دسته: شکار و کشتار حیوانات

دیده بان حقوق حیوانات: بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک مدتی است که منطقه حفاظت شده هفتادقله را گرفتار کرده که با توجه به وسعت منطقه، امکان ارزیابی دقیق از تعداد تلفات حیوانات وجود ندارد و درحال حاضر منطقه قرنطینه است.
به گزارش خبرنگار مهر، به دنبال بروز تلفات در چند هفته گذشته در جمعیت کل و بز، در منطقه حفاظت شده هفتاد قله، کمیته بحران اداره کل حفاظت محیط زیست استان مرکزی تشکیل شد و در بررسی و پایش میدانی منطقه و کالبدگشایی، مشخص شد که این عامل این تلفات بیماری طاعون نشخوار کنندگان کوچک بوده است.

در این مدت تعداد زیادی از دام های وحشی و اهلی این منطقه درگیر بیماری پی پی آر یا طاعون نشخوارکنندگان کوچک شده اند و اکیپ های انسانی مربوط به دامپزشکی و محیط زیست استان مرکزی همچنان مشغول اقدامات مراقبتی و حفاظتی برای مهار این بیماری و جلوگیری از پیشرفت و سرایت آن به دام های اطراف این منطقه هستند.

۱۰۸ راس آخرین آمار تلفات مشاهده شده دام در منطقه هفتاد قله

حسینعلی ابراهیمی کارنامی، مدیرکل محیط زیست استان مرکزی در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به تعداد تلفات مشاهده شده در منطقه هفتاد قله توسط کارکنان محیط زیست اظهارداشت: تاکنون ۱۰۸ مورد لاشه مبتلا به بیماری طاعون نشخوارکنندگان در این منطقه مشاهده و به صورت بهداشتی دفن شده است.

وی با اشاره به عدم امکان ارائه آمار دقیق لاشه ها گفت: با توجه به وسعت منطقه ممکن است تعداد دیگری از لاشه ها نیز، در میان دره که امکان دسترسی به آنها نیست تلف شده و در این آمار ثبت نشده باشند.

مدیرکل محیط زیست استان مرکزی افزود: پس از مشاهده نخستین مورد لاشه کل و بز، نمونه به آزمایشگاه محیط زیست استان مرکزی انتقال و سپس به تهران ارسال شد و نتیجه نهایی، بروز بیماری پی پی آر یا طاعون نشخوارکنندگان کوچک را تاییدکرد.

کارنامی تصریح کرد: پس از تشخیص بیماری، کارگروه مخاطرات زیست محیطی ذیل ستاد مدیریت بحران تشکیل و در راستای آن تیم های عملیاتی به منطقه اعزام شدند.

وی افزود: گستردگی منطقه سبب شده انجام امور مربوط به قرنطینه در قسمتی از این منطقه که به عنوان منطقه امن نامیده شده و دارای مساحتی حدود ۱۹ هزار هکتار است انجام شود.

مدیرکل محیط زیست استان مرکزی در ارتباط با تامین هزینه های مربوط به اقدامات مراقبتی گفت: تمامی هزینه های مربوط به اقدامات مراقبتی تیم های عملیاتی اعم از نیروی انسانی، جیره های غذایی، سوخت خودروها، خرید آهک از هزینه های جاری سازمان محیط زیست تامین شده است.

وی افزود: البته تامین هزینه اینگونه موارد از وظایف ستاد حوادث مترقبه استان مرکزی است و ما پیگر تامین این هزینه هستیم ولی تا به امروز اقدامی صورت نگرفته است.

گرما و خشکسالی عامل مهم بروز بیماری پی پی آر است

مدیرکل محیط زیست استان مرکزی با اشاره به عوامل بروز بیماری پی پی آر به خبرنگار مهر گفت: عوامل مختلفی سبب بروز بیماری طاعون در میان نشخوارکنندگان است اما موضوع گرما و خشکسالی پوشش گیاهی منطقه از عوامل مهم تاثیر گذار بر این بیماری به شمار می روند.

وی افزود: یکی از عوامل مهم این بیماری حرکت دام های آلوده از محلی به محل دیگر است و به طور قطع خشکسالی در چند سال اخیر سبب شده که دامداران برای تهیه علوفه مورد نیاز دام خود از منطقه ای به منطقه دیگر منتقل شوند و با دام های ناقل این بیماری برخورد داشته باشند.

کارنامی تصریح کرد: بیماری پی پی آر را شاید بتوان یکی از عوارض خشکسالی دانست و این بیماری به سهولت می تواند به حیوانات دیگر منتقل شود.

