‌هوشی، حیوان را از بین ببرند. این بود که سراغ هر روشی می‌رفتند که حیوان را بکشند.»

    آن‌ها پس از دیدن معدوم‌گاه، کفش آهنی به پا می‌کنند و راه می‌افتند؛ رییس سازمان محیط زیست و شهردار تبریز را می‌بینند و ماجرا را شرح می‌دهند. همان وقت پیشنهاد ایجاد یک مرکز برای نگه‌داری و عقیم سازی سگ‌ها و گربه‌ها را مطرح می‌کنند اما هیچ نهادی حرف آن ها را جدی نمی‌گیرد. خودشان دست به کار می‌شوند: «از قبل هم سگ‌ها و گربه‌های زخمی و در سرما مانده را که پیدا می‌کردم با خود به خانه می‌بردم و بعد از درمان و رسیدگی، واگذارشان می‌کردم. اما بعد از این ماجرا، تصمیم گرفتیم خودمان مرکزی را‌ه اندازی کنیم.»

    اول از همه طلاها فروخته می‌شوند، سپس سراغ وام می‌روند و بعد هم با چند خیر صحبت می‌کنند؛ خیرهایی که تا به حال مخارج پناه‌گاه را تامین کرده‌اند: «یکی از خیرها زمین بزرگی در اختیارمان گذاشت که خودمان با کف سازی و دیوارکشی، آن را برای پناه‌گاه آماده کردیم و “پناه‌گاه حیوانات پردیس” راه‌اندازی شد.»

    وقتی پناه‌گاه آماده می‌شود، ژیلا برای اطلاع رسانی به سراغ فیس بوک می‌رود و صفحه‌ای به نام “پناه‌گاه حیوانات پردیس» افتتاح می‌کند. شماره تلفن خودش را روی صفحه می‌گذارد و از مردم تبریز می‌خواهد در صورت مشاهده حیوانات بی‌پناه، با او تماس بگیرند: «گاهی که دنبال حیوانات می‌رفتیم، آن ها را نوازش می‌کردیم و برای انتقال به پناه‌گاه، سوار ماشین می‌کردیم، بسیاری از مردم ما را مسخره‌ می‌کردند. با گوش‌های خودم می‌شنیدم که می‌گفتند این‌ها عقل‌شان را از دست داده‌اند، بی‌کارند و افتاده‌اند دنبال جمع کردن حیوانات. یک‌بار شیشه ماشینم را شکستند چون دوست نداشتند من به سگ‌ها و گربه‌ها غذا بدهم.»

    با این‌حال، او و دوستانش دست از تلاش برنداشتند: «باید ثابت می‌کردیم که به شکل عملی، پروسه نگه‌داری و عقیم‌سازی می‌تواند جایگزین کشتن حیوانات شود. بنابراین، از انجام هیچ‌کاری دریغ نکردیم.»

    ژیلا به طور مرتب عکس حیواناتی را که  به پناه‌گاه منتقل می‌شوند را در صفحه فیس‌ بوک قرار می‌دهد و شرح کوچکی برای عکس‌ها می‌نویسد. بیش‌تر حیوانات در روز اول انتقال، ضعیف و بیمار به نظر می‌رسند و چند روز بعد که عکس تازه‌ای از آن‌ها منتشر می‌شود، سرحال نشان می‎دهند و مشغول شیطنت.

    می پرسم عکس هایی که از آن‌ها منتشر می کنید، مثل عکس‌های قبل و بعد از عمل تبلیغات جراحی زیبایی می ماند! می‌خندد و می‌گوید: « همه حیوانات به محض ورود به پناه‌گاه، حمام داده می‌شوند. انگل زدایی می‌شوند و واکسن‌هاشان را دریافت می‌کنند. اگر هم دچار بیماری باشند، درمان آن‌ها آغاز می‌شود.»

    ژیلا فوق لیسانس پرستاری دارد و بعد از چند سال کار در بیمارستان‌ها، حالا تمام وقت خود را در پناه‌گاه می‌گذراند. کارهای ساده مثل سرم درمانی و یا پانسمان های کوچک را خودش انجام می‌دهد اما درمان بیماری‌ها به عهده دام‌پزشکانی است که حیوانات پناه‌گاه را بدون دریافت دستمزد، معاینه می‌کنند.

