برچسب: سگ کشی

  • روز جهانی حقوق حیوانات گرامی باد/ آغاز فعالیت کمپین «سگ کشی نه!» برای پایان بخشیدن به کشتار حیوانات شهری در کشور

    روز جهانی حقوق حیوانات گرامی باد/ آغاز فعالیت کمپین «سگ کشی نه!» برای پایان بخشیدن به کشتار حیوانات شهری در کشور

    ARW10184

    دیده بان حقوق حیوانات: هم زمان با روز جهانی حقوق حیوانات، کمپین «سگ کشی نه!» برای پایان بخشیدن به کشتار حیوانات آغاز به کار کرد.

    امروز ۱۰ دسامبر به نام روز جهانی حقوق حیوانات یا IARD نامگذاری شده است. (International Animal Rights Day)

    این روز از سال ۱۹۹۸ توسط فعالان و کنشگران حقوق حیوانات گرامی داشته می شود.

    پیشینه روز جهانی حقوق حیوانات (IARD)

    هدف از نام گذاری این روز یادآوری حقوق حیوانات است که توسط انسانها به دست فراموشی سپرده شده . فعالان حقوق حیوانات در این روز با تجمع در برابر اماکنی که در آنها حقوق حیوانات نقض می شود از قبیل اسارتگاه های حیوانات، کشتارگاهها، محل های تشریح حیوانات زنده و … تجمع می کنند و شب هنگام با افروختن شمع این روز را گرامی می دارند.

    دهم دسامبر 1948 اعلامیه جهانی حقوق بشر در مجمع عمومی سازمان ملل به تصویب رسید تا از جنگ جهانی دوم و تشکیل اردوگاه های کار اجباری جلوگیری کند چرا که جلوگیری از تراژدی های مشابه تنها با به رسمیت شناختن حقوق اساسی انسان ها بدون هرگونه تبعیض ممکن است. بنابراین سازمان ملل متحد اعلام کرد که احترام و کرامت بشر اساس آزادی، عدالت و صلح در جهان است.

    چند سال قبل افراد، سازمان ها و انجمن های مختلفی از سراسر جهان درخواست کردند که این روز به «سایر حیوانات»ی که در استفاده از زمین با ما شریکند نیز تسری یابد و 10 دسامبر باید روز جهانی حقوق حیوانات نیز باشد. انسان ها نیز در رده جانوران دسته بندی می شوند اما سالانه میلیون ها زیستمند دارای ادراک و احساس دیگر -با قابلیت تفکر و احساسی مانند ما- به دلیل اینکه «گونه بشر» نیستند قربانی ما (گونه بشر) می شوند. هر ساله میلیاردها گاو، خوک، گوسفند، مرغ، ماهی، خرگوش، بز، رت، موش، اسب، میمون، شتر، سگ، گربه، اردک، بوقلمون، غاز و زیستمندان دریایی زجر می کشند و در دستان ما جان می دهند.

    Animal-Rights-Watch-ARW-8190

    روز جهانی حقوق حیوانات فرصتی فراهم می آورد تا به مردم یادآوری شود از آنجا که رنج کشیدن و شوق زندگی وابسته به نژاد، جنس، موقعیت اجتماعی یا گونه مشخصی نیستند، در نتیجه واژه های آزادی، صلح و کرامت واژگانی فراگیر (فارغ از نژاد، جنس، موقعیت اجتماعی یا گونه) هستند.

    در سال 1970 و 22 سال پس از تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر، و بیش از چهار دهه قبل واژه «گونه پرستی» در برابر تبعیض میان گونه های زیستمندان ابداع شد.

    این تفکر که سایر حیوانات «پست تر» هستند و صرفا به این دلیل که آنها با پر یا پشم زاده شده اند ما می توانیم از آنها استفاده کنیم، تعصبی غیر معقول و ناعادلانه در برابر سایر گونه ها است.

    «گونه پرستی» همچون نژادپرستی و تبعیض جنسیتی مشابهت های ما -ادراک و احساس- را نادیده می گیرد تا آن که ضعیف تر است رنج بکشد و آنکه قوی تر است برنده باشد.

    پنجاه سال پس از تصویب “اعلامیه جهانی حقوق بشر” (UDHR) در مجمع عمومی سازمان ملل متحد (در سال 1948) حامیان حقوق حیوانات دهم دسامبر 1998 را برای اولین بار به عنوان روز جهانی حقوق حیوانات اعلام کردند.

    ________________________

    اعلامیه جهانی حقوق حیوانات

    اعلام موجودیت کمپین «سگ کشی نه!» برای پایان بخشیدن به کشتار حیوانات با توجیه کنترل ازدیاد جمعیت

  • اعلام موجودیت کمپین «سگ کشی نه!» برای پایان بخشیدن به کشتار حیوانات با توجیه کنترل ازدیاد جمعیت

    اعلام موجودیت کمپین «سگ کشی نه!» برای پایان بخشیدن به کشتار حیوانات با توجیه کنترل ازدیاد جمعیت

    A4
    ​​​دیده بان حقوق حیوانات: کمپین «سگ کشی نه!» با هدف پایان بخشیدن به کشتار حیوانات در شهرها و جایگزین کردن روش های پایدار و عالمانه و اخلاقی آغاز به فعالیت کرد.

    به گزارش دیده بان حقوق حیوانات بیش از ده سال است که کشتار گسترده حیوانات در شهرها، روستا ها و حومه شهر و روستا به بهانه کنترل ازدیاد جمعیت برخی حیوانات در جریان است. در این ده سال، بر خلاف ادعای مدیران شهرها، نه تنها کشتار حیوانات مشکلی را حل نکرده است، بلکه با ارایه تصویری غیر قابل دفاع از تصمیم گیری های مدیریتی باعث هدر رفت منابع مالی حوزه مدیریت شهری به عنوان بخشی از بیت المال و مالیات شهروندان شده است.

    برخی مسوولان و مدیران تراز بالای کشور، معتقدند برخی حیوانات در زمره حیوانات موذی جای می گیرند اما تا امروز هیچ مصداقی از موذی گری را برای حیوانات اثبات نکرده اند. به علاوه از یک سو دو دلیل «پیشگیری از بیماری های مشترک بین انسان و حیوان» و «ترس از حیوانات و امنیت عمومی» را توجیه کشتار اعلام می کنند و از دیگر سو به جای برخورد عالمانه بر اجرای بدوی ترین شیوه ها که در عقب مانده ترین کشورهای جهان نیز در حال توقف است پافشاری دارند. در این میان متاسفانه مدیران کلانشهر های کشور که باید در مدیریت شهری پیشرو و سرآمد سایر شهرها باشند، حتی در برخورد با جوندگان در شهرها چنان روش های نمایشی و بی اثری را انتخاب کرده اند که بیشتر به مزاح شباهت دارد.

    مقوله کنترل جمعیت حیوانات رها در شهرها مساله ای است که که در بسیاری از کشورهای جهان با روش های عالمانه با آن برخورد می شود تا بدون حیف و میل منابع مالی حاصل از مالیات شهروندان، از یک سو اثرگذاری بر جمعیت حیوانات رها در شهرها موثر و پایدار باشد و از دیگر سو با روش های بدوی، وحشیانه، غیر اخلاقی، آزارنده و غیر شرعی باعث ظلم به حیوانات نیز نشود.

    کمپین «سگ کشی نه!» با علم و احترام به عقاید و باورهای مختلفی که مابین حامیان حیوانات، حیوان دوستان، مدافعان حقوق حیوانات و گروه های مختلفی که در این زمینه فعالیت داوطلبانه دارند و با اعتقاد به اینکه در عین تکثر عقاید، حذف قطعی و دایمی کشتار حیوانات هدف مشترک همه گروه ها است، اعلام موجودیت می کند.

    هدف اصلی کمپین «سگ کشی نه!»:

    توقف قطعی و دایمی کشتار حیوانات با توجیه کنترل ازدیاد جمعیت

    اهداف فرعی کمپین «سگ کشی نه!» :

    به رسمیت شناخته شدن و صدور مجوز رسمی برای پناهگاه های حیوانات توسط مسوولان کشوری و استانی و بالتبع حمایت قانونی و قضایی از فعالیت های حیوان دوستانه و داوطلبانه

    شراکت رسمی پناهگاه های منطقه ای در مراحل تصمیم گیری برای کنترل ازدیاد جمعیت گونه های هدف هر منطقه، شهر و استان

    شراکت رسمی و اولویت دادن به پناهگاه های داوطلب در مناقصات مدیریت شهری هر منطقه، شهر و استان

    استفاده از توان نظارتی گروه های داوطلب بر فرایند اجرایی و روش های کنترل ازدیاد جمعیت حیوانات

    هم افزایی گروه های فعال موجود برای حمایت از سایر گروه ها یا گروه های در شرف تاسیس برای ایجاد تسهیلات اجرایی، قانونی، مدنی و آموزشی

    همراهی با کمپین:

    همراهی با کمپین در دو قالبت «همراهی رسمی» و «هواداری» پیش بینی شده است.

    «همراهی رسمی» برای تمام گروه هایی که به هر شکل با نام و برند مشخص در قالب پناهگاه، کمک رسانی، درمان، امداد و نجات، فرهنگ سازی، آموزش و امثالهم فعالیت می کنند با درج لوگو، نام و نشان در تمام فعالیت ها پیش بینی شده است.

    «هواداری» برای افراد و گروه هایی که بدون نام و برند مشخص مشغول فعالیت هستند پیش بینی شده است. در طول زمان فعالیت کمپین، ارتقای وضعیت گروه ها از «هوادار» به «همراه رسمی» مقدور خواهد بود.

    مدت زمان فعالیت کمپین:

    مدت زمان پیش بینی شده برای نایل شدن به هدف اصلی در گام اول، حداقل زمان ممکن و حداکثر یک سال است. تصمیم گیری برای ادامه فعالیت منوط به تصمیم جمعی «همراهان رسمی» خواهد بود.

    دایره شمول:

    کمپین «سگ کشی نه!» در حیطه کنترل عالمانه ازدیاد جمعیت حیوانات در جوامع بشری (مانند شهر، روستا، حومه) فعالیت خواهد کرد و فقط بر موضوع کشتار سگ ها متمرکز نخواهد بود. نام کمپین به دلیل شناخته شده بودن واژه «سگ کشی» و استفاده مسوولان از این روش در بسیاری از شهرها انتخاب شده اما کمپین به حیطه کشتار سایر گونه ها من جمله گربه ها، جوندگان و پرندگان نیز ورود خواهد داشت.

    دوشادوش هم، علیه کشتار

    راه های ارتباط و اطلاع از فعالیت های کمپین «سگ کشی نه!»:

    ایمیل: nodogkilling@gmail.com

    هشتگ: #سگ_کشی_نه

    کانال کمپین در تلگرام:  https://telegram.me/NoDogKilling

    لینک گروه تلگرام در کانال کمپین ارسال خواهد شد.