 

۲۸ هزار راس دام سبک در اطراف منطقه هفتاد قله واکسینه شدند

معاون سلامت اداره کل دامپزشکی استان مرکزی در گفتگو با خبرنگار مهر، در ارتباط با اقدامات این سازمان به منظور مهار و انجام اقدامات پیشگیرانه در راستای عدم انتقال این بیماری گفت: عملیات واکسینه کردن دام ها انجام شده و هر نقطه ای که کانون بیماری باشد تا شعاع سه کیلومتری تحت واکسیناسیون قرار می گیرد.

محسن شانقی افزود: از جمله علائم اصلی و مهم بروز این بیماری پیدایش ضایعات دهانی و تورم همراه با ترشحات غلیظ از بینی و چشم دام ها و نیز اسهال و علائم تنفسی است که به طور معمول ابتدا در دام های جوان پدیدار می شود و سبب بروز ۶۰ تا ۷۰ درصد تلفات بز و کل در دام های سبک و ۹۰ درصد در دام های حیات وحش و قوچ وحشی می شود.

وی افزود: در راستای اقدامات مراقبتی و محافظتی از ۲۵ خردادماه، مراحل انجام واکسیناسیون دام در روستاهای اطراف شهرستان های اراک، دلیجان و محلات آغاز و تاکنون ۲۸ هزار راس دام سبک در مقابل بیماری پی پی آر واکسینه شدند.

جابجایی دام ها شیوع و انتقال بیماری را سرعت می دهد

شانقی تصریح کرد: در مسیر انجام اقدامات مراقبتی کانون شیوع بیماری تا شعاع پنج کیلومتری، قرنطینه و از ورود و خروج دام ها جلوگیری شده است، چرا که جابه‌جایی دام ها عامل اساسی انتقال این بیماری است.

معاون سلامت اداره کل دامپزشکی استان مرکزی با اشاره به تعداد اکیپ های درگیر در انجام عملیات های واکسینه کردن دام ها گفت: سه اکیپ در شهرستان اراک و دو اکیپ هم در شهرستان های دلیجان و محلات عملیات واکسینه کردن دام ها را انجام می دهند که در شهرستان های دلیجان و محلات این کار به اتمام رسیده و در شهرستان اراک نیز طی چند روز آینده پایان می یابد.

شانقی افزود: هزینه واکسیناسیون ۱۵هزار راس از ۲۸هزار راس واکسینه شده، توسط بخش خصوصی تامین شده و مابقی نیز توسط بخش دولتی تخصیص یافته است.

معاون سلامت دامپزشکی استان مرکزی با اشاره به اهمیت اطلاع رسانی و آگاهی بخشی به دامداران این مناطق گفت: با افزایش اطلاع رسانی به دامداران منطقه هفتاد قله و روستاهای اطراف، می توان از انتقال و شیوع این بیماری و درگیری دام های دیگر جلوگیری کرد.

وی گفت: در بیشتر موارد به سبب عدم آگاهی دامداران از علائم بیماری و نیز راه های انتقال و شیوع آن، تعداد بیشتری از دام ها به بیماری مبتلا می شوند و در نهایت تلفات نیز به شدت افزایش می یابد.

شانقی تصریح کرد: اکیپ های اعزامی به هشت روستای اطراف این منطقه اعزام شده اند، آموزش های مراقبتی لازم انجام شده و عدم جابجایی دام های سبک به دامداران تاکید شده است.

 

طاعون نشخوار کنندگان قابل انتقال به انسان نیست

معاون سلامت دامپزشکی استان مرکزی در پاسخ به این سوال به خبرنگار مهر که آیا این بیماری می تواند تهدیدی برای جان انسان باشد یا خیر؟ گفت: طاعون نشخوارکنندگان با طاعون انسانی تفاوت داشته و نحوه انتقال و علائم آن کاملا متفاوت است، بنابراین پی پی آر منحصرا به دام های سبک و حیات وحش تعلق دارد و برای انسان ها مخاطره آمیز نیست، اما در هر صورت باید اقدامات بهداشتی مناسب به ویژه از سوی دامداران انجام شود.

شانقی اظهار داشت: زمانی که بیماری در دام ها پدیدار می شود، ظرف مدت یک هفته علائم در دام مشخص می شود و موج سریع تلفات، بیشتر در این مدت زمان ایجاد شده و قابلیت انتقال بیماری مربوط به روزهای آغاز درگیر شدن دام با ویروس این بیماری است و باید اقدامات مراقبتی در این زمان صورت گیرد و از انتقال دام ها به مکانی دیگر در این محدوده زمانی با جدیت جلوگیری شود.

وی تصریح کرد: سپس باید اقدامات واکسیناسیون در میان دام های سبک و اهلی انجام شده و از شیوع و انتقال هرچه بیشتر این بیماری جلوگیری کرد، اما در میان دام های حیات وحش تنها می توان با قرنطینه کردن و پاک سازی آبشخورها مانع از مبتلا شدن آنها شد.