    پناه‌گاه پردیس شامل بخش‌های قرنطینه، مادران و توله‌ها، درمانگاه، شست‌وشو و چند آسایشگاه برای نگه‌داری حیوانات است که حالا تعدادشان به حدود ۴۰۰ قلاده رسیده است.

    روزها برای‌ آن ها در دو دیگ بزرگ غذا پخته می‌شود: «از کشتارگاه، پای مرغ، گردن و اسکلت می‌گیریم همراه برنج و ماکارونی برایشان پخته می‌شود.»

    با ذوق می‌گوید: «عاشق ماکارونی هستند.»

    روزهای جمعه، وقت ملاقات است و ورود برای حیوان دوستان به پناه‌گاه آزاد. بعضی برای سگ‌ها نان می آورند، برخی وسایل درمانی می‌گیرند و عده ای با توپ‌های کوچک بازی وارد می‌شوند: «دیدن سگ‌ها و گربهها برای مردم تاثیر مثبت روانی دارد و یک نوع فرهنگ‌سازی است. مردم مدام می‌ترسند توسط حیوانات بیمار شوند اما  خیلی‌ها وقتی من را می‌بینند که دائم با حیوانات هستم و مشکلی ندارم، نظرشان تغییر می‌کند.»

    پناه‌گاه برای سپردن سرپرستی سگ‌ها و گربه ها به علاقه‌مندان، شرایط خاصی دارد: «اول علاقه‌مندان فرم پر می‌کنند. بعد ما  باید شرایط آن‌ها را بسنجیم، محل نگه‌داری را ببینیم و مطمئن شویم که حیوان دوست هستند. بعد از پذیرش هم حق واگذاری به شخص دیگر را ندارند و در صورتی که شرایط نگه‌داری حیوان را نداشته باشند، می‌توانند آن را دوباره به پناه‌گاه برگردانند.»

    در روزهای اخیر که مسوولان استان همکاری با آن‌ها را پذیرفته‌اند، سرشان شلوغ تر شده است : « الان وقتی کسی با سامانه ۱۳۷ شهرداری تماس می‌گیرد و  خبر از سگ‌ها و گربه‌های بی صاحب می‌دهد، تلفن‌ به پناه‌گاه وصل می‌شود و ما دنبال آن‌ها می‌رویم.»
    این‌ها را با ذوق و شوق تعریف می‌کند و می‌افزاید: «واقعا به آرزویم رسیدم اما آرزوهای دیگری هم دارم، کاش دیگر هیچ‌وقت دُم هیچ گربه‌ای را نسوزانند، روی هیچ سگی آب‌جوش نریزند و هیچ حیوانی را با گلوله سوراخ سوراخ نکنند.»

    ژیلا نمی خواهد هرگز چنین روزهایی را ببینید، نمی خواهد به آن روز لعنتی برگردد.

  • پایان قطعی سگ کشی با سلاح گرم در تبریز

    پایان قطعی سگ کشی با سلاح گرم در تبریز

    Animal-Rights-Watch-ARW-7016

    دیده بان حقوق حیوانات: مدیر کل امور شهری در شوراهای استانداری آذربایجان شرقی از توقف قطعی هر گونه سگ کشی در تبریز خبر داد.

    به گزارش مهر، مرتضی موحدنیا بعد از ظهر شنبه با اعلام این خبر در جمع خبرنگاران اظهار داشت: دستور العمل مربوط به توقف هرگونه سگ کشی در تبریز  ابلاغ شده است.

    وی در ادامه سخنان خود  ابراز کرد: طبق برنامه ریزی هایی که در سال های گذشته انجام داده بودیم تصمیم گرفته ایم که شاهد هیچ گونه سگ کشی با سلاح گرم در کلانشهر تبریز نباشیم.