    شناسه مدیریت کمپین در تلگرام (فرزاد فرهادیار): @No_Dog_Killing

  • رابطه تامل برانگیز حیوان آزاری با جرم و جنایت

    رابطه تامل برانگیز حیوان آزاری با جرم و جنایت

     Animal-Rights-Watch-ARW-85780jpg

    دیده بان حقوق حیوانات: به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، طی روزهای گذشته ویدئویی کوتاه،نشان دهنده خودرویی در حال حرکت بود که در جاده خاورانِ تهران،سگی زنده را با خود حمل می کرد و این سگ بیچاره بر روی آسفالت کشیده می شد و دست و پا می زد و بعد از مدتی به دلیل مرگ یا شاید هم بیهوشی از حرکت باز ایستاد.

    براستی این حد از خشونت برای چیست؟با چه هدفی انجام می شود و چطور می توان از بروز چنین رفتارهایی  دور از عرف،انسانیت و اخلاق جلوگیری کرد.

    البته این تنها نمونه از حیوان آزاری نبوده واحتمالا از این پس هم شاهد چنین خشونت هایی خواهیم بود.

    شکنجه و کشته شدن مادر توله خرس ها در مقابل دیدگاه فرزندانش در یکی از شهرستان های کشور،اعدام بزمجه ای بیابانی در یکی از روستاهای شاهین شهر و سگ کشی با تزریق اسید در شیراز،از دیگر نمونه های چنین رفتارهای شنیعی بود که افکار عمومی را جریحه دار کرد.

    شکی نیست معدوم و نابود کردن برخی از حیوانات که وجودشان برای انسان مضر و خطر آفرین است در چارچوب منطق و عقلانیت صحیح به نظر برسد،که آن هم باید با قواعد و چارچوب های خاص به خود و حتی المقدور با کمترین آزار و در سریع ترین زمان ممکن انجام شود،اما نمایش آزار،شکنجه و مصدوم سازی حیوانات به این شکل،بر خلاف نص صریح قرآن،احادیث،موازین شرعی،اسلامی و انسانیت و اخلاق است.

    **دیدگاه اسلام نسبت به حقوق حیوانات

    با مطالعه ای گذرا به روایات و احادیث موجود از بزرگان و ائمه اطهار (ع)به روشنی در می یابیم که بر حفظ حقوق حیوانات به عنوان امری واجب تاکیدات بسیاری شده و زیر پا گذاشتن آن نکوهیده و غیر قابل قبول عنوان شده است.

    سوره انعام آیه 38  (وَ ما مِنْ دَابَّة فِي الاَرْضِ وَ لا طائِر يَطِيرُ بِجَناحَيْهِ إِلاّ أُمَمٌ أَمْثالُكُمْ ما فَرَّطْنا فِي الْكِتابِ مِنْ شَيْء ثُمَّ إِلى رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ) بر جایگاه  حیوانات در نزد پروردگار اشاره کرده و آنها را به مثابه امتی یاد کرده که به سوی پروردگارشان محشور می شوند.

    درسوره عنکبوت آیه 60  نیز (وَ كَأَيِّنْ مِنْ دَابَّة لا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللّهُ يَرْزُقُها وَ إِيّاكُمْ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ) بر فراهم کردن نیازهای ضروری و احتیاجات  حیاتی حیوانات تاکیدکرده است.

    حضرت محمد(ص)رسول رحمت نیز به حفظ حقوق حیوانات تاکیدات بسیاری داشته اند به عنوان مثال:حضرت شخصی را دیدند که گوسفندی را خوابانیده و در حالی که پا بر گلوی او نهاده،کاردی را تیز می کند و گوسفند نیز نظاره گر تیز کردن کارد اوست،حضرت به آن شخص فرمود:می خواهی او را ذبح کنی یا دو بار بمیرانی؟

    گزارشات برخی مورخان نیز حاکی از آن است که رسول رحمت(ص)هنگامی که با سپاه اسلام برای فتح مکه در حرکت بود،سگی را زوزه کشان دید که فرزندانش در حال مکیدن شیر او هستند،و در این هنگام به جعیل بن سرافه می فرمایندکه کنار آن حیوان بیاستید و او را مراقبت نماید تا مبادا سپاهیان که از آنجا می گذرند به او و بچه هایش آسیبی برسانند.

    در جایی دیگر از حضرت نقل شده که ایشان فرموده اند پرنده را هنگام خوابش برای سر بریدن از لانه بیرون نیاورید،شب،هنگامِ خواب اوست،بنابراین شبانه به سراغش نروید تا صبح شود.

    مواردی از چنین توصیه های اخلاقی از سوی بزرگان شریعت اسلامی بسیارند،اما متاسفانه با این وجود بعضا مشاهده می شود که عده ای به شیوه های غیر اخلاقی مبادرت به کشتن حیوانات می کنند.

    اگر چه برخی از حیوانات همچون سگ،از لحاظ شرعی و اسلامی بر نجاست آن تاکید شده،که باید با حفظ و رعایت موازین شرعی از انتقال نجاست آن به خویش جلوگیری کرد و حتی المقدور از ان فاصله گرفت اما این دلیل و توجیهی نیست برای اینکه فردی به خود اجازه دهد با شنیع ترین رفتارهایی که دور از انسانیت است مخلوق پروردگار را شکنجه و آزار و اذیت کند که البته نمونه های حیوان آزاری منحصر به سگ نمی شود و متاسفانه چنین آزارهایی گاه دامن حیوانات دیگری را نیز گرفته است.

    **نقش متقابل حیوان آزاری در جرم،بزه و جنایت

    فارغ از وجه غیر اخلاقی و غیر شرعی حیوان آزاری ،  از دیدگاه جامعه شناسی و روانشناختی نیز این ناهنجاری قابل بررسی است.

    آمارهای تکان دهنده ای وجود دارد که نشان می دهد اکثر قریب به اتفاق عاملان جنایت ها،خشونت ها،همسر آزاری و کودک آزاری ها درگذشته سابقه حیوان آزاری داشته اند.

    امیر سبزی،عضو دیده بان حقوق حیوانات با اشاره به عدم تعادل روانی این افراد بر لزوم درمان چنین افرادی تاکید کرده است.

    وی درباره خطران احتمالی افراد حیوان آزار در گفتگو با رسانه ها به آمار تامل برانگیزی به شرح ذیل اشاره کرده است.

    65 درصد مجرمانی که به جرم ضرب و جرح و قتل بازداشت شده اند در پرونده خود سابقه حیوان آزاری داشته اند.این آمار در میان قاتلان زنجیره ای به 46 درصد،در میان مجرمان خشونت علیه زنان به 82 درصد و خشونت علیه کودکان به 88 درصد می رسد.

    نکته قابل توجه آن است که همه تیراندازانی که در آمریکا در مدرسه ها اقدام به قتل عام کرده اند،بدون استثنا سابقه حیوان آزاری داشته اند.

    وی در ادامه افزود:البته بخشی از حیوان آزاری ها نیز نشات گرفته از ناآگاهی عاملان چنین رفتارهایی است.

    **از تحقیر و سرخوردگی تا حیوان آزاری

    امان ا…قرائی مقدم،جامعه شناس و آسیب شناس اجتماعی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران در تشریح علل و عوامل موثر در شکل گیری این نوع از خشونت و حیوان آزاری ها اظهار کرد:در علم جامعه شناسی،اصطلاحی تحت عنوان مکانیزم فرافکنی وجود دارد،به این ترتیب که خشونت،سرخوردگی و تحقیرهای تجربه شده یک فرد در گذشته به تدریج در روحیه و شخصیت وی تاثیر گذار می شود و در قالب هایی ظهور و بروز پیدا می کند که حیوان آزاری یکی از نمونه های آن به شمار می رود.

    وی افزود:در این مکانیزم،فرد درگیر با اقدام به چنین رفتارهایی،آنچه که در درون او انباشته شده،تخلیه می کند.

    این جامعه شناس و آسیب شناس اجتماعی گفت:به واقع چنین شخصیت هایی در مقابل افراد قدرتمند متملق و چاپلوس و در برابر انسان های ضعیف زورگو و مستبدانه رفتار می کنند.

    قرائی مقدم عنوان کرد:سرخوردگی،واماندگی و واپس گرایی از ویژگی های لاینفک چنین افرادی محسوب می شود.

    **لزوم بازنگری در قوانین حمایت از حیوانات احساس می شود

    امیر سبزی فعال محیط زیست در خصوص ساز و کارهای قانونی برخوردها با عاملان حیوان آزاری می گوید:در ایران در این خصوص جرم انگاری نشده و تلاش هایی که برای تحقق این امر صورت گرفته تا کنون بی نتیجه بوده است و در قانون،بخشی برای این نوع رفتار و برخورد در نظر گرفته نشده است.

    وی در خصوص متولی برخورد با چنین مواردی با اشاره به سازمان محیط زیست به عنوان مسئول برخورد با حیوانات وحشی و سازمان دامپزشکی به عنوان متولی برخورد با حیوانات شهری(اهلی)از جرایم نقدی به عنوان تنبیه هایی یاد می کند که در قبال چنین اعمالی مد نظر قرار می گیرد.

    **نقش موثر شهرداری ها در پیشگیری از حیوان آزاری

    عزیز عبدلزاده مشاور مدیر کل محیط زیست استان تهران در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران با اشاره به لزوم بازنگری برای مقابله با حیوان آزاری گفت:در قوانین،صراحت قانونی برای مقابله با چنین مواردی وجود ندارد و مجازات هایی که بعضا اعمال می شود نه در چارچوب تعریف و تعیین شده حیوان آزاری،بلکه از باب جریحه دار شدن افکار عمومی و…اجرایی می شود.

    وی افزود:با توجه به اینکه بخش عمده ای از حیوان آزاری ها معطوف به حیوانات شهری ولگرد می شود،نقش شهرداری ها در جلوگیری و پیشگیری از ظهور و بروز چنین مواردی غیر قابل انکار است.

    عبدلزاده گفت:طبق قانون،شهرداری موظف است در حوزه تحت استحفاظی خویش نسبت به جمع آوری چنین حیواناتی اقدام کند و البته نابودی و امحای آن نیز باید تحت شرایط خاص و تعریف شده ای عملیاتی شود.

    وی افزود:قاعده و اصل بر این مبنا باید استوار شود که مکان و محلی مشخص را در نظر بگیرند تا حیوانات ولگردی همچون سگ را در آن جمع آوری و نگهداری کنند و امحا و نابودی آنها تنها در شرایط اضطرار و در صورت وجود بیماریهایی ثابت(که احتمالا قابلیت درمان ندارد)مثل هاری و…جایز است که آن هم نباید از طرق خشن و سخت،بلکه باید با ابزارها و شیوه های خاصی همچون تزریق سم(نه اسید)انجام شود.

    عبدلزاده گفت :حتی پیرو بخشنامه ای که از سوی وزارت کشور ابلاغ شده شهرداری ها مجاز به استفاده از گلوله برای کشتن و نابودی حیواتات نیستند و باید شیوه های تعریف شده دیگری را بکار گیرند.

