دیده بان حقوق حیوانات: گزارش پارس کلوب از آنچه بهترین خروس بازان ایران نامیده را می بینید. متاسفانه این شکل حیوان آزاری بدون هرگونه برخوردی از جانب مسوولین، در لایه های خاص اجتماعی طرفداران زیادی دارد. گویا با توجه به گزارش در این قمار ممنوع، القابی نیز به افراد داده می شود که مایه فخر این افراد است.
دیده بان حقوق حیوانات: يك گروه حمايت از حيوانات اعلام كرد كه قصد دارد از دانشگاه ملي زيمبابوه به دليل كشتن غير انساني سه اسب لاغر و بيمار با ضربات تبر و چاقو شكايت كند.
به گزارش سرويس «دانشگاهي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) از آسه آن، اين شكايت از دانشگاه دامپزشكي دانشگاه ملي زيمبابوه صورت گرفته است كه بنا به گفته اين سازمان به دليل عدم داشتن تخصص كافي، وسايل كافي و داروهاي مورد نياز براي كشتن حيوان به صورت انساني، باعث كشته شدن حيوانات به طور غير انساني شده است.
مسئولان دانشكده دامپزشكي دانشگاه ملي زيمبابوه در پي از اين شكايت اعلام كردند كه اين دانشگاه چندي پيش چند اسب را از يك گاوداري ورشكسته خريده است اما بعدا متوجه شدند توانايي مراقبت از اين حيوانات را ندارند.
در ادامه مسئولان دانشگاه كه سعي در مبرا كردن خود از مسئوليت نگهداري از حيوانات داشتند اعلام كردند بخش مراقبت حيوانات دانشگاه به دليل عدم توانايي در تهيه مواد غذايي و محل نگهداري تميز براي اسب‌ها باعث بيماري و در نهايت از پاي در آمدن حيوانات شده بود.
وي در پايان اعلام كرد رييس دانشگاه توانايي اداره اين دانشگاه را ندارد.
گروه تحقيق و تفحص سازمان مراقبت از حيوانات روز گذشته در بازديد از دانشگاه زيمبابوه اقدام به كالبد شكافي اسب‌ها براي نتايج بيشتر شدند.
گفتني است اوايل سال جاري دانشگاه ملي هراره بزرگترين دانشگاه ملي اين كشور براي بازسازي اين دانشگاه از جمله تعمير زير ساخت‌هاي آب و برق دانشگاه مبلغ 10 ميليون دلار اختصاص داده بود.
دیده بان حقوق حیوانات: حسین محمدی در گفتگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران با اشاره به اقدامات انجام شده در قدیمی ترین باغ وحش تهران (ارم سبز) گفت: اقدامات خوبی در چند ماهه گذشته در این مجموعه انجام شده است.
وی افزود: توسعه فضای سبز، تجهیز و نگهداری جانوران بویژه در بخش گونه های گوشتخوار و علفخوار نظیر شیر، آهو، گوره خر و … از جمله اقدامات مناسب صورت گرفته است.
مدیر کل دفتر امور حیات وحش و آبزیان سازمان حفاظت محیط زیست کشور با ابلاغ دستورالعمل مربوط به نگهداری حیوانات به استان ها ادامه داد: این دستورالعمل باید در تمام استان ها اجرایی شود لذا باغ وحش ارم سبز نیز به عنوان یک باغ وحش قدیمی در استان تهران باید در این زمینه الگو و پیش قدم باشد.
وی در پاسخ به سوال خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران مبنی بر شرایط بهداشتی حال حاضر باغ وحش و وضعیت ببر بیمار در این باغ وحش تصریح کرد: حیوان بیمار خارج از باغ وحش ارم است. باغ وحش چند ماهی در قرنطینه بوده است لذا در حال حاضر شرایط بهداشتی مطلوب است و مردم نگران مسئله خاصی از قبیل بیماری مشمشه نباشند.
محمدی با اشاره به نظارت سازمان دامپزشکی بر باغ وحش های سراسر کشور تصریح کرد: خوشبختانه با نظارت های صورت گرفته توسط سازمان دامپزشکی این باغ وحش تقریبا در شرایط خوبی از لحاظ امور بهداشتی و تغذیه است اما نباید فراموش شود که وضعیت باید رو به رشد باشد.