    موحدنیا با بیان اینکه از این پس با سلاح هایی که وزارت کشور در اختیارمان قرار خواهد داد سگ ها را بیهوش و به مراکز نگهداری منتقل می کنیم ابراز کرد: سلاح های بیهوشی بعد از ماه مبارک رمضان در اختیار ما قرار خواهد گرفت.

    مدیرکل امور شهری در شوراهای استانداری اذربایجان  شرقی بر لزوم افزایش همکاری سازمان های مردم نهاد با نهادهای مربوطه همچون شهرداری تاکید کرد و اظهار داشت: ما نیز سعی می کنیم که با همکاری و تعامل هرچه بیشتر با سازمان های مربوطه و بخصوص سازمان های مردم نهاد از هرگونه سگ کشی در تبریز جلوگیری کنیم.

    موحد نیا با بیان اینکه هزینه کشتار سگ ها باید صرف انتقال آنان به مراکز نگه داری شود تصریح کرد: درست است که افزایش سگ و دیگر حیوانات در محیط شهری باعث افزایش بیماری هایی می شود ولی ما نیز معتقدیم که باید با این امر به شیوه معقول و انسانی برخورد کنیم و از هرگونه سگ کشی بپرهیزیم و به جای آن استفاده از سلاح های بیهوشی و زنده گیری سگ ها را در اولویت کارهای خود قرار می دهیم.

    وی با اشاره به موضوع اخیر سگ کشی در تبریز که طی آن کسی خود را مامور شهرداری معرفی کرده و سعی در تهدید شهروندان با اسلحه داشت، گفت: ما قبول نداریم که نیروی شهرداری سلاح را به طرف مردم گرفته و تهدید کند. اگر مصادیقی وجود دارد قابل پیگیری است.

    مدیر کل امور شهری در شوراهای استانداری آذربایجان شرقی ادامه داد: کارمندان شهرداری اصلا سلاح ندارند و قطعا این افراد از دستگاههای دیگری مثل دستگاه انتظامی هستند که به هر حال این مورد هم باید بررسی شود.

    وی در بخش پایانی سخنان خود گفت: اولویت ما زنده گیری و جمع آوری سگها از شهر تبریز است و احیانا اگر کسی مجبور به کشتن سگ باشد باید در درجه اول از ادارات مربوطه همچون فرمانداری یا شورای تامین مجوز لازم را داشته باشد.

    _______________

    سگ‌کشی؛ شغلی با درآمد چند صد میلیون تومانی و بودجه میلیاردی!/ از البرز تا چهاردانگه و تبریز، تفنگ‌ها برای پول جان می‌گیرند

    سگ کشی وحشیانه و بدوی پیمانکاران شهرداری/ تصویر +۱۶

    ادامه سگ کشی شهرداری در تهران/ موش ها مسموم می شوند

    طرح سگ کشی شهرداری رامسر به قتل زن جوان منجر شد

    سه میلیارد تومان هزینه و ۶۱۰۰۰ سگ کشته شده، آمار بی نتیجه سگ کشی در مشهد

    سگ کشی برای تفریح/ تصویری

    خبر فوری !سگ کشی بی‌رحمانه در تبریز!/ تصویری

    باز هم سگ کشی/ این بار در گیلان

    ورود دستگاه قضا به “سگ‌کشی‌” در تبریز

    تاکید دوباره سازمان شهرداریها بر رعایت دستورالعمل کنترل جمعیت سگهای ولگرد

    بی وفایی با یار با وفای انسان در گذر زمان/ مشکل سگ ها چیست؟!

    جلوگیری از درمان سگ ها در گیلان/ نظارت نیروی انتظامی بر مالکین سگ های فانتزی

  • سگ‌کشی؛ شغلی با درآمد چند صد میلیون تومانی و بودجه میلیاردی!/ از البرز تا چهاردانگه و تبریز، تفنگ‌ها برای پول جان می‌گیرند

    سگ‌کشی؛ شغلی با درآمد چند صد میلیون تومانی و بودجه میلیاردی!/ از البرز تا چهاردانگه و تبریز، تفنگ‌ها برای پول جان می‌گیرند

    Animal-Rights-Watch-ARW-7592

    دیده بان حقوق حیوانات: «این حیوانات هم مخلوق خدا هستند و ما حق نداریم جانی که خدا به ایشان داده، از آنها بگیریم؛ این مثل کفر است، چراکه انگار به خدا می‌گوییم آنچه تو می‌دهی، ما می‌توانیم بگیریم!».