    ** نقش آموزش و پرورش در پیشگیری از وقوع چنین خشونت هایی

    قرائی مقدم در خصوص موثرترین روش برای جلوگیری از چنین رفتارهایی اظهار کرد:فرهنگ سازی،آموزش و اطلاع رسانی نقش بسزایی را در پیشگیری از چنین حوادث و وقایع تاسف آوری ایفاءمی کند.

    وی افزود:اساسا آموزش و پرورش از نهادهایی است که رفتار ساز و فرهنگ ساز است و می طلبد با تدوین دروسی در ارتباط با قبح حیوان آزاری در کتب درسی در قالب احادیث،روایات و داستان ها امر اطلاع رسانی و فرهنگ سازی را به نحوه سازنده و مطلوب اثری از مقاطع پایه اجرایی کند..

    جامعه شناس و آسیب شناس اجتماعی گفت:خانواده ها و نحوه تربیتی نیز از دیگر مولفه های حائز اهمیتی است که تکمیل کننده حلقه پرورشی و تربیتی به شمار می روند و به تعبیری با آموزش و تربیت اصولی می توان از بروز بسیاری از موارد اینچنینی پیشگیری کرد.

    **نقش مردم و آحاد جامعه در جلو گیری از حیوان آزاری

    نباید از نظر دور داشت که تاثیرگذاری مردم نیز از دو جنبه در جلو گیری و کاهش وقوع چنین مواردی بسیار حائز اهمیت است.

    نخست اینکه برخوردهای عمومی واجتماعی در قالب تذکر یکی از روش های موثری است که می تواند با تنگ کردن عرصه در مقابل چنین رفتارهایی،در کاهش بروز ناهنجاری های اجتماعی اینچنینی موثر واقع شود،زیرا اساسا افعالی که با اعتراض مستقیم و عدم پذیرش افکار عمومی مواجه می شود،ملاحضاتی برای بروز و وقوع آن بوجود می آید که تا حدودی در کاهش آن موثر است و در ثانی اطلاع رسانی مردم با گزارشات به موقع به نهادهای زیربط همچون محیط زیست و…نیز از دیگر عوامل موثر در کنترل رفتارهای خشن علیه حیوانات خواهد بود.

    **وقتی رسانه های بیگانه داعیه دار حقوق حیوانات می شوند

    با همه این اوصاف و تایید غیر اخلاقی بودن چنین حرکات و رفتارهایی،متاسفانه هر از چند گاهی مشاهده می شود که رسانه های بیگانه با دستمایه قرار دادن مواردی از حیوان آزاری در ایران،آن را سوژه ای قرار می دهند تا تصویری از خشونت و عقب ماندگی را از ایران در اذهان  و افکار عمومی ترسیم نمایند.

    بطور یقین در شنیع و غیر انسانی بودن حیوان آزاری تردیدی وجود ندارد و هیچگاه نظام،قوانین،عرف،فرهنگ و اعتقادات حاکم بر جامعه ما نیز توصیه ای در راستای حمایت از حیوان آزاری نداشته و نخواهند داشت و تلاش بر این است که ورود چنین مواردی به حداقل ممکن برسد که انتشار این گزارش،خود موید این ادعا است.

    لیکن دستمایه قرار گرفتن چنین اعمالی که بعضا ممکن است در هر نقطه ای از دنیا حادث شود برای القاء خشونت و عقب ماندگی در ایران از سوی رسانه های بیگانه موضوعی مضحک و قابل تامل است که چگونه در برابر قطعه قطعه شدن نوزاد و کودک و پیر و جوان در کشورهای دیگر و منطقه خاورمیانه سکوت می شود،اما در مقابل کشته شدن حیوانی که البته جانش عزیز است و حق و حقوقی دارد،اینچنین فریاد می زنند.

    به هر حال امید است با تشدید مجازات های حیوان آزاری،اطلاع رسانی و فرهنگ سازی های هرچه بیشتر، ضریب احتمال بروز چنین رفتارهای غیر شرعی و غیر انسانی به حداقل ممکن کاهش یابد که در صورت تحقق این امر علاوه براینکه از بروز چنین هجمه هایی بر فرهنگ اصیل،اخلاق مدار و ارزش محور جامعه ایرانی کاسته خواهد شد،بلکه دیگر شاهد آزرده خاطر شدن افکار و احساسات عمومی جامعه بواسطه چنین رفتارهایی از سوی اقلیت بسیار محدودی نخواهیم بود.

  • سگ‌کشی و موش‌هایی که جای سگ‌ها را می‌گیرند

    دیده بان حقوق حیوانات: سگ‌کشی انگار مختص اکثر شهرهای ایران است. به گزارش شهروند بعد از وقایع تلخی که‌ سال گذشته در رشت و امسال در شیراز افتاد و عکس‌های زننده‌ای که از کشتار بی‌رحمانه سگ‌ها در این شهرها منتشر شد، اکنون مهیار مقیمی، فعال محیط‌زیست مشهد خبر از سگ‌کشی در مشهد می‌دهد. مقیمی می‌گوید: «حیوانات شهری در مشهد به رسمیت شناخته نمی‌شوند. یعنی سازمان محیط‌زیست خراسان رضوی معتقد است که این حیوانات جزو حیات‌وحش نیستند پس مراقبت و حفاظت از آنها برعهده سازمان نیست. به همین دلیل جمع‌آوری و کشتن سگ‌ها به روش‌های بی‌رحمانه مدتی است که در مشهد دیده می‌شود.»
    وی می‌افزاید: دیده‌بان حقوق حیوانات اخیرا طرحی داده است که با همان هزینه کشتار سگ‌ها می‌توان آنها را واکسینه و در محیط شهری حفظ‌شان کرد.
    بنا به اعتقاد این فعال محیط‌زیست براساس علم زیست بوم‌شناسی واژه‌ای به نام کنام در این علم وجود دارد که تقسیم منابع اکوسیستم بین جانداران است. مثلا جای خالی‌ای که موادغذایی در آن دور ریخته می‌شوند و منبع تغذیه سگ‌های بی‌خانمان شهری است. حال تحقیقات نشان می‌دهد که اگر سگی کشته شود سگ‌های دیگر جای خالی او را در آن کنام می‌گیرند. به عبارتی هر کنام گنجایش تعدادی جانور را دارد که اگر از هر تعداد از آنها کاسته شود تعداد دیگری جایش را پر می‌کنند و بازهم جمعیت آن جانور همان عدد اولیه که گنجایش کنام است خواهد بود. حال فرض کنید که کشتار سگ‌ها آن‌قدر گسترده شود که همه آن جمعیت حذف شوند. آن وقت فکر می‌کنید چه خواهد شد؟ کدام جاندار جای سگ‌ها را در آن کنام خواهد گرفت؛ موش‌ها. این بلایی است که سر تهران آمده است. اگر سگ‌ها از شهرها حذف شوند آن کنام که همان محل انباشت زباله‌های غذایی است مکانی برای هجوم موش‌ها خواهد شد. در آن صورت انسان‌ها درگیر مشکلی می‌شوند که راه چاره‌ای برایش وجود ندارد. درحالی‌که سگ‌ها دوست انسان‌ها هستند. جزو جانوران موذی محسوب نمی‌شوند و حرف انسان‌ها را گوش می‌کنند و در بسیاری از مواقع به انسان‌ها کمک می‌کنند اما موش‌ها این جانشینان بالقوه سگ‌ها در محیط‌های شهری هیچ‌کدام از خصایص خوب فوق را ندارند و جز مزاحمت، ترس و بیماری ثمری برای انسان‌ها ندارند. با این حال بعضی‌ها در مدیریت شهری به جای این‌که راه و رسم زندگی کردن در کنار سگ‌ها را به مردم بیاموزند، دست به کشتار سگ‌ها می‌زنند بدون آن‌که از عواقب این کار خبر داشته باشند.
    اعتراض به سگ‌کشی در شهرهایی مانند رشت و شیراز آن‌قدر زیاد بوده که در شهری مثل رشت مدیران شهرداری را وادار به عذرخواهی از مردم کرد و در عرض چند ماه سامانکده‌ای موقتی برای اسکان سگ‌های بی‌خانمان در اطراف رشت تهیه شد. حال باید دید که فعالان محیط‌زیست مشهد می‌توانند مدیران شهری این شهر بزرگ را وادار به ارایه راهکار درست کنند. راهکاری که در قانون هم پیش‌بینی شده و بنا به دستورالعمل صریح وزارت کشور شهرداری‌ها موظف به زنده‌گیری سگ‌ها و عقیم‌شدنشان شده‌اند.

  • این سگ ها تا 50 سال پیش کجا بودند؟

    دیده بان حقوق حیوانات/سپهر سلیمی:  در مورد نگهداری از سگ و سگ کشی سخن زیاد گفته شده، این نوشته طرح یک پرسش است. این روزها عده ای سگ می کشند، بهانه شان هم این است که سگ های شهری باعث ایجاد مشکل برای شهروندان شده اند و مردم از دست آنها در عذاب هستند. از سوی دیگر عده ای تلاش می کنند این سگ ها را از دست سگ کش ها نجات دهند. جماعتی هر روز و شب با سرنگ و اسلحه به دنبال سگ ها هستند و از دیگر سو عده ای دیگر برای نجات سگ ها تلاش می کنند.