وی خاطر نشان کرد: باغ وحش ها در کشور باید به رسالت های خود در زمینه کارکرد های آموزشی و توسعه فرهنگ حفظ حیات وحش بیشتر بپردازند.
دیده بان حقوق حیوانات: آزار دادن حيوانات از نشانه‌هاي نگران‌كننده درباره ابتلاي فرد به يك مشكل روانپزشكي است. اگر اين مساله در زمان كودكي اتفاق بيفتد، احتمال ابتلا به «اختلال سلوك» را به ذهن متبادر مي‌كند. «اختلال سلوك» يكي از نگران‌كننده‌ترين نابساماني‌هاي رواني دوران كودكي و نوجواني است كه همراه با نشانه‌هاي ديگري از قبيل دروغگويي، آزردن كودكان كوچك‌تر، رفتارهاي ضداجتماعي، فرار از مدرسه، آتش‌افروزي، سرقت، رفتارهاي زودهنگام جنسي و مصرف مواد است. در دوران بزرگسالي آزردن جانوران يكي از ويژگي‌هاي مبتلايان به شخصيت ضداجتماعي است كه اين افراد بخش عمده جانيان و مجرمان را نيز تشكيل مي‌دهند. در مجموع هر اندازه كه فرد صفات انساني بيشتري داشته باشد و قدرت همدلي او با انسان‌هاي ديگر و با موجودات زنده ديگر بيشتر باشد، كمتر احتمال دارد نسبت به جانوران خشونت و بي‌رحمي نشان دهد بلكه برعكس، از ويژگي‌هاي انسان سالم از نظر رواني و كامل از نظر ديني محبت به همه موجودات و از جمله جانوران است و ما در اين مورد روايات متعددي از مهرباني و رافت و شفقت معصومان نسبت به جانوران داريم. براي نمونه روايت شده است زماني كه حضرت محمد (ص) قصد وضوگرفتن داشتند گربه‌يي به ظرف محتوي آب نزديك شد و شروع به نوشيدن آب كرد. حضرت صبر كردند تا گربه تشنه سيراب شد و سپس با باقي آب مانده آن ظرف وضو گرفتند، يا روايت شده زماني گربه‌يي به نزد حضرت محمد (ص) آمد و در گوشه دامان آن حضرت خوابش برد. زماني كه حضرت مي‌خواست برخيزد براي آنكه خواب گربه آشفته نشود آن قسمت از قباي خود را كه گربه بر آن خوابيده بود با خنجر بريد و سپس برخاست. شنيده‌هاي زيادي نيز درباره رافت حضرت امام خميني نسبت به جانوران از جمله گربه‌يي كه در بيت ايشان ماوا گزيده بود وجود دارد و جالب است بدانيد چنين فردي كه قدرت‌هاي جهاني در برابر او دچار ترس مي‌شدند، نسبت به موجودات بي‌پناه تا چه اندازه مهربان بود. بايد توجه داشت كه اهميت به حقوق حيوانات جهان را نيز براي زندگي انسان بهتر مي‌كند و در واقع تعادل حياتي كره زمين به حفظ و بقاي جانداران آن بستگي دارد. اگرچه جانوران موذي مستثني هستند اما انسان بايد حفظ گونه‌هاي جانوري و گياهي را به عنوان يكي از تكاليف عمده زندگي خود انجام دهد و به نسل آتي نيز بياموزد. از نظر روانپزشكي پژوهش‌هاي علمي نشان مي‌دهد مراقبت از جانوران اهلي سبب افزايش تمايل به زندگي و رفع افسردگي در بيماران دچار افسردگي و سبب كاهش اضطراب مي‌شود و در سالمندان نيز مراقبت از جانوران خانگي به تمايل آنان براي زنده ماندن مي‌افزايد. اصولا محبت به جانوران سبب افزايش مهرباني به انسان‌ها نيز مي‌شود. افراد مبتلا به اختلالات شديد رواني از جمله ديگرآزاري يا ساديسم ممكن است براي غلبه بر حقارت شديد و فلاكتي كه احساس مي‌كنند، دست به آزار موجودات بزنند تا بلكه بر احساس حقارت و فلاكت خود غلبه كنند