    به گزارش «تابناک»، چند روز پیش، اهالی محله خانه چوبی در منطقه باغمیشه تبریز، نیمه‌های شب در حالی با سر و صدای شلیک گلوله و زوزه سگ‌های مجروح از خواب برخاستند و به این کار اعتراض کردند که فکر نمی‌کردند دخالتشان در این کشتار بی‌رحمانه به نرخ تهدید شدن خودشان با سلاح گرم تمام شود!

    داود، جوانی که با خانواده‌اش در این منطقه زندگی می‌کند، در این باره به خبرنگار «تابناک» می‌گوید: ساعت سه نیمه شب، وقتی همراه با چند تن از همسایگان برای اعتراض به کشتار بی رحمانه سگ‌ها از ساختمان بیرون شدیم، متوجه شدیم که یک خودرو پیکان با چراغ گردان زرد رنگ و یک دستگاه نیسان ـ که هر دو نشانه شهرداری منطقه 5 تبریز رویشان درج شده بود‌ ـ به همراه شش تن از مأموران شهرداری در حال کشتار سگ‌های ولگرد هستند؛ در حالی که چند سال است در شهرمان پناهگاه نگهداری از این حیوانات وجود دارد و می‌شود این زبان بسته‌ها را اینچنین فجیع نکشت.

    وی می‌افزاید: در حالی که تلاش داشتیم مانع کشته شدن سگ‌ها شویم، ‌مأموران نخست ما را پس زدند و بعد که پافشاری ما را دیدند‌، یکی از ایشان اسلحه خود را به سمتم گرفت و تهدیدم کرد که مزاحم کارشان نشوم. بعد سگ مجروح را با شلیک گلوله به شکل دردناکی کشتند و با بیل، لاشه‌اش را روی تل لاشه‌های جمع شده پشت نیسان انداختند و رفتند.

    داود که بر این باور است جان گرفتن از حیوانی که جان از خدا گرفته، فرقی با کفر ندارد، این توضیحات را ‌می‌دهد و بعد به نامه‌ای اشاره‌ می‌کند که همراه چند تن از اهالی محل برای شهردار شهر نوشته‌اند و در آن علاوه بر توقف کشتار مخلوقات خدا، تهدید شدن با اسلحه را از سوی مأموران ‌هم در آن درج کرده‌اند تا شاید فرجی شده و اوضاع را تغییر دهند؛ اما به نظر نمی‌رسد توفیق چندانی از این راه به دست آورند؛ این فال بد هنگامی آشکار می‌شود که به تجارت پشت پرده ماجرا دقیق می‌شویم.

    بر خلاف آنچه گفته می‌شود، کشتار غیرقانونی سگ‌های ولگرد، خیلی بیشتر از آنکه برای رفاه شهروندان باشد، برای‌ درآمد از این راه است؛ چه در استان البرز و شهر کرج که شکایت اهالی را به همراه دارد و بی فایده می‌ماند، چه پیرامون پایتخت و افتضاحی نظیر آنچه در محدوده چهاردانگه رقم خورد و چه در کلانشهر تبریز که گاه شنیده می‌شود، سگ‌کش‌های فعال در آن، برای تأمین لاشه حیوان و دریافت پول بیشتر به بیابان‌های کیلومترها آن سوتر از شهر هم سرکشی کرده و بدن بی جان ساکن در آن نقاط را هم به جای حیوانات ولگرد در شهر به فروش می‌رسانند!