    Animal-Rights-Watch-ARW-8423
    این طرفی ها می گویند باید سگ ها را کشت چون بیمار هستند، باعث ایجاد بیماری می شوند، نجس هستند و مزاحمت ایجاد می کنند. آن طرفی ها می گویند باید سگ ها را به پناهگاه برد و برای حل این مشکل کاری کرد.این طرفی ها می گویند سگ ها هار هستند، بیمار هستند، مردم را گاز می گیرند. آن طرفی ها می گویند باید سگ ها را عقیم کرد تا تعدادشان کنترل شود و گرنه در عرض چند سال از یک جفت سگ، چند ده سگ تولید می شود، ضمن اینکه عقیم کردن باعث پیشگیری از انواع بیماری ها می شود.
    می بینید، هم این طرفی ها و هم آن طرفی ها در یک نقطه اشتراک دارند و آن اینکه مشکلی به اسم سگ های شهری وجود دارد. فقط راه حل ها فرق دارد، عده ای معتقدند باید کشته شوند و عده ای می گویند باید عقیم شوند و به پناهگاه ها برده شوند.یک نقطه اشتراک دیگر نیز در این میان وجود دارد و آن هزینه کردن برای سگ است. این طرفی ها برای کشتن هر سگ پول می گیرند و آن طرفی ها برای عقیم کردن و نگهداری در پناهگاه.
    سابقه همزیستی ایرانیان با سگ به 2000 سال قبل از میلاد مسیح بر می گردد، گفته می شود نخستین نژاد اهلی سگ در ایران بوده است. اصلاً بی خیال این قدمت 4000 ساله، چرا تا همین 50 سال پیش با سگ ها مشکلی نداشتیم؟ چرا تا همین 50 سال پیش به خوبی با سگ ها در شهر و روستاهایمان زندگی می کردیم؟ چطور تا همین 50 سال پیش سگ ها نجس نبودند، بیمار نبودند؟ چرا تا همین 50 سال پیش از یک جفت سگ ده ها عدد سگ تولید نمی شد؟
    واقعن چرا؟! چرا تا قبل از آنکه شهرداری ها برای سگ کشی پولهای میلیاردی بپردازند مشکلی به اسم سگ های شهری وجود نداشت؟ چرا تا پیش از ظهور شبکه های اجتماعی و افزایش فارغ التحصیلان دامپزشکی نیاز به عقیم سازی و پناهگاه سازی برای سگ ها احساس نمی شد؟!
    در پاسخ به این پرسش ها به دو جواب رسیده ام:
    نخست: در این سالها، ما حیوان ستیز وطبیعت گریز شده ایم. شهوت نابودی نمادهای طبیعی امانمان را بریده، حیوانات را می کشیم، جنگل ها را نابود می کنیم و رودخانه ها را می خشکانیم برای ساختن قفس هایی از سیمان و آهن. ما با زندگی مسالمت آمیز با حیوانات غریبه شده ایم.
    دوم: زندگی شهر نشینی و افزایش مصرف گرایی باعث افزایش حجم تولید زباله شده است. زباله به عنوان منبع غذایی یکی از دلایل اصلی افزایش حیوانات شهری از جمله سگ هاست. زباله های رها شده در شهرها و حاشیه شهرها کانون افزایش جمعیت سگ هاست.
    می بینید، در این سالها سگ ها عوض نشده اند. جهش ژنتیکی نداشته اند که به توانایی خارق العاده در تولید مثل رسیده باشند. این ما هستیم که عوض شده ایم. با حیوانات نامهربان شده ایم، تحمل حضور حیوانات در محیط زندگی خود نداریم و از سوی دیگر با تولید زباله و فراهم آوردن منابع غذایی، شرایط را برای افزایش حیوانات شهری و از جمله سگ ها ایجاد کرده ایم. راه حل این دو مشکل نه در سگ کشی است و نه در تبعید سگ ها به پناهگاه ها. ما باید عوض شویم، باید برگردیم به گذشته. بی خیال سگ ها شویم، ایراد از ما آدمهاست.برآوردهای غیر رسمی نشان می شود سالانه حدود 50 هزار سگ در شهرهای مختلف ایران کشته می شود. شهرداری ها در سراسر کشور ارقام میلیاردی برای سگ کشی هزینه می کنند ولی چاره ای برای ساماندهی پسماندها و از بین بردن کانون های افزایش سگ ها نمی اندیشند، گویا باید این چرخه سگ کشی ادامه داشته باشد تا پیمانکاران و سگ کش ها و کسانی که از راه سگ ها به پول می رسند هیچ وقت بیکار نشوند.
    پاسخ شما به پرسش های بالا چیست؟ این سگ ها تا 50 سال پیش کجا بودند؟

  • هشدار یک حقوقدان: سگ کشی ممنوع!/ ضرورت منع حیوان آزاری و رعایت حقوق حیوانات در ایران

    هشدار یک حقوقدان: سگ کشی ممنوع!/ ضرورت منع حیوان آزاری و رعایت حقوق حیوانات در ایران

    Animal-Rights-Watch-ARW-7957

    دیده بان حقوق حیوانات/ محمد رضا زمانی درمزاری(فرهنگ)*: اخبار مکرر حیوان آزاری و کشته شدن حیوانات مختلف در مناطق مختلف کشور و اخیراً، فاجعه ” سگ کشی در شیراز” با بازخوردهای ملی و بین المللی متعددی همراه بوده است. صرفنظر از مذموم بودن ایذاء و آزار حیوانات به اشکال گوناگون، تکرار و تدوام این روند، زنگ خطری جدی نسبت به وضعیت محیط زیست و حیات حیوانات در ایران و متاثر شدن افکار عمومی و رسانه ها بوده و سبب طرح مسئولیت های حقوقی و بین المللی دولت ایران و عاملین آن، حسب مورد خواهد بود که بر لزوم رعایت حقوق حیوانات و تضمین حفظ حقوق آنها و نیز پیشگیری از تکرار حیوان آزاری و تعقیب مراتب ، همراه با ” تدوین نظام جامع حقوق حیوانات در ایران” تاکید می گردد.

    سگ کشی شیراز در یک نگاه :

    در پی انتشار فیلمی کوتاه در اواخر فرودین ماه سال جاری در شبکه های مجازی  و نشان دادن چهار نفر در حال تزریق ماده ای نامعلوم به یک قلاده سگ و کشتن دردناک آنها، موجبات اعتراض گستردۀ دوستداران حیات وحش و حقوق حیوانات فراهم گردید و سبب تحصن فراگیر آنها در مقابل سازمان حفاظت از محیط زیست در تاریخ 30/1/1394 در تهران و بسیاری دیگر از شهرها، در اعتراضی هماهنگ نسبت به اقدام غیرانسانی مزبور و تعرض به حیات حیوانات و سگ های مزبور سبب شد.

    “در میان حوادث و رویدادهای تلخی که درباره محیط زیست کشورمان منتشر می‌شود و نگرانی از آینده جامعه ایرانی را دامن می‌زنند، سگ کشیِ دردناک اخیر اتفاقی استثنایی به شمار می‌آید، زیرا توانسته به رخدادی کم نظیر تبدیل شده و نوع جدیدی از مطالبه‌گری را به جامعه معرفی کند؛ شکل‌گیری تجمع‌های اعتراضی در نقاط مختلف”.(1) اعتراضات گسترده و فراگیر دوستداران محیط زیست و حقوق حیوانات در کشور با استفاده از ظرفیت های گروهی و فضای مجازی و سایبری، علاوه بر بازتاب گسترده داخلی و بین المللی آن، همراهی بسیاری از مسئولان، از جمله خانم دکتر ابتکار، ریاست سازمان حفاظت از محیط زیست را نیز با خود به همراه داشت.

    مبنای اصلی این اعتراضات در حیوان آزاری و کشتن تاسف بار سگ ها در شهرک صنعتی شیراز، با استفاده از اسید و محکوم نمودن این اقدام غیرانسانی و خشونت آمیز نسبت به حقوق و حیات حیوانات اعلام شده است. علی رغم انکار شهرداری شیراز در این باره، رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست کشور بر مسئولیت شهرداری مزبور در این باره تاکید دارد. به گفته خانم دکتر ابتکار؛ “…تمام مسوولیت این مساله برعهده شهرداری است و شوراها و دهیاری ها ناظر بر آن هستند و سازمان محیط زیست به طور مستقیم در چنین موضوعاتی تکلیف قانونی ندارد، اما چون مدافع حقوق حیوانات هستیم؛ به این مساله ورود می کنیم و از تمام ظرفیت سازمان برای روشن شدن این مساله استفاده خواهیم کرد….” (2)
    خانم دکتر ابتکار، همچنین،در نامه صادره برای وزیر کشور، ضمن به رسمیت شناختن حقوق حیوانات، با تاکید بر اصلاح، به روز رسانی و اجرای کامل دستورالعمل مربوط به کنترل جمعیت سگ های رها شده  از سوی دبیرخانه ستاد مرکزی کنترل جمعیت حیوانات ناقل بیماری به انسان در حوزه معاونت امور عمرانی آن وزارتخانه و نیز تقبیح و مذموم دانستن استفاده از سم و اسید برای معدوم کردن تعدادی سگ در استان فارس و جریحه دار شدن افکار و احساسات عمومی، بنا به اخبار منتشره، بر آمادگی سازمان حفاظت محیط زیست برای هرگونه همکاری در زمینه تدوین قانون، شیوه نامه و یا دستورالعمل لازم در زمینه رعایت حقوق حیوانات تاکید کرده است. (3)

    گرچه، مبنای اعلام نظر دکتر ابتکار در تسری مسئولیت شهرداری شیراز نسبت به فاجعه سگ کشی در اظهارات وی، قبل از تدقیق مراتب، مشخص نشده و مبنای سلب مسئولیت از سازمان حفاظت از محیط زیست و دولت متبوعه وی، با وجود تعهدات بین المللی دولت نسبت به کنوانسیون های بین المللی مربوط به حقوق حیوانات و گونه های جانوری و گیاهی مشخص نیست و این شیوه اعلام نظر از سوی بالاترین مقام محیط زیستی کشور محل تعمق و محل تامل است؟!، با این وجود، مشارکت و حضور این مقام مسئول محیط زیست در تجمع اعتراض آمیز سمن های محیط زیستی و حقوق حیوانات در مجاور سازمان تحت مدیریت خود، گامی در جهت پیوند و همنوایی اعتراضات به عمل آمده گروههای مردم نهاد محیط زیستی و مردم علاقمند به حقوق حیوانات با سازمان مزبور بوده که در جای خود، از اهمیت برخوردار است.

     در این میان، دیده بان حقوق حیوانات ضمن اعتراض و محکوم نمودن سگ کشی در شیراز، اقدام دوائر تابعه شهرداری آن شهر را فاقد توجیه شرعی، عقلی، اخلاقی، بهداشتی و علمی دانست. به گزارش دیده بان حقوق حیوانات، استفتای انجام شده از مراجع تقلید شیعه، حاکی از آن است که حتی، در صورتی که موذی بودن برخی گونه های حیوانات شهری اثبات شود، دفع آنها تابع مراحل خاصی است که کشتار، نه تنها آخرین راه بوده، بلکه مشروط به شرایطی است که در مقایسه با سگ کشی های جاری در کشور می توان ادعا کرد؛ هیچ یک از این شرایط، نه تنها اجرا نمی شود که به صورتی عامدانه، برای مخفی نگه داشتن آن نیز تلاش می شود.. بر این اساس و بنا به اظهار امیر شریفی، مدیر مسئول آن دیده بان؛با اعتقاد به روش کنترل با شفقت، عالمانه، پایدار و غیر عامل ازدیاد جمعیت حیوانات، و با اقدامی ترویجی، طرح جایگزین کشتار را به مراجع مختلف تصمیم گیری ارایه کرده که پیرو آن تغییرات مثبتی در نگرش تصمیم گیرندگان در زمینه کنترل جمعیت حیوانات شهری ایجاد شده است و تاکید مسوولان بر سه عامل آب، لانه و غذا به عنوان عوامل اصلی موثر بر جمعیت، نشانه بارز آن است…”.(3)

    حقوق حیوانات در ایران

    حیوانات، بخشی از جامعه طبیعی و زیست محیطی را تشکیل می دهند و در برقراری توازن در نظام طبیعت، نقش موثر و غیرقابل انکاری دارند.حیوانات به مانند انسان ها از حقوق خاص خویش مانند حق حیات، حق درمان، حق آرامش، حق زیست جمعی، حق پرهیز از هر نوع خشونت، حق پرهیز از هرگونه نسل کشی، حق استفاده از حیات وحش و مانند آنها برخوردارند و هرگونه تعدی و تفریط نسبت به آنها یا حقوق آنها، به منزلۀ نقض حقوق آنان محسوب شده و ضروری است، مستوجب مسئولیت باشد. شعر معروف سعدی بوستان با عبارت : ” میازار موری که دانه کش است،که جان دارد و جان شیرین خوش است”، نشان از نگاه ادبی و فرهنگی جامعۀ ایرانی نسبت به حقوق حیوانات و ضرورت احترام به حیات آنها و حفظ حقوق حیاتی و زیست محیطی حیوانات و جانداران مشابه داشته و آموزه های دینی و مذهبی و انتساب ” ضامن آهو” به حضرت رضا(ع) نیز حکایت از مراتب یاد شده دارد.