كه البته چنين نتيجه‌يي به دست نمي‌آيد و آزردن جانوران و شكنجه آنان تمريني براي كشتن انسان‌هاست، كما اينكه فردي موسوم به محمد بيجه كه چند سال قبل پس از تجاوز به پسران آنان را با زدن سنگ به سرشان مي‌كشت، عنوان مي‌كرد كه در ابتدا با تزريق مواد شيميايي به قورباغه‌ها و ديدن آزار آنها و سپس با بستن سگ‌ها و زدن پاره آجر به آنها احساس رضايت مي‌كرده است. ضروري است كه افرادي كه دست به اين اقدامات مي‌زنند، نه‌تنها با توجه به مواد قانوني مختلف مورد مجازات قرار گيرند بلكه با بستري شدن در بيمارستان رواني، مورد ارزيابي و درمان نيز قرار بگيرند. زيرا اين قبيل اعمال متاسفانه باعث تشويق در سطح جامعه و رواج خشونت نسبت به جانوران و انسان‌ها از طريق نمونه‌برداري مي‌شود. ضروري است كه مردم حتما در جريان مجازات اين قبيل افراد ضداجتماعي قرار گيرند و نيز ضرورت دارد توجه به محيط زيست در ايران و جلوگيري و سپردن منابع طبيعي و حيات وحش را به بخش خصوصي متذكر شويم زيرا حيات وحش در ايران يك سرمايه ملي است و صحيح نيست براي سودجويي مثلا به شيخ‌هاي عرب تحويل داده شود تا به قتل‌عام جانوران بپردازند. به عنوان آخرين كلام ضروري است بدانيم شكار جانوران براي تفريح در دين مبين اسلام يك عمل حرام است.
منبع: روزنامه جامعه 20 شهریور 1391/ فربد فدايي، روانپزشك و مدير گروه روانپزشكي دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي
دیده بان حقوق حیوانات: برای بسیاری از صاحبان حیوانات خانگی پیرایش آنها بسیار مهم است به طوری که حاضرند هزینه های گزافی را پرداخت کنند تا حیوان مورد علاقه آنها پیرایشی متفاوت داشته باشد.
دیده بان حقوق حیوانات/ سپهر سلیمی: این روزها در شبکه اجتماعی فیسبوک بحثی بین بخشی از گیاهخواران دوستدار حیوانات و توکا نیستانی، کارتونیست در گرفته است. ماجرا از آنجا آغاز شد که آقای نیستانی پس از حضور در رستورانی فرانسوی در صفحه فیسبوک خود نوشت:
” امروز ناهار جگر چرب غاز مریض خسته خوردم …من عاشق غذاهای فرانسوی هستم”
از آنجائیکه «جگر چرب» غذایی است که در فرایند تولید آن، درد و رنج غیرقابل باوری به حیوان تحمیل می شود، عده ای از دوستداران حیوانات به آقای نیستانی مراحل تولید این غذا را یادآوری کردند و به ایشان تذکر دادند چنین نوشته ای، ترویج حیوان آزاری و خشونت علیه حیوانات است.
پس از آن و در پاسخ به اعتراضات گیاهخواران، نیستانی نوشت:
” حالا که اینطوره از فردا سه نوبت جگر چرب غاز مریض احوال میخورم و وصیت می کنم تمام داراییم صرف مریض شدن غازهای مهاجر بشه …”
و بدین ترتیب، هشداری که گیاهخواران حامی حیوانات در خصوص شیوه غیر انسانی تولید و پرورش غاز با جگر چرب داده بودند با لجاجت توکا نیستانی به بحثی چند روزه در این خصوص تبدیل شد.
در ادامه بحث، آقای نیستانی کوشید ضمن دفاع از عمل خود، در مطالب و عکس های پرشماری ضمن فرافکنی و منحرف کردن اصل موضوع، گیاهخواران دوستداران حیوانات را با الفاظی نظیر: غازیار، مدافع حقوق غازها، علفخوار، غازچران و … مورد تمسخر و استهزاء قرار دهد.