    کافی است بدانیم بنا بر اعداد و ارقام کمینه، تنها از محل کشتار و تحویل لاشه سگ‌های ولگرد، به ازای هر قلاده بیش از پنجاه هزار تومان به جیب مجری (بخوانید سگ کش) سرازیر شده و بعد برای معدوم سازی و خرده ریزهای دیگر کار، هزینه گزاف دیگری از بیت‌المال پرداخته می‌شود و همه این روند به قدری بزرگ است که شنیده‌ها درباره بودجه معدوم سازی حیوانات موذی این شهر که وزارت کشور در اختیارشان قرار می‌دهد، به عددی نزدیک به هشتصد میلیون تومان سر می‌ساید.

    جالب اینجاست که اگر این بودجه را خیلی کمتر از این هم در نظر بگیریم، باز به اختصاص مبلغی چندین میلیارد تومانی در سطح کشور برای این امر خواهیم رسید که نه تنها شگفت‌آور است، بلکه حکایت از حجم انبوه نابسامانی در این ارتباط دارد؛ به ویژه آنکه می‌بینم هرگز آماری در این ارتباط ‌انتشار نمی‌یابد، هیچ کسی به شلیک غیرقانونی گلوله به این حیوانات اعتراض نمی‌کند و از همه مهم تر، هرگز نسل سگ‌های ولگرد در شهری ور نمی‌افتد!

    رقم‌های درشت رد و بدل شده برای سگ‌کشی را جور دیگری هم می‌توان ثابت کرد؛ زمانی که می‌بینیم در کلان شهرهایی چون مشهد یا تبریز، پناهگاه‌هایی برای نگهداری حیوانات بی پناه دایر شده، ولی همچنان اخبار شلیک دردناک گلوگه به این حیوانات از این شهرها مخابره می‌شود؛ یعنی نه تنها هیچ تلاشی برای واگذاری امر به این پناهگاه‌ها نمی‌شود، بلکه احتمالا به ایشان به چشم رقیبی که تجارت پر سود برخی را تهدید می‌کند، نگریسته می‌شود که باید از سر راه برداشته شوند.

    http://cdn.tabnak.ir/files/fa/news/1393/3/31/388225_988.jpg

    ژیلا پورایرانی، مدیر یکی از پناهگاه‌هاست؛ پناهگاه حیوانات پردیس در کلان شهر تبریز که با کمک خیرین، مجموعه‌ای برای نگهداری از حیوانات بی سرپناه ساخته و در آنجا از شمار بسیاری سگ و گربه نگهداری و مراقبت می‌کند؛ پناهگاهی که پس از سالها فعالیت وی و دوستانش به صورت پراکنده، از سه سال پیش دایر شده و دست بر قضا، در زمان آشکار شدن وضعیت اسفناک معدوم گاه حیوانات ولگرد تبریز، هم وجود داشته اما نه آن زمان به بازی گرفته می‌شده و نه اکنون.

    پورایرانی در این باره به خبرنگار «تابناک» می‌گوید: سال‌هاست ‌از مسئولان شهری خواسته‌ایم به جای بهره بردن از آخرین راه و کشتن حیوانات، روند کشتار سگ‌ها را متوقف کرده و آنها را به پناهگاه انتقال دهند تا ما کار واکسیناسیون و انگل زدایی‌شان را انجام داده و در نهایت عقیمشان کنیم اما گوش کسی بدهکار نیست. حتی چند روز پیشتر از وقوع رویداد شهرک باغمیشه هم وقتی اتفاقی شهردار را دیدم، این درخواست را مطرح مردم اما هنوز خبری نشده است.

    وی با تأکید بر اینکه کشتار سگ‌ها علاوه بر اینکه ظلم در حق این حیوانات است، بار روانی منفی زیادی به جامعه وارد می‌آورد، می‌افزاید: در حالی که مسئولان شهرهای مجاور از ایده ما الگوبرداری کرده و با حمایت مسئولان، پناهگاه‌هایی برای نگهداری از حیوانات زنده گیری شده ساخته ‌‌‌اند و در شهری مثل مراغه موفق شده‌اند معدوم سازی سگ‌ها را به کل ریشه کن کنند، مسئولان تبریز کماکان بر استفاده از سلاح برای کشتار سگ‌ها تاکید دارند و حتی شنیده‌ایم که به تازگی قرارداد جدیدی با پیمانکار در این باره منعقد نموده‌اند.

