دسته: گزارش تصویری

دیده بان حقوق حیوانات: «22 سال پیش وقتی صفحه ای به نام محیط زیست را در روزنامه همشهری گشودیم. اطلاعات ما در خصوص این مقوله بسیار ناچیز بود .اما وقتی نخستین دغدغه ها به زبان ساده در همشهری انتشار یافت بسیاری از کارشناسان محیط زیست به کمک ما آمدند و فرهنگ سازی در حوزه محیط زیست که به طور روز افزون دچار چالش بود به یک ضرورت حیاتی تبدیل شد».

به گزارش زیست بوم، این حرف ها را اسماعیل عباسی روزنامه نگار پیشکسوت چندی پیش در گفتگویی با نیکی آزاد به زبان آورده بود. روزنامه ای که از آن به عنوان پیشرو در توجه به محیط زیست ایران یاد می شود حالا چند روزی است به اتهام بی توجهی به محیط زیست بین علاقمندان شماتت می شود.

داستان از انتشار آگهی فروش یک کتاب در صفحه نخست ویژه نامه همشهری گلستان آغاز شد. کتاب « طبیعت گردی، شکار و تیراندازی» که در این آگهی عنوان شده «رحلی نفیس با کاغذ گلاسه و تمام رنگی» است و به موضوعات دانستنی های مهم پزشکی برای مقابله با حوادث و عوامل طبیعی، جانورشناسی پستانداران و پرندگان حائز اهمیت در ایران، فنون رانندگی با ماشین های بیابانی در شرایط مختلف و رف مشکلات فنی و اضطراری آنها و …. اشاره دارد.

اما بخش بزرگی از این کتاب البته به آلبوم شخصی نگارنده اختصاص یاقته که عکس هایی با پلنگ، گراز، قرقاول و دیگر گونه های شکار شده در آن منتشر شده است.

اهل فن می دانند که شکارچیان و شکار دوستان برای کاستن از بار انتقاد رفتار خود، همیشه عناوینی مثل «طبیعت گردی»، «طبیعت شناسی» و … را در کنار عنوان مجلات و کتاب های خود می آورند تا به نوعی از زهر شکار کم کنند. ترفندی که به نظر موفق هم آمده است که تکرار می شود اما انتظار نمی رفت روزنامه همشهری صفحه نخست خود – ولو ویژه نامه استانی- را به آگهی این کتاب و تصویری از صفحات شکار اختصاص بدهد.

درک این موضوع که حیات روزنامه ها از گرفتن آگهی می گذرد دشوار نیست اما آیا هر آگهی را می توان منتشر کرد؟ آیا روزنامه ای که داعیه دار جریان سازی در عرصه محیط زیست نوشتاری است می تواند به بهانه جلب آگهی صفحه نخست خود را به کسانی بفروشد که شکار را ترویج می دهند؟ اصلاً چیزی برای شکار هم مانده است که اسلحه شناسی و رموز شکار با اسلحه و تیراندازی به حیوانات را آموزش دهیم!؟وقتی این همه طبیعت ایران زیر فشار کُشنده تخریب های روز افزون است و شکار پلنگ و خرس و جوجه تیغی و روباه در آن خوراک هر روزه گوشی های همراه است و جنگل را برای یک جوجه کباب آتش می زنند و الاغ را با پُتک می کشند، تبلیغی از این دست کمک به طبیعت و محیط زیست است یا راه و چاه نشان دادن برای نابودی بیشتر آن؟!

جنگ و ستیز محیط بانان غیور با شکارچیانی که اسلحه به دست به مارمولک و سنجاب هم رحم نمی کنند تیتر هر روز رسانه هاست، جنگی تمام عیار که اخبار زخمی شدن محیط بانان و آتش زدن پاسگاه محیط بانی با کوکتل مولوتف!! در آن از فرط تکرار نخ نما شده است. در چنین عرصه ای که موجودی حیاتی آن شیب نزولی اش را طی می کند چه جای تبلیغ و ترویج کتاب و مجله شکار است؟ دستکم از روزنامه ای پرتیراژ که سالهاست به محیط زیست توجه ویژه نشان می دهد انتظار می رود هیزمی بر این آتش نگذارد و خون به جگر علاقمندان محیط زیست نکند.

باور اینکه مجموعه عریض و طویل همشهری چنان گرفتار عدد و رقم هایی از این دست شده باشد که روزنامه پرتیراژش به تبلیغ شکار بپردازد آسان نیست و انتظار می رود نظارتی درست و دقیق بر عملکرد آن بخصوص در شهرستان ها صورت گیرد و پاسخی شایسته به افکار عمومی در این خصوص داده شود.