در بین دوستداران محیط زیست و حامیان حیوانات گرایش ها و تفکرات مختلفی وجود دارد و شخصاً با بعضی از رفتارها و روش های دوستان گیاهخوار دوستدار حیوانات موافق نیستم اما در این ماجرا نکاتی وجود دارد که باید مورد توجه دوستداران حیوانات و کوشندگان این عرصه قرار گیرد:
تقصیر ماست، نیستانی بی گناه است
اگر توکا نیستانی چنین لجوجانه بر خوردن جگر چرب غاز اصرار دارد و دوستداران حیوانات را مورد تمسخر قرار می دهد تقصیر ماست. مگر گروههای حامی حیوانات و محیط زیست چه تلاشی برای آگاه سازی و همراه سازی هنرمندان کشور انجام داده اند؟ مگر در میان هنرمندان کشور در عرصه های مختلف به جز عده محدودی که تعدادشان کمتر از انگشت های یک دست می شود، چه کسی را سراغ دارید که اطلاعات کافی در زمینه لزوم حمایت و حفاظت از محیط زیست داشته باشد و با گروههای زیست محیطی و حامیان حیوانات همراه باشد؟!
مگر از یاد برده ایم که همین یک ماه پیش سمفونی کارون، به رهبری مجید انتظامی و خوانندگی سالار عقیلی که در حمایت از سد سازی ساخته شده بود در میان اعتراضات شدید کارشناسان و فعالان محیط زیست که سد سازی را بلای جان محیط زیست ایران می دانند ، در تهران اجرا شد؟!
حامیان محیط زیست و دوستداران حیوانات در کدام یک از همایش ها، جلسات، تجمع ها، سخنرانی ها، کارگاهها و کلاسهای آموزشی از هنرمندان دعوت به عمل آورده اند که امروز انتظار دارند همچون آنها دلواپس و نگران حیوانات و محیط زیست باشند؟!
از خرس کشی در سمیرم تا دفاع نیستانی از جگر چرب
یک سال پیش در چنین روزهایی سه خرس قهوه ای در یکی از روستاهای شهرستان سمیرم اسیر نادانی شکارچیان شده و به بدترین شکل ممکن دردیده شدند. مرگ غمبار خرس های قهوه ای با موجی گسترده از ابراز انزجار مردم نسبت به این عمل همراه شد.
رفتار توکا نیستانی در این ماجرا و خرس کشی در سمیرم هر دو یک ریشه دارند و هر دو ناشی از لایه های پنهان و آشکار خشونت بر علیه حیوانات است. شکارچی ها خرس ها را کشتند زیرا فکر می کردند چون انسان هستند حق دارند هر کاری بکنند و دقیقاً به همین علت، توکا با افتخار وصیت می کند که همه دارایی اش را صرف مریض کردن غازها کنند.
در رفتار هر دو خشونت علیه حیوانات را براحتی می توان یافت، یکی با حیوان کشی و دیگری با نوشته هایش. اگر با قاتلان آن خرس ها حرف بزنیم احتمالاً دوستداران حیوانات و همه ی مردمی را که از این عمل ابراز انزجار کردند را عده ای خرس باز، خرس دوست، علفخوار خواهند نامید، همانطوریکه توکا اینان را عده ای غاز چران، علفخوار و غازیار می داند.
کسی که یعنی هنرمند، روزنامه نگار و تحصیلکرده است و چنین اندیشه ای دارد و به دفاع از عملی غیر زیست محیطی و بد اخلاقانه می پردازد بی شک اگر در یکی از روستاهای کوچک ایران زندگی می کرد، کاری می کرد بدتر از آنچه قاتلان خرس های قهوه ای کردند.
البته در این ماجرا بخت یار توکا نیستانی بود، شاید اگر موقعیت کنونی را نداشت و جای آن شکارچیان خرس ها بود همین اندک افرادی که نادانسته از او حمایت می کنند، او را همچون قاتلان خرس ها مورد سرزنش و نکوهش قرار می دادند.
راه دشوار حامیان حیوانات در ایران
رفتار و ادبیات روزهای اخیر توکا نیستانی هشداری بود برای همه ی حامیان حیوانات در سراسر ایران تا بدانند برای حمایت از حیوانات چه راه دشواری در پیش رو دارند. تا بدانند حیوان آزاری همچنان بیش از آنکه ضد ارزش باشد، یک ارزش است و عده ای با افتخار از حیوان آزاری حمایت می کنند.