    حیوانات اهلی و سگ کشی در قانون :

    سگ در زمرۀ حیوانات اهلی به شمار می رود و در قواعد فقهی و شرعی نیز دارای احکام متعدد و مربوطه می باشد. با این وجود،نگهداري و تردد سگ‌ها در خيابان به موجب طرح ارائه شده نماینگان مجلس در سال 1389؛ ممنوع ‌شد. تصويب اين طرح در قالب الحاق ماده ای به قانون مجازات اسلامي الحاق کرد تا براي کساني که مبادرت به نگهداري سگ يا ديگر حيوانات مضر در منزل خود مي‌کنند، مجازات در نظر گرفته ‌شود.در اين بين، مقرر گردید؛ وزارت بهداشت فهرستي از حيوانات خطرناک و نجس‌العين علاوه بر سگ را تهيه کند. سرانجام، اين طرح در راستاي مبارزه با نگهداري و تردد سگ و حيوانات مضر در ارديبهشت ماه سال بعد، پس از بررسي در کميسيون‌هاي تخصصي به تصويب رسيد و به موجب آن؛ نگهداري حيوانات خانگي در آپارتمان‌ها و تردد آنها در خيابان‌ها ممنوع اعلام شد. در پی آن، در تاریخ 9/3/1392 نيز مصوبه‌اي تحت عنوان «آيين‌نامه نحوه نگهداري حيوانات اهلي» تصويب و در آن مقرر گردید؛ که از آن پس، نگهداري و پرورش هر نوع حيوان به شرط اهلي بودن آن،تنها در محدوده روستاها مجاز باشد.

    علاوه براین،نگهداري و پرورش حيوانات اهلي در اماکن با کاربري مسکوني، صرفاً به شرطي امكانپذير است كه فضاهاي نگهداري حيوانات از فضاهاي سکونت انسان جدا شود و تمهيدات لازم براي دفع بهداشتي کود حيواني و فاضلاب مربوط در نظر گرفته شود.اما اين مقررات صرفا،ً محدود به نگهداري و پرورش حيوانات نيست، بلكه اشتغال به شغل عرضه و فروش حيوانات اهلي نیز مشمول آن گردید. در صورت وقوع بيماري‌هاي واگير دامي با اعلام سازمان دامپزشکي کشور، عرضه حيوانات مذکور، ممنوع و نيروي انتظامي موظف است از عرضه آنها جلوگيري كند.
    شهرداری ها در اين آيين‌نامه مکلف شدند از پرورش، نگهداري و عبور دادن حيوان اهلي به صورت پياده در محدوده شهرهاي با جمعيت بيش از ۵۰ هزار نفر ممانعت به عمل آورند. (4)

    بنا به مراتب یاد شده؛ نگهداري و گرداندن سگ در شهرها ممنوع شده است، اما این ممنوعیت، جواز کشتار آنها را به مانند سگ کشی شیراز بدست نمی دهد.اصل ۴۰ قانون اساسي نیز مقرر می دارد: «هيچ‌کس نمي‌تواند اعمال حق خود را وسيله ضرر به غير و يا تجاوز به منافع عمومي قرار دهد» و اگر سر و صداي حيوانات باعث بر هم خوردن آرامش همسايه‌ها و شهروندان شود، مي‌توانند در مقام رفع مزاحمت یا الزام به جبران خسارت، در صورت وقوع آن، برابر ماده 1 قانون مسئولیت مدنی و قواعد مدنی ضمان آور مربوطه برآید.

    سگ کشی، به معنای اخص آن در قوانین جزائی ایران جرم انگاری نشده و مفاد مقرر در مواد 679 و 680  قانون مجازات اسلامی بدان نیز تسری ندارد.در نتیجه،محاکم قضایی و قانونی در این رابطه، با بلاتکلیفی قانونی از حیث اصل قانونی بودن جرم و مجازات ها مواجه اند. با این وجود، موضوع ضمان و جبران خسارت  در قانون مدنی و قانون مسئولیت مدنی، همراه باالزامات قانونی مقرر در اصل 50 قانون اساسی به جهات حفاظت از محیط زیست بعنوان یک وظیفه ای همگانی، مساله ای جداگانه و قابل تعقیب، از حیث حقوقی و قانونی می باشد. مع الوصف، در صورت کشتار حیوانات مانند سگ ها موجب تهدید علیه بهداشت عمومی، به ترتیب مقرر در ماده 688 قانون مجازات اسلامی گردد؛ در این حالت، مسئولیت کیفری و قانونی مرتکب به تحمل یکسال حبس مفروض است.

    نظام حقوقی حیوانات در ایران:

    علیرغم مراتب یاد شده،متاسفانه، نظام حقوقی حیوانات در ایران و جهان سوم،برخلاف جوامع پیشرفته و کنوانسیون های بین المللی گسترده و متعدد و موجود،آغاز تحول و توجه خویش را نسبت به آنها گذرانده و قوانین و قواعد موضوعۀ مقرر در این نظام نسبت به حقوق حیوانات،رضایت بخش نبوده و تضمین کنندۀ حقوق طبیعی و قانونی آنها نمی باشد. همین مهم، یعنی؛ نبود نظام حقوقی و تقنینی مناسب و وجود خلاء های قانونگذاری و در نتیجه، فقدان نظام تضمینات حقوقی و قانونی موثر و همه جانبه، موجبات سوء استفاده هر چه بیشتر جامعه انسانی را نسبت به آنها فراهم آورد و اعمال هر نوع خشونت و بی مهری نسبت به حیات حیوانات، به مانند ” سگ کشی در شیراز”، گویی طبیعی و مجاز به شمار می رود!.

    با وجود مقررات مهم مندرج در کنوانسیون های بین المللی موضوع تعهدات بین المللی ایران در زمینه گونه های جانوری و گیاهی وحشی، متاسفانه وضعیت اجرای تعهدات مزبور در کشور نسبت به حیات وحش، حقوق حیوانات و محیط زیست مربوطه بسیار تاسف بار می باشد و قوانین داخلی نیز به لحاظ خلاء قانونی و نبود ضمانت های اجرایی و حقوقی مربوطه از بازدارندگی مناسب در جهت حفظ حقوق محیط زیست و حیات وحش برخوردار نیستند. فهرست قرمز اتحادیه بین المللی برای حفاظت از طبیعت، مرتبط با وضعیت حیات وحش و محیط زیست ایران بسیار نگران کننده و تاسف بار است!.(5)

    در همین ارتباط،نقض تعهدات بین المللی دولت ایران و نسل کشی پرندگان مهاجرِ در معرض خطر و انقراض
    پرندگان مهاجر،شکار غیرمجاز گونه های وحشی و تخریب مستمر محیط زیست و حیات وحش در تالاب های بین المللی میانکاله و فریدونکنار  و نواحی سرخرود در مازندران و حیوان آزاری و کشتن گونه های مختلف جانوری در ایران، از زمرۀ اخبار مکرر و مستمر در رسانه ها و سایت های مختلف طی سالیان اخیر می باشند.(6 )

    بدیهی است هرگونه بی توجهی از سوی قوای مزبور و مدیران دولتی و رئیس جمهور نسبت به تداوم روند فزایندۀ تخریب محیط زیست و حیات وحش و حیوانات در کشور و عدم تعقیب قانونی مرتکبین آنها ، علاوه بر مخدوش کردن نام و اعتبار کشور در افکار عمومی و مجامع بین المللی، بسیاری از ظرفیت های زیست محیطی و اعتبارهای جهانی آنرا در اسناد و مصوبات بین المللی از ایران سلب نموده و موجبات تحمیل هزینه های فراوانی بر کشور خواهد شد.

    در همین رابطه، دیده بان حقوق حیوانات و سایر فعالان زیست محیطی و حیات وحش ایران با برگزاری اولین همایش تخصصی حقوق حیوانات در ۲۰ شهریور ۱۳۹۳، در روز ملی مبارزه با خشونت علیه حیوانات، در مرکز همایش های بین المللی سازمان حفاظت از محیط زیست بر لزوم رفع خلاهای قانونی مربوط به حقوق حیوانات و حیوان آزاری و لزوم تدوین و تثبیت نظام جامع حقوق حیوانات و حفظ حقوق محیط زیست و حقوق حیوانات و فرهنگ سازی توامانِ مردم و مسئولان در این باره تاکید نموده اند.(7)

       صرفنظر از خلاء های قانونی موجود در قوانین نسبت به نظام حقوقی حیوانات، به ترتیب مطروحه در همایش مزبور و علی رغم لزوم تدوین و تصویبِ نظام جامع حقوق حیوانات در چهارچوب اصول و هنجارهای بین المللی مربوط به حفاظت از محیط زیست و گونه های جانوری حیات وحش و حیوانات اهلی مربوطه و نیز در راستای تعهدات بین المللی دولت ایران در کنوانسیون های بین المللی مربوطه و تضمین کاملِ رعایت حقوق حیوانات و حیات وحش در ایران از سوی دولت، نمی توان و نباید به بهانۀ مزبور و تا قبل از حصول به نتایج نهایی تصویب قانون مذکور، دست روی دست گذاشت و شاهد تخریبِ روزافزون میراث طبیعی و زیست محیطی منطقه و از بین رفتن مستمر گونه های جانوری مزبور و آسیب های فزاینده و غیرقابل جبران به حیات وحش و گونه های جانوری و حیوانی بود.!

       هر یک از شهروندان، دولت و مردم نسبت به این تخریب و تعرضات مستمر و وحشتناک به محیط زیست و حیات وحش کشور و اخیراً ” سگ کشی در شیراز”، در راستای تکلیف قانونی، عقلی و منطقعی مقرر در اصل۵۰ قانون اساسی تکلیف داشته و نسبت به فرزندان، کودکان و آیندگان نیز مسئول و متعهد خواهند بود.
    وزارت کشور و شهرداری شیراز به مانند سازمان حفاظت از محیط زیست، حسب مورد؛ در این باره مسئولیت داشته و ضروری است؛ ضمن تعقیب مراتب بر لزوم شفاف سازی موضوع و پاسخ به افکار عمومی و جبران خسارات وارده برابر موازین حقوقی و قانونی مربوطه، حسب مورد اقدام کنند. تکرار فاجعه سگ کشی در شیراز، زنگ خطری جدی بر تخریب و تعرض مجدد به حیات حیوانات و محیط زیست بوده که بر لزوم پرهیز از آن و استاندارد سازی شیوه های نگهداری و مراقبت از حیوانات مربوطه تاکید می گردد و ضروری است ” سگ کشی ممنوع گردد و هر گونه حیوان آزاری نیز با جرم انگاری مقنن نیز مستوجب مسئولیت و مجازات مربوطه باشد.