معاون سلامت دامپزشکی استان مرکزی اظهار داشت: به طور قطع یکی از کارآمدترین اقدامات در مواجهه با این بیماری از بین بردن لاشه ها و تلفات به جا مانده از این بیماری است که دفن بهداشتی یکی از اقدامات صحیح در این جهت است؛ لاشه های به جا مانده از بیماری را نباید به هیچ عنوان از منطقه حرکت داد، چرا که همین جابه جایی خود عامل انتقال بیماری است.

شانقی در ارتباط با دفن بهداشتی لاشه های به جا مانده گفت: گودال هایی به عمق دو متر در خود محدوده منطقه هفتاد قله ایجاد می شود که لاشه ها درون آنها قرار گرفته و روی آن ها با آهک پوشیده می شود و در مرحله بعدی نیز تمام منطقه آهک پاشی می شود.

حیات وحش استان مرکزی برای نخستین بار در دهه های اخیر است که با این بیماری مواجه شده و انتظار می رود با اقداماتی نظیر واکسینه کردن دام های اهلی منطقه و اطراف آن، نظارت و کنترل هرچه بیشتر در منطقه، دفن بهداشتی لاشه ها، تمیزکردن و پاک سازی آبشخورها، ارائه آموزش های لازم و اطلاع رسانی مناسب به دامداران، بتوان از روند رو به افزایش این بیماری کاسته و آن را مهار کرد.

دیده بان حقوق حیوانات: یزد خشکسالی و بی آبی تقریبا در همه فصول سال مشکل بی‌رقیب استان یزد است، معضلی که نه تنها جامعه انسانی بلکه حیات وحش را در این خطه از کویر در معرض خطر قرار داده است.

به گزارش خبرنگار مهر، طبیعت خشک یزد این روزها چهره خشن خود را بیش از پیش به نمایش گذاشته و گرمای هوا حتی تاب و تحمل جانوران در مناطق مختلف این استان را گرفته است.اغلب روستاهای یزد به ویژه در مناطق کوهستانی همچنین روستاهای در جوار مناطق حفاظت شده، در روزهای گرم تابستان شاهد حضور حیوانات وحشی در روستا هستند و این امر نگرانی مسئولان محیط زیست را به دنبال داشته است.

گله های بی رمق کل و بز، آهو و جبیر و حتی گونه های وحشی در بسیاری از مناطق استان به سمت روستاها روانه شده اند تا شاید آب و غذایی برای ادامه حیات خود پیدا کنند و لذا نزدیکی آنها به انسان، خود خطری بیشتر از خشکسالی و بی آب و غذایی است.

نگرانی از خشکسالی جای خود را به شکار بی رویه داد

خشکسالی و تبعات آن در طبیعت به اندازه ای متجلی شده که این روزها دیگر نگرانی مسئولان محیط زیست از شکار بی رویه جانوران نیست بلکه خشکسالی خود به اندازه صدها شکارچی به حیات وحش یزد خسارت وارد کرده است، خسارتی که به گفته مسئولان محیط زیست دیگر در عدد و رقم نمی گنجد.طولانی شدن دوره خشکسالی در استان یزد و کاهش بارش ها سبب شده تا پوششی گیاهی در بسیاری از زیستگاه های حیات وحش از بین برود و از بین رفتن پوشش گیاهی در واقع به معنای تهدید گونه ها به صورت چرخه ای است.

معاون محیط طبیعی اداره کل محیط زیست استان یزد در این زمینه اظهار داشت: خشکسالی سبب از بین رفتن بسیاری مراتع، پوشش های گیاهی و منابع تغذیه ای پستانداران شده و این امر به طور مستقیم بر تغذیه پستانداران گیاهخوار اثرگذار و بنیه آنها را ضعیف کرده است.حسن اکبری بیان کرد: ضعیف شدن بنیه این دسته از جانوران، نه تنها زاد و ولد آنها را کاهش می دهد بلکه شکار آنها توسط گونه های شکارچی را نیز راحت تر می کند و به این ترتیب خشکسالی به تدریج تاثیر خود را بر روی جمعیت پستانداران، نشان می دهد.وی عنوان کرد: این چرخه به تدریج حیوانات وحشی را نیز در تغذیه دچار مشکل می کند زیرا انقراض و کاهش جمعیت گونه های ضعیف تر، غذای کمتری نصیب آنها می کند و این چرخه در صورت تداوم به جایی خواهد رسید که به تدریج چیزی از حیات وحش باقی نخواهد ماند.