با آنکه در بسیاری از کشورهای دنیا هنرمندان برای کسب اعتبار و محبوبیت می کوشند خود را از حامیات محیط زیست و حیوانات نشان دهند ولی هنوز در کشور ما افرادی هستند که دوستداران حیوانات را مورد تمسخر و استهزاء قرار دهند. دوستداران محیط زیست و حامیان حیوانات راه دشواری را برای از بین بردن جهالت ها و مبارزه با حیوان آزاری در پیش رو دارند.
پی نوشت: در این یادداشت موضوع را از دید حامیان حیوانات و مسائل مرتبط با آن بررسی کردم. اینکه آیا یک هنرمند مدعی روشنفکری و آزادی بیان حق دارد مخالفان خود را – ولو اینکه اشتباه بگویند- مورد توهین و تمسخر قرار دهد و نقد رفتار لجوجانه وتوهین آمیز آقای نیستانی خود بحث دیگری است که در حوصله ی این نوشتار نیست.
________________________
دیده بان حقوق حیوانات: سام خسروی‌فرد، روزنامه‌نگار و پژوهشگر محیط زیست، در این یادداشت به سابقه حیوان‌آزاری در ایران پرداخته و درباره اثربخشی قانون در رفع این خصوصیت، ابراز تردید کرده است.
خلق را خون‌خوارگی اصل خوشی است
شادی مخلوق از مردم‌کشی است
کودکان از کشتن موران خوشند
مردمان از کودکی مردم‌کشند
– مهدی حمیدی
آیا تصویب قانون بر روی کاغذ می‌تواند به ساماندهی امور منجر شود؟ به طور مشخص‌تر آیا تصویب قانونی جدید می‌تواند ریشه حیوان‌آزاری را در ایران امروز بخشکاند؟ این پرسش‌های به ظاهر ساده وقتی مطرح می‌شود که بدانیم نایب رییس فراکسیون مجلس هشتم شورای اسلامی گفته بود باید قانونی برای برخورد با آزار حیوانات اهلی در اولویت کار مجلس نهم قرار گیرد.
به گفته انوشیروان محسنی بندپی نماینده مردم چالوس و نوشهر در مجلس هشتم شواری اسلامی، چرا اذیت و آزار و از بین بردن حیوانات اهلی كه در زندگی، اقتصاد و كسب و كار كمك حال ما هستند، مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرد.
سخنان این نماینده مجلس، سوال‌های دیگری نیز در ذهن ایجاد می‌کند: آیا قانون‌هایی که تا کنون تصویب شده نظیر قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا، حفاظت و بهسازی محیطزیست، شکار و صید، حفاظت از دریاها و رودخانه‌های قابل كشتیرانی در مقابل آلودگی به مواد نفتی و …به طور کامل اجرا شده است؟ و اساسا آیا مجری قانون، وقعی به مصوبات مجلس می‌گذارد؟ کافی است سخنان چندی پیش رییس دولت دهم را در ذهن‌مان مرور کنیم که گفته بود: «ناظر نمی‌تواند برداشت خود از قانون را به مجری تحمیل کند، در مقام اجرا این مجری است که باید برداشت خود از قانون را اجرا کند».