    نتیجه:

    حفاظت از محیط زیست جهانی و نظام توسعه را باید بعنوان یک واحد مشترک در جهان و ایران پذیرفت و بر اهمیت و مراقبت از آن تاکید جدی و همیشگی داشت. باید ” کره زمین را بعنوان وطن خویش” تلقی کرده و جهانی پاک و بدور از هرگونه تخریب یا آسیب نسبت بدان برای همه و حتی، حیات وحش و حیوانات را مد نظر داشت. پیامدهای هرگونه بی توجهی نسبت به این موضوع، از آثار بی رویه تخریب محیط زیست و حیات وحش نیز کمتر نخواهد بود.
    باید دانست و دریافت که “… حیوانات و جانوران در اشکال بی‌شمارشان‌، بخش غیرقابل جایگزین سیستم طبیعی کره زمین را تشکیل می‌دهند که باید برای سعادت بشریت حفظ شوند….باید با آگاهی از ارزش در حال رشد جانوران وحشی و حیوانات اهلی ازنقطه نظرزیست محیطی‌، بوم‌شناسی‌، نسل‌شناسی‌، علمی‌، زیبایی‌شناسی‌، تفریحی‌، فرهنگی‌،آموزشی‌، اجتماعی و اقتصادی‌ و….”در جهت حفظ حقوق حیات وحش و حیوانات و محیط زیست تلاش کرد.
    باید امروز، ” فاجعۀ سگ کشی شیراز ” و ” حیوان آزاری به اشکال مختلف” را درک و درمان کرد و به شدت محکوم کرد و دانست و دریافت که، فردا؛ دیر است و ضروری است حیوانات نیز به سان انسان ها از حقوق خاص خویش و شناسخته شده بین المللی برخوردار باشند!

    نجات محیط زیست و حیات وحش و حیوانات بی زبان و دارای حق؛ نیازمند عزمی ملی و بین المللی و ارادۀ جدی، فوری، موثر و همه جانبۀ قوای سه گانه و مسئولان کشور و همکاری و همیاری مستمر مردم و شهروندان و کارشناسان ذیربط می باشد، والا باید به سان سرنوشت ” شیر ایرانی و ببر مازندرانی”، هزاران آه و تاسف و تاثر خورد که چرا، با نسل منقرض شده و در شُرف انقراض و غیرقابل جایگزین آنها به مانند بسیاری دیگر از گونه های جانوری ارزشمند و مورد توجه جهانی و حمایت های بین المللی مواجه شده ایم؟!.

    باید پدیده شوم ” سگ کشی” را به سان حیوان آزاری ممنوع کرد و آنرا، شعار روز  تعرض و کشتار مذبوحانۀ این حیوانات بی گناه نامید:” سگ کشی، ممنوع”.! باید، چشمان را شست و طرحی نو در انداخت؛ تفنگ ها، قلاف شده، اندیشه ها به حرکت در آمده، قوانین به روز و موثر گشته، نظام اجرایی و مدیریتی حفاظت از محیط زیست و حیات وحش منطقه و کشور تقویت گردد و با مهر و احترام با طبیعت و حیوانات برخورد کرد و حقوق ذاتی و طبیعی آنها را محترم شمرد و قبل از هر چیزی، در مقام رفع خلاء های قانونی مربوطه جرم انگاری نسبت به حیوان آزاری و کشتار غیرقانونی آنها برآمد.

    هرگونه بی توجهی، بی احترامی و تخریب محیط زیست و کوتاهی در حفاظت و مراقبت درست و همه جانبه از آن و گونه های گیاهی و جانوری موجود در آن و بی توجهی به حقوق محیط زیست و حقوق حیوانات، می تواند به معنای نقض آشکار قانون طبیعت، قوانین مرتبط با حقوق بشر و محیط زیست و توهین و تجاوز نسبت به بشریت و حقوق آنها تلقی گشته و مورد برخورد جدی و حقوقی قرار گیرد.

    ضروری است؛ آموزش و اطلاع رسانی مستمر و موثر در این رابطه و احترام و رعایت ” حقوق حیوانات و منع هر گونه حیوان آزاری” در سرفصل اصلی نظام آموزشی دانش آموزان،دانشجویان و فرهنگ سازی عموم شهروندان و مسئولان  در رسانه ها و مراجع علمی، فرهنگی، دانشگاهی، مدیریتی و تقنینی کشور قرار گیرد و بر آموزش، نظارت، حفظ و اجرای حقوق محیط زیست و حقوق حیوانات و تضمین رعایت آنها نیز در جامعه تاکید گردد.

    آموزش و فرهنگ سازی گسترده، مستمر و همه جانبه نسبت به محیط زیست و حقوق حیوانات، تدوین و تصویب نظام جامع حقوق حیوانات، تعامل مستمر و دو جانبه بین گروههای مردم نهاد و فعالان محیط زیست و دیده بان حقوق حیوانات و بر طرف کردن خلاء ها و نارسائی های مشهود و متعدد موجود در نظام حقوقی و تقنینی مربوط به محیط زیست و حقوق حیوانات، با استفاده از دانش حقوقی و کارشناسی حقوقدانان،دانشگاهیان، قضات و وکلای دادگستری مربوطه، همراه با ایجاد مدیریتی هماهنگ و کارآمد در حوزه های مزبور، در راستای توسعۀ پایدار منطقه و کشور و حفاظت از حقوق محیط زیست، حقوق حیوانات و حیات وحش ایران، دستاوردهای غیرقابل انکار و مهمی را نسبت به حقوق محیط زیست و حقوق حیوانات با خود ، به همراه خواهد داشت….

    * وکیل پایه یک دادگستری

    واحد مطالعات محیط زیست موسسه حقوقی و بین المللی زمانی

    پی نوشت ها و منابع:

    1. http://www.tabnak.ir/fa/news/492829
    2. http://www.tabnak.ir/fa/news/492926
    3.  http://arw.ir/?p=61986
    4. http://rooznamehrasmi.ir/Laws/ShowLaw.aspx?Code=964
    5. محمد رضا زمانی درمزاری( فرهنگ)، نظام حقوقی حیوانات در ایران، چالش ها، نیازها و ضرورتها، اولین همایش تخصصی حقوق حیوانات در ایران، سازمان حفاظت از محیط زیست،  ۲۰/۶/۱۳۹3http://khabaronline.ir/detail/374924/weblog/zamanidarmazari:
    6. همان.
    7. حاشیه های جالب اولین همایش تخصصی حقوق حیوانات : http://www.khabaronline.ir/detail/374924/weblog/zamanidarmazari

    ___________________

    نخستین همایش تخصصی حقوق حیوانات، حیوان آزاری و خلاء قانونی در برخورد با آزار حیوانات برگزار شد/ به مناسبت ۲۰ شهریور، روز مبارزه با خشونت علیه حیوانات

    حاشیه های جالب اولین همایش تخصصی حقوق حیوانات

    هشدار یک حقوقدان نسبت به تخریب محیط زیست و کشتار گستردۀ پرندگان مهاجر در فریدونکنار

  • 10 فتوا در نفی سگ کشی/ رفتار عوامل شهرداری از منظر شرع اسلام مجاز نیست

    10 فتوا در نفی سگ کشی/ رفتار عوامل شهرداری از منظر شرع اسلام مجاز نیست

    دیده بان حقوق حیوانات: سگ کشی (و سایر کشتارها) توسط ادارات زیر مجموعه شهرداری ها، توجیه شرعی، عقلی، اخلاقی، بهداشتی و علمی ندارد.

    به گزارش دیده بان حقوق حیوانات استفتای انجام شده از مراجع تقلید شیعه، حاکی از آن است که حتی در صورتی که موذی بودن برخی گونه های حیوانات شهری اثبات شود، دفع آنها تابع مراحل خاصی است که کشتار، نه تنها آخرین راه بوده، بلکه مشروط به شرایطی است که در مقایسه با سگ کشی های جاری در کشور می توان ادعا کرد هیچ یک از این شرایط نه تنها اجرا نمی شود که به صورتی عامدانه، برای مخفی نگه داشتن آن نیز تلاش می شود.

    دیده بان حقوق حیوانات با اعتقاد به روش کنترل با شفقت، عالمانه، پایدار و غیر عامل ازدیاد جمعیت حیوانات، و با اقدامی ترویجی، طرح جایگزین کشتار را به مراجع مختلف تصمیم گیری ارایه کرده که پیرو آن تغییرات مثبتی در نگرش تصمیم گیرندگان در زمینه کنترل جمعیت حیوانات شهری ایجاد شده است و تاکید مسوولان بر سه عامل آب، لانه و غذا به عنوان عوامل اصلی موثر بر جمعیت، نشانه بارز آن است. در همین راستا استفتائات انجام شده در زمینه مراحل و نحوه دفع حیوانات موذی و همچنین شرایط تشخیص موذی بودن یک حیوان منتشر می گردد.

     

    Animal-Rights-Watch-ARW-8412

    متن استفتای انجام شده: بسمه تعالی، محضر مبارک عالم گرانقدر، سلام علیکم،

    اخیرا افرادی تحت تاثیر موارد معدود گزارش بیماری حیوانات شهری، اقدام به تحریک ارگان هایی نظیر شهرداری نموده اند که باید برای مقابله با بیماری یا جلوگیری از خطر حیوانات شهری (نظیر سگ و گربه) آنها را معدوم نمود. آیا کشتن و معدوم سازی یک گونه حیوان شهری با هدف “امحا” آن را به چنین بهانه ای مجاز می دانید؟

    با توجه به اینکه گروه های حامی محیط زیست، اقداماتی داوطلبانه در جهت مداوای حیوانات انجام می دهند، آیا صرف هزینه امحاء، جمع آوری و معدوم سازی (از قبیل ماشین آلات، تجهیزات، پرسنل و جوایز اهدایی به آنها برای کشتن هر حیوان) را برای درمان و واکسیناسیون این مخلوقات الهی روا میدانید؟

    با توجه به حق و حقوق حیوانات برای زندگی، آیا اصولا معدوم سازی یا عقیم سازی پرهزینه این حیوانات را با هدف امحاء یکی از گونه های مخلوقات الهی و حذف جلوه ای از جلوه های خلق خدا از شهرها مجاز می دانید؟

    در صورت اصلاح روش دفع زباله، جمعیت این جانوارن به صورت طبیعی و زاد آوری کمتر به صورت پایدار کاسته خواهد شد. آیا حذف فیزیکی آنها با تله، سم، گلوله و کلا انتخاب مرگ سخت را برای آنها روا میدانید؟

     

    Animal-Rights-Watch-ARW-8413

    پاسخ آیت الله العظمی حسین مظاهری: بسمه تعالی، چنین کارهایی روا نیست.