اکبری خاطرنشان کرد: به همین دلیل است که خسارت های خشکسالی بر روی حیات وحش و محیط زیست جانوران، بسیار بالا است و در قالب عدد و رقم نمی گنجد زیرا علاوه بر کاهش جمعیت گونه های مختلف، برخی از گونه ها را نیز به طور کلی در معرض خطر انقراض قرار می دهد که در چنین شرایطی هیچ عدد و رقمی نمی تواند میزان خسارت وارد شده را بیان کند. اگر بخواهیم خسارت های وارد شده به حیات وحش را به شکل سطحی مرور کنیم، می توان گفت که سالانه بالغ بر ۲۰۰ میلیارد ریال به دلیل خشکسالی به زیستگاه های حیات وحش در استان یزد، خسارت وارد می شود.

وی تصریح کرد: با این وجود اگر بخواهیم خسارت های وارد شده به حیات وحش را به شکل سطحی مرور کنیم، می توان گفت که سالانه بالغ بر ۲۰۰ میلیارد ریال به دلیل خشکسالی به زیستگاه های حیات وحش در استان یزد، خسارت وارد می شود.

اکبری با بیان اینکه خشکسالی یک پدیده طبیعی است اما اتفاقی که آن را مشکل کرده، طولانی شدن دوره خشکسالی و روند کاهشی بارشها در یزد است و این دوره در برخی مناطق به بیش از ۱۰ سال رسیده است.

معاون محیط طبیعی محیط زیست استان یزد خاطرشان کرد: بسیاری از بوته های کویری که بستر اصلی تنوع زیستی است، به خاطر خشکسالی از بین رفته و اکوسیستم طبیعی به این سادگی ها به حالت اولیه بازنخواهد گشت.

اکبری همچنین عنوان کرد: خشکسالی در کنار اقداماتی که بشر تحت عنوان توسعه انجام می دهد، اثرات منفی خود را بیشتر نشان داده و این امر سبب شده تا گونه های گیاهی و جانوری بسیاری هر سال در معرض خطر انقرار قرار گیرند.

وی افزود: کارشناسان محیط زیست معتقدند که به طور طبیعی سالانه چهار تا پنج گونه گیاهی و جانوری در محیط زیست طبیعی از بین می رود اما به دلیل دخالتهای انسانی و چند برابر شدن تبعات اقلیم های نامساعد، این آمار را گاهی به هزار تا ۱۰ هزار برابر می رساند.وی یادآور شد: اگر در کنار خشکسالی با این همه تبعات منفی، شکار بی رویه، دخل و تصرف در محیط زیست با حفر بی رویه معادن، احداث جاده و تصادف با حیوانات را نیز در نظر بگیریم، به نتایج نگران کننده ای خواهیم رسید که اگر روند آن اصلاح نشود، به زودی یزد با این غنای حیات وحش، تنها فهرستی از گونه های در معرض خطر انقراض خواهد داشت و دیگر از این همه تنوع زیستی خبری نخواهد بود.

تبعات منفی خشکسالی تا ده ها سال باقی است

خشکسالی حتی اگر همین امروز نیز به پایان برسد به گفته کارشناسان منابع طبیعی و محیط زیست تبعات منفی آن تا دهها سال گریبان حیات وحش را رها نخواهد کرد و بسیاری از گونه ها دیگر هرگز احیا نخواهند شد.اگرچه سازمان محیط زیست جیره های آب و غذا در مناطق حفاظت شده برای جانوران در نظر می گیرد اما به گفته کارشناسان این سازمان به هر ترتیب تغذیه طبیعی حیوانات تحت تاثیر خشکسالی دچار اختلال شده و به هر روی نمی توان از تبعات آن چشم پوشی کرد. نمی توان از پیامدهای اقلیمی و پدیده های طبیعی جلوگیری کرد اما می توان با کاهش خطرات انسانی برای حیات وحش، حداقل عوامل انسانی تهدید گونه های جانوری را از بین برد.

آنچه مشخص است، نمی توان از پیامدهای اقلیمی و پدیده های طبیعی جلوگیری کرد اما می توان با کاهش خطرات انسانی برای حیات وحش، حداقل عوامل انسانی تهدید گونه های جانوری را از بین برد.از سوی دیگر به نظر می رسد نحوه مواجهه مردم با گونه های مختلف جانوری در محیط زندگی به ویژه در روستاها و هماهنگی با محیط زیست برای تغذیه و ساماندهی این جانوران و بازگرداندن آنها به طبیعت، می تواند در پیشگیری از انقراض گونه های مختلف جانوری اثرگذار باشد.

در استان یزد هم اکنون ۱۳۰ گونه پرنده، بیش از ۵۰ گونه پستاندار، ۴۰ گونه خزنده و بیش از ۸۰۰ گونه گیاهی شناسایی شده که تعدادی از این گونه ها در فهرست قرمز قرار دارد و به عنوان گونه های در معرض انقراض شناخته شده اند.