اما فقط مجری قانون نیست که به آن پایندی ندارد. قوه قضاییه که ناظر بر حسن اجرای قانون است در ارتباط با جرایم زیست‌محیطی قاطعانه عمل نمی‌کند. مدت کوتاهی پس از دستگیری قاتلان سفاک خرس ماده و توله‌اش در سمیرم خبر رسید که آن دشنه به دستان آزاد شده‌اند. ماجرای تساهل و تسامح قاضیان به همین یک مورد ختم نمی‌شود. وقتی محیط‌بانان با هزار و یک سند و مدرک، شکارکشانِ قانون‌شکن را به دادگاه می‌کشانند، قاضی در صدور حکم، رافت اسلامی به خرج می‌دهد. محیط‌بانان در گفت‌وگوهای دوستانه از تلخ‌ترین خاطرات‌شان می‌گویند و آن زمانی است که از قاضی شنیده‌اند چند قوچ و میش و کبک ارزش ندارد که وقت دادگاه صرف‌شان شود. مشابه همین نظر را نایب رییس فراکسیون محیطزیست گفته است: «وقتی برای حیوانات وحشی و حیوانات حاضر در حیات وحش مانند “كبك” حد و حدود و حریم و مجازات قائل شده‌ایم باید برای اذیت و آزار و از بین بردن حیوانات اهلی هم حد و حدودی تعیین كنیم، اگرچه قانون مقابله با شكار در حیات وحش هم باید مورد بازنگری قرار گیرد». به عبارت دیگر، وقتی برای یک کبک ناقابل (و لابد بی‌ارزش) قانون داریم، چرا برای چارپایان بزرگ جثه و البته مفید قانون نداشته باشیم. دقت بیشتر در سخنان سخنگوی فراکسیون محیطزیست این گمان را تقویت می‌کند که او از قانونی که به آن اشاره کرده خبر درست و دقیقی ندارد چرا که ما قانون «مقابله با شکار در حیات‌وحش» نداریم و آنچه در کتاب قطور قوانین و مقررات محیطزیست آمده، «قانون شکار و صید» است، مصوب ۱۳۴۶.
شماری از کارشناسان بارها از لزوم فرهنگ‌سازی در حوزه طبیعت و حیات‌وحش گفته‌اند و پس از رسانه‌ای شدن کشتن الاغ با پتک در سمیرم بر ضرورت آن تاکید کرده‌اند. اگر فرض کنیم که فیلم آزار منتهی به مرگ خرس و الاغ دو نمونه از صدها موردی است که از دیده‌ها پنهان می‌ماند، می‌توانیم نتیجه بگیریم که فاجعه عمیق‌تر از تصور ماست و آن که می‌خندد هنوز خبر بد را نشنیده است. نگاهی به رفتارهای کودکان با حیوانات کوچه و خیابان، وضعیت رقت‌بار جانوران و مرگ تدریجی آنها در باغ‌وحش‌های ایران اسلامی، نحوه کشتار حیوانات ولگرد توسط ماموران شهرداری و طرح‌هایی نظیر عقیم کردن گربه‌های شهرها بخش دیگری از ماجرای دردآور حیوان‌آزاری است که کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد. البته این بی‌توجهی‌ها نباید شگفت‌زده‌مان کند. وقتی قانون‌گذار از قوانین محیطزیست کم‌اطلاع است، مجری قانون از اجرای آن سر باز می‌زند و ناظر بر حسن اجرای قانون، رسیدگی به جرایم محیطزیست و حیات‌وحش را اتلاف وقت می‌داند نمی‌توان انتظار داشت حقوق حیوانات اهلی و وحشی در چنین سرزمینی به درستی رعایت شود. گرچه فرهنگ‌سازی برای حفاظت از داشته‌های طبیعی و حیات‌وحش و نیز حمایت حیوانات اهلی ضروری است، اما به نظر می‌رسد افرادی که با چنین قوانینی سر و کار دارند (شامل نمایندگان مجلس، اعضای دولت و قضات دادگستری) باید پیش و بیش از سایرین آموزش ببیند و با فرهنگ حفاظت از طبیعت و حمایت از حیوانات آشنا شوند. در غیر این صورت چاپ چند تمبر و چند بروشور و چند درس خشک و بی‌روح در کتاب‌های درسی به بهانه فرهنگ‌سازی راه به هیچ دهی نمی‌برد.
عکس: مهر/ محسن رضاپور
_________________________
دیده بان حقوق حیوانات: بزکشی ورزش ملی افغانستان است که در آن سوارکاران ماهر و جسور برای کسب پیروزی به رقابتی نفس‌گیر می‌پردازند[؟!]
به گزارش فارس، بز کشی ورزش ملی افغانستان است که تاریخچه‌ای باستانی در این کشور دارد.
این ورزش علاوه بر افغانستان در آسیای مرکزی و در بین مردم سرزمین‌های تاجیکستان، قرقیزستان، ازبکستان و ترکمنستان نیز رواج دارد.