    Animal-Rights-Watch-ARW-8414

    پاسخ آیت الله العظمی علوی گرگانی: بسمه تعالی، معدوم سازی حیوانات و امحای آنان به وسیله های مختلف به بهانه حفظ بهداشت و محیط زیست با توجه به امکان تدبیرات دیگر برای حفظ بهداشت و محیط زیست جایز نیست. البته از بین بردن برخی حیوانات خاص که موجب اذیت هستند بدون امحای نسل آنان جایز است.

    Animal-Rights-Watch-ARW-8415

    پاسخ آیت الله العظمی بیات زنجانی: بسمه الله الرحمن الرحیم، با سلام و تحنیت؛ باتوجه به فرمایش حضرت علی (ع) که فرموده اند شما مسوول هستید حتی در مقابل ساختمان ها و بهایم، بنابراین کشتن هر موجود زنده ای به هر بهانه ای مسوولیت آور است؛ در نتیجه اگر حیوانی موذی نباشد و یا با تشخیص کارشناسان امین، موجب مریضی نباشد، کشتن آن جایز نیست. اما اگر در موردی موجب بیماری تشخیص داده شدند، باید حتی الامکان از راه هایی که منجر به کشتن حیوانات نباشد، وارد شد و تلاش کرد که آزار کمتری به آنها رسانده شود. ولی اگر ضرورت اقتضا کند که حیوانی کشته شود، دلیی بر حرمت این عمل نداریم.

    Animal-Rights-Watch-ARW-8416

    بسمه تعالی

    پاسخ آیت الله العظمی موسوی اردبیلی:  در این گونه موارد، مناسب است، کارشناسان از ارگان ها و نهادهای مختلف موضوع را بررسی نمایند و هرگونه که مصلحت کشور و جامعه و محیط زیست است عمل شود، نه این که هر نهادی به طور مستقل اقدام نماید.

    Animal-Rights-Watch-ARW-8417

    پاسخ آیت الله العظمی روحانی: باسمه حلت سبحانه، وقتی انسان بروایات مراجعه میکند میبیند اسلام چقدر در رفتار خوب با آنها سفارش کرده است و در گرفتاری آنها اقدامات جدی نموده اند. امام سجاد (س) با جمعیتی به باغ رفته بودند با آهوی گرسنه ای که سه شبانه روز غذا نخورده آن را سر سفره خود آوردند و به او غذا خوراندند تا سیر شد. کسی که صورت الاغی را جهت علامت گذاری داغ کرده بود مورد لعن و نفرین پیامبر اکرم قرار گرفت. در روایاتی پیغمبر اکرم صلی الله علیه و اله نهی فرمودند از عقیم کردن اسب و گوسفند و خروس و در خبری پیامبر (ص) شخصی که جویی را که میخواهد به اسبش بدهد پاک کند و به آن بخوراند خدای متعال به چنین شخصی برای هر دانه جویی که تمیز کرده حسنه میدهد . و در حدیثی فرموده اند وقت گذاشتن برای تربیت اسب جزء امور باطل و لهوی نیست. و در خبری چنین است کسی که چشم اسبی را کور کند باید جریمه بپردازد و نیز فرموده اند خروس را دشنام ندهید و در حدیثی فرموده است حرام است که خروس ها را به جان هم بیاندازید. در حدیثی فرموده اند خدا لعنت کند گروهی را مرغ زنده را مورد آزار و شکنجه قرار دهند. روایت شده است که امام سجاد (س) به قصد سیر کردن حیوانات بیابانی دانه هایی را روی زمین می کاشتند و ما در کتاب فقه الصادق ج 33 ص490 باب مفصلی در نفقه بهائم نوشته ایم مراجعه شود.

    Animal-Rights-Watch-ARW-8418

    پاسخ آیت الله العظمی نوری همدانی: بسمه تعالی، سلام علیکم، تلف نمودن حیوانات غیر موذی جایز نیست.

    Animal-Rights-Watch-ARW-8419

    پاسخ آیت الله العظمی مکارم شیرازی: بسمه تعالی، تنها در صورتی این کار جایز است که واقعا احساس خطر از ناحیه آنها شود و راه دیگری جز این نباشد.

    Animal-Rights-Watch-ARW-8420

    پاسخ آیت الله العظمی صانعی:  باسمه تعالی، کشتن گربه هر چند ضرر برساند، بنا بر احتیاط واجب، جایز نیست و حرام است، بلکه باید آن را بترسانند و یا به نحوی دور نمایند و اذیت کردن و شکنجه نمودن و تعذیب حیوانات، مطلقا حرام است – و در روایت آمده زنی به جهنم می رود چون گربه ای را زندانی نموده و او را با تشنگی و گرسنگی اذیت کره تا مرده است – ، کما این که کشتن حیوانات غیر موذی هم قطعا مستحب و مطلوب نیست، اما از حیث منع ظاهرا منع کراهتی دارد و به هر حال کشتن حیوانات غیر موذی، فی حد نفسه نامطلوب است.

    Animal-Rights-Watch-ARW-8421

    پاسخ آیت الله العظمی حسینی شیرازی: بسمه تعالی، سلام علیکم، اگر احتمال ضرر رساندن به شهروندان و یا سبب سرایت بیماری های مسری به انسان عقلائی باشد اقدام مذکور اشکال ندارد ولی نباید به مثل سوزاندن و مانند آن باشد، والله العالم.

    Animal-Rights-Watch-ARW-8422

    پاسخ آیت الله العظمی غروی علیاری: بسمه تعالی، شانه العزیز، در عام صور مورد سوال در صورتیکه حیوانات مورد ایجاد امراض برای انسانها نباشند اذیت به انسانها نرسانند بهر نحوی کشتن آنها جایز نیست.

    بر اساس این استفتائات، لازم است که ارگان های خاطی برای توجیه کشتارشان:

    1- اثبات کنند گونه های هدف کشتار، موذی هستند، یعنی بیمارند و این بیماری به طور قطع به بشر منتقل خواهد شد.

    2- اثبات کنند هیچ تدبیر دیگری بجز کشتار به عنوان راه حل پذیرفتنی نیست.

    3- اثبات کنند روش های انتخابی آنها از نظر آماری موثر است.

    4- اثبات کنند هدف آنها امحای نسل حیوانات شهری نیست.

    5- اثبات کنند کمترین آزار را به حیوان می رسانند.

    6- اثبات کنند کارشناسان ارگان های مختلف بر این روش متفق القولند.

    واضح است که در شرایط فعلی که حتی موذی بودن حیوانات شهری مستند به آمار ابتلا به بیماری ها قابلیت اثبات ندارد، نه تنها کشتار حیوانات مردود محسوب می شود، بلکه انتخاب هر روش آزارنده، صرف امکانات و هزینه برای آن، مقابله با روش های علمی و پایدار و مخفی نگه داشتن حقایق مورد نقد جدی علما محسوب می شود.

    ______________________

    نامه سرگشاده به معصومه ابتکار/ سکوت و بی عملی در قبال سگ کشی پذیرفته نیست

    انتقاد از تزریق برای کشتار سگ ها / نا کارمدی روش های خشن

    پرونده سگ کشی در دیده بان

    پرونده کنترل جمعیت حیوانات شهری در دیده بان

    دو فتوای جدید در حرمت حیوان آزاری در سیرک ها/ تصویر

    مراجع تقلید «سیرک حیوانات» را حرام می دانند؛ لزوم توقف سریع روند صدور مجوز سیرک های حیوانات/ استفتائات شرعی

    یک فتوا از آیت الله مکارم شیرازی

     

  • انتقاد از تزریق برای کشتار سگ ها / نا کارمدی روش های خشن

    انتقاد از تزریق برای کشتار سگ ها / نا کارمدی روش های خشن

    Animal-Rights-Watch-ARW-8423

    دیده بان حقوق حیوانات:مدیر مسوول دیده بان حقوق حیوانات با انتقاد از تزریق یک ماده ناشناس برای کشتن سگ ها در شیراز گفت: روش های ناجوانمردانه و خشن کشتار حیوانات شهری در کاهش جمعیت آنها نقشی ندارد.

    شهرام امیری شریفی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به فیلم سگ کشی منسوب به یکی از مناطق در شیراز که روز یکشنبه ۲۳ فروردین در شبکه های مجازی منتشر شد  اظهار داشت: به گفته  منابع آگاه و به نقل از حاضرین در محل، سگ های بی سرپرست  توسط افرادی که هویت آنها مشخص و از پرورش دهندگان سگ در استان فارس هستند با دریافت مبلغ ۱۵ هزار تومان برای کشتن هر سگ با ترزیق اسید کشته شدهاند.

    وی افزود: روش منسوخ و غیر عالمانه جاری که توسط ارگان های مسئول برای کنترل جمعیت حیوانات شهر و حومه اجرا می شود، نه تنها منتج به کنترل ازدیاد جمعیت این گونه های خاص نمی شود، بلکه با باز گذاشتن دست افراد بی تخصصی که با تهیه یک وانت و مقداری سم و سرنگ به جان سگ و گربه ها می افتند منجر به ریختن آبروی کشور آن هم برای مبالغ اندک حق الزحمه کشتار می شود.

    به گفته مدیر مسوول دیده بان حقوق حیوانات این افراد گاه تا جایی پیش می روند که سوله های تکثیر سگ راه اندازی می کنند و توله ها را به عنوان سگ های کشته شده به شهرداری ها می فروشند و مبالغی کلان از این طریق به دست می آورند. مسوولان شهرداری ها نیز به عنوان سابقه فعالیت، همواره تعداد غلو شده سگ های کشته شده را با افتخارعنوان می کنند اما نکته جالب همه این آمارها، ثابت بودن تقریبی تعداد کشتار سالانه است که فقط یک نکته را به اثبات می رساند: بی نتیجه بودن طرح های کشتار!

    شریفی تصریح کرد: در مورد اخیر، که بی شک هیچ تفاوتی با سایر نمونه ها ندارد، مشاهده می شود که سگ های بالغ و توله های چند هفته ای، با رذیلانه ترین روش ها و داروهای دردناکی که از آن با عنوان اسید یاد شده کشته می شوند و از لحظه مقید سازی تا مرگ به بدترین شکل ممکن مورد آزار جسمی قرار می گیرند. شکی نیست که مبلغ ۱۵ هزار تومان به ازای هر سگ، هزینه تست بیماری ها را پوشش نمی دهد و سگ هایی که کشته می شوند،  بیمار یا ناقل آن نیز نبوده اند.

    وی تأکید کرد: طرح های کشتار که بیش از هر گونه ای، سگ ها و موش ها را به بهانه موذی بودن هدف قرار می دهد، تا امروز بدون هرگونه توجیه آماری، علمی، بهداشتی و شرعی اجرا شده و با توجه به اینکه بدون هرگونه برنامه ریزی عالمانه به اجرا رسیده، حتی با حذف فیزیکی نیز نتوانسته منجر به کنترل جمعیت حیوانات شهری شود.