    پورایرانی در پاسخ به اینکه چرا شما برای جمع‌آوری این حیوانات از سطح شهر کاری نمی‌کنید، می‌گوید: بارها و بارها برای این ‌امر طرح و پروپوزال تهیه کرده و ارائه داده‌ایم و خواستار واگذاری آن به تشکل‌های مردم نهاد شده‌ایم، ولی موافقت نکردند. حتی از ایشان خواستیم‌ حیوانات را زنده‌گیری کرده و در اختیار ما گذارند که با این درخواست هم موافقت نشده است، در حالی که ما برای کمک به مسئولان آستین بالا زده و پناهگاه دایر کرده‌ایم، وگرنه همه برای خود شغل دیگری هم داریم و به این کار به چشم مادی نگاه نمی‌کنیم.

    مدیر پناهگاه پردیس در ادامه به تجربه موفق مجموعه‌شان در این باره اشاره کرده و می‌گوید: یک هفته جمع‌آوری سگ‌ها را به ما سپردند و در آن هفته همه سگ‌هایی را که دیده شدند و به 137 گزارش می‌شد، زنده‌گیری کرده و به پناهگاه بردیم اما بعد ورق برگشت و عذر ما را خواستند.

    http://cdn.tabnak.ir/files/fa/news/1393/3/31/388228_823.jpg

    این فعال حقوق حیوانات می‌افزاید: همه این اتفاقات در حالی رخ می‌دهد که سگ کشی غیرقانونی است و بنا بر قانون باید‌ مراکزی برای نگهداری این حیوانات ساخت و در آنجا یا عقیم سازی ‌یا مرگ بدون درد برای این حیوانات انجام شود که هزینه هر دو به مراتب بیش از 50 هزار تومانی است که برای کشتن این حیوانات می‌پردازند؛ اما نمی‌دانیم چرا وقتی ما پیشگام می‌شویم تا عقیم سازی را عهده‌دار شده و به کمکشان بیاییم، نمی‌پذیرند؟!

    بدین ترتیب سخت نیست که حدس بزنیم وقتی آمپول مورد نیاز برای یوتانایز (مرگ بدون درد) نرخی حدود یکصد و پنجاه هزار تومان دارد و عقیم سازی به مراتب گران تر از آن است، چرا مسئولان شهرداری سگ‌کشی را راه ارزان‌تر یافته‌اند اما قطعا می‌توان از ایشان پرسید که چرا وقتی مرکزی خودگردان برای انجام این کار پیشقدم می‌شود، از پیشنهادشان استقبال نمی‌شود؟ آیا عاملی غیر از درآمد سرشار سگ کشی این بی محلی‌ها را سبب می‌شود؟!

    ________________________

    شلیک سگ کش های شهرداری به سه زن/ تصویر

    طرح سگ کشی شهرداری رامسر به قتل زن جوان منجر شد

    سگ کشی وحشیانه و بدوی پیمانکاران شهرداری/ تصویر +۱۶

    ادامه سگ کشی شهرداری در تهران/ موش ها مسموم می شوند

    سه میلیارد تومان هزینه و ۶۱۰۰۰ سگ کشته شده، آمار بی نتیجه سگ کشی در مشهد

    کارتون: سگ کشی

    خبر فوری !سگ کشی بی‌رحمانه در تبریز!/ تصویری

    باز هم سگ کشی/ این بار در گیلان

    ورود دستگاه قضا به “سگ‌کشی‌” در تبریز

    ادعای عجیب شهرداری: پرونده سگ‌های ولگرد شهر تهران بسته شد

    درس سگ های ولگرد به رومانیایی ها!

    پس از سالها حیوان کشی: اولین گام شهرداری در مسیر صحیح کنترل حیوانات شهری/ مانور آموزشی صنوف آلوده‌کننده شهری

    آنها را نکشید، هیچ کس به آنها محبت نمی کند!/ آیا راه عالمانه کنترل حیوانات شهری کشتن است؟

    آغاز طرح “مرگ ترحم‌آمیز” سگ‌های ولگرد/ جمع اضداد: کشتن و ترحم