در برخی نوشته‌های تاریخی آمده است که مسابقات بزکشی در افغانستان به قرن یازدهم و دوره «چنگیزخان» باز می‌گردد.
«لطیف‌خان» معاون ورزش قندوز در خصوص پیشینه ورزش بزکشی گفت: تاریخ بزکشی به زمان لشکرکشی‌های «اسکندر مقدونی» برمی‌گردد، زمانی که پهلوانان «آریایی» به لشکر دشمن شبیخون می‌زدند و افراد دشمن را زنده از اردوگاه‌هایشان با خود می‌آوردند.
وی افزود: بعدها این مهارت‌های جنگی شکل ورزش به خود گرفته و برای سرگرمی و نمایش انجام شد.
در اوایل از لاشه بز برای بازی استفاده می‌شد، اما بخاطر کم وزن بودن آن، گوساله مورد استفاده قرار گرفت.
نحوه انجام بازی
نحوه انجام این بازی به شکلی است عده‌ای از سوارکاران که «چاپ‌انداز» نام دارند، برای بدست آوری لاشه بز یا گوساله با هم به رقابت می‌پردازند.
میدان بز کشی محدود نیست اما ریاست المپیک افغانستان حدود این میدان را برای زمین مربع شکل 350×350 متر مربع و حدود میدان مستطیل شکل را 300×350 متر مربع تعیین کرده است.
در میدان بزکشی 2 محل بارز وجود دارد، که یکی «دایره حلال» و دومی «بیرق» نام دارد، که بیرق در یک فاصله معین در مقابل دایره حلال در سمت دیگر میدان بزکشی قرار داده می‌شود.
در شروع بازی، بز یا گوساله در وسط دایره حلال قرار داده می‌شود و چاپ‌اندازان سوار بر اسب در اطراف آن حلقه می‌زنند و لاشه را از روی زمین برداشته و آن را از بیرق عبور می‌دهند؛ سپس باید دوباره آن را به دایره حلال پرتاب کنند.
ارزش اسب‌های مخصوص مسابقات بزکشی بسیار زیاد بوده و صاحبان آن حاضر نیستند آنها را با لوکس‌ترین خودروها عوض کنند.
پیش از برگزاری مسابقات تمرینات بسیار سختی به این اسب‌ها می‌دهند تا بتوانند شرایط سخت مسابقه را تحمل کنند.
مسابقات بز کشی بیشتر برای مناسبت‌ها و روزهای ملی، جشن سال نو، جشن‌های عروسی و … برگزار می‌شود.
به دلیل هوای معتدل، این ورزش بیشتر در فصل‌های بهار و پاییز اجرا می‌شود.
دیده بان حقوق حیوانات: مقامات یک باغ وحش در اندونزی یک اورانگوتان سیگاری را به جزیره‌ای دور دست منتقل کردند تا عادت بد سیگار کشیدن را ترک کند.
به گزارش فارس به نقل از ریانووستی، مسئولان باغ وحش اندونزی اورانگوتانی بنام “توری” را از باغ وحش اندونزی به جزیره دوردستی بردند تا این حیوان بتواند سیگار کشیدن را ترک کند.
براساس این گزارش، مراجعان به باغ وحش با وجود ممنوعیت، سیگارهای روشن را به داخل قفس “توری” پرتاب می کردند. توری با تقلید کردن از انسان ها شروع به سیگار کشیدن کرده و بتدریج دچار این عادت مضر شد.
“هاردی باکتیانتونو” مدیر مرکز حمایت از اوراگوتان ها می گوید: “باغ وحش اندونزی از رفتار برخی از مراجعان خود رنج می برد. با وجود اینکه در اینجا تابلوهایی نصب شده که رویشان نوشته شده ایجاد مزاحمت برای حیوانات از جمله غذا دادن و سیگار دادن به آنها ممنوع است اما گردشگران این مقررات را نقض می کنند.
براساس این گزارش، به دلیل عدم رعایت مقررات، حالا مراجعان از فاصله دور اورانگوتان را تماشا خواهند کرد. محل جدید زندگی توری در فاصله 15 متری از تماشا گران قرار دارد و دیگر هیچ چیزی سلامتی وی را تهدید نمی کند.