    این فعال حقوق حیوانات یادآور شد: موذی دانستن سگ، گربه، موش و  سایر حیواناتی که حیات وحش شهری یا حیوان شهری محسوب شوند، نیازمند اثبات است و از آنجا که در سه سال اخیر تقریبا هیچ مورد گزش توسط سگ های شهری و موش ها و سایر زیستمندان شهر منجر به هاری نشده است و عمده گزش ها توسط سگ های گله آزار دیده انجام شده، کشتار آنها بی توجیه محسوب می شود. مرور آمار انستیتو پاستور به عنوان مرجع آمارگیری گزش حیوانات نیز موید چنین مطلبی است.

    شریفی اظهار داشت: در حالی که متولی اصلی دفاع، حفاظت، مدیریت و حتی کنترل حیات وحش شهری در کشور، سازمان حفاظت محیط زیست بوده و حتی در مورد گونه های پر جمعیتی چون گنجشک و کلاغ و قمری، هرگونه کشتار یا صید و دفع و تاثیر بر عوامل زیستی آنها بدون مجوز این سازمان تخلف محسوب می شود، برای سه گونه سگ، گربه و موش این متولی مشخص نیست. سازمان دامپزشکی عملا از ورود عالمانه به مساله ابا دارد و نهایتا در حد نظارت بر کشتار در این زمینه دخالت می کند. شهرداری ها نیز از نبود متولی استفاده کرده و طرح های غیر اصولی و بی نتیجه ای را اجرا می کنند که محصولی جز هدر دادن کلان بیت المال و مالیات شهروندان ندارد.

    مدید دیده بان حقوق حیوانات تصریح کرد: از آنجا که سگ و گربه و حتی موش ها بخشی از اکوسیستم شهرها هستند، حذف کامل آنها نه تنها محال است بلکه اکوسیستم شهر را نیز دچار لطمه می کند.

    شریفی تأکید کرد: بر اساس اصول مدیریت جمعیت حیوانات، سه عامل اصلی منابع غذا، منابع آب و لانه بر جمعیت حیوانات اثر دارد و بدون تاثیر بر این عوامل، هیچ گونه طرح کشتار، عقیم سازی موردی، زنده گیری و نگهداری تحت کنترل و در اسارت نمی تواند منجر به کاهش پایدار و متعادل شدن جمعیت حیواناتی شود که شهر را با ما شریکند. از آنجا که کنترل منابع آبی محال بوده و کنترل لانه ها نیز منجر به رقابت بین حیوانات و عصبی شدن آنها می شود که برای بشر خطرساز است، تنها راه پایدار برای کنترل جمعیت حیواناتی که به دلیل خطای بشر و مدیریت غلط شهرداری ها دچار ازدیاد جمعیت شده اند، کنترل منابع غذایی به صورت عالمانه است. کنترل عالمانه، منجر به کاهش زباله در دسترس و منابع غذایی آلوده با شیب مشخصی است که بدون آسیب دیدن حیوانات و یا گرسنگی کشیدن و ضعیف شدن و … منجر به کاهش زادآوری آنها شده و بسته به گونه هدف در ۴ الی ۱۱ نسل منجر به کنترل جمعیت، افزایش طول عمر، افزایش بهداشت جامعه ، کاهش بیماری های حیوانات، توانمند شدن و عدم وابستگی حیوان به بشر و زباله های شهر  می شود.

    وی افزود: دیده بان حقوق حیوانات بر همین اساس اعلام می کند بیش از نیمی از مبالغی که در حال حاضر برای کشتار حیوانات در شهرها هزینه می شود، قابل صرفه جویی بوده و مصداق بارز اسراف برای روش های غیر اجرایی محسوب می شود.

  • نامه سرگشاده به معصومه ابتکار/ سکوت و بی عملی در قبال سگ کشی پذیرفته نیست

    نامه سرگشاده به معصومه ابتکار/ سکوت و بی عملی در قبال سگ کشی پذیرفته نیست

    Animal-Rights-Watch-ARW-8409

    دیده بان حقوق حیوانات:محمد نادر اخباری در نامه ای سرگشاده که رونوشت آن را به تحریریه دیده بان ارسال کرده، با اشاره به آموزه های دینی دوم ابتدایی از ریاست سازمان حفاظت محیط زیست چهار سووال معنادار پرسیده است.

    به گزارش دیده بان حقوق حیوانات در این نامه که در نقد سگ کشی وحشیانه و غیر انسانی با تزریق اسید منسوب به شیراز نگارش شده، شفقت به حیوانات از تاکیدات مسلم اسلام دانسته شده و بر همین اساس از معصومه ابتکار خواسته شده در قبال این مساله سکوت نکرده و عمل کند.

    متن این نامه به این شرح است:

    سرکار خانم معصومه ابتکار،

    ریاست محترم سازمان حفاظت محیط زیست،

    با سلام و درود،

    من هم چون بسیاری از هم نسلانم، روایت برخورد انسانی امام حسن مجتبی با آن سگ گرسنه را در درس بیست و یکم از کتاب تعلیمات دینی دوم ابتدایی دهه 60 خواندم و آموختم؛ کتابی که در دوران حیات بنیانگذار جمهوری اسلامی و توسط متخصصین مذهبی مورد تایید ایشان تدوین و منتشر شده بود و در تمامی مدارس مقطع ابتدایی سراسر کشور تدریس می شد. کما اینکه پیش از آن، روحانیون و معلمین بر منبر و در مکاتب و مدارس، این روایت آموزنده را به پدران و اجدادمان آموختند اما در زمان حال و در حوزه ای که شما مسوول مستقیم حفاظت از آن هستید با همان مخلوقی که آنگونه مورد مهر و شفقت پیشوای دین قرار گرفت چنان می کنند که گویی یا از احادیث و روایات بی خبرند و یا اساسا اعتقادی به این آموزه ها ندارند.

    نامحتمل است که سرکار عالی تصاویر و ویدیوی آخرین مورد از قتل عام بی رحمانه سگ ها – علی الظاهر توسط منسوبین حکومت در شیراز – را ملاحظه نفرموده باشید. سکوت و بی عملی شما در قبال این رفتار غیر انسانی با اولین دوست نوع بشر و جانداری وفادارتر از خود بشر، تنها می تواند حامل دو معنا باشد:

    یا شما نیز از روایات و احادیث پیشوایان دین، دست کم آنها که به مسوولیتتان مربوط هستند بی اطلاع هستید، که در این صورت کرسی ریاست بر زیرمجموعه ای حساس از یک نظام اسلامی بسی بلندتر از قام معنوی شماست،

    و یا توان عمل به دستورات مسلم پیشوایان مذهبی را ندارید، که در این صورت به شما اطمینان می دهم بسیارند آنانی که هم دغدغه دین داشته باشند و هم توانایی ساختن دنیایی که شما نه تنها قادر به ساختنش نبوده اید، بلکه بر ویرانیش نیز افزوده اید.

    سرکار خانم ابتکار،

    من در سال 1362 در سن 7 سالگی به آن چهار پرسش انتهای درس بیست و یکم از کتاب تعلیمات دینی دوم ابتدایی پاسخ داده ام. حال به عنوان یک شهروند این کشور، حق دارم همان چهار پرسش را عینا از شما بپرسم و شما نیز به عنوان یک مسوول عالی کشوری، شرعا و قانونا موظفید به این چهار پرسش پاسخ دهید. باشد که مطالعه ابتدایی ترین دروس دینی برای من، برای شما و برای همه ما موثر افتد.

    1- حضرت امام حسن، به آن سگ، چگونه غذا می داد؟

    2- آیا تا به حال شما، به حیوانی غذا داده اید؟

    3- آن سگ، چگونه تشکر می کرد؟

    4- چرا آن مرد می خواست سگ را دور کند؟

    با احترام

    محمد نادر اخباری

    روزنامه نگار و پژوهشگر

    1394/1/28

    خراسان، سبزوار

    Animal-Rights-Watch-ARW-8410

  • دفاع از حقوق حیوانات باید به دور از فضاسازی سیاسی باشد

    دیده بان حقوق حیوانات: یک کارشناس امور دامی با معرفی خود به عنوان «فعال حقوق حیوانات» در رابطه با دوری از فضای سیاسی خواسته هایی مطرح کرده است که می خوانید:

    دفاع از حقوق حیوانات امری تخصصی است و بهتر است فارغ از هیاهو و فضاسازی سیاسی صورت بگیرد. زیرا سیاسی کردن مسئله دفاع از حقوق حیوانات به پیشبرد اهداف تشکل های مدافع حقوق حیوانات منتهی نمی شود.

    به گزارش نشان آن لاین، طرح های مجلس در خصوص تعیین مجازات برای نگهداری حیوانات خانگی و همین طور نحوه عملکرد شهرداری تهران در خصوص جمع آوری سگ های ولگرد، واکنش برخی فعالان حقوق حیوانات را در پی داشت. واکنشی که بعضا رنگ و بوی سیاسی گرفت و به احضار برخی فعالان حقوق حیوانات منتهی شد.

    یحیی رجبی گالشی، فعال حقوق حیوانات و کارشناس امور دام در گفتگو با نشان آن لاین در این خصوص گفت: «دفاع از حقوق حیوانات امری تخصصی است و بهتر است فارغ از هیاهو و فضاسازی سیاسی صورت بگیرد. زیرا سیاسی کردن مسئله دفاع از حقوق حیوانات به پیشبرد اهداف تشکل های مدافع حقوق حیوانات منتهی نمی شود».

    وی در ادامه افزود: «در دین مبین اسلام بیشترین توصیه ها به حفظ حقوق حیوانات شده و آسیب و آزار رساندن به حیوانات گناه تلقی شده است. این توصیه های دینی باید مورد توجه نهادهای قانونی و از جمله شهرداری ها باشد».

    یحیی رجبی گفت: اگر قصد داریم دفاع موثری از حقوق حیوانات و از جمله سگ ها داشته باشیم می باید رویکرد فعالان این حوزه رویکردی تعاملی با نهادهای قانونی کشور و از جمله مجلس شورای اسلامی ، دولت و شهرداری ها باشد”
    وی افزود: «اگر دفاع از حقوق حیوانات در فضایی آرام و توام با تعامل سازنده  با مسئولان و به دور از جنجال های سیاسی و رسانه ای که بعضا به سوء استفاده رسانه های بیگانه منتهی می شود، باشد قطعا نتیجه بخش خواهد بود».
    این کارشناس حقوق حیوانات گفت: «در گذشته نیز مشکلاتی در این حوزه وجود داشت که با انتقاد سازنده و نشست هایی کارشناسی میان تشکل های قانونی مدافع حقوق حیوانات با نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی و مسئولان شهرداری، مشکلات مرتفع شد و قطعا در آینده این مسیر تعامل منطقی و قانونی باید ادامه پیدا کند».